กระบี่พิรุณสูญสิ้น

ชีวิตจ้อยร่อย ตื่นมาพบความจริงอันน่าตระหนก โลกทั้งใบเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง 

เด็กชายหายใจผันผ่านคืนวัน สูญเสียบิดามารดาบุญธรรม หากแต่มันมิได้รู้สึกเศร้าใจอย่างแท้จริง

วิชาต่อสู้.. ตัวมันโดดเด่นกว่าผู้ใด มันจะมีความเย่อหยิ่งจองหองเช่นใครเขาหรือไม่?

มันสาบานเป็นพี่น้องไปทั่ว เป็นลูกใครไปหมด ตัวตนจุดยืนจริงแท้ของมันอยู่ตรงไหน?

พบรักแล้วเป็นเช่นใด ผ่านกาลคืนวันมันจะเป็นอื่นหรือไม่?

มายาหลอกตามากมาย โป้ปดหลอกใจเหลือคณา ตัวมันจะหาความจริง.. หรือติดในความฝัน..

--------------------------------------------

พล็อตเรื่องถึงตอนจบแล้วเด้อ.. ขอบอกไว้ก่อนว่า ตอนจบพระเอกไม่ใช่แค่ฝันไปแน่นอน

ช่วงแรกๆ อาจจะเขียนผิดๆถูกๆบ้างก็ขออภัยด้วยจ้า

♦♦♦♦

 อัสนีโศกา...นภาสีนิล...ภาคินเศร้าหมอง...ตรึกตรองชีวัน...พันปีมิอาจอยู่ถึง
(อันนี้คิดเอง ไม่ได้ลอกใครมา)

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------