ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    !iรักร้ายๆของนายปีศาจi!

    ลำดับตอนที่ #27 : ...............• จบ •................รักร้ายๆของนายปีศาจ

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.73K
      2
      2 ก.ย. 50

             

                พอเรามาถึงบ้านก็รู้ทันทีว่าต้องเจอสิ่งที่ไม่อยากเจอ   พี่สาวฉัน  จินซอง
    และพี่มินอัน ออกมาดูเราทันที ที่รถจอดหน้าบ้าน

    “ฮานยองฮี!!!!!!!ทำตัวเหลวไหลอีกแล้วนะ!!!!”   
    นี่คือประโยคสุดโหดของพี่สาวฉันหลังจากเห็นฉันลงจากรถหรูๆของตายู
    พี่ฉันทำหน้าอย่างกะปีศาจแน่ะ…    ปีศาจ?? ทำไมถึงคุ้นกับคำๆนี้จัง

    “ยัยบ้าแกไปกับใครน่ะ….ไหนเรียกออกมาจากรถสิ”     
    ยัยจินซองว่าพลางเดินจ้ำๆเข้ามาที่รถ แต่ไม่ทันที่ยัยนั่นจะจับประตูรถ 
    เขาก็ออกมาจากรถก่อนแล้ว

    “………….”        ไม่มีเสียงๆใด ณ บริเวณนั้นเลย ทุกคนตะลึง งุงงงกันเป็นแถวๆ

    “ฉันไปกับยู….”        ฉันเอ่ยปากขึ้นเหมือนเป็นคำสั่งหรือว่าอย่างไรไม่ทราบ
    พี่มินอันตรงเข้ามาทาง ตายู แล้วชกเขาไปทีหนึ่ง   ฉันตกใจจน ทำอะไรไม่ถูก
    ได้แต่ดูพี่มินอันทำร้ายยูมินอย่างเอาเป็นเอาตาย
     
              แต่ดูเหมือนคนที่จะช่วยเขาได้มีเพียงพี่สาวฉัน เธอเข้าไปห้ามพี่มินอันไว้ 
    ฉันก็เลยวิ่งไปพยุงร่างของเขาที่ล้มไปอยู่พื้นให้นอนบนตักของฉัน

    “นายยู!!!!…นะ…นาย มีเลือดด้วย”        ฉันพูดสั่นๆ น้ำตาเริ่มคลอ ใจฉันสั่นและสับสนมาก แค่เขาเจ็บเหมือนฉันจะเจ็บไม่แพ้เขา 
              เขามองหน้าฉันแล้วก็ยิ้มตอบ  แต่ฉันยิ้มไม่ออกแล้วแหละ  น้ำตาฉันไหลไปโดนใบหน้าของเขา เขาใช้นิ้วมือเช็ดน้ำตาฉันเบาๆ ฉันเลยกอดเขาแน่นขึ้น

    “ไอ้เลว แกพายองฮีไปไหน”        พี่มีนตะโกนด่ายูมินพลางจะเข้ามาซ้ำอีกรอบ 
    ฉันสับสน ได้แต่กอดร่างของเขาไว้และพูดห้ามพี่มินอัน

    “อย่าน๊า อย่าทำร้ายเค้า อย่า~~ ได้โปรด”  ฉันขอร้องพี่มินอัน เขาฉุนเฉียวน่ากลัวมาก จินซองเกาะแขนพี่มินอันไว้  ส่วนพี่อึนซอ ก็ดึงมือมินอันไว้เช่นกัน
              สักพักยูมินก็ลุกขึ้น  ฉันจึงช่วยพยุงร่างเขาด้วย เขายิ้มให้ฉันแล้วก็ใช้มือปรามเหมือนจะบอกฉันว่า   ไม่เป็นไร   แล้วก็เดินตรงไปหาพวกนั้นเขาคุกเข่าลงต่อหน้าทั้งสามคน    
               พี่อึนซอ  จินซอง และมินอัน ตะลึงกับการกระทำของเขา   เขาก้มหัวลงกับพื้น

    “ผมขอโทษครับ ขอโทษที่เข้าใจยองฮีผิดไป ผมทำให้เธอความจำเสื่อม ผมขอโทษครับ”

              เขาขอโทษพวกนั้น ทั้งๆที่เขาโดนทำร้าย ทั้งๆ ที่คนที่ทำให้เขาเป็นแบบนี้คือฉัน 
    ฉันวิ่งไปหาเขากอดเขาแล้วก็ร้องไห้เต็มที่ ต่อหน้าทุกคน ฉันร้องไม่หยุด 

    ร้องจนฉันรู้สึกจะหายใจไม่ออก แล้วภาพทุกอย่างนั้นก็หายไปอีกแล้ว……………


             ฉันลืมตาขึ้นมาในห้องที่คุ้นตา  มันเป็นห้องสีขาวๆ มีผ้าม่านสีขาว
    ที่นี่ไม่ใช่โรงแรมแต่เป็นโรงพยาบาล

    “ตื่นแล้ว!!!  พี่อึนซอคะ เธอตื่นแล้วค่ะ”       
              เสียงจินซองร้องฉันมองไปตามเสียงนั่นเห็นพี่อึนซอวิ่งเข้ามาที่เตียงกับจินซองที่ยิ้มให้ฉัน

    “เป็นยังไงบ้างยองฮี”      พี่สาวฉันถามแล้วก็หันไปหาจินซอง   

    “จินซองจ๊ะเรียกหมอมาให้พี่ที “

    “ค่ะๆ”    จินซองรับคำแล้วก็รีบออกจากห้องไปพี่อึนซอจับมือฉันไว้แน่น แล้วก็ลูบผมที่หน้าผากฉันอย่างเป็นห่วงเป็นใย

    “พี่อึนซอคะ  หนูทำให้พี่เป็นห่วงทุกทีเลย ขอโทษค่ะ หนูขอโทษ”

    “ไม่เป็นไรจ้า ไม่เป็นไร”       พี่อึนซอก้มตัวมากอดฉันที่นอนอยู่บนเตียงคนไข้
    ตัวเธอสั่นเทาแล้วเธอก็ร้องไห้….    

            สักพักหมอก็เข้ามาตรวจนั่นตรวจนี่ฉันแล้วก็พูดอะไรไม่รู้กับพี่สาวฉัน แต่ฉันง่วงจัง  ฉันหลับตาแล้วก็นอนอีกครั้ง…


             ลมเย็นๆปะทะร่างฉันที่นอนอยู่บนเตียง…ปลุกให้ฉันตื่นจากความมืด  มีร่างของผู้ชายคนหนึ่งยืนอยู่ริมหน้าต่างเขาแต่งชุดสีขาว ดูคุ้นตา  ฉันเลยเรียกเขา

    “นายปีศาจ…….”

             เขาหันหน้ามา….ในมือถือดอกไม้แสนสวยช่อใหญ่…เขายิ้มอ่อนโยนให้ฉัน
    ฉันก็เลยยิ้มตอบเขา

    “กลับมาแล้วเหรอ…….”

                                    ++++++++++จบ+++++++++++

            T-T นึกว่าจะไม่ได้อัพต่อแระ ดันมือบอนไปเปลี่ยนพาสเล่นแล้วก็เข้ามิได้ โฮว~~~ขอโทษนะคะ ทำให้รอนานเลย และก็ขอโทษอีกอย่างคือ เราว่าจบรวบรัดไปรึป่าวหว่า แฮะๆ พอดีมีคนๆอ่านก่อนลงเค้าบอก จบสั้นไปนะ T---T ขอโทษอีกรอบละกันค่ะ -/\- 

    ปล.รักคนอ่านมากมาย ขอบคุณที่ติดตามนะจ๊ะ >///<

    "อะไรง่า...ยังไม่ได้กอดยัยนี่เลย...."   ยูมินพูดหลังจากยืนดูคนเขียนโม้มานาน

    "ตายู อยากตายเหรอ!!"  ยองฮีเดินเท้าสะเอว ทำหน้าดุ

    "ตกลงปีศาจในเรื่องนี้นางเอกเรอะ"  มินอันว่าพลางเกาหัวงงๆ

    "คริๆ ใครจะอะไรก็ช่างเหอะ ช่วยบอกฉันทีลีมินไปไหนยะ"  จินซองเดินมาถามนางเอกของเรื่องซึ่งกำลังจะกินพระเอกแล้วล่ะ - -

    "ยัยเพื่อนตัวดี ถามหาผู้ชายอยู่ได้"   ยองฮีหันมามองเพื่อนสนิทด้วยสายตากวนสุดๆ

    "ก็นายหน้าหวานแทมุนมาด้วยนะเธอ" จินซองหยอกเพื่อนสาวอีกที

    "กรี๊ดดดดดดด~~! งั้นไปหาสองคนนั่นกัน  -..- "

    ".....เอาล่ะ!! คนเขียนจบเรื่องซะที ก่อนจะมีเลือด"  ตาปีศาจตัวจริง เดินมาว่าคนเขียนที่นั่งดูสงครามเย็นของตัวละครในเรื่องของตัวเอง เฮ้อ~ มีแต่คนโหดๆบ้าๆอ่ะ T---T

    "เอ่อ....จริงๆก็จบแล้วล่ะเรื่องนี้ เอาเป็นว่าค่าตัวเดี๋ยวคนเขียนจ่ายเอง ไว้อย่าลืมไปเล่นเรื่องต่อไปอีกนะ ok!!"

    "โอเค!!!!!!!!!!!!!!~~~"  ทุกคนตอบพร้อมกันก่อนจะเดินแยกย้ายกันไป โดยนางเอกจับมือพระเอก ดูน่าอิจฉาเสียจริง T^T ไม่มีอย่างเค้าอ่ะ แง๊ๆๆๆ T------T

    -/\- จบจริงๆแระคร๊า แฮะๆ  ^---------------------^"

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×