เสียความรู้สึก เพื่อน

เนื้อเรื่อง

คำว่าเพื่อนสำหรับฉันแล้ว มันวัดกันที่ความรู้สึก

เพราะ ไม่ว่าเราจะทำอะไรก็ตาม ความรู้สึก ที่ได้ เห็น สัมผัส

มันจะทำให้เรารู้เองว่า เรานั้นควรที่จะคิดอย่างไงกับเพื่อนคนนี้

หลายครั้งที่ฉันทะเลาะกับเพื่อน แต่มันก็ไม่ถึงขั้นกับต้องตัดเพื่อนกันไป

เพราะการทะเลาะของเรามันเป็นเรื่องไร้สาระมากจนเกินที่จะ คิดมากได้

ฉันกับเพื่อนคนหนึ่ง ซึ่งไม่สามารถเอ่ยชื่อขึ้นมาได้

เพราะเธออาจจะเสียหายเรื่องชื่อเสียงได้

แต่ฉันจะใช้ชื่อเธอว่า ไก่

เรื่องมีอยู่ว่า................................................................................

ฉันกับไก่รู้จักกันมาตั้งแต่ตอนประถม เราสองคนมาสนิทกันมากตอนที่อยู่ ป. 6

ไม่ว่าจะไปไหน กินไหนหรือว่าเที่ยวไหน เราสองคนก็จะไปด้วยกัน

 ความสุขตอนนั้นฉันไม่เคยลืม ไม่นานนักตอนมัธยม

เราสองคนก็ได้อยู่ห้องเดียวกันอีก ถึงแม้ว่าฉันจะย้ายเข้ามาอยู่ที่โรงเรียนใหม่ของ ไก่

ตอน ม.2 ยิ่งทำให้เราสนิทกันมากขึ้นกว่าเดิม เราเล่นกันอย่างกะคนปัญหาอ่อน

บางครั้งก็เลยปิดแอบในห้องอย่างกะเด็กอนุบาล ภายในกลุ่มไม่กี่คน

ฉันก็สนิทกับไก่มากที่สุด เพราะเธอเป็นเพื่อนเก่าที่ฉันรู้จักมากที่สุด

ยิ่งนานวันขึ้นความรู้สึกนั้นก็ยิ่งมีความสุขมากขึ้น เวลามีสอบ

เราก็จะส่งกระดาษให้กันโดยไม่ให้อาจารย์ได้รู้

มันเป็นอะไรที่น่าตื่นเต้นมากจนฉันเองก็คิดว่าประสบการณ์ในครั้งนี้

มันทำให้ฉันไม่อาจจะลืมเลื้อนไปได้ตอนนั้นก่อนที่จะจบ ม. 3 เราทั้งกลุ่มก็ได้แต่

นั่งคิดถึงเรื่องเรียนต่อที่ไหนดี จะเรียนสายอะไร

ต่างคนก็ต่างที่จะไปในทางที่ดี บางคนไปเรียนที่โรงเรียนในตัวจังหวัด

บางคนก็เรียนที่โรงเรียนเก่า ทั้งกลุ่มได้แต่นั่งคิดอยู่อย่างสนุกสนาน

เวลาทานข้าวด้วยกัน เราทั้งกลุ่มก็ทาน ข้าว แต่ด้วยความสนุกและหิวมาก

ก็เลยทานเกียวเตี๊ยวต่อ โอ้ยยยย....พระเจ้า พวกเรายังไม่อิ่มกันเหรอเนี่ย

จากนั้นไม่นานนัก เราก็ทาน หวานเย็นกันต่อ

ไม่รู้ผีตัวไหนมันเข้าสิงอยู่ในกระเพาะของพวกเรา

และแล้ววันที่พวกเราก็ต่างต้องแยกย้ายก็มาถึง....................

เพื่อนบางคนเรียนในตัวจังหวัดจริงๆ อย่างที่บอก

แต่ก็มีส่วนหนึ่งที่ย้ายไปต่างจังหวัด

แต่ฉันกลับต้องเรียนต่อที่โรงเรียนเก่า เพราะแม่ของฉันไม่อยากให้ไปเรียนไกล

เนื่องจากเป็นห่วง(มากๆๆๆๆ)

ฉันได้เรียนสายวิทย-คณิต ที่โรงเรียนเก่า พร้อมกับไก่ และเพื่อนในกลุ่มอีก 1 คน

รวมก็ 3 คน เราสามคนได้เรียนห้องเดียวกัน

มันก็ยิ่งทำให้ฉันสนิทกับไก่มากขึ้น

แต่พออยู่ ม. 5 ไก่ก็ท้อง แต่ฉันก็หาทางช่วยไม่ได้นอกจากไม่ได้

แสดงความคิดเห็นแต่อย่างไร

ตอนนั้นไก่ ตัดสินใจที่จะใช้ยาสอด

ฉันรู้สึกสงสารเพื่อนจับใจ เพราะเห็นเธอนั่งปวดท้องตอนเรียนหนังสือ

 ถ้าถามว่าฉันใครผิดในเรื่องนี้ ฉันขอตอบว่า "มันพลาด"

ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงต้องเลือกวิธีนี้ด้วย(หมายถึงวิธีมีอะไรกัน)

เคยถามไก่เหมือนกันว่าทำไมต้องมีอะไรกับเเฟน ไก่ตอบว่า

ก็มันอยากมีอ่ะ

ฉันก็ไม่รู้จะทำไงกับมันดี เพราะทุกคนมีสิทธิส่วนตัวกันทั้งนั้น

เรื่องนี้ก็เลยต้องปิดเป็นความลับต่อไป

และถ้าหากว่าพ่อของไก่รู้ล่ะก็

ฉันไม่อยากจะคิดเลยว่าพ่อของไก่จะทำไง เพราะรู้อยู่แล้วว่า

พ่อของเธอดุมาก จนสามารถตบตี และต้อยลูกได้

เหตุการณ์นี้ไก่เองก็เคยเห็นมาแล้ว เพราะพี่ของเธอได้ทำเอาไว้

พี่ของไก่ก็ท้องเพราะตามผู้ชาย และเธอก็ได้เห็นว่าพ่อของเธอได้ทำอะไร

ไว้กับพี่สาวของเธอบาง และนี่แหละคือเหตุผลสำคัญที่ทำให้เธอไม่กล้าเอาเด็กไว้

แต่เมื่อมีครั้งแรก มันก็มีครั้งสอง

แต่ไก่กับแฟน ก็ไม่ยอมป้องกันอีก

ฉันก็ไม่รู้จะทำไงกับสองคนนี้ เพราะแฟนมันก็เพื่อนฉัน ส่วนมันก็เพื่อนสนิทของฉัน

ไก่ใช้ยาสอดเหมือนเดิม แต่ครั้งนี้ จากได้ฟังเธอเล่าให้ฟัง

เธอบอกว่า มันเป็นก้อนเลือดเล็กๆ ออกมา แต่เธอก็เอาทิ้งไว้ในโถสวมที่บ้าน

ฉันว่าไก่ไปหลายอย่าง แต่เธอก็ไม่โกรธเพราะเธอผิดจริงๆ

ฉันเป็นคนที่รู้ว่าเธอต้องการอะไร และรู้ว่าเธอจะพูดอะไรก่อนที่คำนั้น

จะออกมาจากปากของเธอซะอีก

แต่ตอนนี้เธอดันปล่อยให้มีครั้งที่สาม

ฉันเองก็บอกให้ไก่เอาไว้ แต่เธอบอกจะเอาออก

ฉันทนไม่ได้ที่จะเห็นเพื่อนตัวเองต้องมาเป็นแบบนี้อยุ่หลายครั้งหลายหน

ซึ่งตอนนี้ฉันก็ได้ตัดเพื่อนกับเธอไปเมื่อ กี้ เอง

จบบอกว่าฉันทนไม่ไหวก็ได้ที่ต้องเห็นคนที่ไม่รู้อะไรจากการกระทำของคน 2 คน

จากนั้นพวกเขาก็ทำลายมันเอง

ตอนแรกฉันตัดสินใจจะบอกเรื่องนี้กับทางบ้านของไก่

เพราะทางบ้านของไก่ก็สนิทกับฉันมาก

แต่เธอกับบอกฉันว่า

"อย่าเสือกเรื่องของกู ชีวิตของกูมึงไม่ต้องยุ้ง"

ฉันได้รับข้อความนี้เมื่อตอนกลางวัน

เพราะฉันโทรหาไก่ไม่ติด เนื่องจากเธอรู้ว่าฉันโทรมาก็เลยไม่รับ

ฉันก็เลยโทรศัพท์บอกเพื่อนอีกคนซึ่งเรียนอยู่ที่เดียวกันให้บอกมันด้วย

แต่มันกับส่งข้อความนี้มาให้ฉัน

ความรู้สึกต่างๆ ที่ดีก็หายไปจากใจ

ฉันโทรไปหามันทันทีพร้อมบอกว่า

"ถ้าหาว่าพูดอย่างนี้ ก็ตัดเพื่อนกันไปเลย ถือว่าเราไม่รู้จักกันมาก่อน แค่นี้นะ"

จากนั้นฉันก็วางมือถือ

ภาพต่างๆ ที่เห็นอยู่ในอดีตมันก็ค่อยๆ เลือนลางขึ้นมา

ฉันรู้สึกเสียใจกับทุกเรื่องที่เกิดขึ้น ทำไม มันต้องเป็นแบบนี้

ฉันไม่ได้จะทำให้มันตาย แต่ฉันกลัวว่ามันจะตายต่างหาก

เพราะมันบอกว่าจะไปทำสด ซึ่งข่าวก็ออกมาหนาหูมากว่ามีคนตาย

ฉันไม่อยากให้เพื่อนตาย ผิดด้วยเหรอ????

และต่อจากนี้ไป ฉันจะไม่มีเพื่อนอย่างเธออีก

ความรู้สึกต่างๆ ฉันก็จะเก็บมันไว้ ถือว่าเป็นความทรงจำที่ไม่อาจลืมได้

และถ้าจะให้ลบภาพต่างๆ ความรู้สึกดีๆ ออกไป ฉันคงทำไม่ได้

เพราะ............ไม่รู้ดิ

ว่าทำไม

แต่ฉันก็จะไม่มีเพื่อนของเธออีก

ขอโทษที่ไปยุ้งเรื่องของเธอมากจนเกินไป

ทำให้ไม่พอใจ

แต่สิ่งที่ทำ ฉันอยากให้เธอมีความสุข

ความรู้สึกดีๆ

จะเก็บเอาไว้ในกล่องความทรงจำ

นี้ตลอดไป