คลังเก็บของ【 Diabolik Lovers】แปลไทย ★

ลำดับตอนที่ #250 : # Diabolik Lovers : [ แปล ] Short Story ภาค Dark Fate # Sakamaki Ayato '

# Diabolik Lovers : [ แปล ] Short Story ภาค Dark Fate # Sakamaki Ayato '

★ ==【 แปล Short Story 】เรื่องสั้นพิเศษ [ จากร้าน Stellaworth ] Diabolik Lovers ภาค Dark Fate ของซาคามากิ อายาโตะ ฉบับแก้ไขจ้า 

 

★โปรดอ่านตรงนี้ก่อนจ้า

- เครดิตภาษาอังกฤษ : http://goo.gl/3wHtkY

- หากมีจุดผิดพลาดขออภัย / แจ้งได้ค่ะ

_____________________________________________

 

" จะกินละนะคะ .. "

 

พอได้ยินเสียงของยัยอกแบนเขาจึงหันกลับไปมอง

 

" นี่เธอนั่งกินข้าวคนเดียวไม่ใช่เหรอ ? แล้วเมื่อกี้พูดกับใครน่ะ ? " 

 

ขณะที่เขาพูดก็พยายามกลั้นหัวเราะไปด้วย พอทำแบบนั้นยัยอกแบนจึงมองกลับมาที่เขาด้วยหน้าตาบึ้งตึง 

 

"  ถามว่าใครเหรอ ? นี่พูดก็เพื่อขอบคุณอาหารที่ฉันกำลังกินยังไงล่ะ "

 

" ..หา ? "

 

เขาจ้องไปที่เธอขณะที่ในใจก็คิดว่าสิ่งที่เธอกำลังทำอยู่มันไร้เหตุผลสิ้นดี แต่เธอกลับไม่สนใจเขาต่อและลงมือกินอาหารตรงหน้า

 

" หมายความว่าไง ? อาหารที่เธอกำลังกิน ? เนื้อกับปลาพวกนั้นมันตายไปหมดแล้วไม่ใช่รึไง ? มีเหตุผลอะไรที่จะต้องไปขอบคุณพวกมันด้วยล่ะ ? "

 

ขณะที่เขาบ่นพร้อมถอนหายใจ ยัยอกแบนก็วางตะเกียบลงและหันมามองหน้าเขาอีกครั้ง

 

" บางทีอายาโตะคุงอาจจะไม่สามารถเข้าใจก็ได้นะ แต่ว่า .. มนุษย์เราเชื่อว่าการที่เรามีอาหารกินมันเหมือนเป็นพรจากสวรรค์ พวกเราเชื่อว่ามันไม่ดีที่จะทำให้อาหารที่กลายมาเป็นเลือดและเนื้อของพวกเราเสียเปล่า .. ถึงแม้คำพูดของพวกเราอาจจะไม่ส่งไปถึงพวกเขาแต่ว่าเราก็ควรรู้สึกขอบคุณพวกเขาเอาไว้ "

 

"…"

 

พอเห็นหน้าท่าทางจริงจังของเธอ เขาจึงตัดสินใจไม่พูดอะไรออกไปรอให้เธอพูดจนจบถึงจะได้ตอบเธอไป 

 

" สรุปก็คือ .. เพื่อความพึงพอใจของตัวเองสินะ ? "

 

" .. ก็อาจจะใช่ "

 

หลังจากพูดจบเธอก็ถอนหายใจออกมาพร้อมกับหยิบตะเกียบขึ้นมา แต่แทนที่จะลงมือทานอาหารตรงหน้าต่อ เธอกลับดูเหมือนยังมีบางเรื่องที่อยากจะพูดอยู่ 

 

" เป็นความรู้สึกที่รู้สึกผิด แต่ก็ไม่สามารถลบล้างความผิดนั้นได้ "

 

" หา? "

 

" ก็อย่างที่พูดนั้นแหละ มันเป็นความรู้สึกผิดที่เอาชีวิตของพวกเขามากินแบบนี้ ... "

 

" งั้นก็อย่ากินสิ "

 

" ก็จริงอยู่หรอก .. แต่ว่า ถ้าฉันไม่กิน ฉันก็ไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้น่ะสิ "

 

" งั้นเธอก็กินมันต่อไปขณะที่เธอรู้สึกผิดเนี่ยนะ ? "

 

" แต่นี่เป็นสิ่งที่ฉันพอจะทำได้นี่นา "

 

เธอถอนหายใจออกมาอีกครั้ง เขาก็ถอนหายใจตามด้วยความหงุดหงิดเช่นกัน เพราะว่าดูเหมือนความคิดของเขากับเธอจะไม่ค่อยตรงกันสักเท่าไหร่

 

" ฉันไม่รู้สึกเสียใจกับเรื่องสิ่งที่กินเข้าไปเลยสักนิด "

 

" เอ๋? "

 

" เพราะว่า พวกมันถูกกินโดยฉันคนนี้ยังไงล่ะ สิ่งที่อ่อนแอจะได้มีชีวิตอยู่ในสิ่งที่แข็งแกร่ง .. ใช่มั้ย ? มันน่าจะควรดีใจด้วยซ้ำ "

 

" อายาโตะคุง .. "

 

เธอดูประหลาดใจกับคำพูดของเขา ถึงอย่างนั้นเขาก็มั่นใจว่าสิ่งที่เขาพูดเป็นสิ่งที่ถูกต้องและแน่นอนอยู่แล้ว 

 

" ขอบคุณนะ อายาโตะคุงเนี่ย อ่อนโยนจริงๆ .. "

 

การที่เธอพูดขอบคุณเขาทำให้คราวนี้กลายเป็นเขาที่รู้สึกประหลาดใจกับคำพูดของเธอซะแทน. 

 

" หา !? หมายความว่ายังไง ? "

 

" เอ๋ ? ฉันหมายความว่า อย่างน้อย เลือดของฉันก็ไม่ได้เสียเปล่าถ้ามันอยู่ข้างในตัวอายาโตะคุง .. ฉันก็แค่รู้สึกแบบนั้นนะ " เธอยิ้ม

 

" ฉะ..ฉันไม่ได้พูดถึงเธอสักหน่อย .. ฉันพูดถึงทาโกะยากิต่างหากล่ะ !! "

 

เขาหันหน้าหนีด้วยความอาย หลังจากนั้นก็ได้ยินเสียงหัวเราะของเธอขึ้นมาจากด้านหลัง 

 

" จะยังไงก็ช่างเถอะน่า ! รีบๆกินเข้าไปซะสิ ! "

 

" อื้ม ! "

 

เธอเริ่มจับตะเกียบและลงมือทานอาหารอีกครั้งด้วยท่าทางที่ต่างออกไปจากตอนแรก .. ดูเหมือนยัยนี่จะโคตรอัจฉริยะในเรื่องตีความเข้าข้างตัวเองสุดๆไปเลยนะ 

 

# Credit แปล : คลัง Diabolik Lovers -【Thailand】