คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : ฉันคนใหม่ แหม~! มีอะไรปิดบังกันบอกมานะ
“ยองฮี ตื่นแล้วเหรอ!!!!!” ฉันฝันไปเหรอเนี่ย ทำไมความฝันช่างน่ากลัวอะไรเช่นนี้ ทำไมฉันถึงได้ร้องไห้อยู่ล่ะ ทั้งๆที่มันเป็นแค่ความฝัน…
“จินซอง..”
“เอ่อ.. ดะ..เดี๋ยวฉันจะเอาอะไรมาให้เธอกินละกันนะ”
“เดี๋ยว!..ที่นี่ที่ไหน” ฉันถามจินซองเพราะเห็นภาพเบื้องหน้าดูแปลกตา ที่นี่..ไม่ใช่ที่ๆฉันรู้จัก
“โรงพยาบาลน่ะ เธอ…เป็นลม เอ่อ แล้วก็…”
“ทำไมฉันถึงเป็นลมล่ะ…”
“ก็..ก็ คือ…”
“เฮ้อ ทำไมฉันถึงรู้สึกเหนื่อยจัง”
“….คงยังรู้สึกเพลียอยู่อ่ะ งั้นก็นอนพักก่อนก็ได้นะ”
ปัง!!!!!! เสียงประตูห้องถูกเปิดอย่างแรง และก็ตามมาด้วยเสียงที่คุ้นเคยดี
“โฮว~ยองฮี!!!! ตื่นแล้วเหรอ T^T”
“พี่อึนซอ” พี่อึนซอปรากฎตัวด้วยชุดสีเหลืองแจ่ม แต่ใบหน้าเธออาบไปด้วยน้ำตา นี่ฉันไปทำอะไรไว้อ่ะ - -
“ToT น้องร๊ากกกกกของพี่ โฮว~ว”
“พี่จ๋า - - ทำไมต้องร้องไห้ขนาดนั้นด้วยฉันยังไม่ตายนะ”
“โป๊ก!!!”
“โอ้ย พี่อ่ะ เขกหัวฉันทำไมเจ็บน๊าาาาา -*-”
“อย่าพูดว่าตายสิ T^T”
“ก็พี่ร้องไห้ซะเวอร์เลย ฉันแค่เป็นลมแค่นั้นเอง เนอะ จินซอง”
( - -) (- - ) เอ๊ะ????......................................
“-*- มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ยยยยยยยยยย!!!”
หลังจากที่ฉันกลับมาจากโรงพยาบาลก็ต้องชะงักเมื่อเห็นของบางสิ่งในห้องนอนของฉันเอง
“อะไรหรอยองฮี” พี่สาวฉันตกกะจัย วิ่งเข้ามาในห้องฉันอย่างเร็ว แต่เธอกลับทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับห้องนอนของฉัน
“ก็ของพวกนี้อ่ะ มันอะไรกัน” ฉันมองดูเสื้อผ้า แล้วก็ข้าวของพวกนี้ด้วยความงุนงง นี่มันไม่ใช่ของๆฉันนี่
“อ๋อ กระเป๋าเครื่องใช้ของจินซองน่ะ”
“แล้วมาอยู่ทำไมห้องหนูอ่ะ”
“ก็จินซองแล้วก็พี่ จะมานอนเป็นเพื่อนน้องไงจ๊ะ”
“พี่อึนซอ ฉันแค่เป็นลมเองนะทำอย่างกับฉันเป็นโรคไส้ติ่งอักเสบอ่ะถึงต้องมีคนดูแล”
“…ถึงเป็นโรคไส้ติ่งอักเสบพี่ก็ไม่ห่วงขนานนี้หรอก” พี่ฉันบ่นพรึมพรำอะไรคนเดียวอ่ะ - -
“อะไรนะพี่?”
“อ๋อ ป่าวๆ พี่แค่คิดว่า เราไม่ค่อยได้นอนด้วยกันเลยเนอะ เดี๋ยวนี้อ่ะ เหอะๆ”
“แล้วจินซอง มานอนบ้านเราทำไมอ่ะ”
“อ๋อ จินซอง เอ่อ จินซอง…” ฮั่นแน่!! ดูพี่ฉันทำตัวน่าสงสัย????
“ฉันทะเลาะกับแม่มาอ่ะ!!!! แฮะๆ” เสียงของจินซองดังมาก่อนเจ้าตัวซะอีก ฉันมองดูเพื่อนที่ทำท่าพิลึกกึกกือ อยู่หน้าห้อง
…………. ( - -) >>> (^^ “ ) (_ _” )
ฉันรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ ทุกคนทำเหมือนมีอะไรบางอย่างปิดปังฉัน แต่ช่างเถอะ ฉันรู้สึกว่าตัวเองต้องการพักผ่อน วันพรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้าไปเรียน….
ความคิดเห็น