คำพูดเล่นๆในวัยเด็ก เป็นความจริงเมื่อเป็นผู้ใหญ่

เนื้อเรื่อง

วันหนึ่ง ณ บ้านของตะกูล สแควร์ ได้มีเด็กทั้ง 5 ดู T V. ข่าวบอกว่าได้มีเครื่องบินเจดบินผ่าน สามเหลี่ยมประหลาดที่ได้ชื่อว่า สามเหลี่ยมเบอร์มิวด้า แล้วสาบสูญหายไป โดยติดต่อสื่อสารได้เลย ข่าวต่อไปเป็นการรายงานพยากรณ์อากาศ...เด็กๆได้คุยกันเล่นๆว่า ตอนอายุ 50 เดี๋ยวจะไป ที่สามเหลี่ยมปริศนานั้นกัน ไปทดสอบว่ามันจะเป็นอย่างไรในนั้น ทั้งหมดได้หัวเราะแล้วพูดว่าไปๆ ลองไปก็ไม่เสียหาย ......40 ปี ผ่านไป...... แต่ละคนในครอบครัวได้แยกย้ายไปอยู่คนละทิศ ละทางในยุโรป พอถึงวันครบรอบวันตายของบิดาและมารดาของทั้ง 5 ทั้งหมดได้ไปรำลึกถึง ณ หลุมฝังศพ ในสมองของผู้พี่ได้ผุดความคิดบางอย่างขึ้นมา มันเป็นความคิดที่ปลาด เพราะความคิดนั้นคือ เรื่องของสามเหลี่ยมปริศนา ที่มีนามว่า เบอร์มิวด้า ผู้พี่ได้เล่าให้น้องๆทั้ง 4 ฟัง แล้วก็ได้ตกลงกันว่าจะลองไปดู โดยใช้เครื่องบินของบริษัทน้องสุดท้อง พอทั้งหมดได้เก็บข้าวของและบอกอำลาภรรยาและลูกแล้ว ทั้ง 5 ก็ไม่รอช้า รีบขึ้นเครื่องบิน มุ่งหน้าสู่เบอร์มิวด้า ผู้น้องได้บอกว่า อีก 20 นาทีจะถึงจุดหมาย แต่ทว่าทั้ง 5 ได้ผ่านเรด้าของสหรัฐอเมริกาซึ่งเป็นเรด้าบอกเตือนอันตราย ทันใดนั้นทั้ง 5 ได้เห็นเครื่องบินจำนวนมาก ตามมา แต่ด้วยความฉลาดของน้องรอง ที่ได้ติดเทอร์โบ แบบจัมโบ้ 2 ตัวทั้งหมดเลยลับฟ้าหายไปจากสายตาของทหารของสหรัฐอเมริกา ทันใดนั้นทั้งห้าได้เห็นโขดหินตั้งสูงมากมายซึ่งเป็นอุปสรรคมาก ทั้งหมดได้หลบหลีกไปได้ แต่สักพัก พวกเขาก็ได้เห็นแสงสีขาวจ้า แสบตา ผู้น้องไม่รอช้ากดปุ่มเร่งความเร็ว พุ่งทยานเข้าไปสู่แสงสีขาวปลาดนั่น และพวกเขาก็ไม่รู้สึกนึกคิด หรืออะไรอีกเลย........

ปล.เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นทั้งหมด ควรมีสติในการอ่าน