คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : 0.งานเข้า(บทนำ)
0.งานเข้า(บทนำ)
วันที่ 12 ของการปิดเทอม(แล้ววันที่ 3 ที่เหล่าแสงอุษาได้พักอยู่บ้าน)
อาเมะงาคุเระ 14.00น. รังลับแสงอุษา
กริ๊งๆๆ
“โคนันไปรับสายที= =”เพนที่เพิ่งตื่นนอนสั่ง(ตื่นตอนบ่าย 2 เนี่ยนะเจริญ)
“จ้าๆๆ”โคนันเดินไปรับโทรศัพท์ตามคำสั่งของเพน
“ฮัลโหล?.....อ่า...ได้ค่ะ....ค่ะ....ค่ะ....บายค่ะ”โคนันคุยโทรศัพท์อยู่ไม่กี่คำ
ก่อนที่จะวางสาย
“เพน~~!!!”เธอตะโกน
“จ้า???”เพนขยี้ตา
“เค้าแจ้งข่าวมาว่าปีนี้อาเมะงาคุเระต้องจัดงานทดสอบจูนิน-โจนินอ่ะ”
“แล้วไง???”
“พวกเราก็ต้องเป็นกรรมการคุมสอบไง-*-”
“อ้อ ที่แท้....หา!?=[]=”
“ก็บอกว่านายต้องจัดงานครั้งนี้”
“ไอ้คาคุสึย้ายบ้านโว้ยยยยย~~~!”เพนตะโกน
“ย้ายเพื่อ?”คาคุสึหันมาถาม
“กุขี้เกียดจัดงานทดสอบจูนิน-โจนินหงะ”
“ไม่ให้ย้าย นายไปจัดงานเลย”
“แอนนิมอล-*-”
กิ๊งก่องงงงงงงงงงงง
“ฮิดันไปเปิดประตู”คาวาอิสั่ง
“โซระไปแทนหน่อยดิ”
“นากาเระจัง ฉันไม่ว่างไปเปิดทีดิ”โซระโยนให้นากาเระ
“พี่ซาโซริขา~”นากาเระแหล่ตาซาโซริ
“ก็ได้ ฉันเปิดเอง- -”ซาโซริตอบอย่างเซ็งๆ
แอ๊ด~[Sasori’s mode]
“มาหาใครครับ?”ผมถามชายวัยกลางคนที่ยืนอยู่ตรงหน้า
“เธอคือแสงอุษาใช่มั้ย?”
“ถ้าตอบว่าไม่ใช่คุณจะไปมั้ย?”ผมตอบกลับแบบกวนๆ
“ไม่”สั้นๆได้ใจความ
“งั้นถ้าตอบว่าใช่หละ?”
“ก็อยู่อยู่ดีแหละ^^”ว่าแล้วเชียว
“แล้วมีปัญหาอะไรกับพวกเรา?”ผมถาม
“ผมแค่มายื่นข้อเสนอให้พวกคุณ”ชายคนนั้นพูด
“ข้อเสนอ?”ผมย้ำ
“ใช่ข้อเสนอ ฉันขอคุยกับหัวหน้าพวกนายหน่อยสิ”ชายคนนั้นเตรียมจะเดินเข้ามา
แต่ผมกันเค้าเอาไว้สักก่อน
“หลบไปสิพ่อหนุ่ม”
“ไม่ ผมยังไม่รู้ด้วยซ้ำคุณคือใครแล้วจะให้เข้ามาได้ยังไง?”ความจริงผมไม่สน
เรื่องนั้นหรอก แต่ตอนนี้ไอ้เพนมันกำลังเป็นบ้าจะให้เข้าไปเจอไม่ได้ไม่งั้นแสงอุษา
เสียชื่อตาย มีหัวหน้าปันยาอ่อน
“ฉันคือชายที่รวยที่สุดในโลกนินจาและเป็นผู้จัดการนักร้องที่มีชื่อเสียง
คนส่วนใหญ่เรียกฉันว่า‘โปร’”สรุปว่าให้เราเรียกแกว่าโปร? เออก็ได้
“โอเค โปรนายอยากเจอหัวหน้าเราใช่มั้ย?”
“ใช่”อืม.....เอาเมียหัวหน้าไปก่อนหละกัน
“โคนานนนนนนน”ผมตะโกนเรียกเธอสุดเสียง
“มีอะไร?”เธอถามเมื่อเดินมาถึง
“หมอนี่ชื่อโปรอยากคุยกะเธออ่ะ”
“ได้ คุณโปรคุณต้องการอะไร?”โคนันเริ่มเปิดฉากถาม
“ผมต้องการให้พวกคุณไปเปิดนักร้องในค่ายของผม”นักร้อง? แกจะบ้าหรอ?
พวกเรามันอาชญากรระดับSนะ ไม่ใช่คนว่างงาน- -
“อืม...หรอ? ได้เงินเดือนเท่าไหร่หละ?”คาคุสึที่โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้ถาม
“คาคุสึฉันให้นายจัดการเรื่องนี้หละกันไปหละ”โคนันพูดพร้อมลากผมไป
5ชม.ต่อมา
ห้องนั่งเล่น
“จะเชื่อใจเจ้าคาคุสึได้หรอ?”ฮิดันถาม
“เอาน่าถ้าเรื่องเงินหละก็ คาคุสึหนะไม่ยอมแน่ๆ เพราะเจ้าโปรอะไรนั้นต้องจ่าย
ให้พวกเราน้อยอยู่แล้ว^^”โคนันยิ้ม
“นั้นสินะ”อิทาจิหันมาพูดแล้วกลับไปอ่านหนังสือต่อ
แอ๊ด~~
“ไงคาคุสึ นายตอบเจ้าเศรษฐีน้นไปว่าไงบ้าง อืมม์?”เดอิดาระเปิดฉากถาม
“ฉันก็ตอบว่า...”คาคุสึกำลังจะพูดแต่ก็โดนคิซาเมะขัดขึ้นมาซะก่อนว่า
“ไม่เอาอยู่แล้วใช่มั้ยหละครับ?”
“ปล่าว ฉันตอบตกลงหนะ”
“....”
“ทำไมหรอ?”
“นายล้อเล่นใช่มั้ย?”โคนันพูดเสียงเย็น
“ฉันพูดจริง”
“นายจะบ้าหรอ คาคุสึ!?”ฮิดันโวยวาย
“ฉันไม่ได้บ้า”
“หมอนั้นบอกว่าจะให้เงินเราเท่าไหร่นายถึงได้ยอมเนี่ย!?”ผมถาม
“เยอะอ่ะ”
“เท่าไหร่หละค่ะ?”นากาเระถามบ้าง
“2,580ล้านเรียว- -^”
“.....O_O”เยอะเวอร์มาก นี่มันเป็นเศรษฐีจิงๆหรอว่ะนี่!?
“พรุ่งนี้ไปออดิชั่นแล้วก็อัดเสียงเลย”คาคุสึพูดต่อ
“เฮ้ย~~!?”ไหงได้ทำงานไวจัง?
“โวยวายอะไรกัน?”เพนที่เพิ่งเดินเข้ามาถาม
“คือ....เราได้เป็นนักร้องแล้วหละเพน= =”โคนันพูด
“หา? อำกันใช่มะ? ใครเค้าจะเอาเราไปทำเป็นนักร้อง???”
“ก็ไอ้โปรไง!!!!”ทุกคนประสานเสียงกัน
“ใครว่ะ?”
“ฟังนะเพนคือว่าบลาๆๆๆๆเรื่องมันเป็นแบบนี้แหละ”โคนันอธิบาย
“ก็ดีช่วงนี้ไม่มีภารกิจทำพอดี ไปร้องเพลงฆ่าเวลาก็ไม่ตายนี่^^”เพนยิ้ม
“....- -“”สาบานได้ว่านี่คือหัวหน้าพวกเราที่งี่เง่าสุดๆ
“แล้วจะเอาไงกับงานทดสอบจูนิน-โจนินหละ?”ผมถาม
“อ้อ ฉันขอให้ทางซึนะจัดแทนแล้วหละ”
“แล้วไป.....= =”
“ว่าแต่...นี้กี่โมงแล้วเนี่ย?”นากาเระถาม
“จะ 3 ทุ่มแล้วไปนอนกันเถอะ ใครจะดูละครก็ดูไป- -”ผมไล่ก่อนที่เดินเข้าห้องไป
*********************************
To be continued
ความคิดเห็น