ไม่อยากจะเม้า ... โหยไรท์ อ่านฟิคเรื่องไหนไม่หน่วงเท่านี้ ตอนแรกอยากท้าอิฮุนกับอิคยองมาตบหลังฉาก ไปๆมาๆ ดราม่าซะ ไม่เคยร้องไห้เพราะฟิค แต่อ่านเรื่องนี้ ร้องเป๋นเขื่อนแตก .. พอฮุนมันเริ่มเศร้า เลยให้อภัยมัน -3- สงสาร แต่คยองกุยังงอนมันอยู่ พอท้ายๆเริ่มมาดีเลยค่อยยีังชั่ว .... จบได้น่ารักมากมาย ไรท์แต่งดีมาก หอมแก้มที#ผิด ยีังไงก็ขอบคุณที่แต่งฟิคดีๆแบบนี้มาให้อ่านนะคะ love

ปกติถ้าไม่ชอบจริงๆนี่ไม่เคยเขียน แต่ฟิคเรื่องนี้น่าติดตามมากๆ อ่านแล้วมันต้องติดตาม( จนลืมอ่านเรื่องอื่นไปเลยอ่ะ ของเค้าดีจริง ) ไรท์แต่งดีมากๆอ่ะ มันดูมีอะไร อ่านแล้วหวาดระแวงตลอดเวลา 55555 ตามไม่ทันเกมส์ของสองคนนี้จริงๆ เป็นฟิคที่น่าติดตามมากๆ ดูเหมือนจะมีความหวังกันอยู่ ก็ต้องรอไรท์มาเฉลย ยังไงก็มาอัพต่อเร็วๆนะ ฮริ๊งง