TaeKang : คนละดาวเดียวกัน

ลำดับตอนที่ #1 : วันแรกเจอ

 

 

 

ค่ำคืนนี้คงมีแต่เราคนเดียวเหมือนทุกปี แล้วจะเดินออกมาให้เหงาทำไมวะเนี่ย

 

รอบๆมีแต่คู่รักกุ๊กกิ๊กจูงมือกัน หยอกล้อกัน ท่ามกลางคืนเพ็ญที่สุกใส 

 

ก็นี่มันคืนลอยกระทง ใครๆเขาก็ต้องมาฉลองกับคู่รักน่ะซิ 

 

"เฮ้อ ... แล้วเมื่อไหร่เราจะมีแฟนกับเขาสักทีวะเนี่ย เรียนก็จบแล้ว งานก็ทำไปวันๆ"

 

 

"น้าๆ ซื้อกระทงมั้ย"

 

เด็กหญิงหน้าตามอมแมมตัวเล็กๆมาดึงชายเสื้อเราอีกพลางยื่นกระทงใหญ่ให้

 

 

"โหย น้าเลยหรอวะ ... ไม่อ่ะ ไม่รู้จะลอยกะใคร"

 

"น้าต้องซื้อมันก่อนแล้วจะมีคนมาลอยด้วยไง เชื่อหนู"

 

ยัยเด็กตัวน้อยคะยั้นคะยอ ยักคิ้วให้ ท่าทางจะไม่ไปง่ายๆ

 

"นะๆ น้าคนหล่อ หนูจะได้กลับบ้านซะทีไง "

 

"ทำไมไม่ไปขายพวกคู่รักล่ะหนู"

 

"ก็หนูถูกชะตากะน้านี่ ... ตี๋ดีอ่า"

 

นี่เด็กมันชมหรือด่าเราวะ กระทงแม่งโคตรใหญ่ คู่ก็ไม่มี เพื่อนก็ไม่มา ขืนลอยไปจะโดนล้อป่าววะ

 

"เท่าไรล่ะ"

 

"ร้อยนึง"

 

"ห๊ะ กระทงบ้าอะไรวะร้อยนึง ไม่เอาอ่ะ "

 

"อ้าว เดี่ยวไม่เจอเนื้อคู่ไม่รู้นะ เร็วๆดิ ยุงกัดแล้วเนี่ย "

 

เจ้าเด็กแสบเอากระทงมายัดใส่มือผมแล้วแบมือของตังค์หน้าตาเฉย ทำหน้าเบะๆจะร้องไห้ด้วย 

 

"เออๆ นี่ร้อยนึงแล้วก็ไปไกลๆเลย "

 

ผมก็ยื่นตังค์ใบละร้อยให้ไป เจ้าหนูรับไปแล้วยิ้มได้ แต่ยังไม่ยอมไปแฮะ

 

"นี่ๆ แล้วน้าชอบแบบไหนอ่ะ"

 

"อะไรวะ ไม่ใช่เรื่องของเด็ก จะไปไหนก็ไป"

 

"บอกมาก่อนดิ"

 

"ไม่รู้"

 

"ตาโตๆ จมูกโด่งๆ ปากแดงๆ แบ๊วๆ ฟรุ้งฟริ้งมะ "

 

ผมก็ฟังไปนึกตามไป เออ ก็ดูน่ารักดี

 

"อย่าแก่แดด!"

 

"คริๆ โน่นไงมาแล้ว จัดการเอาเองนะ ไปแระ 555"

 

เด็กแก่แดดชี้นิ้วไปด้านหลังผม เลยต้องหันไปมอง

 

 

ผลั่ก

 

.

.

.

 

"ขอโทษครับ..."

 

 

"???"

 

ตุบ

 

คนคนหนึ่งวิ่งมาชนไหล่ของผมเข้าอย่างจัง จนกระทงในมือร่วงลงบนพื้น 

 

 

"น้าเป็นไรป่าวครับ"

 

"น้า!"

 

เขาก็เรียกผมว่าน้างั้นหรอ เฮ้ย มันวันซวยอะไรของผมวะ

 

 

"เอ่อ ผมรีบจริงๆฮะ นี่กระทงของน้า "

 

ผมก็รับกระทงมางงๆ ตาโตจ้องมาที่ผม จมูกโด่ง ปากแดง หน้าหวาน

 

เฮ้ย นี่มันผู้ชายนี่หว่า ..

 

"ไม่เป็นไร แต่พี่ก็พอ"

 

"อะไรนะฮะ"

 

"พี่ก็ได้ไม่ต้องน้า"

 

"555 อ่อ ครับๆ น้า เอ้ย พี่ ผมขอโทษอีกทีนะครับ ไปลอยกระทงต่อเถอะ ผมไปล่ะน้า"

 

ร่างบางโบกมือให้ผมแล้ววิ่งหายไปในความมืด

 

ผมมองหาไอ้เด็กแสบที่ก็ทิ้งผมไปแล้วเช่นกัน 

 

กระทงหนึ่งใบ กับคนเหงาๆหนึ่งคน ในวันเทศกาลมันช่าง....

.

.

 

 

ตึ๊ดดดดดด ๆ ๆ ๆ

.

.

 

"เออ กูเอง มีไรวะมึง... ไอ้เพื่อนบ้านี่มึงเห็นกูเป็นแท้กซี่ไงวะ ... ก็ได้ๆ ที่ไหนว่ามา"

 

ผมรับสายเพื่อนที่เพิ่งมาจากต่างจังหวัด มันให้ช่วยเอารถน้าของมันรับผู้โดยสารแทนทีเพราะมันจะลอยกระทงกะแฟน บลาๆ อะไรอีกจิปาถะเรื่องเยอะแยะ ผมขี้เกียจฟัง เอาเป็นว่าดีกว่าอยู่เซ็งๆแล้วอู่รถก็อยู่แถวๆสวนนี้ 

 

"หวัดดีครับน้าอู๊ด"

 

"เออ ไหว้พระเถอะเต้ เอ้านี่กุญแจ ฝากหน่อยนะ ไอ้อ้นมันไม่รับผิดชอบเล้ย คนขับทุกคนก็ลากลับหมด"

 

"ไม่เป็นไรครับน้า เขาให้ไปรับที่ไหนครับ"

 

ผมรับที่อยู่มาเป็นคอนโดหรูใกล้ๆนี่เอง แต่ที่ที่ให้พาไปส่งนี่สิ ...

 

"บางแสน?"

 

"ใช่เต้ เขาจองรถไว้หลายวันแล้วคงมีธุระสำคัญมาก เอ้านี่ค่าแรง แล้วถ้ากลับไม่ไหวก็ค้างเลยนะ น้าให้ค่าบังกะโลไว้ด้วย ขอบใจจริงๆว่ะ เดี๋ยวน้าจะพาเมียไปลอยกระทงเหมือนกัน "

 

น้าอู๊ดตบบ่าผมยิ้มๆ แล้วก็เดินจากไป ปล่อยผมไว้กับรถแท้กซี่สีชมพูแหววซะ กับกระทงยู่ยี่ในมือ

 

.

.

.

 

โนเบล คอนโด

 

"ผมมารับผู้โดยสารที่เรียกไว้ครับ"

 

"อ้อ สักครู่นะครับ ห้อง 31 เขารอคุณอยู่ด้านโน้นครับ "

 

รปภ ตะเบะให้ผมแล้วก็เปิดไม้กั้นให้ผมเลี้ยวรถเข้าไป   ผมเห็นแล้วเงาตะคุ่มๆ ที่นั่งรออยู่พอรถจอดเขาก็ขึ้นรถมาพร้อมกับกระเป๋าเดินทางใบย่อมๆ

 

"ไปบางแสนนะครับ"

 

"ครับ แต่ที่ไหนในบางแสนล่ะ"

 

ผมหันไปมองคนด้านหลังที่กำลังเอาสัมภาระขึ้นมาไว้ก็ต้องแปลกใจ เพราะว่าเขา...

 

"อ้าว น้านั่นเอง บังเอิญจังครับ คือผมจะไป Natee Mantion น่ะครับแต่ไม่รู้อยู่ตรงไหนของบางแสนคงต้องไปถามแถวๆนั้น "

 

เขาปิดประตูหลัง อ้อมมานั่งด้านหน้ากับผม ตาของเขาโตใส จมูกโด่งฟุตฟิตเหมือนแพ้อากาศ 

เขาเอากระทงที่เละๆไปวางด้านหลัง ผมก็มองตามไปงงๆ นี่เขาคุ้นเคยขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ เฮ้อ ออกรถไปก่อนก็แล้วกัน

 

"คุณจะให้เบาแอร์มั้ย"

 

"ไม่เป็นไรฮะ กั้งแพ้อากาศร้อนๆ แต่พอเย็นๆแล้วจะสบายขึ้น น้าชื่อไรอ่ะ"

 

"พี่ครับ พี่เต้ ถ้าเรียกน้าอีกจะส่งลงที่หมอชิต"

 

ผมค้อนให้เขาทีนึง ผมดูแก่มากรึไงนะ 

 

"555 ได้ครับ พี่เต้ กั้งเรียกน้าอู๊ดน่ะ ก็เลยติด"

 

ผมก็ขับรถไปเงียบๆ สงสัยว่าทำไมเขาไม่ไปนั่งด้านหลังให้สบายๆ มานั่งหลับกอดอกคอพับคออ่อนตรงนี้ทำไมกัน

 

"นี่ คุณผู้โดยสารครับ ไปนอนด้านหลังมั้ย"

 

"ฮ๊าวว ไม่อ่ะ กั้งชอบนั่งมองถนน"

 

"อ่อ"

 

"น้า เอ้ย พี่เต้เลยไม่ได้ลอยกระทงเลย มันพังเพราะกั้งแถมยังต้องมาขับรถอีก แฟนไม่โกรธหรอ"

 

"แฟนไม่มีหรอก คุณจะนอนก็นอนผมขี้เกียจตอบคำถาม"

 

ก็ใครใช้ให้มาจี้จุดอ่อนของผมล่ะ 

 

เด็กหนุ่มยักไหล่ แล้วก็หลับตาลง ผมเหลือบไปมองเห็นจมูกเป็นสันตั้งบนหน้ารูปเรียว

 

.

.

.

 

เขาเรียกตัวเองว่า กั้ง ...

 

.

.

.

.........................................................................................................