เป็นนิยาย Y เรื่องแรกที่อ่านแล้วติดใจ ไร้แต่สนุกเว่อร์ๆ ตัวละครดูสมจริงสมจัง ไม่โอเว่อร์จนเกินไป แล้วที่สำคัญไม่มีเคะแสนหวานมาทำตัวน่ารำคาญเหมือนกระเทยในบางเรื่อง ตัวละครต่างคนต่างแรง แต่ก็มีเสน่ห์ในตัวของมันเอง ไร้รีบมาต่อนะ รักไร้ที่สุดในจักรวาล (เว่อร์)
การบรรยาย บรรยายได้ลื่นไหลมาก ไม่สะดุดเลย แถมยังมีอารมณ์ร่วมไปกับเรื่องได้..
คิดถึงไรเตอร์จังอยากให้มาต่อไวๆ

ทนไม่ไหวแล้วจริงๆ หลังจากติดตามนิยายเรื่องนี้ มี'คำสำคัญ' ที่จะบอก น้องเนม พี่โต เมฆ พี่วิทย์ หมอกันย์ รวมถึงไรเตอร์ silence_serin คำๆนี้คือคำว่า 'ประทับใจ','ขอบคุณ' และ 'รัก'
ประทับใจ พล็อตของนิยายเรื่องนี้ที่ถือว่าไรเตอร์มีความกล้าและความสร้างสรรค์ในการแต่งนิยายเกี่ยวกับนักโทษขึ้นมาซึ่งหาได้ยากมากที่จะเจอพล็อตแหวกๆแบบนี้ มีคำศัพท์แปลกๆมาให้ศึกษา จนบางครั้งแอบคิดไปว่าไรเตอร์เคยไปอยู่แดน 12 มาหรือเปล่า (อันนี้ล้อเล่นนะ 555) เป็นคนที่ใส่ใจรายละเอียดปลีกย่อยในงานเขียนได้ดีจริงๆ บรรยายได้สวยงาม ในส่วนของ NC ก็ถือว่าดีมากค่ะ ไม่หวือหวา ไม่น่าเกลียด อยู่ในระดับภาษาที่อ่านแล้วทำให้ใจเต้นแรงและอินไปกับเนื้อเรื่อง เอาไปสิบคะแนนเต็มเลย ความจริงแล้วตอนอ่านเรื่องนีเจอโดยบังเอิญเห็นชื่อเรื่องแล้วก็ตามเข้ามาอ่าน มันไม่ธรรมดาเลยจริงๆ เข้ามาแล้วไม่ผิดหวัง ตอนนี้ยังอ่านไม่จบนะจ๊ะ เนื่องจากอยากจะเก็บเรื่องนี้ให้ทุ้มอยู่ในใจนานๆ รอรวมเล่มเลยทีเดียวอยากได้มากจ้ะ คำสำคัญคำที่สอง 'ขอบคุณ'ไรเตอร์ silence_serin ที่แต่งเรื่องนี้ขึ้นมา พี่(ขออนุญาตเรียกนะจ๊ะ >< เดี๋ยวมาบอกอีกทีละกัน มีหลายสิ่งอยากบอกกับเรื่องนี้ ชอบ ชื่นชมจริงๆ ขอบคุณมากพี่ไรเตอร์ ^^ รอรวมเล่มนะจ๊ะ อยากซื้อทั้งภาค 1 และภาค 2 เลย ><
'อย่าลืมคำว่ารักคำนั้น อย่าลืมความรู้สึกนั้น
คนสำคัญนั้นมีค่า รักษาเอาไว้ให้ดี
อย่าลืมคำว่ารักคำนั้น ที่เคยบอกกันและกัน
แม้ว่าคืนและวันได้เลยผ่าน ดูแลรักเราให้ดีให้งดงาม'

I love you,Oh bad guy.

จาก : รับวิจารณ์นิยายเเบบอ่านจริงไม่เม้นมั่ว by MONKEY' FRIEND*

1. การใช้ภาษา
(ให้ 9.5/10)
ถือว่าใช้ได้เลยทีเดียวค่ะ บรรยายให้คนอ่านเห็นภาพได้และเข้าถึงอารมณ์ได้(ในบางตอน) เนื่องจากบางช่วงการใช้ภาษาจะมีกลิ่นไอของนิยายวัยรุ่นหลงอยู่บ้าง อย่าง บุหรี่ถูกจุด้วยมือของเขาและ"ยัด"เข้าปากไป มันอ่านแล้วรู้สึกขัดๆ(อาจเป็นความรู้สึกของblack_teddyเองก็ได้) การใช้ภาษาอยู่ในเกณฑ์ดีแล้วล่ะ ไม่ดูสละสลวยเกินไป หรือห้วนๆเกินไป


2. เนื้อเรื่อง+ตัวละคร
การดำเนินเนื้อเรื่องเหมือนกับภาพปะติดที่ยังติดกาวไม่ค่อยแห้ง เนื้อเรื่องในบทนำไม่ค่อยตื่นเต้นเท่าไร คือเปิดเรื่องออกมาแล้วบรรยายเรื่องเลย น่าจะทิ้งปมอะไรเอาไว้สักนิด แล้วไปบรรยายรายละเอียดในบทต่อไป ตัวละคร อยากให้อธิบายที่มาที่ไปของเอียนและอัลเบิร์ตเพิ่มอีกหน่อย ประมาณว่ามารู้จักกันได้ยังไง และทำไมอัลเบิร์ตถึงมาทำงานกับเอียนได้ อยากให้เพิ่มฉากบู๋หน่อย เพื่อเพิ่มสีสันและความเร้าใจ(ออกแนวโรคจิต ฮ่าๆ) มีข้อสงสัยอยู่อย่างนึง อัลเบิร์ตกับเอียนเป็นคู่วายหรือเปล่า ทำไมเฮียเอียนทั้งกอดทั้งปลอบทั้งเป็นห่วงเป็นไงหนูอัลเบิร์ตเว่อๆ (คนวิจารณ์จิ้นไปไกล)
(ให้ 8.5/10)
4. การจัดหน้า+ตกเเต่งหน้าบทความ
ตัวอักษรดูอัดๆกันขยับขยายอีกนิด ปรับปรุงการเว้นวรรคอีกหน่อย ตรงบทสนทนา อยากให้เว้นเยอะๆ เพื่อกันความสับสน หน้าบทความใส่ธีมหน่อยก็ดีจ้ะ เพื่อความสบายตา ดึงดูดให้เข้ามาอ่าน แอบเห็นรูปอัลเบิร์ต น่ารักดีค่ะ (แถมย่องไปในmy id.เห็นรูปการ์ตูนน่ารักๆอีก) อยากให้วาดเพิ่มอีกค่ะ ชอบ:D
ปล. อยากเห็นรุปเอียน
(ให้ 7/10)

5. ข้อนี้จะวิจารณ์ตามประเภทนิยายค่ะ+คะเนนพิเศษ
ลึกลับ/สอบสวน/ตื่นเต้นเร้าใจ ก็อยากให้เพิ่มสามอย่างนี้เข้าไปเสริมอีกค่ะ อย่าปล่อยให้คนอ่านอารมณ์เหมือนเอียนเห็นกาแฟหมดแก้วประมาณว่า ว้า...หมดอีกแล้ว ที่สำคัญหัวใจหลักของนิยายสืบสวนก็คือ สืบสวน นั่นแหละค่ะ เพิ่มคดีอีกนิดหน่อย แต่ตอนนี้นิยายมีแค่ 4 ตอน ยังไงก็พยามเข้า ถ้าไม่อัพจะจ้างเอียนไปเก็บ 55+(==*)
(ให้ 8/10)

6. ภาพรวม(ทั้งหมด) + คะเเนน เต็ม100
การวิจารณ์เ็ป็นเพียงความเห็นของBlack_teddy ในฐานะนักอ่านคนหนึ่งเท่านั้น แต่ในการนี้ก็อยากจะขอชื่นชมคุณก้อยมากๆเลยที่แต่งนิยายแนวนี้ ถ้าเป็นนักแสดงก็เหมือนกับการพลิกบทบาท เป็น(สืบสวน)เรื่องแรกที่มีการเริ่มต้นอย่างไม่หวือหวาอะไร แต่ก็เป็นการเริ่มต้นที่ดี การที่Black-teddy วิจารณ์อะไรผิดพลาดหรือไม่ดีตรงไหนก็ขอโทษคุณก้อยด้วยนะคะ
การเขียนนิยายก็เหมือนกับการเดินทางไปสู่เมืองแห่งความฝันแหละค่ะ หากคุณท้อแท้หรือท้อถอยก็ให้ยืนขึ้นสู้ใหม่ พยามต่อไป ปลายทางแห่งความฝันก็คือความสำเร็จของคุณและความสุขของผู้อ่าน

ให้ 89/100 ละกัน

...ขอให้โชคดี จะติดตามอ่านเล่ห์กลปิศาจต่อไป...

1. การใช้ภาษา
(7/10)
มีคำผิด บางประโยคดูเยิ่อเย้อ และในบางช่วงยังบรรยายดูขัดๆไม่เห็นภาพที่ชัดเจน จะบอกจุดบกพร่องเป็นตอนๆไป
-ตอนที่1 เป็นการเปิดตัวของเรื่อง(เหมือนจะดี) เอ๊ะยังไง...จะขยายความบอกท่านบัดเดี๋ยวนี้ ประโยคหนึ่งที่ดูเยิ่นเย้อเกินไป คือ \"ร่างหนึ่งล้มลงเมื่อกระสุนเจาะทะลุร่างนอนแน่นิ่งไปกับพื้น\" ควรเป็น ลูกกระสุนทะลุร่างหนึ่ง ส่งผลให้เจ้าของร่างลงไปนอนแน่นิ่งกับพื้น (ยกตัวอย่างโดยประมาณ ไรเตอร์สามารถนำไปปรับให้ประโยคดูกระชับขึ้นได้)
-แล้วอีกหนึ่งประโยค \"เสียงปืนดังไม่หยุดจนปวดหูจนขาสั่งให้วิ่งหนีแล้วรู้ตัวอีกก็มาอยู่ในลิฟต์ตัวหนึ่งมีคนมากมายเต็มไปหมด\" สมควรรวบใหม่ให้เป็นประมาณนี้ \"เสียงปืนดังไม่หยุดจนปวดหู สมองสั่งการให้วิ่งหนี พอรู้ตัวอีกทีก็มาอยู่ในลิฟต์ตัวหนึ่งซึ่งมีคนอยู่มากมายเต็มไปหมด\" (ยกตัวอย่างโดยประมาณ)
-ไม่ทันจะมีเสียงกรีดร้องไม่ทันจะได้ต่อสู้เพื่อป้องกันตัว รวบให้เหลือประมาณนี้ ไม่ทันจะมีเสียงกรีดร้องหรือต่อสู้เพื่อป้องกันตัว นำสันธานเข้ามาเชื่อเพื่อทำให้ประโยคสละสลวยขึ้น
-การบรรยายลักษณะตัวละคร ลักษณะของนางเอกเหมือนกัน ตรงคำว่าสาวผมหยิกเป็นผมลอน ควรเป็น สาวผมหยิกเป็นลอนสีน้ำตาล หรือ สาวผมน้ำตาลหยิกเป็นลอน
-หน้าตาเขาดูไปทางเอเชียไม่เหมือนคนไทย (คนไทยก็คือคนเอเชียนะ- -) ควรบรรยายเป็นหน้าตาเขาดูไม่เหมือนคนไทย ตาตี่ (อะไรก็ว่าไป ที่บรรยายให้คนอ่านสามารถนึกภาพได้ว่าไอ้หมอนี่หน้าออกไปทางคนญี่ปุ่นหรือเป็นชาวต่างชาติ
-ไอ้เพื่อนเราก็ไปเขินด้วยทำไมนี่สิ รวบคำจ้ะ ไอ้เพื่อนเราก็ไปเขินทำไมด้วยนี่สิ (โดยประมาณ)
-แล้วก็ตรงที่กีรณานอนหลับแล้วไปโผล่ตรงเหตุการณ์ที่พี่ชายเคียวยะถูกทำร้าย ไรเตอร์ลืมบรรยายลักษณะและไม่ได้ใช้คำสรรพนามแทนพี่ชายเคียวยะเลย ยกตัวอย่างนะจ๊ะ *\"จะหนีไปไหนมานี่\" ว่าแล้วพวกมันก็ลากเข้าไปในห้องน้ำ* ว่าแต่ลากอะไรล่ะ? ควรขยายวลีของประโยคให้ชัดเจนขึ้นเป็น ว่าแล้วพวกมันก็ลากชายหนุ่มเข้าไปในห้องน้ำ อย่างนี้เป็นต้น
อย่าลืมว่าถ้าคุณเลือกที่จะบรรยายโดยบุคคลที่สามแล้วสิ่งที่ต้องทำคือกาบรรยายทุกสิ่งโดยรวมให้คนอ่านเข้าใจ

-ตอนที่2 ลักษณะทีอยู่ ก็เป็นสิ่งสำคัญในการบรรยาย เพราะมันเป็นหนึ่งในเงื่อนไขของการเขียนนิยายว่า ใคร ทำอะไร \"ที่ไหน\" อย่างไร อยู่ๆคุณจะโผล่มาว่าชั้นล่างสุดของตึกแถวเลยไม่ได้ ต้องบรรยายโดยรวมว่าตึกแถวกี่ชั้น มีลักษณะโดยรวมเป็นอย่างไร กลางเก่ากลางใหม่ จากนั้นถึงค่อยไล่ไปทีละชั้น จากชั้นบนมาชั้นล่างสุด เวลาจะบรรยายฉากหรือสถานที่ขอแนะนำให้หลับตาแล้วนึกถึงฉากของหนังหรือละคร หรือไม่ก็เปิดดูรูปแล้วบรรยายตามไปด้วยจะช่วยได้เหมือนกัน
-มาถึงฉากที่กีรณากลับมาที่สำนักงานนักสืบแล้วบรรยายถึงลักษณะของลูกค้าที่มาใช้บริการ \"หญิงสาวคนหนึ่งรูปร่างไม่ผอมไม่อ้วนเกินไปเหมาะกับส่วนสูงพอดี\" มันเยิ่นเย้อไปหรือเปล่า ตัดคำให้กระชับเป็น \"หญิงสาวคนหนึ่งรูปร่างสมส่วนพอดีกับส่วนสูง\" เป็นต้น...ควรตัดคำให้กระชับและทำให้คนอ่านรูปว่าหญิงสาวคนนี้รูปร่างเป็นอย่างไร โดยไม่บรรยายจนยืดเยื้อ
-การบรรยายห้องนอนของนางเอก คุณต้องบรรยายเสมือนว่าตัวคุณเดินขึ้นไปกับตัวละครและเห็นเวลาประตูห้องเปิด เมื่อประตูห้องเปิดแล้ว สิ่งที่ตามมาคือเครื่องใช้ภายในห้อง ไม่ใช่เอาเตียงสีฟ้าขึ้นก่อน
-ตอนที่3 ประโยคต่อมาเหตุเกิดในห้องนิชา (ถึงจะเป็นจุดเล็กๆแต่ถ้าคนอ่านเห็นจะทำให้การอ่านที่ดูลื่นไหลมาสะดุดลงเอาง่ายๆ) \"เตียงนั้นมีร่างใครบางคนกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียง\" สมควรตัดคำว่าบนเตียงออกไป รวบประโยคใหม่เป็นประมาณนี้ \"เตียงนั้นมีร่างใครบางคนกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่\" มีคำตกหล่นอยู่บ้างซึ่งไรเตอร์ต้องลองอ่านทวนดูอีกรอบ เวลาเอานิยายลงเว็บอย่าพึ่งรีบร้อนค่อยๆอ่านทวนนะจ๊ะ ในตอนนี้ถือว่าบรรยายได้โอเค.

-ตอน4 \"คุณนันทวันดูน่ากลัวขนาดนั้นเลยเหรอคะ\" แทนที่ไรเตอร์จะพิมพ์บอกว่าใครพูดกลับไปบรรยายถึงหัวโล้นๆของลุงเจิดแทน- - ซึ่งมันขัดกับการบรรยายมากเลยทีเดียว ทำไมถึงไม่บรรยายว่าใครเป็นคนพูด - - แล้วค่อยมาพูดถึงหัวโล้นๆของลุงเจิดทีหลัง หรือสมควรบรรยายให้จบตั้งแต่การเปิดตัวคนรับใช้ในบ้านพงศ์พฤกษาไปเลย
-ตอน5 เวลาที่เขียนเวลาที่อยู่ในฉากแนะนำให้เขียนบรรยายในเรื่องไปเลยดีกว่าเขียนว่าเวลา 6.30 บ้านพงศ์พฤกษาห้องครัว ประมาณว่าตอนนี้เวลาประมาณหกโมงตัวละครซึ่งเป็นตัวดำเนินเรื่องอยู่ที่ไหน มันจะทำให้เรื่องดูสอดคล้อง ไหลลื่นตามกันไป

คำผิดอยากให้ไรเตอร์ตรวจดูอีกครั้ง ซึ่งจากการสันนิษฐาน(พูดให้เข้ากับแนวเรื่อง)ไรเตอร์พิมพ์ตกหล่นไปโดยส่วนใหญ่ ซึ่งต้องทวนดูอีกรอบหนึ่ง จากนั้นถึงค่อยลง
2.เนื้อเรื่อง+ตัวละคร (7/10)
สำหรับเนื้อเรื่องแล้วถือว่าพล็อตโดยรวมแนวเรื่องโอเค.เป็นนิยายสืบสวนที่แปลกดีเหมือนกัน ปรับปรุงโดยการบรรยายให้ลื่นไหลขึ้น และควรเพื่มบทนำ ซึ่งถามว่าบทนำสำคัญไหม คำตอบคือสำคัญในระดับหนึ่งเหมือนกัน ซึ่งบทนำเป็นเหมือนตัวเรียกนักอ่านให้เข้ามาบทความเราและเป็นเครื่องประกอบการตัดสินใจว่าจะปิดบทความเราหรือจะอ่านต่อไปดี และบทนำนี้จะเป็นเหมือนกับไกด์ไลน์เปิดเรื่องว่ามันเป็นเรื่องเกี่ยวกับอะไร ทิ้งปมให้คนอ่านลุ้นระทึก ติดตามอ่านต่อ หรือตอนนี้เกี่ยวกับอะไรเป็นต้น เนื้อเรื่องเกี่ยวกับสืบสวน ซึ่งเอกลักษณ์ของนิยายประเภทนี้่คือปมของเรื่อง เหมือนกับการทำปมเชือกแล้วค่อยๆคลาย ซึ่งไรเตอร์เปรียบเสมือนคนที่ผูกปม คลายปม ส่วนคนอ่านคือคนที่รับชมการคลายปมเชือกว่าไรเตอร์จะคลายปมแบบไหน คลายแบบซับซ้อนจนคนอ่านตามไม่ทันหรือคลายแบบง่ายๆจนคนอ่านเดาได้ว่าปมเชือกจะหมดลงที่ใด
ในด้านของตัวละคร กีรณา นางเอกเป็นคนที่มีคาแรกเตอร์แปลกประหลาดมากในหมู่นิยายนักสืบ คือหลับที่เกิดเหตุหรือที่ที่เกี่ยวข้องกับคนตายรูปคดีหรือปริศนาจะเริ่มคลี่คลาย ซึ่งเป็นเอกลักษณ์ของนิยายเรื่องนี้ แต่ว่าเนื้อเรื่องยังไม่ค่อยส่งหรือดันให้กีรณาดูโดดเด่นขึ้นมา ด้านเคียวยะซึ่งจะดูเหมือนเป็นตัวละครหลักของเรื่องกลับไม่ค่อยโดดเด่นในสายตาของผู้อ่าน เหมือนว่าทำให้ดูเด่นขึ้นมามากกว่าสถานการณ์ในเรื่องช่วยขับให้เด่นเอง และจุดสำคัญในนิยายนักสืบเลย คือ ประวัติตัวละครจะเป็นองค์ประกอบสำคัญในการสร้างแรงจูงใจในการทำพฤติกรรมต่างๆ ดังนั้นสิ่งที่คุณต้องทำคือร่ายประวัติของตัวละครให้ดูสอดคล้องกับเนื้อเรื่อง ให้คนอ่านหลับตาลงแล้วนึกได้ว่า อ้อตัวละครนี้เป็นอย่างนี้เองนะ ทำไมถึงได้มีพฤติกรรมหรือความสามารถแบบนี้ ขนาดเรื่องเชอร์ล็อก โฮล์ม ยังบอกพื้นเพหลังของโฮลฺ์มส์เลย และยังบอกถึงความชอบรสนิยมส่วนตัวว่าโฮล์มส์เป็นยังไง ชอบเล่นไวโอลีน และอีกอย่างเมื่อตัวละครของคุณเข้าไปในฉากใหม่ๆที่มีคดีเกิดขึ้น เราก็ต้องบอกประวัติของบุคคลที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น บอกโดยรวมนอกจากลักษณะนิสัยแล้วยังต้องบอกรสนิยม ความชอบ นิสัยเด่นๆออกมา
3. ความคิดสร้างสรรค์/น่าสนใจน่าติดตาม (7.5/10)
แนวเรื่อง บุคคลิกตัวละครถือว่าใช้ได้ในระดับหนึ่ง แต่ต้องปรับปรุงในส่วนของการบรรยาย และเนื้อเรื่องเกี่ยวกับการสืบสวนเนี่ย คดีมันเป็นเหยื่อล่อสำคัญให้คนอ่านเข้ามาติดกับและจะตกอยู่ในวังวนของนิยายเราอย่างถอนตัวไม่ขึ้น ยิ่งคดีของคุณดูมีปมและลุ้นระทึก หรือแม้กระทั่งแปลกประหลาดขนาดไหนนั่นแหละคือเหยื่อล่อสำคัญที่ทำให้คนอ่านอยากอ่านต่อ ในการเปิดตัวของนิยายเรื่องนี้ ความสารถของนางเอกกับคดีดูขัดกันอย่างมาก คดีดูจะง่ายด้วยซ้ำไป อย่าลืมว่าคดีแรกของเรื่องสืบสวนนั้นต้องเป็นคดีที่ประทับใจคนอ่านและทำเป็นความทรงจำให้ได้เลยว่านิยายเราเป็นอย่างนี้ คดีแรกของนางเอกเป็นอย่างนี้นะ ความสนใจติดตาม :: แนะนำว่าให้ใช้หลักการระเบิดลูกใหญ่(หลักการของข้าพเจ้าเอง- -) คือทิ้่งบอมเอาไว้ให้คนอ่านรู้สึกว่าเฮ้ยมันน่าติดตามว่ะ จะเป็นยังไงต่อไปเนี่ย คือทำให้มันรู้สึกว่าอยากอ่านต่อ ซึ่งเป็นเทคนิคที่นักเขียนแต่ละคนจะมีไม่เหมือนกัน สิ่งที่จะทำให้การทิ้งบอมของเรามีประสิทธิภาพคือการฝึกฝน ฝึกเขียนไปเรื่อยๆ
4. การจัดหน้า+ตกเเต่งหน้าบทความ
(4/10)
บอกตามตรงว่าไม่ประทับใจการนำเสนอของคุณในหน้าบทความสักนิด \"ทำให้รู้ว่าตัวเองห่วยขนาดไหน พอมาอ่านเรื่องนี้ใหม่ทั้งหมดนิยายของเรามันยังไม่ดีพอ\" ไม่ว่าคุณจะคิดว่าตัวเองห่วยขั้นเทพแค่ไหน ขอให้ลืมไปซะเมื่อคุณมาอยู่ในฐานะนักเขียนออนไลน์ คุณจะต้องมีความสขุในการนำเสนอนิยายของคุณให้ผู้อ่านได้รับรู้ คุณต้องมีความสุขในการเขียนเรื่องย่อ ลืมเรื่องห่วยๆของตัวเองไว้ซะ เราอยากจะชมคุณเลยนะว่าเก่งมาก สามารถเขียนเรื่องราวและคิดพล็อตต่างๆออกมาร้อยเรียงเป็นตัวอักษรถึงแม้ตัวคุณคิดว่ามันยังไม่ดีพอ มันต้องมีสักวันที่นิยายของคุณจะดีพอ เพราะการฝึกฝน ไม่ต้องกลัว ทิ้งบอมซะ ทำให้เต็มที่
แนะแนวการแต่งบทความและการจัดหน้า :: หน้าบทความคือตัวดึงดูดให้ผู้อ่านเข้ามาแต่เมื่อเห็นคำโปรยปรายอันน่าสลดใจของไรเตอร์แล้วคนอ่านเขาก็ห่อเหี่ยวไปด้วยสิจ๊ะ - - ถ้าอ่านบทวิจารณ์นี้จบ สังคายนา(ดูใช้ศัพท์)หน้าบทความครั้งใหญ่ เขียนเรื่องย่อให้มันสนุกสนาน เล่าประวัติตัวละครให้คนอ่านได้รับรู้ หาภาพประกอบมาแปะให้มาเจิดสะดิ้ง...และการจัดหน้าในเนื้อเรื่อง เว้นวรรคอย่าให้ประโยคติดกันเป็นพรืด ย่อหน้าเมื่อขึ้นเหตุการณ์หรือสถานการณ์ใหม่ นิยายที่เขียนลงอินเตอร์เน็ตต้องเว้นวรรคหรือเคาะหน้าเยอะๆ อย่าพยามทำให้มันติดกันจะทำให้คนอ่านรู้สึกอึดอัดกับความอบอุ่นของตัวอักษรได้นะจ๊ะ- - ขนาดตัวอักษรโอเคแล้ว แนะนำให้คลุมดำแล้วเลือกสีดำก่อนกดบันทึกบทความ อย่าเลือกสีอัตโนมัติ
ที่ให้ 4 คะแนนเนี่ย - - เพราะชอบTheme หลังน่ะ ลึกลับได้ใจ
5. ข้อนี้จะวิจารณ์ตามประเภทนิยายค่ะ+คะเนนพิเศษ
(6/10)
นิยายสืบสวนจะต้องมีสามสิ่งหลักๆนี้คือ คดี ลึกลับ เอกลักษณ์ตัวละคร (ในความคิดของเค้า- -) คดีคือ...ต้องมีความตื่นเต้น น่าสนใจ แปลกๆใหม่ เริ่มต้นไม่ต้องหรูหรามาก(อย่างเช่นคดีแมวหายในเรื่องโคนันที่นำไปสู่การฆาตรกรรม) ลึกลับ คือ อย่าเพิ่งเผยไต๋หรือทำให้คนอ่านเดาง่ายเกินว่าไอ้นี่แหละคนร้าย พอคนอ่านรู้ปั๊บจะวางหนังสือลงปุ๊บ(นิสัยของข้าพเจ้าเองแหละที่ทำแบบนี้- -) ให้คนดูแบบคาดไม่ถึงไปเลย ต้องใช้ทฤษฏีหมกตัวคนร้าย (ทฤษฏีแปลกอีกแล้ว--) ส่วนเอกลักษณ์ของตัวละคร ต้องมีเอกลักษณ์ที่แปลกใหม่ ไม่ใช่เก่ง อัจฉริยะอย่างเดียว ซึ่งคุณทำได้ยอดมาก ณ จุดๆนี้ (ในส่วนของกีรณา)


6. ภาพรวม(ทั้งหมด) + คะเเนน เต็ม100
นิยายสืบสวนเป็นนิยายที่มีเสน่ห์มากๆสิ่งที่จะดึงดูดคนอ่านได้มากที่สุดจะเป็นองค์ประกอบหลายๆอย่างรวมกัน การเปิดเรื่องเอย การดำเนินเรื่อง หรือแม้แต่บทสนทนาและจุดเล็กๆในเรื่อง (เพราะแน่นอนว่าคนที่อ่านนิยายสอบสวนจะเป็นพวกที่ช่างสังเกต ช่างจับผิด และช่างสงสัย ซึ่งเราเป็นบ่อยมากๆเวลาที่อ่านสอบสวน ถ้ามันไม่สมเหตุสมผลจะทิ้งหนังสือเล่มนั้นทันที) อยากให้ไรเตอร์เอาสิ่งที่เราแนะนำไปปรับใช้ดู และคงไว้ซึ่งเอกลักษณ์ของกีรณาที่หลับที่ไหนได้เรื่องที่นั่น อิอิ...ขอให้โชคดี พยามเข้า อย่าท้อแท้เด็ดขาด

ปล. เห็นไรเตอร์บอกขอเข้มๆ Black_teddy เลยจัดเต็ม เข้มซะยาวเว่อร์ (อ่านไหวนะจ๊ะTT\

1.การใช้ภาษา
(6/10)
ถ้าBlack_teddy เป็นครูภาษาไทยจะจับคุณตีแล้วไล่ไปยืนคาบไม้บรรทัดหน้าห้องเรียนเลย มาตอนแรกประมาณบรรทัดที่ 7 "รำคอ" ต้องเป็น "ลำคอ" คำผิดเยอะในตอนต้นๆ แต่ประมาณตอนที่ 9 ลงไปคำผิดมีประปราย...แต่คำผิดที่เห็นบ่อยเลยตั้งแต่บทแรกยันบทล่าสุดอันได้แก่
"หมอนั้น" >> หมอนั่่น
"เจ้านั้น" >> เจ้านั่น
"ฟันกาม">> ฟันกราม
"มหัสจรรย์">> มหัศจรรย์
ซึ่งอยากให้ไรเตอร์ช่วยตรวจสอบคำผิดโดยการอ่านซ้ำซักรอบสองรอบเพื่อความเเน่ใจก่อนลง เพราะบางทีนักอ่านบางท่านจะหงุดหงิดเมื่อเห็นคำผิด แต่จะหงุดหงิดจนปิดเรื่องไปเลยเมื่อมีคำผิดเยอะแยะ เพราะมันจะทำให้เสียอรรถรสในการอ่าน...
ในด้านการบรรยาย แนะนำให้ไรเตอร์ช่วยบรรยายลักษณะของเรียวคุง(เรียกซะ ไรเดอร์เสียหาย- -)คร่าวๆในตอนเปิดเรื่อง ไม่ใช่สักแต่ว่าใช้ตัวแทนว่าชายหนุ่มอย่างเดียว ประมาณว่าเปิดตัวมาแล้วให้รู้เลยว่าเรียวคุงนี่เขามีลักษณะอย่างไร ผมสีอะไร มีคิ้วโก่งราวกับคันศร(อันนี้ก็เว่อร์ไป) ในการบรรยายแรกๆก็เนิบๆไปตื่นเต้นในตอนที่เริ่มแปลงร่างจะบอกว่าตอนที่Black_teddy อ่านมาถึงตอนนี้แล้วถึงกับบิวท์อารมณ์ให้เข้ากับเนื้อเรื่อง เวลาแปลงร่าง ก็ตะโกนตามไปด้วย เวลาต่อสู่ก็อ่านแบบมีอารมณ์ร่วม ซึ่งขอชมว่าคุณบรรยายฉากต่อสู้ได้ยอดเยี่ยมมาก เห็นภาพการแปลงร่าง ชุดเกราะไรเดอร์และอุปกรณ์เสริมต่างๆได้ดี

2. เนื้อเรื่อง+ตัวละคร
(8.5/10)
ฟิคชั่นแนวไรเดอร์ ยอดมนุษย์ นี่เพิ่งเคยเห็นในความคิดของBlack_teddy ซึ่งจะเห็นแต่พวกฟิคของดารานักร้อง การ์ตูนอะไรพวกนี้ (คาเมนไรเดอร์ก็อยู่ในหมวดการ์ตูนนะ เหรอ- -) ซึ่งยอมรับว่าเมื่อก่อนเราก็ดูเรื่องนี้เพราะพระเอกหล่อมาก (นี่คือเหตุผล) กลับเข้าเรื่อง เนื้อเรื่องของเรื่องนี้ถือว่าแปลกดี เพราะนานๆทีจะเจอนิยายแนวนี้ ถ้าเป็นฟิคชั่นนี่คือการแต่งเพื่อเอาตัวละครที่เราชอบมาทำใหม่ในแบบของเรา ซึ่งถ้าเรายืมตัวละครที่มีอยู่จริงๆมาใช้ เราก็สมควรที่จะใส่"ความเป็นตัวเอง" ลงไปด้วย เนื้อเรื่องดำเนินเร็วไปหรือเปล่า ในความรู้สึกของเรา เราว่าไม่เร็วนะ กำลังดีแต่น่าจะบอกที่มาที่ไปของตัวละครเพิ่มเข้าไปนิดหนึ่ง บรรยายคุณสมบัติต่างๆของอุปกรณ์เข้าไป ที่ลงให้คนอ่าน อธิบายไว้ในตอนต้น บางทีก็จำไม่ได้ คือควรเสริมเข้าไปนิดบรรยายคร่าวๆแทรกเข้าไป
ถ้าเป็นฟิคYก็ควรทิ้งอะไรให้คนอ่านได้จิ้นกันนิดหนึ่ง แต่ไรเดอร์กับเคโมโนะ (อันตัวเราเองจิ้นไม่ออก ขนลุกเกรียวกราวจริงๆ) แต่สิ่งที่อยากให้เพิ่มในฟิคเรื่องนี้คือความเป็นตัวของตัวเองและความแปลกใหม่ที่เรื่องจริงไม่มีเข้าไปเพื่อสร้างเสน่ห์ให้แก่นิยายของตัวเอง
มาที่ตัวละคร พระเอกตอนแรกๆให้ความรู้สึกว่าเกรียนมาก(ไม่รู้สิทำไมถึงคิดว่าเกรียนแต่ความรู้สึกมันบอก) ตัวละครที่โผล่เข้ามาพัวพันกับพระเอกไม่ค่อยมีตัวไหนที่โดดเด่นแต่จะมีแค่พระเอกเท่านั้นที่ให้ความรู้สึกโดดเด่นเด้งดึ๋ง มีพวกเคโมโนะอย่างอื่นแทรกเข้ามาก็จริงแต่ทว่ายังไม่โดดเด่นหรือเป็นที่จดจำให้เราสักตัวนอกจากเจ้าโทระ (แน่สิก็โทระเป็นนางเอกนี่ = =) ควรเพิ่มบทบาทให้แก่ตัวละครอีกนิด ไม่ใช่ปล่อยให้มาเตะต่อยกับไรเดอร์แล้วหายไปกับสายลม...เพิ่มบทบาทให้มันโดดเด่นพอเป็นที่จดจำบ้าง แล้วก็ฟิคชั่นมันคือนิยายที่แต่งล้อไม่ต้องอิงความเป็นจริงของเรื่องต้นฉบับมาก อยากให้อิงความเป็นตัวเองมากขึ้นมาหน่อย ทำคาแรกเตอร์มันแหวกแนวไปเลย พระเอกจำเป็นต้องเก่งเสมอไปหรือเปล่าล่ะ??

3. ความคิดสร้างสรรค์/น่าสนใจน่าติดตาม
(8/10)
เป็นพล็อตเรื่องที่สร้างสรรค์พอสมควรที่แต่งคาเมนไรเดอร์Y แต่เรายังไม่ค่อยเห็นความYในเรื่องนี้เท่าไร เมื่อไรจะรวมร่างกันจริงจังสักที= = นิยายของคุณมีความสร้างสรรค์แล้วสิ่งที่ทำคือการทิ้งบอม คือการเขียนให้เต็มที่ โชว์ความเป็นตัวตนของคุณมาเยอะๆ อิงเรื่องดั้งเดิมนิดหน่อยสัก 30% ฝึกเขียนไปเรื่อยๆ ปรับปรุงคำผิด แล้วนิยายของคุณจะมีความน่าสนใจน่าติดตาม แต่อย่าลืมว่ามันอาศัยปัจจัยอย่างอื่นด้วยลองเลื่อนลงไปข้างล่างเพื่ออ่านคำแนะนำและคำวิจารณ์ในข้อต่อไป

4. การจัดหน้า+ตกเเต่งหน้าบทความ
(7.5/10)
ขนาดอักษรโอเค.แล้วไม่ต้องเปลี่ยนแต่เวลาลงเนื้อหาก่อนจะลงอย่าเลือกสีอัตโนมัติให้เลือกสีดำไปเลย เพราะในความรู้สึกของนักวิจารณ์มันอ่านง่ายกว่าสีอัตโนมัติ แต่เว้นวรรคหรือย่อหน้าโอเค.แล้ว เสริมอีกนิดตรงช่วงที่พิมพ์เนื้อความของจดหมาย ให้ปรับเป็นตัวอักษรเอียงหรือใส่เครื่องหมายอัญประกาศเดี่ยว('...') เพื่อแยกเนื้อความในจดหมายให้ออกจากเนื้อเรื่องที่กำลังดำเนินอยู่
การตกแต่งหน้าบทความเข้ากับเนื้อเรื่องดี แต่ตรงแผ่นรองBGอย่าปรับให้โปร่งแสงได้ไหม มันทำให้อ่านอะไรไม่ค่อยเห็น

5. ข้อนี้จะวิจารณ์ตามประเภทนิยายค่ะ+คะเนนพิเศษ
(9/10)
ข้อควรสังเกตของนิยายYคือการจิ้น ควรทิ้งปมอะไรไว้ให้จิ้น คำพูดของตัวละครซึ่งก็คือพระ-นาง การกระทำ ความสัมพันธ์ของคนทั้งสองที่ต้องทำให้คนอ่านจิ้นไปไกลแสนไกล ทำอย่างไรก็ได้ให้โทระกับท่านผู้กองมีความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นกันมากกว่านี้ ได้ทำกิจกรรมต่างๆร่วมกันมากขึ้นก็ดี และที่สำคัญอย่าลืม ความเป็นตัวของตัวเอง และการเนื้อเรื่องแปลกใหม่ที่เพิ่มเข้าไปในฟิคชั่นของเรา สู้ต่อไปเรียวคุง....

6. ภาพรวม(ทั้งหมด) + คะเเนน เต็ม100
ภาพรวมทั้งหมดของนิยายเรื่องนี้อยู่ในเกณฑ์พอใช้ ไม่ดีและไม่ด้อยจนเกินไป ถือความมีความแปลกของพล็อตเรื่องในระดับหนึ่ง ลองนำคำแนะนำที่นักวิจารณ์ให้ไปปรับใช้ดู ปรับปรุงคำผิด ฝึกฝนอีกนิดหน่อยเพื่อความสนุกสนานของนิยายเรา สำนวนภาษาไม่สามารถชี้ได้ว่าคุณต้องทำอย่างไรถึงจะสนุก แต่เราให้ได้แค่คำแนะนำให้คุณไปปรับให้เข้ากับงานเขียน หวังว่าคำวิจารณ์นี้จะมีประโยชน์ต่อคุณไม่มากก็น้อย...^^'

80/100

นักวิจารณ์ Black_teddy

สวัสดีค่ะพี่หมอ หนูติดตามอ่านบทความพี่มาได้สักระยะนึงแล้ว หนูอยู่ม.5 ค่ะ และอยากจะเข้าแพทย์มากๆ และคณะที่ใฝ่ฝันอันดับหนึ่งก็คือศิริราช ชอบระบบ seniority เลยหาบทความที่รุ่นพี่มาเขียนเกี่ยวกับที่นี่ แล้วก็มาเจอพี่ค่ะ หนูอยากขอบคุณพี่ที่มาเขียนเล่าเรื่องสนุกๆและประทับใจให้ฟัง ในบางตอนที่ได้อ่าน ก็รู้สึกปลื้ม อินไปกับตอนที่พี่เขียน บางทีน้ำตาก็เล็ดออกมาเลยค่ะ อยากมีช่วงเวลาแบบนี้บ้าง :D อยากให้พี่เขียนบทความนี้ไปเรื่อยๆนะคะ หนูหวังว่าเราจะได้เจอกันนะคะ ถ้าหนูไม่ท้อหนูคงจะได้อินกับเพลงแสงสุดท้ายแบบที่พี่เคยอิน เป็นกำลังใจในการเขียนบทความ และจะติดตามบทความนี้ต่อไป ขอบคุณมากๆค่ะ ^^