คลังเก็บของ【 Diabolik Lovers】แปลไทย ★

ลำดับตอนที่ #230 : # Diabolik Lovers : [ แปล ] เรื่องหลัง Drama CD ภาค More Blood # Kou ' [100%]

# Diabolik Lovers : [ แปล ] เรื่องหลัง Drama CD ภาค More Blood # Kou ' 

มุคามิ โคว

ผมไม่ได้ต้องการให้เรื่องมันเป็นแบบนี้เลย .. ทำไมถึงเป็นแบบได้นะ ? 

 

“ผมน่ะได้รับความไว้วางใจจากรุกิคุงให้มาทำเรื่องนี้ ”

 

" ผมพยายามหาข้อแก้ตัวแต่ … สิ่งทีผมพูดกับรุกิคุงไปน่ะคือ .. "

 

"ก็เธอสมควรเป็นแบบนี้นี่นา .. "

 

รุกิคุงไม่ได้พูดอะไร แล้วก็กลับห้องของเขาไป .. บนเตียงของผม มีเจ้าหญิงที่กำลังนอนหลับสนิทอยู่

 

“แล้วครั้งต่อไปนี้ล่ะ ? ผมจะแก้ตัวว่ายังไงดี.. ”

 

ผมนอนลงข้างๆเธอและมองใบหน้าของเธอใกล้ ๆ 

 

"ตอนเธอไม่พูดน่ะ น่ารักกว่าเยอะเลยนะ .. "

 

ผมหัวเราะในลำคอ .. ทำไมกันนะ .. คำพูดที่เหลือถึงจุกอยู่ที่คอของผม ? 

 

เด็กคนนี้มีเลือดที่แสนพิเศษอยู่ แต่การลักตัวเธอกลับไม่ยากเย็นเลยสักนิด ..

 

ไม่เหมือนสัตว์ร้าย หรือ ผู้หญิงคนอื่น เธอไม่ได้คิดเลยสักนิดว่าเธอจะถูกลักพาตัว ..

 

มันเป็นสิ่งที่พวกเขาคิดไม่ถึง .. นั้นทำให้ผมสามารถลักพาตัวเธอมาได้ 

 

"ฉันสามารถแย่งสิ่งที่พวกนั้นเรียกว่า 'สิ่งที่สำคัญ' มาได้ .. นี้  .. น่าสงสารจริง ๆ นะเธอ .. "

 

ผมกระซิบอย่างแผ่วเบาข้างๆ ใบหน้าของเธอ 

 

ดูเหมือนเธอยังไม่ตื่น 

 

เจ้าพวกนั้น .. ไม่มีอะไรที่น่าชื่นชมแม้แต่น้อย .. ถึงแม้จะไม่มีอะไรมาแทนเธอได้ก็ตาม .. พวกเขาก็สามารถ

 

หาเหยื่อได้ง่าย ๆ อยู่แล้ว

 

"แค่คิดว่าฉันจะกัดหน้าอกเล็กๆของเธอ .. เจ้าพวกนั้นคง .. ฟุฟุ .. อ่า น่าตื่นเต้นจัง .. "

 

ความรู้สึกซาดิสม์ที่เพิ่มขึ้นมาถึงใบหน้าของผม .. ผมต้องการให้เธอได้ยินสิ่งที่ผมพูด 

 

- ผมเป็นผู้ชายโหดร้าย .. ดังนั้นเป็นข้อห้ามที่จะเห็นใจเจ้าหญิงแบบเธอ .. 

 

“นี้ .. ให้ผมยืมพลังหน่อยนะ ?”

 

ผมเลียที่หูของเธอขณะพูด 

 

“อื๋ออ……”

 

"ตื่นแล้วหรอ?"

 

แต่ที่ผมเห็นคือ เธอก็ยังไม่ตื่นขึ้นมาอยู่ดีสินะ ..

 

" นี้ .. ถ้าผมดูดเลือดตอนเธอกำลังหลับ .. เธอก็คงไม่รู้ .. ผมจะดูดเลือดจนกว่าจะพอใจ ..

เพราะยังไงผมก็ไม่ปล่อยเธอไปง่ายๆหรอกนะ .. รู้ไหม ? " 

 

"……"

 

" ฟู่ว .. ช่วยไม่ได้แหะ ……"

 

ก็เหลือทางเดียวที่สามารถปลุกเจ้าหญิงนิทราได้ ..

 

"ต้องการให้ผมจูบงั้นหรอ?"

 

"……"

 

ถึงแม้ผมจะไม่ได้รับคำอนุญาตจากเธอ .. ผมจูบลงบนริมฝีปากสีกุหลาบอย่างแผ่วเบา .. 

 

ถ้าเธอตื่นมาละก็ .. ผมก็จะกลับไปทำตามสัญชาติญาณของ แวมไพร์ อีกครั้ง ..

 

" ทุกอย่าง .. ผมอยากจะทิ้งทุกอย่างไปให้หมด …"

 

ถึงแม้จะเป็นหัวใจของตัวเอง มันก็ยากที่จะทำให้เชื่อฟังใช่ไหมละ .. 

 

มันช่วยไม่ได้ที่พวกเราเกลียดพวกซาคามากิ .. พวกเรากับพวกเขาน่ะ ตรงข้ามกันอย่างสิ้นเชิง ..

 

"สำหรับผม .. มันก็อาจจะยากหน่อย แต่ว่า ผมน่ะ สามารถพักผ่อนได้เมื่อมีเธออยู่สินะ ”

 

เมื่อผมรู้สึกหงุดหงิด .. ผมก็จะพยายามหาทางลบมัน

ถึงผมจะสามารถทำลายเธอได้ง่าย ๆ เลย ก็ตาม แต่ผมก็จะไม่ทำหรอก .. 

 

“……อ่า”

 

เปลือกตาของเธอเริ่มขยับ .. 

 

"คราวนี้ตื่นจริงๆสินะ ?"

 

เพื่อทำให้เธอตื่นเต็มตา .. ผมจึงจูบเธออย่างแผ่วเบาอีกครั้ง .. 

Credit : https://www.facebook.com/dialoversth

my banner