ปิ๊งรักนายรุ่นพี่ !!♥

บทนำ

“ปุ้น เราไปไหนกันต่อดีล่ะ ?”

“ไปดูหนังดีมั้ยปอ”

“ดีๆ อยากดูพอดีเลยแหละ แล้วจะไปดูเรื่องอะไรล่ะ ?”

วันนี้เป็นวันเสาร์ฉันกับปุ้นมาเรียนพิเศษที่สยาม พอเรียนเสร็จก็เลยคิดจะไปดูหนังกันต่อ ช่วงนี้เราไม่ค่อยได้ไปไหนเลย เพราะเรียนค่อนข้างหนัก และไม่ค่อยมีเวลา อีกอย่างตอนนี้เราก็อยู่ ม.6 แล้ว ต้องเตรียมสอบ GAT-PAT ด้วย เมื่อครั้งที่แล้วก็ได้คะแนนไม่ค่อยดีเลย ฉันชื่อปอ ปุ้นเป็นเพื่อนที่ฉันสนิทมากที่สุด และเราสองคนจะตัวติดกันมาก ไปไหนก็ไปด้วยกัน และปุ้นก็เป็นเพื่อนที่ดี ฉันรู้จักเขาเป็นคนแรกเมื่อเข้ามาเหยียบโรงเรียนนี้ เราจึงสนิทกันมาก

“ดูเรื่องนี้ล่ะกันนะปอ”

“ได้เลย เรื่องนี้น่าหนุกดี”

                เราเลือกดูหนังเรื่องซา รัน แฮ โย ซึ่งเป็นหนังเกาหลี เราสองคนชอบอะไรเหมือนกัน รสนิยม สีสัน หรือการแต่งตัว แต่มีอย่างหนึ่งที่เราไม่เหมือนกันคือ นิสัย ปอจะมีนิสัยน่ารัก อ่อนโยนผิดกับฉัน ซึ้งเหมือนทอม ไม่มีใครกล้าจีบหรือยุ่งกับฉันเลย

“หนังเรื่องนี้สนุกมากเลยนะปุ้น”

“ใช่ๆ หนุกมากๆ”

“เรากลับกันได้และนะ นี่ก็ใกล้ 5 โมงเย็นแล้ว”

“อืม ไปกันเถอะ”

                เช้าวันจันทร์...

“กริ๊ง กริ๊ง..” เสียงนาฬิกาปลุกดัง

“ฮา ว ว ว ว กี่โมงแล้วเนี่ย”

                กรี๊ด ด ด  ด... 7.30 น. แล้วตื่นสายเลย T^T

                8.00 น. ฉันเพิ่งมาถึงโรงเรียน เลยโดนทำโทษที่มาสายเลย >^<*!!

“ปุ้นทำไมวันนี้มาสายล่ะ”

“เมื่อคืนเรานอนดึกไปหน่อย ก็เลยตื่นสายอ่ะ”

“ก็เราเคยบอกแล้วว่าอย่าดูซีรี่ส์เกาหลีจนดึก เห็นมั้ยล่ะมาสายเลย”

“จ้า แหม!! คนเราก็ผิดพลาดกันได้สิ”

“จ่ะๆๆ”

                อ๊อดดัง !! บอกว่าหมดเวลาเตรียมเข้าเรียนวิชาแรกได้แล้ว วิชาแรกของห้องเราคือคณิตศาสตร์

                วันนี้วุ่นแต่เช้า ฉันลืมบอกเลย ว่าฉันเรียนอยู่โรงเรียนเซนต์จีเนียส ฉันอยู่ห้อง ม.6/5 ซึ้งเป็นห้องเก่งของชั้นเลยนะ \\ (^. ^)// ห้องของฉันมีนักเรียนทั้งหมด 40 คน ผู้ชาย 20 คนและผู้หญิง 20 คน ห้องเราก็ไม่ได้เก่งอะไรนักหรอก แต่ด้วยความที่ว่าเป็นห้อง 5 ทุกคนก็พูดกันเอาเอง (โรงเรียนฉันนับห้อง 5 เป็นห้องเก่งหรือห้องที่คัดมาแล้ว)

“ปวดหัวตั้งแต่เช้า วันนี้เราเรียนไม่รู้เรื่องเลยอ่ะ”

“แหม ก็คงอย่างนั้นแหละ ก็เธอเล่นนอนซะดึก วันนี้คงเบลอได้ทั้งวัน”

“จ๊ะๆๆ...”

                “กรี๊ด ด ด ด !!” เสียงกรี๊ดดังสนั่นจากทางฝั่งโรงอาหาร

“เขามีอะไรกันเหรอปุ้น”

“ไม่รู้สิ”

“เราไปดูกันเถอะ” ^O^*

“อืมๆ”

                ฉันและปอเดินไปดูจุดที่เกิดเสียงกรี๊ดดังสนั่น นั่นพวกรุ่นพี่เอลต้าที่เพิ่งจบไปนี่นา ว่าแล้วทำไมเสียงกรี๊ดดังจัง พี่เอลต้าเป็นรุ่นพี่ที่เพิ่งจบไปทั้งหล่อ เก่ง และไฮโซ สาวๆ ต่างชอบ รวมทั้งฉันด้วย ^^”

“ดูสิ พี่เอลต้า พี่ทัน พี่เอฟ หล่อขึ้นเป็นกองเลยอ่ะ”

“ใช่ ๆ”

“เราเข้าไปทักทายพี่เขากันเถอะปอ”

“ไม่เอาหรอก คนเยอะ ไม่อยากเบียดเข้าไป”

“จริงด้วย ๆ”

“เราไปขึ้นห้องเตรียมเรียนต่อดีกว่าเนอะ”

“จ่ะ ๆ”

                ปอชวนฉันขึ้นห้องเรียน ทั้งที่ใจฉันอยากไปจะแย่แล้ว -*- เรื่องนี้ปอก็ไม่รู้ว่าฉันชอบพี่เอลต้า ปอแค่คิดว่าฉันแค่ปลื้มพี่เค้าก็เท่านั้น แต่ถึงเวลาแล้วแหละ ที่ฉันต้องบอกปอเรื่องนี้

“ปอ เรามีไรจะบอกปอน่ะ”

“ไรเหรอจ๊ะ”

“เราชอบพี่เอลต้า”

“ฮ่า ๆ เรารู้อยู่แล้วว่าปุ้นชอบพี่เอลต้า”

“คือเราไม่ได้ชอบพี่เอลต้าอย่างที่ปอคิดนะ”

“เธอหมายความว่ายังไง ?”

“คือ... เราชอบพี่เอลต้าแบบ แฟนน่ะ”

“จริงเหรอเนี่ย !!”

“จริงสิ ^^”

                ปอทำดูเหมือนไม่เชื่อเรื่องที่ฉันพูดเลยซักนิด แต่ในเมื่อฉันบอกความจริงไปแล้ว ฉันก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไงให้ปอเชื่อ ฉันบอกทุกสิ่งกับปอหมดแล้ว อีกอย่างปอคงไม่เชื่อเพราะ คนที่เหมือนทอมอย่างฉันจะชอบใคร ฉันไม่เคยหวั่นไหวหรือรู้สึกดีกับผู้ชายคนไหนนอกจากพี่เอลต้า

“ฉันเชื่อเธอก็ได้”

“จริงนะปอ”

“จ้า”

“ขอบคุณนะที่เธอเชื่อและเข้าใจเรา”