คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ : ลิขิตฟ้า....ที่ไม่อาจขัดขืน
บทนำ : ลิขิตฟ้า....ที่ไม่อาจขัดขืน
ตูม !!! อั่ก !!!
เสียงดังสนั่นหวั่นไหวในเมืองเริ่มต้นตรงสวนหย่อมกลางเมือง ซึ่งเป็นจุดพักผ่อน และมีตลอดขายของสารพัดอยู่ที่นั่น และอีกอย่างหนึ่งก็คือ ที่นี่เป็นจุดที่ผู้คนในเมืองเริ่มต้นมักจะมาชุมนุมกัน จึงทำให้เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนั้นอยู่ในสายตาของผู้คนส่วนใหญ่ในเมืองเริ่มต้น
สายฟ้าขนาดใหญ่ได้ฟาดลงตรงชายหนุ่มที่อยู่ในชุดนักดาบ ซึ่งดูจากเครื่องแต่งกายแล้วน่าจะพึ่งเปลี่ยนอาชีพ เนื่องจากยังเป็นชุดของระบบที่มอบให้กับผู้ที่เปลี่ยนอาชีพนักดาบขั้นแรก ซึ่งจะเปลี่ยนได้เมื่อมีเลเวล 20 ขึ้นไป
แต่ฝ่ายตรงกันข้ามที่โจมตีมานั้น อยู่ในชุดนักเวทชั้นสูง มือถือกระบี่ ซึ่งปกตินักเวทจะไม่ใช้กัน นอกจากนักศาสตราเวทซึ่งเป็นอาชีพนักเวทขั้นที่สามที่มีทักษะด้านเวทมนต์ระดับสูง และทักษะการใช้กระบี่ระดับสูง ซึ่งนักศาสตราเวทจะเหนือกว่านักเวททั่ว ๆ ไปเนื่องจากสามารถพลิกแพลงได้ทั้งรุกและรับ สามารถเป็นได้ทั้งแนวหน้าและผู้สนับสนุน ซึ่งอาชีพขั้นที่สามนี้จะสามารถเปลี่ยนได้เมื่อมีเลเวลสูงที่สุดในเกม และต้องมีทักษะทุกอย่างพร้อมสำหรับอาชีพนั้น ๆ ด้วย (เลเวลสูงสุดของเกมคือ เลเวล 250)
“ทำไม....”
ร่างที่ถูกสายฟ้าฟาดเข้าใส่นั้นยังไม่ตาย ด้วยผู้ใช้สายฟ้านั้นได้ควบคุมพลังเวทให้อ่อนที่สุด เพราะต้องการแค่ทรมานชายหนุ่ม และทำให้ติดสถานะอัมพาตจนไม่อาจขยับตัวได้
“พ่อ อย่าทำพี่ตะวันเลย หนูขอร้อง...”
เสียงร้องดังขึ้นด้วยความห่วงใยและปวดร้าวในน้ำเสียงดังมาจากสาวน้อยที่ดูอรชรอ้อนแอ้นและสวยงามราวกับนางในวรรณคดี แต่ความสวยงามและน่าทนุถนอมของนางนั้นแฝงไว้ด้วยความเศร้าหมอง ด้วยน้ำตาที่ไหลอาบใบหน้าเนียนนุ่มนั้น ทำให้ผู้ที่มองเห็นเกิดความรู้สึกสงสารมากยิ่งขึ้น แต่ไม่ใช่สำหรับชายกลางคนที่ถูกเรียกว่าพ่อ ด้วยใบหน้าที่หยาบกร้านนั้นนิ่งเฉย มีเพียงประกายตาเท่านั้นที่ดูเกรี้ยวกราดขึ้น ด้วยไม่พอใจในตัวบุตรสาว
“อิงฟ้า เจ้ามาเล่นเกมโดยไม่บอกพ่อกับพี่เจ้าก็นับว่ามีความผิดแล้ว บัดนี้ เจ้ายังจะมีใจให้กับเจ้าหนุ่มที่ต้อยต่ำคนนี้อีก เจ้าสมควรที่จะรู้จักโทษทัณฑ์ของตนเองก่อนที่จะห่วงใยคนอื่น”
ชายกลางคนที่เป็นบิดาของอิงฟ้านั้นแต่งกายภูมิฐานดุจเจ้าเมืองในสมัยยุคกลางของดินแดนตะวันตก จากแสงตะวันในยามเย็นส่องให้เห็นถึงรัศมีสีแดงจาง ๆ รอบ ๆ ตัวของชายกลางคนผู้นี้ ซึ่งบ่งชี้ให้รู้ว่า คนผู้นี้มีฐานะเป็นถึงเจ้าผู้ครองอาณาจักรใดอาณาจักรหนึ่ง ในสิบสองอาณาจักรบนแผ่นดินมิดแลนด์แห่งนี้
“ถ้าจะลงโทษก็ลงโทษลูกคนเดียวเถอะนะพ่อ พี่ตะวันไม่เกี่ยว”
ถ้อยคำของอิงฟ้านั้นดุจราดน้ำมันลงไปในกองเพลิง ใบหน้าที่บูดบึ้งของเจ้าผู้ครองนครนั้นได้กลับกลายเป็นความเกรี้ยวกราดจนรัศมีสีแดงรอบตัวนั้นแผ่กว้างออกไปรอบตัวจนอิงฟ้าตัวสั่นงันงก และเหล่าผู้ที่อยู่ในบริเวณนั้นได้ก้าวถอยหลังออกไปด้วยความตื่นตระหนก
ในเกมคิงดอมออนไลน์นี้จะมีอาณาจักรอยู่เพียง 12 อาณาจักร และรัศมีของเจ้าผู้ครองในแต่ละอาณาจักรจะมีรัศมีที่ต่างสีกัน ซึ่งรัศมีสีแดงเป็นของอาณาจักรซาอิฟ อาณาจักรที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาอาณาจักรทั้งหลายในโลกแห่งเกมใบนี้ ด้วยว่าทานตะวันเป็นผู้รู้เรื่องเกมเป็นอย่างดีคนหนึ่ง จึงครางออกมาว่า
“ท่านอัลจีบา ผู้ครองอาณาจักรซาอิฟ....”
เสียงที่แผ่วเบาของชายหนุ่มดังมาเข้าหูของชายกลางคนผู้นั้น ซึ่งเขาก็ได้หัวเราะดังลั่นราวกับพญามัจจุราช พร้อมกับกล่าวว่า
“ไม่เสียแรงที่ให้ซาคัลลงมือเอง ยังรู้ว่าข้าคือใคร คงจะพอรู้เรื่องราวในเกมนี้บ้างสินะ”
คำถามของเจ้าผู้ครองอัลจีบานั้นไม่ได้รับคำตอบ เพราะเมื่อสถานะอัมพาตหมดฤทธิ์ ร่างของทานตะวันพลันทรุดลงกับลานเมือง พร้อมกับความเจ็บปวดทรมานที่เกิดขึ้นกับร่างกายที่ถูกฟ้าผ่า ก่อนที่ชายหนุ่มผู้ที่ถูกเรียกว่า ซาคัล จะกล่าวขึ้นว่า
“เจ้ารู้ความผิดของเจ้าไหม เจ้าหนุ่ม”
ทานตะวันมองดูซาคัล เจ้าผู้ครองนครซาอิฟ และอิงฟ้า พร้อมกับประเมิน ความสัมพันธ์ของคนทั้งสาม ก่อนที่จะหัวเราะอย่างทรนง พลางกล่าวว่า
“ความรักไม่ใช่ความผิด หากท่านจะให้ข้ายอมรับผิดว่าไปรักผู้ที่ไม่สมควรที่จะรักนั้นก็เป็นเรื่องของพวกท่าน แต่ข้าจะรัก และจะรักต่อไป ไม่ว่าจะตายในเกมนี้หรือจะตายในโลกแห่งความเป็นจริง หัวใจของข้าก็จะเต็มเปี่ยมไปด้วยความรักที่มีต่ออิงฟ้า”
ถ้อยคำของทานตะวันยุ่งทำให้เจ้าผู้ครองนครและซาคัลเกรี้ยวกราดยิ่งขึ้น ส่วนอิงฟ้าแม้จะมีใบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตา แต่ดวงตานั้นก็ยังมองทานตะวันด้วยสายตาที่เปี่ยมไปด้วยความรักมั่นที่มีต่อกัน
“เจ้าพูดผิดไป และเข้าใจผิดไปอย่างแรง ความรักแม้ไม่ใช่ความผิด แต่การไปรักผู้ที่ไม่สมควรที่จะรักย่อมเป็นความผิด เจ้าทำให้เจ้าผู้ครองนครซาอิฟต้องมีชื่อเสียงที่มัวหมอง แม้ตายไปนับพันครั้งยังไม่สาสมกับความผิดนี้”
ซาคัลกล่าวพลางจ้องมองตาของชายหนุ่มด้วยความเครียดแค้นชิงชัง แต่ทานตะวันกลับพยายามที่จะพยุงร่างที่ไร้เรี่ยวแรงขึ้นมายืน แม้จะยากเย็น แต่ในที่สุดเขาก็ยืนขึ้นได้เป็นผลสำเร็จ พร้อมกับยืนยันว่า
“ผมทำแต่สิ่งที่สมควรทำ และสิ่งที่ผมทำ ผมไม่เคยนึกเสียใจเลยแม้แต่ครั้งเดียว”
ถ้อยคำที่นอบน้อม แต่หนักแน่น ดังมาจากปากของชายหนุ่มที่สูญสิ้นเรี่ยวแรง ด้วยผลของเวทสายฟ้าแรงสูงซึ่งได้สูบเอาพลังออกจากตัวของเขา แม้จะไม่ตาย แต่ก็หมดสภาพที่จะสู้ต่อไป ซึ่งเป็นผลจากทักษะประจำตัวของซาคัล นักฆ่าไฟแรงสูง แห่งนครซาอิฟ
“แล้วเจ้าจะเสียใจ”
ซาคัลไม่ได้กล่าวอะไร แต่หันหลังให้กับชายหนุ่ม และเดินตามหลังของผู้ครองนครซาอิฟที่ดึงมือลูกสาวไปยังจุดวาประหว่างอาณาจักร ซึ่งเป็นวาปที่ต้องใช้เงินนับแสนเหรียญในการวาปแต่ละครั้ง แต่เป็นการเดินทางที่รวดเร็วที่สุด
“พี่ตะวัน รักษาตัวด้วยนะ อิงฟ้าจะรอพี่”
เสียงที่เปี่ยมด้วยความห่วงใยของอิงฟ้าดังแว่วมาก่อนที่ร่างของคนทั้งสามจะสลายไปพร้อมกับแสงที่วาบออกมาจากเครื่องวาป
ถ้อยคำของอิงฟ้านั้นทำให้ทานตะวันที่อ่อนล้าจนแทบจะสิ้นเรี่ยวแรงยิ้มออกมาด้วยความเศร้าสร้อย ในความคิดของเขานั้นกล่าวโทษตัวเองด้วยคำว่า ลูกผู้ชายที่ไม่อาจปกปักษ์รักษาคนรักของตนเองได้ยังจะเรียกตนเองว่าเป็นลูกผู้ชายอีกหรือ
“ตะวันเป็นไงบ้าง”
“พี่ตะวัน”
“ตะวัน”
.............
........
.....
...
เสียงร้องเรียกอย่างเป็นห่วงดังขึ้นเซ็งแซ่ เพราะตะวันนับเป็นฮีโร่ในเมืองเริ่มต้น ด้วยความมีน้ำใจ และการให้คำปรีกษากับผู้ที่มีปัญหา ไม่ว่าจะเป็นปัญหาเรื่องในเกม นอกเกม เขาสามารถให้คำปรึกษาได้หมดทุกอย่าง ทำให้ทุกคนเป็นห่วงเขายิ่งนัก
แต่ทว่า....การลงทัณฑ์จากเจ้าผู้ครองนครซาอิฟนั้นทำให้ความรักห่วงใยของผู้คนทั้งเมืองกลับกลายเป็นหมันไป ด้วยพริบตานั้นเอง เหตุร้ายที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น...
เฟี้ยว !!! ฉึก !!! แวบ !!!
เงาของมีดสั้นเล่มหนึ่งที่พุ่งมาอย่างรวดเร็วก็พุ่งเข้าเสียบลำคอของทานตะวันอย่างแม่นยำ ส่งผลให้ตัวของทานตะวันกลายเป็นแสงหายไปในทันที ทิ้งไว้แต่เงิน มีดสั้นที่สังหารเขา และดาบคู่มือของเขาเท่านั้น
“เกิดอะไรขึ้น”
เหล่าผู้เล่น และพ่อค้าต่างถามกันเซ็งแซ่ แต่ไม่อาจมีใครตอบได้ เนื่องจากไม่สามารถแลเห็นคนขว้างมีดได้ แต่ทุกคนก็รู้ว่าใครอยู่เบื้องหลังการลอบสังหารในครั้งนี้ ทุกคนจึงเก็บปากเงียบ ไม่วิพากษ์วิจารณ์ต่อไป เพราะไม่อยากให้ตนเองต้องเดือดร้อน ด้วยรู้อยู่เต็มอกว่า แค่ศัตรูคนเดียวก็สามารถฆ่าล้างบางเมืองเริ่มต้นได้ในพริบตา
3 ชั่วโมงผ่านไป ..........
ข้างลานเมืองซึ่งเป็นจุดเกิด และจุดวาบของผู้เล่น ได้ปรากฏร่างของชายผู้ที่ต้องตายเพราะมีดสั้นปรากฏตัวขึ้น พร้อม ๆ กับปรากฏการณ์ที่ทุกคนไม่เคยเห็นในเมืองเริ่มต้น
เฟี้ยว !!! ฉึก !!! แวบ !!!
ท่ามกลางสายตาของทุกคนที่จ้องมองด้วยหวังจะเห็นผู้สังหารทานตะวัน ผู้เป็นฮีโร่ของพวกเขา แต่ก็ไม่อาจที่จะเห็นได้
สิ่งที่ได้จารึกลงในจิตใจของเหล่าผู้เล่นในเมืองเริ่มต้นก็คือ ความน่ากลัวของนักฆ่าของอาณาจักรซาอิฟ อาณาจักรที่ได้ผลิตนักฆ่าคุณภาพดี และเต็มไปด้วยผู้มีฝีมือที่เก่งที่สุดในบรรดานครทั้งหลาย
บัดนี้ สิ่งเหล่านี้ได้ก่อให้เกิดความสะพรึงกลัวขึ้นในใจของผู้เล่น เมื่อทานตะวันถูกสังหารอย่างต่อเนื่อง และทุกคนก็รู้ว่า ทุกครั้งที่ตาย เลเวลของผู้ที่ตายจะลดลง 5 เปอร์เซ็น ดังนั้น การฆ่าคงจะต้องมีวันสิ้นสุด เพราะคนที่ระดับ 20 อย่างทานตะวันคงไม่มีใครจะมาฆ่าจนเลเวลเหลือ 1
แต่ทว่า....ทุกสิ่งในโลกนี้มีข้อยกเว้น เพราะนักฆ่าจากนครซาอิฟได้รับคำสั่งมาว่า ต้องฆ่าชายผู้บังอาจไปยุ่งกับธิดาสุดรักสุดหวงของเจ้าผู้ครองให้เลเวลเหลือ 1 เท่านั้น
ด้วยเหตุนี้.....เหตุการณ์ประจำวันในเมืองเริ่มต้นที่ทุกคนจะเห็นเมื่อครบสามชั่วโมงก็คือ มีดสั้นที่พุ่งปักคอหอยของผู้เล่นที่ชื่อทานตะวัน และการตายอย่างรวดเร็วโดยไม่มีโอกาสหลบพ้นจากมีดสังหารเล่มนั้นได้
ความคิดเห็น