เผลอรักนายคุณชายซาตาน (เล่ห์บรรเลงในเพลงเพลิง)

เผลอรักนายคุณชายซาตาน 

By ป. ปราณ

               ผมกำลังนอนเปลือยเปล่าอยู่ในห้องนอนของมัน ผู้ชายที่พึ่งเปลี่ยนใจว่าชาตินี้ทั้งชาติจะไม่มีทางญาติดีกับมันอีกเป็นอันขาด ใช่!!! มันเป็นผู้ชาย และสิ่งที่ระยำที่สุดที่พึ่งจะเกิดขึ้นกับชีวิตของผมเมื่อสองสามชั่วโมงก่อนคือ ผมถูกข่มขืน...

            “ไอ้ระยำ!!!” ผมด่าออกไปทันทีที่มันเดินเข้ามาในห้องนอนอีกครั้ง พร้อมกับผ้าขนหนูผืนเดียวที่ปกปิดท่อนล่างไว้อย่างหมิ่นเหม่

            “เสร็จกิจกรรมแล้วก็ลุกออกจากห้องกูไปซะ กูจะเรียกคนมาทำความสะอาด ”

            ผมมองหน้ามันแล้วก็ต้องโกรธสุดชีวิตอีกครั้งถ้าหากสิ่งที่มันพูดไม่ได้หมายความว่าผมสกปรก

            “มึงก็ควรจะทำความสะอาดจิตใจของมึงด้วย เพราะตอนนี้มันชั่วจนเกินเยียวยา”

            “ลุก!!! หรือติดใจอยากให้บำเรอสวาทให้ต่อ?”

คำเตือน!!! : นิยายเรื่องนี้อาจมีเนื้อหา คำพูด และหรือพฤติกรรมบางอย่างที่ไม่เหมาะสมต่อเยาวชน

ผู้อ่านโปรดใช้วิจารณญาณอย่างมากในการอ่าน ผู้เขียนไม่ได้มีเจตนาที่จะชักจูง เชื่อมโยงและหรือชี้นำไปในทิศทางใดทิศทางหนึ่งทั้งสิ้น

………………………………………………………………………………………………………………………………………………

นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นจากจินตนาการของผู้แต่ง ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องหรือตั้งใจให้ไปเชื่อมโยงกับ บุคคล เวลา สถานที่ และหรือเหตุการณ์จริงใดๆทั้งสิ้น

จึงแจ้งมาเพื่อความเข้าใจแก่ผู้อ่านทุกๆท่านไว้ ณ ที่นี้ค่ะ