' Zerkwabelladiiz

ลำดับตอนที่ #10 : from audition Love is Punishment

Audition Plot 1


สำหรับ ผู้สมัคร

ชื่อเล่น  - กวากวา

อายุ  - 19 ปี

ชอบอะไรในพล็อตนี้ – ชอบพล็อตแบบนี้แหละ เพราะพี่สามารถคิดตัวละครออกได้เลยว่ามันจะเป็นอย่างไรต่อไป ชอบนิสัยของพระเอกด้วยนะ หยิ่งยโสไม่ยอมใคร ตอนแรกๆพี่เลือกไม่ได้ด้วยซ้ำว่าจะเอาแบบไหนดี สุดท้ายก็มาจบลงที่ยงฮวา ชอบทั้งพล็อตแล้วก็นิสัยของนางเอกด้วย คิดอิมเมจนางเอกได้เลยทีเดียว

……….

สำรับนางเอก

ชื่อ(ได้ทุกภาษายก เว้นไทย) – ชเว อึนพา

อาชีพ – พยาบาลที่ถูกจ้างมาดูแลผู้ป่วยเป็นส่วนตัว (มาดูแลย่าของยงฮวาแหละค่ะ)

นิสัย – หญิงสาวร่างบางน่าถนุถนอมเธอเป็นคนที่ดูภายนอกแล้วเหมือนแก้วใบใส่หากตกถึงพื้นจะแตกเป็นเสี่ยงได้โดยง่าย ถึงเธอจะดูอ่อนโยนขนาดนั้นก็เถอะแต่เธอไม่ได้เป็นคนที่อ่อนแอนะ เธอมีลุคนางฟ้าในมาดนางพยาบาลของโรงพยาบาลชื่อดัง เธอเป็นคนใจดีมากแต่ก็ไม่มากขนาดมองโลกในแง่ดีจนเกินไป ออกจะดูเด็กเล็กน้อยแต่ก็มีความเป็นผู้ใหญ่ในเวลาเดียวกัน เธอมักจะมีรอยยิ้มเบาบางอยู่บริเวณใบหน้าตลอดเวลาเป็นคนที่อดทนและเข้มแข็ง เธอช่างพูดช่างคุยแต่ก็ไมได้พูดมากอะไรขนาดนั้นหรอกนะ ปลอบใจคนเก่งยิ่งกว่าอะไรอีกนะ เธอออกจะดูเป็นคนเงียบเล็กน้อยเพราะเธอจะดูสงบตลอดเวลา โกรธใครจริงๆจังๆไม่ค่อยเป็นสักเท่าไหร่หรอก เธอเข้มแข็งมากทุกครั้งแม้จะเป็นในเวลาที่เธออ่อนแอก็ตาม เธอจะไม่ยอมให้ใครเห็นเธอตอนที่เธออ่อนแออย่างเด็ดขาดเพราะไม่อยากให้ใครเป็นห่วงนี่นะสิ ห่วงคนอื่นมากกว่าห่วงความรู้สึกของตนเองเพราะเธอเป็นนางพยาบาลนี่แหละเธอจึงเห็นคนป่วยคือสิ่งสำคัญที่สุดสำหรับตัวเธอ เธอเกลียดความเงียบสงบมากจนเกินไป เกลียดน้ำตาของตนเองและคนอื่นๆเธอจึงบอกกับตนเองว่าจะไม่ให้ใครเสียน้ำตาเพราะเธออย่างเด็ดขาด เธอดูเป็นคนลึกลับนะเหมือนมีลับลมคมในไม่ยอมที่จะบอกใคร ทำให้ใครสงสัยในตัวเธอเพราะสายตาของเธอบอกได้เลยว่าไม่รู้ว่าเธอน่ะคิดอะไรอยู่ แต่เธอก็ไมได้ลึกลับอะไรนักหรอกแต่เพราะบุคลิกของเธอเป็นแบบนั้นต่างหากล่ะ

ชีวิตครอบครัว – ชีวิตครอบครัวของฉันเป็นครอบครัวที่เรียบง่ายฉันเสียพ่อของแนไปตั้งแต่ฉันอายุประมาณห้าขวบฉันเป็นลูกสาวคนเดียวของตระกูลพ่อของฉัน ฉันอาศัยอยู่กับแม่สองคนครอบครัวของฉันมีพอกินพอใช้ไม่รวยจนเกินไปและไม่จนจนเกินไปเช่นกัน แม่ของฉันเปิดร้านเบเกอรี่เล็กๆเท่านั้นเพราะแม่ของฉันชอบทำขนมส่วนฉันก็ทำงานเป็นพยาบาลของโรงพยาบาลชื่อดังในตัวเมืองเพื่อแบ่งเบาภาระของครอบครัว ถึงฉันจะมีกันแค่สองคนแต่ฉันก็มีความสุขที่ชีวิตของฉันเป็นแบบนี้

อิมเมจ ( ชื่อ + รูป ) – Go ah ra 

……….

คำถาม Audition

คุณย่าของยงฮวารัก คุณออกนอกนอกหน้า ดูจะมากกว่ายงฮวาเองด้วยซ้ำ คุณรู้จักกับย่าของยงฮวาได้ยังไง แล้วทำไมคุณย่าถึงได้รักคุณขนาดนั้น : การพบปะกับคุณย่าของยงฮวาอาจจะเป็นโชคชะตาของฉันก็ได้เมื่อเย็นวันหนึ่งที่ฉันกำลังทำงานอยู่เพราะวันนั้นฉันเปลี่ยนเวรกับเพื่อนของฉัน เสียงชุนละมุนวุ่นวายดังมาจากหน้าโรงพยาบาลทำให้ฉันต้องวิ่งออกไปดูก่อนจะพบผู้ป่วยวัยชราคนหนึ่งที่นอนอยู่บนเตียงส่วนญาติของผู้ป่วยก็ดูร้อนรนพยาบาลคนหนึ่งเรียกฉันให้ไปเข็นรถผู้ป่วยไปห้องฉุกเฉินฉันจึงวิ่งเข้าไปก่อนจะช่วยบุรุษพยาบาลเพื่อนของฉันช่วยเข็นเตียงผู้ป่วยเข้าไปในห้องฉุกเฉินเวลาผ่านไปประมาณสามชั่วโมงผู้ป่วยอาการดีขึ้นมา ทางโรงพยาบาลบอกให้ฉันดูแลผู้ป่วยรายนี้ด้วย ฉันเข้าไปในห้องของคุณย่ายงฮวาเพื่อนตรวจดูอาการของท่าน ท่านอยู่ในระยะพักฟื้นและสามารถลืมตาดูอะไรได้หลายๆอย่างแล้วและฉันเป็นคนแรกที่คุณย่าท่านเจอคนแรกเสียด้วยฉันเป็นคนที่คอยดูแลคุณย่าท่านตลอดเวลาและดุเหมือนว่าท่านจะไว้ฉันไปเสียทุกอย่างจนดูเหมือนว่าท่านจะรักฉันเหมือนเป็นหลานสาวคนหนึ่งถึงกับเรียกฉันว่าลูกเลยเสียด้วยซ้ำและตอนท่านออกจากโรงพยาบาลท่านก็บอกกับคุณหมอว่าจะจ้างแนให้ไปเป็นพยาบาลส่วนตัวดูแลคุณย่าท่านด้วยฉันดูเหมือนจะเลี่ยงไม่ได้จึงต้องไปทำงานนั้นตามที่คุณย่าสั่งฉันจะคอยดูแลคุณย่าทุกครั้งและตลอดเวลาจนคุณย่าไว้ใจฉันและรักฉันมากกว่าเดิม และดูเหมือนว่าจะมากกว่ายงฮวาเสียด้วยซ้ำ เพราะยงฮวาเขาชอบมองฉันแบบแปลกๆตลอดเวลาบางครั้งก็กัดฉันบ้างเวลาที่คุณย่าดูเป็นห่วงฉันมากกว่าฉัน เพราะฉันเป็นคนที่ดูแลคุณย่าท่านมาตั้งแต่อยู่ในโรงพยาบาลแต่ว่าคุณย่าคงไม่รักฉันไปมากกว่ายงฮวาเสียเท่าไหร่หรอก

ทำไมยงฮวาถึงเรียกคุณว่าสปาย (สายลับ) : อาจจะเป็นเพราะมันเป็นอะไรที่บังเอิญจนเกินไปที่อึนพาได้มาเป็นพยาบาลส่วนตัวของคุณย่าของยงฮวา และด้วยที่ว่าฉันดูเป็นคนลึกลับเหมือนที่ยงฮวาบอกทำให้เขาสงสัยในตัวฉันมากขึ้นคิดว่าฉันจะมาแย่งสมบัติบ้างล่ะ คิดว่าฉันจะมาทำอะไรในบ้านบ้างล่ะ เหมือนสายสืบต้องการรู้อะไรสักอย่างบ้างล่ะ ทำให้เขาถึงเรียกฉันว่าสปายเพราะฉันเป็นคนแบบนี้

ทั้งที่จงฮยอนออกจะแสนดีแต่ทำไมคุณเลือกคนเลวๆอย่างยงฮวา :

ทำไมฉันถึงเลือกคนเลวอย่างยงฮวา ทั้งที่จงฮยอนก็ดีสำหรับฉันทุกอย่าง ใช่! เขาดีกับฉันทุกๆอย่างและรู้ด้วยว่าเขารู้สึกกับฉันแบบไหน ฉันไม่สามารถทำให้ใครเลิกรักได้เช่นกัน แต่ความรู้สึกของฉันที่มีต่อจงฮยอนนั้นมันไม่ใช่ความรู้สึกเดียวกันกับที่จงฮยอนรู้สึกกับฉัน ฉันเห็นเขาเป็นเพื่อนที่ดีคนหนึ่งและฉันก็ไม่สามารถเปลี่ยนหัวใจให้รักเขาในฐานะอื่นได้เช่นกัน ส่วนยงฮวาจริงอยู่ว่าที่เขาเป็นคนเลวขนาดไหน แต่มีบางอย่างที่ทำให้ฉันรู้สึกถึงความอ่อนโยนของเขา เขาก็ไม่ได้เลวไปเสียหมด อาจจะใช่ที่เขาไม่ห่วงใยอะไรฉันเลย แต่เพราะความผูกพันที่อยู่ใกล้กันและความรู้สึกทีก่อตัวขึ้นมาเรื่อยๆจากศูนย์เป็นร้อยเต็มหัวใจของฉัน และฉันคิดว่าที่ฉันเลือกเขานี่ไม่ใช่ฟ้าเป็นคนกำหนดไม่ใช่โชคชะตาหรือเล่นของแต่มันเป็นพรหมลิขิตมากกว่า แล้วมันจะปิดไหมที่ฉันจะเลือกคนเลวอย่างเขาไม่ต้องการที่จะเลือกคนแสนดีอย่างจงฮยอน

ป.ล. อีกนัยหนึ่งคือไม่อยากที่จะให้จงฮยอนเสียใจที่จะเลือกเธอค่ะ เพราะว่าเธอไม่ได้คิดอะไรกับจงฮยอนถ้าหากเธอเลือกจงฮยอนแต่ไม่ได้รักแบบนั้นก็จะเสียใจกันทั้งคู่ค่ะ

……….

ขอบคุณทุกๆคน~