คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : Special-HBD เดอิดาระ^^(ย้อนหลัง1วัน)
Special-HBD เดอิดาระ^^(ย้อนหลัง1วัน)
บ้านเดอิดาระ
[Deidara’s mode]
วันนี้วันอังคารผมไม่ต้องไปโรงเรียนเพราะต้องไปอัดเสียงตอน11โมง
ที่บ้านก็เงียบสงบดีแท้....ไม่มีอิโนะ ไม่มีแม่.....แต่ไม่แน่ใขว่ามีโทบิรึป่าวแฮะ
“....หาว~~! เช้าซะที อืมม์=~=”ให้ตายสิ กี่โมงแล้วเนี่ย?
“....9 โมง? นอนต่อดีกว่าอืมม์”แล้วผมก็เลยล้มตัวลงนอนต่อ
..............แกะ 1 ตัวกระโดดข้ามรั้วไป
..................................แกะตัวที่ 2 กระโดดข้ามรั้วไป
............................................แกะ....
กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆ
โฮกกกกกกกกกก ใครโทรมาว่ะ!?
“ฮัลโหล อืมม์!- -***”รมเสีย คอยดูนะถ้ารู้ว่าเป็นใครเมื่อไหร่นะก็จะเอา
C-4ยัดปากแม่งเลย- -*
//เดอิดาระ นายตื่นยัง?//. . .ซาคุโระจัง!? กำ! ที่พูด(คิด)
เมื่อกี้ผมไม่ได้ตั้งใจนะ= =’’’’
“ตื่นแล้ว อืมม์”
//วันนี้นายไม่ต้องมาอัดเสียงนะ- -//ก็ดี....
“ทำไมล่ะ? อืมม์”
//เออน่า~!//ไม่ค่อยเข้าใจเลยแฮะ แต่ก็ดีล่ะว่ะ^^
“บะบาย~ อืมม์”ผมวางสายลง ก่อนจะเดินไปอาบน้ำ หวี(และมัด)ผม
แล้วเดินลัลล้าไปห้องครัว
ห้องครัว
“วันนี้มีอะไรกินบ้างหว่า อืมม์?”ผมค้นๆๆๆๆๆ และค้นตู้เย็นในที่สุดก็เจอ
สิ่งที่พอกินได้ ซึ่งก็คือ......ขนมปังไส้ทูน่า=__=
“.....”อร่อยดีเหมือนกันแฮะ^^ จะว่าไป....วันนี้บ้านเงียบจัง...เงียบไปหน่อยและ
ไม่มีใครอยู่เลยรึไง?
“รุ่นปี้ก๊าบ~~~~~~~!!!!>3<”โอเค...อย่างน้อยไอ้โทบิยังอยู่- -^
“มีอะไร อืมม์-_-”คงเป็นเรื่องโง่ๆอีกแล้วชิมิ?
“สุขสันต์วันเกิดนะรุ่นพี่ อ่ะนี่ป๋มห้าย~!>w<”
“...O_O”ลืมไปเลย! วันนี้ตู20แล้วนี่หว่า โฮกกกก 20!!!!T^T
เลข 2 นำหน้าแล้วแง~~~~~!!!T[]T(ลู-ใจเย็นนะโยม=__=)
“....T-T”
“รุ่นพี่เป็นไรไปอ่ะคับ? ร้องไห้ทามมาย???O3O”แกไม่เข้าใจฉันหรอกโทบิT^T
“ไม่มีรายหรอก อืมม์T^T”ผมรับของขวันมาจากโทบิ
“รุ่นพี่ๆๆ ผมมีความลับอารายมาบอกด้วยแหละ^^”ความลับงี่เง่าอะไรอีก?- -
“ว่ามา อืมม์”
“รุ่นพี่รู้มั้ยทำไมเค้าสั่งให้รุ่นพี่อยู่บ้าน?”ไปรู้เรอะ?-*-
“ไม่รู้ อืมม์”
“เพราะเค้ากำลังจัดงานวันเกิดให้รุ่นพี่อยู่งายยยย~!>w<”กำ....โทบิ ฉันว่า
พวกนั้นคงกะจะเซอไพรฉันเล่นแต่แกมาบอกแบบนี้แผนพวกนั้นก็พังหมดอ่ะดิ-3-
“แล้ว....แกจะมาบอกฉันเพื่อ? อืมม์= =^”เซ็งเป็ดเลย....ถ้ากู เอ้ย! ผมรู้ล่วงหน้า
แบบนี้ก็ไม่สนุกอ่ะดิ ......ฉันเกลียดแกโทบิ- -
“ก็.....อยากบอกอ่ะ^^”แอนนิมอลลลลลลล~!- -***
“เออๆๆ ฉันไปก่อนนะ อืมม์”อยู่กับแกนานๆ ได้กลายเป็นอิทาจิ2แหงๆ- -
“โทบิไปด้วย~~~~~~!>3<”จะบ้าตาย แต่ก็เอาว่ะ!-*-
“ก็ตามมาเดะ อืมม์”เบื่อขี้หน้าแกว่ะ โทบิ- -*
ตัดไปด้านสวนหลังบ้าน(ฮิป)โปร
[Writer’s mode]
สวัสดีค่ะ นี่ลูเอง 55555+ วันนี้ลูเข้ามาแจมฟิควันนี้ในนาม.......
...เนียริ...ซึ่งได้รับบทเป็น.......................เลขาอิโปรค่ะ
“โนริ! ช่วยเอาริบบิ้นมาให้ฉันหน่อยสิ”ไอ้ฮิปโป! แกเรียกฉันว่าโนริรึ!?
เดี๋ยวเมิงตายยยยยย~~~!!!!-[]-***
“นี่ค่ะ- -****”ใจเย็นไว้ก่อนๆ วันนี้วันเกิดเดอิทั้งทีจะทำพังไม่ได้
“ไม่เอาดีกว่า....เอาสายรุ้งมาดีกว่า”Shellหลอด! เออก็ได้
“อ่ะนี่- -++”ไม่รับไปมึงตายยยย
“ฉันว่าเอาริบบิ้นเหมือนเดิมเถอะ”
“ไอ้.....”
ป้าบ~~~~~!!! ขอตบสักทีเหอะ!- -***
“ไปเอาเองเดะ!”
“โนริ จายร้ายยยยยย~~~ToT”ไปบอกแม่แกเถอะ-*-
“โฮชิ~~~!!!”ฉันตะโกนเรียกพลอย(พี่สาวผู้เสียสละ)หรือ....ที่รู้จักกันในนามโฮชิ
“?”
“แบกอินี่ออกไปที มันจะทำงานพัง!”ว่าแล้วฉันกับพลอย.....หรือโฮชินั่นแหละ
ก็ช่วยกันลากอิโปรออกไป
ตัดไปด้านแสงอุษาที่น่ารักของเรา
[Sasori’s mode]
“ให้ฉันเอาไอ้นี่ไปไว้ไหน?”ผมถามเพนที่กำลังเสริมหล่อ(?)อยู่
“ไอ้กล่องนั่นอ่านะ? เอาไปไว้ที่ศาลาก่อนสิ”พูดง่ายนะแก-*-
ผมยกกล่องที่มีขนาดใหญ่พอที่จะมีคนเข้าไปอยู่ข้างในได้ประมาน1-2คน
ไปไว้ที่ศาลาในสวนตามที่เพนบอก
“พี่ซาโซริ!”นากาเระตะโกนเรียกผมจากระเบียงชั้น4ของบ้าน
“มีอะไร~!!”ผมตะโกนตอบ
“รับถุงนี่น้า~!>w<”นากาเระโยนถุงลูกโป่งลงมา
“อือ”ผมเดินไปรับมันอย่างง่ายดาย
“กรี๊ด~~~~~~~!!!”จะกรี๊ดทามมาย?
เมื่อผมเงยหน้าขึ้นไปมองก็พบว่า..........................เธอตกลงมาจากระเบียง!!!!
“นากาเระ!?”บ้าเอ้ย! ผมวิ่ง....ขึ้นไปบนกำแพงแล้วกระโดดไปรับเธอ.....
.....อย่าทำให้ตกใจจะได้ม้าย????- -“
“.....เกิบไปT-T”บ่อน้ำตาแตกเลยรึ?
“เฮ้อ~! ไม่เป็นไรแล้วน่า= =;”
“อือ....”
“นี่~!!! เลิกจู๋จี้กันแล้วมาช่วยกันทำมาหากิน(?)หน่อยเซ่~!”
ขัดจริงเลยยัยโซระนี่-*-
“จ้าๆ”นากาเระรีบวิ่งไป ปล่อยให้ผมยืนเอ๋อ(?)อยู่คนเดียว
“ซาโซริ อย่ายืนโง่เซ่ มาช่วยด้านนี้หน่อย!”อิทาจิตะโกน
“เออๆๆๆ มาแล้วๆ”ผมเดินไปหาอิทาจิ
“เอานี่ไป”อิทาจิส่งถุงแป้งมาให้ผม
“เอาไปไหนแล้วเพื่ออะไร?”
“เอาไปให้น้องแกที่อยู่ในครัว ยัยนั่นได้รับหน้าที่ทำเค้กอ่ะ- -”
อือ...เข้าใจแล้ววววว
ครัวอาโนเนะ(ไม่ใช่แล้วๆ)
“ซาคุโระ พี่เอาแป้งมาให้”ผมพูด
“ค่ะ- -”
“เป็นไรไปอ่ะ? ทำไมดูอารมไม่ดีเลย?”ผมถามพร้อมกับวางถุงแป้งลง
“ก็ไม่มีไรหรอกค่ะ....แค่....แค่หนูเบื่อ- -”เหอๆๆช่วยไม่ได้นะน้อง
“น่าๆ เอาเถอะ”
“อือ”
18.00น.
[Writer’s mode]
“เส็ดสักที”ในที่สุดลูกะพลอย...เอ้ย เนียริกับโฮชิก็จัดไอ้ฮิปโปรมัดจนเส็ด
“เฮ้!ยัยเลขากับรองประทาน(?)น่ะ มาทางนี้ได้แล้ววว”โคนันตะโกนเรียกพวกฉัน
“มาแล้วๆ”พวกเราเดินไป
“ไงทุกโคน~~! อืมม์^^”เจ้าของงานเดินมาโน่นแล้ว
“สุขสันต์วันเกิดจ้า~! ในฐานะ(รอง)หัวหน้ารับของขวันฉันไปก่อนเลยนะ^^”
โคนันส่งกล่องของขวันเล็กๆกล่องนึงให้เดอิดาระไป อะไรอยู่ในนั้นหนอ?
“เปิดเลยๆ:D”โคนันยิ้มกว้าง
“นี่มัน.....คุ้กกี้หรอเจ้??? อืมม์= =^”เอ่อ....ฉันว่านั่นมันเศษถ่านมากกว่านะ
“จ้า ฉันตั้งใจทำมากเลยนะ^^”นี่คือสุดฝีมือแล้วใช่มั้ย?????- -“
“ต่อไปของฉัน เอาไป!”เพนส่งกล่องขนาดกลางให้
“แกะเลยน้า อืมม์”
“ก็แกะไปเซ่~!!!”พวกเราทั้งหมดพูดพร้อมกัน
5 นาทีต่อมา
“เพน....นี่มันห่อกี่ชั้นว่ะ? อืมม์”ตอนนี้กระดาษกระจุยกระจายอยู่เต็มพื้น
ส่วนกล่องในมือเดอิดาระก็เล็กลงเรื่อยๆ นี้มันห่อที่ชั้นฟร่ะ!?
“ไม่รุจิ รุแค่ว่ากระดาษห่อหมดบ้านเลยอ่ะ^^”เวง- -“
“งั้นใช่วิธีนี้ดิ”ว่าแล้วฮิดันก็หยิบคัดเตอมากรีดกระดาษออกอย่างรวดเร็ว
แล้วให้ที่สุดเราก็เห็นกล่องเล็กๆประมานรูบิก1ลูก เดอิดาระเปิดกล่อง
นั่นออกก็พบว่ามันคือนาฬิกา
“....แค่นี้จะห่อให้หนาทำไมเนี่ย? อืมม์-*-”นั่นดิ
“เพื่อความดูดีไงพี่น้อง”เพนตอบ
“กำ-*-”ทุเรดจิงๆ
“ต่อไปของฉัน,ฮิคารุแล้วก็คุนอิทาจิ”ไหงพี่หลามน้องพังพอนแล้วก็หนูส่องแสง
มาแบบรวบยอดเลยหงะ?
“ขอบใจ อืมม์”เดอิดาระรับของขวันมาอย่างไม่ค่อยเต็มใจนัก แน่ล่ะ
ก็คนที่ส่งให้เป็นอิทาจินี่นะ
“ส่วนนี่ของฉันนะ”นากาเระส่งของขวันในกล่องสีสดใสให้
“อืมม์ ขอบคุง^^”เดอิดาระยิ้มตอบ
“....อะแฮ่มๆ- -++”ส่วนซาโซริก็มองตาขวางเลย
“แหะๆๆ พี่ชายอย่าคิดมากน่า แค่ยิ้มให้เอง อืมม์”
“....ขอให้จิงเถอะ เอานี่ของแก- -”
“ขอบคุนมากพี่ชาย อืมม์^^”
“เออๆ”
“เดอิดาระ เอานี่ของฉันกะฮิดัน^^”โซระส่งกล่องสีขาวสะอาดให้เดอิดาระ
“อะไรอ่ะ? อืมม์”
“ปาปีก้ามั้ง ไปดูเองล่ะกัน”
“อืมม์ แล้วซาคุโระจังล่ะพี่ชาย? อืมม์”กลับบ้านไปแล้ว มันง่วงจัด
“นอนอยุบ้าน”
“อืมม์ๆ”
“เอาล่ะๆ! ไหนๆก็มอบของขวันกันเส็ดแล้วไปกินเค้กกานนนน”
เมื่อเซ็ทซึพูดจบประโยคทุกคนก็กรูกันไปที่เค้ก แล้วแบ่งกันไปคนล่ะชิ้น2ชิ้น
บ้านทรายแดง แอง แอง แอง
[Zakuro’s mode]
ปวดหัวชะมัดเลย รู้งี้บอกไอ้เพนไปตั้งแต่แรกก็ดีว่าเราไม่สบาย=__=
“...อือ~ มึนๆ...แฮะ”ฉันลุกจากเตียงแล้วเดินไปที่บันได ตอนนี้หิวน้ำจัง
ทำไมบันไดมันมีหลายขั้นจัง ภาพเบรอๆด้วยแฮะ อืม....@~@
โครม~!!!
ตัดกลับไปทางงานปาร์ตี้
[Deidara’s mode]
“คิดๆดูก็ดีเหมือกันเนอะที่เรามางานนี้”อิทาจิพูดเบาๆ
“ช่ายๆ อาหารอร่อยชะมัด”ฮิคารุตอบ ยัยนี่ก็น่ารักดีนะแต่ไม่ยักจะพิศวาทแฮะ
“ทุกคน เรามาเล่นเกมกานนนนน~!>w<”ไอ้(ฮิป)โปรประกาด
“เกมไรๆ!?”โทบิถาม เหมือนเด็กปันยาอ่อนจิงๆ-*-
“พระราชา^^”โปรยิ้มพร้อมกระโดดไปมา จะมีแผ่นดินไหวตามมามั้ยเนี่ย?
“เอาดิๆ น่าสนุกดี!^^”
“งั้น...ฉันเป็นพระราชาเอง^^”โปรพูดเองเออเองแล้วก็คว้าไมค์มาแล้วประกาด
“คนที่ชื่อมีสระอิเดินมาที่นี้ด่วน”โปรสั่ง เด๋วดิชื่อผมก็มีสระอินี่หว่ากำ-*-
คนที่ออกมาทั้งหมดก็มี....
-ผม
-พี่ชาย
-คาวาอิ
-ฮิดัน
-อิทาจิ
-คิซาเมะ
-โทบิ
-มิซาโนะ
-ฮิคารุ
“คนที่ไม่มีสระอากลับไปได้”
งั้นก็เหลือ....
-ผม
-พี่ชาย
-คาวาอิ
-อิทาจิ
-คิซาเมะ
-มิซาโนะ
-ฮิคารุ
“หายไป2 เหลืออีกบานนนน ต่อไปๆคนที่มีอักษรกอ ขอ คอ งอ จอกลับไปได้”
เหลือกัน3คนT^T
-ผม
-พี่ชาย
-มิซาโนะ
“ใครสูงที่สุดอยู่ต่อ”ชิบหาย!!! งั้นคนที่อยู่ต่อก็กุอ่ะดิ=[]=
“บะบายนะ เดอิดาระ~!^^”ยังจะมาบะบายอีกนะยัยมิซาโนะ- -*
“555+ ในที่สุดก็เหลือคนเดียว...เดอิดาระฉันขอให้นายวิ่งไปที่บ้านซาโซริ
หยิบของออกมา1อย่างแล้วกลับมาภายใน 15 นาที ถ้ามาไม่ทัน
นายจะต้องโดนฉันจูบ!”โฮกกกกกกกกก จังไลเอ๊ย~!!! กูเกลียดวันนี้ToT
*********************************
To be continued…
ซะเมื่อไหร่ล่ะ! ยังเฟ้ยยยยย
บ้านทรายแดง แอง แอง แอง
“แฮ่กๆๆ ถึงซะที อืมม์=__=;;;”ผมอยากตาย! จะหยิบอะไรออกไปดีว่ะ?
(= = )( = =)( O_o)
“ซาคุโระจัง!? อืมม์”เกิดอะไรขึ้นฟร่ะ!? ทำไมมีเลือดไหลออกมาด้วยว่ะ
โธ่โว้ย~!!!! รีบพาไปโรงพยาบาลก่อนล่ะกัน!
*********************************
To be continued(ของจิง)
ความคิดเห็น