[fic HxH] Can I repeat?(killxgon)

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

แปลมาจาก https://www.fanfiction.netค่ะ

คอมเม้นเพื่อติชม ให้กำลังใจคนแปลด้วยนะคะ เผื่อจะแปลเรื่องอื่นต่อค่ะ

สามารถคัดลอกไปโพสที่อื่นได้ แต่กรุณาให้เครคิตเว็บ https://www.fanfiction.net/s/8945503/1/Can-I-repeat ด้วยนะคะ

เนื้อเรื่อง

Can I repeat?

ตอนนี้กอร์นกำลังมีปัญหา เขากลัวมาก ซีเรียสนะเนี่ย ทำไมเรื่องมันกลายเป็นแบบนี้ไปได้ เพื่อนซี้หัวเงินของเขาต้องโกรธมากแล้วฆ่าเขาแน่ๆหลังจากที่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับช็อกโก-โรบอตสุดรักสุดหวงของคิรัวร์ “อา...ทำยังไงดี?”กอร์นถามตัวเองระหว่างที่ตนมองไปที่ซากกล่อง และช็อกโกแลตที่เกลื่อนพื้น ทันใดนั้น ก็มีเสียงบางเข้าอย่างรบกวนความคิดของกอร์นและทำให้เขาต้องมองไปที่ประตู ลูกบิดประตูส่งเสียงกุกกักๆ ซึ่งกอร์นคิดว่าเป็นเสียงเปิดประตูของคิรัวร์แน่ๆ กอร์นพยายามซ่อมกล่องที่กระจัดกระจาย(ซึ่งมันเป็นไปได้ได้) และแล้ว คิรัวร์ก็เปิดประตูเข้ามาแล้วยิ้มกว้าง ในมือก็ถือกล่องขนมหวานมากมาย

“เฮ้ย กอร์น ดูสิว่าชั้นเอาอะไรมะ..”คิรัวร์หยุดพูดทันทีที่เขาเห็นเศษซากช็อกโกแลกสุดที่รักกองเกลี่อนพื้น คิรัวร์ทำหน้านิ่งแล้วย่างสามขุมเข้าไปหากอร์นอย่างช้าๆ ซึ่งนั่นทำให้กอร์นแทบสติหลุด “เกิดอะไรขึ้น?”เขาถาม

“อะ...เอ่อ แบบว่า ชั้นแค่...อาหาร...ลูกแมว..อึก”กอร์นพูดไม่ออกเพราะความกลัว คิรัวร์เลิกคิ้วขึ้นอย่างสงสัย

“หา? ลูกแมว? ชั้นบอกแล้วไม่ใช่หรือไงว่าเรา ห้าม เลี้ยงสัตว์นะห๊า”คิรัวร์พูดพลางวางกล่องขนมไว้บนโต๊ะ แล้วยื่นหน้าเข้าไปหากอร์น ทำให้เด็กหนุ่มเขินนิดหน่อย

“แต่...แต่ว่า ชั้นก็แค่...”

“กอร์น”คิรัวร์ไม่ปล่อยให้กอร์นพูดจบ “บอกความจริงชั้นมา” คำพูดของคิรัวร์มีผลต่อเขามาก และเข้าก็ไม่อยากโกหกคิรัวร์ด้วย

“ชั้นเห็นลูกแมวตัวนึงเลยอยากเอามาเลี้ยงไว้ ชั้นก็เลยพามันมาที่นี่ แต่มันไม่ยอมอยู่นิ่งเลย แล้วชั้นก็พยายามจะหยุดมัน แต่ว่ากล่องพวกนี้มันก็ตกลงมาแล้วก็แตกแล้วก็...”

“โอเค ไม่เป็นไร นายไม่ได้ตั้งใจนี่”คิรัวร์ถอนหายใจแล้วมองเข้าไปในดวงตาสีน้ำตาลใส “แต่นายต้องชดใช้นะ ชั้นอยากกินช็อกโกแลตมากเลยล่ะ”

“อยากลองอะไรที่มัน..หวานกว่านั้นมั้ย?”กอร์นถามคิรัวร์ที่ดูสนใจขึ้นมา

“หวานกว่าช็อกโกแลตหรอ? มันคืออะไรล่ะ? ขอดูหน่อยสิ” กอร์นสูดหายใจเข้าลึกๆก่อนจะจูบคิรัว แน่นอน คิรัวร์นั้นแม้จะหน้าแดงไปทั้งหน้าแต่ก็ตอบรับจูบของกอร์น  จากจูบที่บริสุทธ์ไร้เดียงสากลับกลายเป็นจูบที่ล้ำลึกและร้อนแรง ต่อมาทั้งคู่เริ่มขาดอากาศหายใจจึงค่อยๆถอนริมฝีปากออก

“ปะ..เป็นไง?”กอร์นกล่าวอย่างขัดเขิน ด้วยท่าทางแบบนั้นช่างน่ารักซะจนจะมีใครคิดว่าเด็กหนุ่มจะน่ารักได้ขนาดนี้

“ไม่รู้สิ ขออีกรอบได้มั้ยล่ะ? เพื่อความแน่ใจน่ะ”คำตอบของเด็กหนุ่มยิ่งทำให้กอร์นหน้าแดงจัดหนักเข้าไปอีก

“ได้สิ...”กอร์นพูดอย่างช้าๆ หลังจากนั้น ริมฝิปากของทั้งคู่ก็สัมผัสกันอีกครั้ง..

ค่ำคืนนี้ท่าทางจะอีกยาวไกล..

.

.

.

.

“ขอเราเลี้ยงแมวได้มั้ย? นะ!”

“ไม่มีทาง!”

……………………………………the end…………………………………

หนูกอร์นน่ารักจังเลยยยยย  ใครมีฟิค/โดจินกอร์นเคะ แนะนำให้เราด้วยน้า  แบบว่าชอบมาก 55555