ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Sixty-eight รักสุดท้ายของฉันคือเธอ

    ลำดับตอนที่ #1 : Intro

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 854
      9
      12 พ.ค. 53

    Intro

    อ้าวเฮ้ย ตื่นๆๆ ตื่นกันได้แล้ว เช้าแล้ว

    เสียงเข้มๆของชายหนุ่มที่อยู่ในเสื้อสีขาวกับกางเกงเลสีแดงตัวโปรด ที่กำลังเอาหมอนสีชมพูตีไปที่เตียงเพื่อปลุกเพื่อนๆ เพื่อนร่วมห้องที่มีอยู่ 3 คนในตอนนี้งัวเงียตื่นมาเพียงแค่ 2 คนเท่านั้น  ขณะนี้เหลือเพียงคนตัวเล็กๆที่นอนคลุมโปงอยู่บนเตียงนอน

    แหม..โตโน่ เมื่อคืนเห็นนะว่าทำอะไรกันนะเซน หนุ่มหน้าทะเล้นสไตล์เกาหลีแซวขึ้นมา

    เห็นไรวะ ?ชายหนุ่มที่มีชื่อว่าโตโน่ถาม

    เฮ้ย ไม่รู้จริงหรอ? ฮ่าๆๆๆๆน้องเล็กของบ้านถามด้วยแววตาไร้เดียงสา

    อะไรของแกวะไอซ์ เซน?โตโน่ยังคงถามต่อไปด้วยแววตาที่งงงวย

    เอาเถอะๆ งั้นแกปลุกริทไปละกัน เดี๋ยวพวกฉันลงไปออกกำลังดีกว่า อากาศกำลังดีเลย

    เออๆจะไปไหนก็ไป เดี๋ยวฉันปลุกริทเสร็จเดี๋ยวตามไปโตโน่ตอบอย่างรำคาญๆ

    อ้อ ! อย่าลักหลับริทแล้วกันนะ ฮ่าๆๆเซนกับไอซ์ขำพร้อมกับกอดคอกันออกจากห้องไป

    บ้าเอ๊ย ><”โต่โน่พูดกับตัวเองเบาๆด้วยใบหน้าที่เริ่มแดง เขาขำตัวเองก่อนจะหันไปมองร่างเล็กที่ซุกหมอนข้าง เขาไม่รู้ว่าจ้องมองนานแค่ไหน แต่รู้แค่ว่ามีความสุขอยู่ตลอดเวลาที่ได้จ้องมอง

    ตึง !

    ไอร้อนที่ออกมาจากแอร์ภายในห้องเริ่มมีมาเรื่อยๆ โตโน่หันไปมองต้นเสียง เหมือนแอร์จะไม่ทำงาน แล้วอย่างนี้ คนที่เขาห่วงมากๆต้องไม่สบายตัวแน่เลย ไม่เพียงแต่คนตัวเล็กที่จะร้อน เขาที่ขนาดยืนอยู่ตรงระเบียงยังร้อนเลย โตโน่เริ่มทนความร้อนไม่ไหว เขาจึงค่อยๆถอดเสื้อกล้ามสีขาวที่สวมใส่อยู่ออก เผยให้เห็นแผงอกอันกว้างและขาวโฮก =.,=  และหุ่นที่เหมือนได้รับการดูแลใส่ใจมาเป็นอย่างดี หลังจากนั้นเขาก็เดินไปที่หัวเตียงแล้วหยิบกระดาษบริเวณนั้นมาพัดอย่างรวดเร็ว อันที่จริงเขาไปอาบน้ำคลายร้อน ไม่ก็ลงไปหาความเย็นที่ชั้นร่างก็ทำได้อย่างง่ายดาย เขาคงทำไปนานแล้ว ถ้าเกิดไม่มี

     

     อื้อ..”ร่างบางที่อยู่ภายใต้ผ้าห่มขยับเล็กน้อยก่อนที่ผ้าห่มจะค่อยๆเปิดออกเผยให้เห็นใบหน้าหวานๆของผู้ที่กำลังอยู่ในห้วงนิทรา

     

    โตโน่ค่อยๆหันไปมองร่างนั้น เขาอดอมยิ้มออกมาไม่ได้ ยิ้มที่จริงใจ ยิ้มที่เห็นฟันครบ 32 ซี่ ยิ้มที่เขามีให้ทุกคน แต่ทว่ายิ้มที่ปรากฏบนใบหน้าของเขาตอนนี้ บ่งบอกสีหน้าที่อิ่มอกอิ่มใจอย่างบอกไม่ถูก เขาค่อยๆนั่งลงข้างๆเตียง ใกล้ๆกับร่างเล็กนี้

    ใบหน้าหวานๆของร่างเล็กเผลอยิ้มออกมาจนเห็นเหล็กดัดฟันเล็กน้อย หน้าของเขาดูมีความสุขมากๆเหมือนรับรู้ได้ว่าชายที่เขา..’รู้สึกดีด้วย กำลังอยู่ใกล้ๆกัน

    ตอนนี้ ใบหน้าขาวๆของโตโน่ค่อยๆเลื่อนเข้าใกล้ผู้ที่นอนอยู่ ริมฝีปากบางสีแดงระเรื่อของโตโน่กำลังใกล้กับริมฝีปากแดงดูนุ่มนวลน่าทะนุถนอมของผู้ที่อยู่ตรงหน้า ตอนนี้ทั้งคู่ห่างกันเพียงไม่กี่คืบ และ….

     

    พรึ่บ o___O!!” ดวงตาของผู้ที่กำลังจะถูกจูจุ๊บเบิกขึ้นมา แสดงให้เห็นว่าเขาตกใจมากเลยทีเดียว

    เอ่อ ริทคือ….”โตโน่พูดไม่ออก

    พี่โตโน่จะทำอะไรริทอะ? -////////////////- แล้วจาถอดเสื้อทามมายยยยย ~“คนที่มีชื่อว่าริทถามดวงใบหน้าแดงก่ำ

    เอ่อ..เอ่อ คือออ~ พี่แค่จะแกล้งหลอกผีริทน่ะ ผะ..เผื่อว่า ริทตื่นมาจะได้ตะ..ตกใจไงโตโน่พูดตะกุกตะกักเหมือนคนติดอ่าง

    ทั้งๆที่รู้อยู่ว่าริทกลัวผีอะ T^T พี่โตโน่ชอบแกล้งริทอยู่เรื่อยเลยริทเริ่มงอแง

    โอ๋ๆ พี่แกล้งริทเฉยๆน่ะ ริทน่ารักน่าแกล้งดีออกพูดจบก็ไม่ให้โอกาสริทพูดใดๆ โต่โน่รีบดึงร่างเล็กของริทมาซบกับแผ่นอกสีขาวๆของเขาอย่างรวดเร็ว ทำเอาริทถึงกับสะดุ้ง แต่ริทก็ไม่ขัดขืนใดๆ ><

    ไม่มีผู้ใดที่อยู่ในห้องนอกจากโตโน่และริท ไม่มีเสียงใดเลยนอกจากเสียงหัวใจของทั้งสองคนที่เต้นจนจับจังหวะไม่ถูก สีหน้าของคนที่กำลังโดนกอดในแผ่นอกที่คอยปลอบใจเขามาตลอดเวลา ช่างดูมีความสุขยิ่งนัก ไม่ต่างจากผู้ที่กำลังกอดเขาอยู่เลยสักนิดเดียว

    เวลาที่อยู่ใกล้ๆกับพี่โตโน่ รู้มั้ยว่าริทมีความสุขขนาดไหน หัวใจของริทเต้นแรงขนาดไหนก็ไม่รู้ แต่ริทรู้แค่ว่าริทแทบหายใจไม่ทัน เนื้อตัวของริทสั่นไปหมด เฮ้อริทคงบอกพี่โตโน่ได้แค่ในใจใช่ไหมละ ^^’

    ริทปล่อยตัวเองอยู่ในแผ่นอกของโตโน่อยู่เป็นเวลานานมาก แต่เขารู้สึกว่ามันสั้นเหลือเกิน เขามีความสุขทุกครั้งที่อยู่ใกล้โตโน่ ถึงแม้ว่าจะใกล้ในฐานะที่รู้จักกันหรือไม่ก็ตาม

     

    ++++++++++++++++++++

    =w=
    ไม่กล้าวายแรงอ่ะจ้า :)
    ขอทำใจแป๊ปนึง 5555555555


    คอมเม้น + โหวต
    ขอบคุณค่ะ 
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×