คลังเก็บของ【 Diabolik Lovers】แปลไทย ★

ลำดับตอนที่ #183 : # Diabolik Lovers : [ Spoil ] เนื้อเรื่อง & ฉากจบ「Ayato」# ภาค Dark Fate '

# Diabolik Lovers : [ Spoil ] เนื้อเรื่อง Sakamaki Ayato # ภาค Dark Fate '

★ ==【Spoiled ภาค Dark Fate】รูท Ayato Sakamaki บท Dark แบบทุกบทเลยจ้า ! (มีทั้งหมด 3 บทคือ Dark Maniac Ecstacy) รบกวนไปอ่านบทนำก่อนนะ ใครยังไม่ได้อ่านดูลิ้งได้ที่ spoiler alert จ้า 

 

★ SPOILER ALERT !

- แอดเป็นคนสรุปเองค่ะ จะเอาไปก็เครดิตด้วยนะ

- อ่านบทนำ : http://bit.ly/19gV4Px

- Credit : www.fb.com/dialoversth

- ผิดพลาดแจ้งได้ค่ะ

 

✿ Dark บทนำ (Prologue) 

 

ต่อจากบทนำยุยตั้งใจจะตามพี่น้องซาคามากิไปยังโลกปิศาจโดยเดินทางไปทางใต้ดินซึ่งเชื่อมกับโลกปิศาจ .. พอมาถึงเธอก็ได้ยินเสียงหมาป่าหอนจึงวิ่งไปซ่อนในตึกแห่งหนึ่ง .. ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังได้ยินเสียงหมาป่าอยู่ใกล้ ๆ .. ทันใดนั้นอายาโตะก็โผล่มา .. 

 

อายาโตะ : บอกให้อยู่ที่โลกมนุษย์แท้ ๆ เธอนี่มันบ้าจริง ๆ !

ยุย : แต่ฉันเป็นห่วงนี่นา ..

อายาโตะ : นี่เธอ .. 

ยุย : แล้วบาดแผลไม่เป็นอะไรแล้วหรอ ? 

อายาโตะ : ยัยบ้า .. คิดว่าฉันเป็นใครกัน .. สบายดะ .. *อึก*

ยุย : ปะ .. เป็นอะไรมั้ย !?

อายาโตะ : เธอเป็นห่วงตัวเองก่อนเถอะ 
 

        

อายาโตะบอกว่าเขารู้สึกเหมือนได้ยินยุยเรียกจึงมาที่นี่ก่อนที่พวกเขาสองคนจะมุ่งหน้าไปยังปราสาท คาร์ลากับชินก็โผล่มา .. เขาสองคนทำให้ยุยและอายาโตะสลบ .. 

 

เมื่อฟื้นขึ้นมาพบว่าพวกเขาอยู่ที่บ้านสึกินามิ .. และเป็นเพราะนางเอกดูเครียดมาก ๆ อายาโตะจึงบอกเธอว่า 

 

อายาโตะ : นี่ .. อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ .. สถานการณ์ตอนนีัไม่ได้แย่ที่สุดสักหน่อย ข้างๆเธอยังมีฉันคนนี้อยู่ทั้งคน .. ทันใดนั้นชินก็เข้ามาในห้องและเชิญทั้งคู่ไปกินอาหารเย็น .. ชินก็บอกให้ฟังว่าเขาเป็นต้นตระกูล (First Blood) อายาโตะถึงแม้จะไม่ยอมแต่ก็ทำอะไรมากไม่ได้เพราะเขาเองก็บาดเจ็บอยู่ .. ชินจึงใช้วิธีขู่เอา
 

 

ชิน : ถ้าไม่งั้น .. ผู้หญิงคนนั้นจะเป็นยังไงบ้าง .. ถึงแม้จะเป็นคนบ้าแบบนายก็คงรู้สินะ ? 

อายาโตะ : .. 

 

สุดท้ายอายาโตะก็เลยต้องยอมทำตามที่ชินบอก .. ทั้งคู่ไปนั่งกินอาหารค่ำตามที่ชินบอก .. คาร์ลาบอกว่าเขารู้ว่าที่แวมไพร์อย่างพวกอายาโตะหลงใหลยุยก็เพราะหัวใจที่อยู่ในตัวยุย (ดูเหมือนว่าพลังของคาร์ลาจะสามารถมองเห็นได้) คาร์ลาดันพูดจี้จุดอายาโตะเรื่องคลอเดเลีย เขาจึงโมโหและเดินกลับห้องที่พวกสึกินามิเตรียมไว้ให้ตอนแรก .. 

 

อายาโตะหงุดหงิดมาก ๆ .. เธอจึงเข้าไปกอดเขาซึ่งทำให้เขาสงบลง .. สุดท้ายก็จบที่อายาโตะดูดเลือดของหนูยุย .. “ヽ(´▽｀)ノ”

 

(บท Dark 1-5 จะเป็นบทหวานกันแต่ 6-10 จะเป็นส่วนของเนื้อเรื่องหลักค่ะ)

 

✿ บท Dark 1 

 

ถึงจะถูกจับแต่พวกสึกินามิก็ยังคงปล่อยให้อายาโตะและยุยมาโรงเรียนอยู่ .. หนูยุยโดนฝนตกใส่จึงรีบเดินเข้าตึกเรียนและพบกับอายาโตะ .. เขาก็บอกว่าสภาพตอนเธอเปียกนี้ใช้ได้เลยนะ เปียกแบบนี้ทำให้เห็นผิวของเธอด้วย =.,= .. แต่อายาโตะก็บอกว่า ยุยตั้งใจทำเพื่อจะยั่วเขาล่ะสิ .. ยุยก็เลยจะเดินกลับไปที่ห้องเรียน 
 

 

อายาโตะ : นี่เธอคงไม่คิดว่าจะกลับในสภาพแบบนั้นหรอกนะ ? .. เฮ้อ .. เธอนี่มันบ้าจริง ๆ 

 

และอายาโตะก็ถอดเสื้อนอกของเขาให้ยุยใส่ .. และขู่ว่าถ้าถอดเขาจะลงโทษเธอซะ .. 

 

✿ บท Dark 2 

 

เป็นฉากที่เกิดขึ้นในบ้านสึกินามิ ยุยเดินเข้าไปหาอายาโตะในห้องครัว เขาดูเหมือนกำลังทำอะไรบางอย่างอยู่และสั่งห้ามยุยเข้ามาเด็ดขาด .. แต่สักพักยุยก็ได้กลิ่นไหม้ .. ปรากฏว่ามีไฟลุกขึ้นมาจริง ๆ .. สรุปแล้วอายาโตะพยายามจะทำทาโกะยากิ .. สุดท้ายยุยก็เลยชวนอายาโตะให้มาทำด้วยกัน 

 

เมื่อทำเสร็จแล้ว อายาโตะส่งทาโกะยากิให้ยุยกิน แต่ยุยไม่เอาถึงอย่างนั้นเขาก็ให้เธอกินให้ได้ .. 
 

 

อายาโตะ : เธอกินทาโกะยากิไปเถอะ .. 

ยุย : เอ๋ .. อายาโตะคุงอยากกินไม่ใช่หรอ

อายาโตะ : ฉันมีชิชินาชิอยู่แล้วไม่เป็นไรหรอก .. เลือดของเธอนี่อร่อยที่สุดเลย *ดูดเลือด* .. 

 

✿ บท Dark 3 

 

บทนี้เป็นบทที่อยู่ที่โรงเรียน .. ยุยตามหาอายาโตะเพราะว่าคาร์ลาสั่งว่าให้กลับบ้านทันที ยุยไปพบอายาโตะกำลังเล่นบาสอยู่ ซึ่งเขาก็ชู๊ตลงด้วย .. 

 

 

อายาโตะจึงบอกว่าเขาจะสอนเธอเล่นบาสเอง .. ในขณะที่ทั้งสองกำลังเล่นบาสด้วยกันอย่างหวานชื่น คาร์ลากับชินก็โผล่มาขัดจังหวะ .. แล้วสั่งให้กลับ .. ตอนนี้ก็ต้องยอมไปก่อน .. อายาโตะจูงมือยุยและเดินตามทั้งสองคนนั้นไป .. 

 

✿ บท Dark 4

 

ยุยปลุกอายาโตะให้ไปโรงเรียน แต่เขาไม่อยากไป ถ้าอยากให้เขาไปนักก็แต่งตัวให้เขาสิ .. อีกอย่างแขนเขายังเจ็บอยู่เลย ..
 

ยุยจึงช่วยเขาแต่งตัว แต่ไม่นานนักเขาก็จับยุยกดลงเตียง .. แล้วก็ดูดเลือดไปตามระเบียบ

 

✿ บท Dark 5
 

 

อายาโตะกับยุยอยู่บนดาดฟ้าของโรงเรียน หนูยุยนั่งกินน้ำผลไม้ที่อายาโตะเอามาให้เมื่อกี้อยู่ .. และมันอร่อยมากจนเธอติดใจ เขาก็เลยขอชิมบ้าง .. ยุยก็แอบคิดว่าเป็นจูบทางอ้อม =3= ซึ่งอายาโตะก็รู้ว่าเธอนั่นคิดอะไรอยู่ เขาก็เลยบอกว่า ป่านนี้แล้วจะมาอายอะไรอีกล่ะ .. สุดท้ายก็เลยจูบกันแบบจริง ๆ ซะเลย 

 

✿ บท Dark 6 ( เข้าเนื้อเรื่องหลัก )

 

อายาโตะบ่นว่าในบ้านหลังนี้มีแต่กลิ่นอายหมาป่าไปหมดจนทำให้เขาหงุดหงิด เขาก็เลยพูดถึงพวกพี่น้องว่าจะเป็นยังไงกันบ้างนะ .. 
 

 

ตัดมาด้านพี่น้องซาคามากิเองก็ออกตามหาอายาโตะกับยุยอยู่เหมือนกัน ..  ไรโตะก็เลยนึกขึ้นมาได้ว่าลองโทรศัพท์หาอายาโตะดูดีกว่า .. 

ตัดมาด้านอายาโตะกับยุย .. เขาพยายามหาทางออกไปแต่ดูเหมือนจะเป็นไปได้ยาก แต่ยังไงก็จะต้องออกไปให้ได้ .. 

 

✿ บท Dark 7

 

ชินเข้าไปหาคาร์ลาที่ห้อง .. คาร์ลาสั่งให้ชินจับตาดูอายาโตะกับยุยไว้ .. ชินถามคาร์ลาว่าช่วงนี้ดูเหมือนคาร์ลาจะทำอะไรอยู่สักอย่าง แต่เขาก็ไม่ได้บอกอะไร 

 

อายาโตะและยุยวางแผนที่จะออกไปจากที่นี่ ในขณะที่ไปโรงเรียน ทั้งสองคนหนีไปยังบ้านซาคามากิเพื่อจะเดินทางกลับไปยังโลกปิศาจ แต่ในขณะที่กำลังจะเปิดประตูไปยังโลกปิศาจก็มีเสียงเหมือนหินถล่มลงมาและทันใดนั้น .. 

 

 

*เสียงโทรศัพท์อายาโตะดัง*

อายาโตะ : อะไรกันฟะ ในตอนแบบนี้เนี่ย ! หา ..? ไรโตะ ??

ไรโตะ : อ๊ะ..ติดแล้ว ! ว่าไงอายาโตะ ตอนนี้อยู่ที่ไหนเนี่ย ? อย่าบอกนะว่าเดทกับบิชจังอยู่น่ะ ..

อายาโตะ : จะบ้าเรอะ ! ที่ประตูไปโลกปิศาจมัน .. 

 

ทันใดนั้นก็มีหินถล่มลงมาทำให้อายาโตะต้องทิ้งโทรศัพท์ไปและก็พบกับ .. 
 

 

คลอเดเลีย : เป็นเด็กไม่ดีเลยนะ .. อายาโตะ .. 

 

✿ บท Dark 8

 

อายาโตะ : ทำไม .. แกถึง .. !

คลอเดเลีย : อุตสาห์ได้เจอกันทักทีดูทักทายเข้าสิ ..ฉันจำไม่ได้ว่าสอนแบบนั้นนะ .. เอ้าพูดสิ .. "แม่ครับ ดีใจจังที่เจอ" น่ะ .. 

อายาโตะ : .. ! 

คลอเดเลีย : เอ้าเถอะ .. ก็ไม่แปลกที่จะตกใจ .. ฉันเองก็ ..คิดว่าจะหายไปจริงๆตั้งแต่ตอนนั้น .. คาร์ลนี่เล่นมากไปนะเนี่ย แต่ว่า ..อ่า .. สมกับเป็นคนที่ฉันรัก ฉันรักจนแทบอยากจะฆ่าเลยล่ะ .. อะไรกันยัยเด็กนี้ .. จ้องฉันทำไม ?

ยุย : ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่ล่ะ !

คลอเดเลีย : ถ้าเธอยอมมอบร่างกายของเธอให้ตั้งแต่แรกก็ไม่เป็นแบบนี้หรอก ! .. แต่ช่างเถอะ .. เอาคืนมาสิ .. เอาหัวใจของฉันคืนมา !! 

*คลอเดเลียจับตัวยุย*
 

 

อายาโตะ : หยุดนะ ! *ผลักคลอเดเลียออก* 

คลอเดเลีย : .. !

อายาโตะ : หยุด ! อย่ามาแตะต้องยัยนี่นะ ยัยป้าแก่ !

 

✿ บท Dark 9 

 

คลอเดเลีย : เอาเถอะ .. ยังไงฉันก็เป็นคนใจกว้าง .. ใช่แล้วล่ะ .. อายาโตะ ลูกน่ะยังเด็ก ถึงแม้จะเป็นแบบนี้แต่สุดท้ายแล้วก็ยังตีห่างจากฉันไ่ม่ได้อยู่ดี .. 

อายาโตะ : หุบปาก ! ฉันไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับแกอีกแล้ว 

คลอเดเลีย : แต่คงยังจำได้ใช่มั้ย ? .. ทั้งเรื่องที่ทะเลสาบ ..

อายาโตะ : ... !

คลอเดเลีย : ดูสิ ! เห็นมั้ยล่ะ ? เอ้า มานี่สิจ๊ะ วันนี้ฉันจะกอดให้อย่างอ่อนโยนเองนะ

ยุย : หยุดเถอะ ! อายาโตะคุงไม่ต้องการคุณอีกแล้ว ..
 

 

คลอเดเลีย : ความมั่นใจนั่นมาจากไหนกันนะ ? นี่เธอคิดจริงๆหรอว่าอายาโตะรักเธอ .. น่าตลกเป็นบ้า .. ฟังนะ .. สิ่งที่อายาโตะต้องการคือหัวใจของฉันที่อยู่ในร่างกายของเธอ .. อายาโตะแค่เห็นเธอเป็นตัวแทนของฉัน 
 

แต่สุดท้ายหนูยุยก็ยังคงบอกว่าถึงอย่างนั้นเธอก็ยังจะอยู่ข้างอายาโตะ เพราะเธอรักอายาโตะ

 

✿ บท Dark 10

 

คลอเดเลียเข้ามาหาตัวยุยเพื่อจะฆ่าเธอทิ้งซะ .. ถึงอย่างนั้นอายาโตะกลับยืนนิ่งไม่ทำอะไรเลย .. ทันใดนั้นสึบารุก็โผล่มาพร้อมกับพี่น้องคนอื่น ๆ ที่มาถูกก็เพราะโทรศัพท์ที่ไรโตะโทรไปหานั่นเอง .. 
 

(รอดตายได้เพราะไรโตะเลยสิเนี่ย ทำไมไม่โทรแต่แรก 5+) ไรโตะกับคานาโตะที่เห็นตลอเดเลียก็อึ้งพูดอะไรไม่ออกเหมือนกัน .. แต่ยังไงซะตอนนี้เขาต้องหนีกันก่อน ..

 

ตัดบทกลับไปที่คลอเดเลียสรุปที่เธอฟื้นมาได้ก็เพราะพลังเวทมนตร์ของคาร์ลานั่นเอง .. 

 

กลับมาทางบ้านซาคามากิ .. ก็คุยกันเรื่องคลอเดเลียแต่สุดท้ายอายาโตะกลับเดินออกไปข้างนอกเฉย ๆ .. พอยุยตามออกไปก็เจอกับเขาตรงระเบียง .. 

 

 

อายาโตะ : เรื่องยัยป้านั่น ฉันน่าจะทิ้งมันไปได้แล้วแท้ ๆ .. ถึงอย่างนั้น .. ในตอนนั้น ฉันกลับปกป้องเธอไม่ได้เลย .. ได้แต่ยืนนิ่งเท่านั้น .. ยัยป้านั้นฉันแค่ฆ่าทิ้งอีกรอบก็พอแล้วนิ .. แต่ถึงอย่างนั้น .. หัวฉันกลับว่างเปล่าไปหมด .. 

 

✿ Dark บท Epilogue (ส่งท้าย)

 

ตื่นขึ้นมาทั้งคู่อยู่บนเตียงด้วยกัน (ในสภาพที่ยุยมีบราตัวเดียวและอายาโตะก็ถอดเสื้ออยู่ ..) อายาโตะบอกว่า เขาจะฆ่าคลอเดเลียอีกครั้งให้ได้ .. 
 

 

ยุยเจอกับไรโตะ .. ไรโตะก็เลยแซวว่าเมื่อคืนสนุกมั้ย ? แต่ยังไงตอนนี้การที่มียุยอยู่ข้างๆอายาโตะน่าจะเป็นการดีที่สุด .. เรย์จิเอาจดหมายเชิญไปงานปาร์ตี้มาให้ยุย ท่านพ่อของพวกเขาจะจัดงานซึ่งรวบรวมทุกเผ่าในโลกปิศาจ .. ที่จริงก็ยังไม่เข้าใจเหตุผล แต่ชูวก็พูดถึง First Blood ขึ้นมา .. ไม่แน่ว่าสองคนนั้นอาจถูกดึงดูดด้วยงานปาร์ตี้ที่จะจัดนี้ก็ได้ ..
 

 

ยุยเดินตามอายาโตะออกมาที่สวน .. (ตรงนี้มีภาพ CG ด้วยค่ะอยากดูประกอบให้เข้าไปดูลิ้งด้านบนนะ) ตอนแรกเขาก็หงุดหงิดใส่ยุยแต่ว่าอยู่ดีๆเขาก็พูดขอโทษ .. ที่อยู่ดีๆโมโหแบบไม่มีเหตุผล .. ถ้าเขาใช้ความรุนแรงกับเธอไปก็จะทำตัวเหมือนแม่ของเขาไม่มีผิด .. เพราะงั้นเขาก็เลยขอโทษเธอในสิ่งที่เขาทำลงไป

 

ยุยบอกว่าถึงแม้เขาจะโกรธ เธอก็อยากอยู่ข้างๆเขา .. เป็นเพราะเธอรักเขามาก ๆ ยังไงล่ะ .. 
 

# Credit : www.fb.com/dialoversth

 

__________________________________________________________________________

ヾ(^▽^ヾ)【Spoiled เนื้อเรื่องภาค Dark Fate】รูท Ayato Sakamaki บท Maniac 

 

❣ SPOILER ALERT !

- แอดเป็นคนสรุปเองค่ะ จะเอาไปก็เครดิตด้วยนะ

- อ่านบทนำ : http://bit.ly/19gV4Px

- Credit : www.fb.com/dialoversth

- ผิดพลาดแจ้งได้ค่ะ

 

✿ Maniac บทนำ (Prologue) 

 

(บท 1-5 จะเป็นบทหวานกันแต่ 6-10 จะเป็นส่วนของเนื้อเรื่องหลัก)
 

 

→ เปิดมาจะตัดมาด้านคลอเดเลียที่กำลังหงุดหงิดเรื่องอายาโตะกับยุยอยู่ ริชเตอร์ก็โผล่มา ตลอเดเลียก็สั่งให้พี่แกเลียขานาง พี่แกก็ทำตามคำสั่งแถมยังบอกว่า คลอเดเลียเนี่ยงดงามไปหมดทั้งตัว แต่นางก็ยังคงหงุดหงิดเรื่องพวกอายาโตะอยู่ นางก็เลยเตะริชเตอร์ซะเลย =w= ..ก่อนอื่นยังไงเธอก็ต้องเอาหัวใจคืนมาจากยุยให้ได้ .. แล้วก็จะควักหัวใจของยุยออกมาต่อหน้าอายาโตะนั่นแหละ

 

→ ตัดมาบ้านซาคามากิ หนูยุยกำลังช่วยเรย์จิเตรียมการสำหรับงานเลี้ยงที่จะจัดขึ้นอยู่ เรย์จิก็บ่นว่าไม่เห็นมีใครพี่น้องมาช่วยเขาบ้างเลย สักพักอายาโตะก็โผล่มาแซวแล้วอยู่ดีๆก็เดินออกไป ทำให้หนูยุยเดินออกไปตาม อายาโตะบอกว่าอยู่แต่ในห้องมันทำให้เขาคิดอะไรไร้สาระ .. แล้วเขาก็ตัดสินใจพาเธอไปที่ทุ่งดอกไม้ 
 

 

ในสวนนี้เป็นดอกไม้ที่จะบานเฉพาะเวลาจันทรคราสเท่านั้น ในขณะที่ทั้งสองกำลังหวานได้ที่ก็มีคนโผล่มา ..นั่นคือ เมรุสึ นั่นเอง ! (ไม่ต้องสืบว่าเป็นใครแค่ดูภาพก็น่าจะรู้) เขาก็พูดบลา ๆ ๆ ว่าตัวเองไม่รู้เรื่องอะไรในโลกนี้นักเพราะเติบโตในโลกมนุษย์ ตาก็บอด เขาก็เลยบอกให้ช่วยสอนเรื่องต่างๆในโลกปิศาจให้หน่อย ตอนแรกอายาโตะก็ไม่สน แต่หนูยุยขอร้องเขาก็เลยยอม 

 

เมรุสึพาไปที่บ้านของเขา แล้วก็ดันมีทาโกะยากิอยู่พอดี .. ก็เสร็จอายาโตะไปสิคะ =w= .. 

 

→ ตัดมาด้านชินกับคาร์ลา คาร์ลาตัดสินใจปล่อยนางเอกไปก่อนเพราะว่านางเอกมีประโยชน์ต่อการใช้ฆ่าคาร์ล ไฮนซ์

 

✿ บท Maniac 1 
 

 

นางเอกกำลังทำความสะอาดห้องแต่อายาโตะก็มาเร่งเธอให้รีบทำเสร็จ ๆ สุดท้ายอายาโตะก็เลยเข้ามาใกล้ ๆ แล้วก็จับหนูยุยกดลงเตียง หนูยุยที่ยังไม่ได้อาบน้ำก็บอกว่าอย่างน้อยก็ขออาบน้ำก่อนแล้วค่อยดูดเลือดก็ได้ .. อายาโตะบอกว่าหน้าที่ทำความสะอาดเธอให้สะอาดเป็นหน้าที่ของเขาเพราะงั้นไม่จำเป็นหรอก .. 

 

✿ บท Maniac 2 

 

นางเอกก็เดินคิดอะไรใจลอยไปจนทำให้สะดุดตกบันได อายาโตะก็โผล่มาเขาก็ถามว่าเธอเป็นอะไร .. เขาตัดสินใจอุ้มหนูยุยกลับห้อง ในระหว่างอุ้มเขาก็พูดว่า นี้เธออ้วนขึ้นรึเปล่าเนี่ย รู้สึกหนักกว่าเมื่อก่อน .. แล้วก็พูดว่าอย่าไปให้ใครอุ้มเธอแบบนี้ล่ะ .. 

 

✿ บท Maniac 3 

 

อายาโตะบ่นเรื่องที่ยุยทำงานช่วยเรย์จิมาหลายวัน .. แล้วก็เริ่มงอนว่า เห็นงานบ้าบอนั่นสำคัญกว่าเขางั้นหรอ ! เธอชอบฉันไม่ใช่หรอ ! ยุยก็เลยตัดสินใจขอโทษ .. อายาโตะบอกว่าถ้ายุยลูบหัวของเขา เขาก็จะยอมยกโทษให้ .. ทั้งสองก็นอนด้วยกันโดยมีหนูยุยลูบหัวอายาโตะอยู่ .. เธอดันเผลอหลับไป อายาโตะบ่น ๆ ว่ามาหลับก่อนเขาได้ไง .. สุดท้ายเขาก็กระซิบข้างหูยุยว่า " ฝันดีล่ะ .. ยุย "

 

✿ บท Maniac 4

 

เปิดมาอายาโตะดูดเลือดยุยอยู่ .. หนูยุยก็คิดกังวลเรื่องก่อนหน้านี้ จนอายาโตะกัดเธอแรง ๆ เขาบอกว่าตอนที่เขาดูดเลือดอยู่ อย่าไปคิดเรื่องอื่นสิ ถ้ามีเรื่องอะไรกลุ้มใจก็บอกเขาได้ แต่เธอก็ตัดสินใจไม่บอก .. สุดท้ายอายาโตะก็เลยเข้ามากอดเธอ แล้วพูดว่า " ถ้าเธอไม่อยากพูดก็ไม่เป็นไร ฉันจะทำให้เธอลืมความกลุ้มใจนั้นเอง  " แล้วก็จูบหนูยุย 

 

✿ บท Maniac 5

 

อายาโตะชวนหนูยุยเล่นวิ่งไล่จับ .. (=w= อารมณ์ไหนเนี่ย) และคนแพ้ก็ต้องถูกลงโทษ ซึ่งแน่นอนเธอเป็นคนหนี อายาโตะก็เริ่มนับ .. 

 

อายาโตะ : 1 ... 10 ... (ดะ..เดี๋ยวนะ นับอะไรของนายเนี่ย)

ยุย : อายาโตะคุง ! รักษากฏหน่อยสิ ! 

 

หนูยุยก็วิ่งไปหาที่ซ่อนแต่ไม่นานนักก็โดนตามเจอ .. อายาโตะก็เลยจับหนูยุยดูดเลือดเพื่อลงโทษนั่นเอง .. 

 

✿ บท Maniac 6 ( เข้าเนื้อเรื่องหลัก )

 

หลังจากนั้นในที่สุดพี่น้องคนอื่นๆก็มาช่วยเรื่องจัดงานเลี้ยงทำให้ทุกวันยุ่งมาก จนยุยกับอายาโตะก็ไม่ได้คุยกันเรื่องคลอเดเลียเลย .. 
 

 

อายาโตะเข้ามาในห้องพร้อมกับเอาชุดเดรสมาให้ยุยด้วย โดยเขาก็บอกให้ลองชุดต่อหน้าเขาเลย สุดท้ายหนูยุยก็ต้องยอมถอดเสื้อแล้วก็ลองชุด .. (มี CG ด้วยจ้า) อายาโตะช่วยหนูยุยแต่งตัวแต่เขาก็งงกับเสื้อ เขาเห็นเชือกก็เลยตัดสินใจดึง .. ทำให้เสื้อขาดซะงั้น .

 

ยุย : อายาโตะคุง ฉันทำเองได้ไม่เป็นไร

อายาโตะ : ไม่ ! ฉันจะทำ .. ฉันเองก็คิดเรื่องของเธอเหมือนกันนะ !  ทั้งๆที่อุตสาห์เอามาให้เธอแท้ ๆ .. แต่เจ้านี่มันใส่ยังไงละเนี่ย .. ในตอนนี้ฉันอยากทำอะไรให้บ้าง .. ถึงจะพูดไม่ได้ชัดเจนก็เถอะ .. เอ่อ .. ทั้งเรื่องหลังจากนี้ก็ด้วย .. 

 

✿ บท Maniac 7

 

ในที่สุดก็เลือกชุดได้สักที ในขณะที่กำลังจะหวานกัน .. เรย์จิก็มาเคาะประตู แล้วก็ทั้งสองคนห้ามอู้งาน อายาโตะก็เลยตัดสินใจพายุยหนีออกทางระเบียง พวกเขาสองคนเข้าไปในป่า .. ก็เจอกับ .. เมรุสึ (อีกแล้ว) เขาก็บอกว่ามีเรื่องจะคุยด้วย ให้ไปที่บ้านของเขาหน่อย .. เมรุสิเอาชามาเสริฟให้ทั้งสองแล้วก็เดินออกไป .. แต่เขาก็ไม่กลับมานานเกินไป จนหนูยุยลองเดินออกไปดูแล้วก็ถูกเมรุสึทำให้สลบ .. 

 

✿ บท Maniac 8

 

ตัดมาด้านอายาโตะก็ยังนั่งรออยู่ในห้องรับแขก อายาโตะก็นั่งคิดเรื่องหลายๆอย่าง .. และสิ่งที่เขาคิดอยู่นั่นก็คือเรื่องของ ยุย นั่นเอง ว่า ยุยเป็นมนุษย์แต่เขาเป็นแวมไพร์ .. สักวันเธอก็จะตายไปก่อนเขา .. มันก็ยุ่งยากจนไม่รู้จะทำยังไง แต่ยังไงซะ .. เขาควรทำยังไงให้ยุยหัวเราะได้ถึงแม้จะเป็นวาระสุดท้ายของชีวิต .. ทันใดนั้นเมรุสึ (เมรุสึก็คือริชเตอร์ปลอมตัวมา) ก็โผล่มา 

 

ริชเตอร์ก็บอกว่าตอนนี้ยุยอยู่กับคลอเดเลีย ซึ่งอายาโตะจะไปหรือไม่ไปก็ขึ้นอยู่กับเขา แน่นอนเขาบอกให้รีบพาเขาไปที่ยุยอยู่ .. ซึ่งเข้าแผนของริชเตอร์พอดี ..

 

 → ยุยฟื้นมาในคฤหาสน์ของพวกสึกินามิ (คลอเดเลียอยู่ที่นี่) แล้วก็พบกับคลอเดเลีย แล้วอายาโตะก็มาถึงพอดี .. ริชเตอร์จับยุยเอาไว้ 

 

คลอเดเลีย : อายาโตะมีอะไรจะพูดกับแม่ใช่มั้ยล่ะ ?

อายาโตะ : .. ของแบบนั้นไม่มีหรอก ..

คลอเดเลีย : แหม .. ลูกสมควรที่จะขอโทษแม่สิ .. 

อายาโตะ : ฉันไม่ใช่ของเล่นของแกนะ !

คลอเดเลีย : *หัวเราะ* ลูกนี่ยังเป็นเด็กอยู่จริงๆสินะ 

อายาโตะ : นี่แก .. อยากตายอีกรอบสินะ ?

ยุย : อายาโตะคุงอย่านะ !

คลอเดเลีย : ดูเหมือนเด็กคนนี้จะเข้าใจสถานะของตัวเองมากกว่าลูกอีกนะ

ยุย : ฉันไม่ได้พูดเพื่อคุณ นะคลอเดเลีย .. อายาโตะคุง ถ้าฆ่าคนนี้ไป จากนี้ไปมันก็จะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงอยู่ดี ฉันไม่อยากให้อายาโตะคุงทรมานอีกแล้ว ..

อายาโตะ : ยุย ..

คลอเดเลีย : เป็นแค่มนุษย์แท้ ๆ ทำเป็นพูดเหมือนเข้าใจทุกอย่าง ทั้งๆที่มีหัวใจฉันถึงมีชีวิตอยู่ได้แท้ ๆ ..อย่ามาอวดดีนะ .. !!

* คลอเดเลียตบยุย *

อายาโตะ : ยุย ! 

* คลอเดเลียตบยุยอีกรอบ *

คลอเดเลีย : ฉันจะควักหัวใจของเธอออกมาต่อหน้าอายาโตะนี่แหละ ! 

* ตบอีกรอบ .. *

อายาโตะ : ยัยป้าแก่นี่ .. ! 

* อายาโตะวิ่งเข้าหาคลอเดเลีย *

ริชเตอร์ : คลอเดเลีย อันตราย !!

 

✿ บท Maniac 9 

 

ทันใดนั้นก็มีเสียงหมาป่าหอน .. พร้อมกับคาร์ลาโผล่มา 

 

คาร์ลา : อย่าทำอะไรตามใจชอบ .. คลอเดเลีย ..

คลอเดเลีย : หึ .. ปรากฏตัวมาแล้วก็มาสั่งเลยงั้นหรอ ? ออกไปซะ ! ตอนนี้ฉันไม่ว่างจะมายุ่งกับนายหรอกนะ .. อีกอย่าง .. คนที่จะสั่งฉันได้มีเพียงคนเดียวเท่านั้น .. 

คาร์ลา : หึ .. ถ้าพูดถึงคาร์ล ไฮนซ์อยู่ละก็ .. ช่างน่าขำจริงๆ .. คิดว่าคนคนนั้นมีความรู้สึกอะไรกับเธองั้นหรอ ? 

คลอเดเลีย : ฉันกับคาร์ลรักกันอยู่ .. เพราะงั้นถึงได้มีลูกยังไงล่ะ .. แถมมากกว่าคนอื่นด้วย ! คาร์ลน่ะต่างจากผู้ชายคนอื่นที่ฉันเล่นด้วย .. เขาน่ะ .. 

คาร์ลา : หุบปากซะ .. ฉันไม่อยากฟังเรื่องเพ้อเจ้อของแกไปมากกว่านี้ .. ฉันจะบอกให้อย่างหนึ่งนะ .. เหตุผลที่ชายคนนั้นเอาตัวเธอไว้ข้างๆก็เพราะ .. ต้องการเลือดของเธอเท่านั้น .. 

คลอเดเลีย : .. ??

คาร์ลา : คลอเดเลีย .. แกเองก็เหมือนกับเด็กคนนั้น .. 

คลอเดเลีย : อะไรนะ ? 

คาร์ลา : ฉันรู้ดี .. คาร์ล ไฮนซ์ ต้องการเลือดของสายเลือดต้นตระกูล (First Blood) เท่านั้น .. 

คลอเดเลีย : ฉัน .. ? ต้นตระกูล .. ?

อายาโตะ : ยัยป้าเนี่ยนะ ? เป็นสายเลือดต้นตระกูล ? งั้นฉันเองก็เหมือนกันงั้นสิ ? น่าหัวเราะเป็นบ้า 

คาร์ลา : .. สายเลือดของแกมันเจือจางไปหมดจนเป็นแค่แวมไพร์เท่านั้นแหละ .. คลอเดเลียที่น่าเวทนา .. แกคงไม่รู้สินะ ชายคนนั้น .. คาร์ล ไฮนซ์กำลังทดลองเกี่ยวกับสายเลือดของต้นตระกูลอยู่ 

คลอเดเลีย : คนคนนั้น .. กำลังทดลองอยู่ ?

คาร์ลา : ใช่แล้ว .. การที่ต้องการตัวแกก็เพียงเป็นตัวทดลอง .. น่าขำ .. มีลูกมากกว่าคนอื่นงั้นหรอ ? นั่นก็เป็นเพราะเจ้านั่นใช้เธอเป็นของเล่นยังไงล่ะ .. เป็นข้อพิสูจน์ว่าเธอเป็นผู้หญิงที่แสนสกปรก ลามกเท่านั้นแหละ 

คลอเดเลีย : ... แกจะไปรู้อะไร ฉันกับเขาน่ะ รักกันอยู่ ! 

คาร์ลา : แล้วทำไม .. ชายคนนั้นถึงไม่ฟื้นชีวิตให้แกล่ะ ?

คลอเดเลีย : .. นั่นก็เพราะ ..

คาร์ลา : แค่เอาหัวใจออกมาจากมนุษย์ผู้หญิงคนนั้น ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรสำหรับหมอนั่นเลย แล้วทำไมถึงไม่ทำล่ะ ? 

คลอเดเลีย : หนวกหู ... หนวกหู ๆ ๆ ๆ ๆ เราสองคนน่ะ รักกัน ..ต้องมี .. เหตุผลอะไรสักอย่างแน่ ๆ ..ทั้งไปเล่นกับผู้หญิงคนอื่นแล้วก็ ไม่เรียกฉันกลับมา .. ต้องมีเหตุผลบางอย่างแน่ ๆ .. ฉันเข้าใจ .. ก็เพราะฉันรักคุณมากกว่าใคร .. ไม่ว่าต้องทำอะไรฉันก็จะทำเพื่อคุณ .. คาร์ล 

คาร์ลา : หึ .. น่าเวทนาจริง ..

 

อายาโตะเองก็แปลกใจที่เห็นคลอเดเลียเป็นแบบนี้ครั้งแรก .. ยุยเองก็เหมือนกัน .. 

 

✿ บท Maniac 10

 

เปิดมาคลอเดเลียก็ยังคลั่งเรื่องคาร์ลอยู่ .. ยุยบอกว่า คลอเดเลียคนนี้ไม่ใช่ที่เธอรู้จักเลยสักนิด .. เพราะที่เธอรู้จักคือผู้หญิงแสนโหดร้าย .. แต่ตอนนี้กลับไม่ใช่เลยสักนิด .. 
 

 

คลอเดเลียดูเสียใจมากและตัดสินใจเดินออกไป .. อายาโตะก็ดูสับสนแต่เขาก็บอกให้ยุยกลับไปที่ปราสาทกับเขาและเดินออกไปก่อน ถึงอย่างนั้นยุยก็ดูไม่สบายใจกับเรื่องคลอเดเลียมาก ๆ .. หนูยุยได้ยินเสียงคลอเดเลียจากอีกด้านเธอจึงขอโทษอายาโตะในใจและออกไปหาคลอเดเลีย .. 

 

 → ตัดมาด้านอายาโตะที่รอยุยอยู่ด้านนอก

 

อายาโตะ : (ยัยป้านั่นจะคิดยังไงก็ไม่เกี่ยวกับฉัน .. ใช่มั้ยล่ะ ..ถึงอย่างนั้นทำไมถึง .. นี่ฉันทำอะไรผิดงั้นหรอ ? .. ไม่สิ .. ) ถ้าเป็นแบบนี้ละก็ .. 

 

✿ Maniac บท Epilogue (ส่งท้าย)

 

เปิดมาเป็นฉากที่ระเบียง .. คลอเดเลียดูเหมือนจะเสียใจมาก ๆ และร้องไห้อยู่ด้วย .. เธอหันมาแล้วก็ถามหนูยุยว่า จะยืนตรงนั้นถึงเมื่อไหร่ รีบ ๆ ไปสักที ถึงอย่างนั้นยุยก็ไม่ไป .. แต่เธอเองก็ไม่รู้จะพูดอะไรกับคลอเดเลียดี .. คลอเดเลียไล่ยุยไปอีกครั้ง .. คราวนี้เธอก็ตัดสินใจเดินกลับไปหาอายาโตะ .. แต่พอออกไปกลับไม่เจอเขาเลย .. ทันใดนั้นก็มีเสียงเหมือนกระจกแตก .. ยุยวิ่งไปตามเสียง 

 

 → ตัดมาฉากระเบียง

 

อายาโตะเดินไปหาคลอเดเลียที่กำลังเพ้อถึงคาร์ลตรงระเบียง .. เธอไม่สนใจแม้กระทั่งอายาโตะเลยสักนิด เขาก็คิดว่าแบบนี้ดีแล้ว .. ตายไปอีกครั้งทั้งแบบนี้แหละ .. 

 

คลอเดเลีย : อา .. ยา .. โตะ ? 

อายาโตะ : ... 

คลอเดเลีย : ตาแบบนั้น .. เหมือนตอนนั้นเปี๊ยบเลย จะมาฆ่าฉันอีกครั้งหรอ ?

อายาโตะ : ก็รู้นี่นา ..

คลอเดเลีย : รู้สิ .. ยังไงซะฉันก็เป็นแม่ของเธอนี่น่ะ ..

อายาโตะ : ถ้างั้น .. คราวนี้ก็ช่วยอยู่นิ่งๆแล้วก็ตายไปซะ .. 

คลอเดเลีย : ....

อายาโตะ : (อะไรกัน ..?)

คลอเดเลีย : อายาโตะ .. ลูกเนี่ย .. เป็นลูกที่แย่จริง ๆ ..

อายาโตะ : .. ! ตายซะ ! 

* อายาโตะแทงคลอเดเลีย *

คลอเดเลีย : .. !

อายาโตะ : (เท่านี้ .. ก็จบสักที)

คลอเดเลีย : อ่า .. อายาโตะ ..ไม่ว่ากี่ครั้งก็จะพูด .. ลูกนี่เป็นลูกที่ไม่ได้เรื่องซะเลย ..ทั้งอวดดี .. ไร้ฝีมือ .. ไม่เหมือนคาร์ลเลยสักนิด .. ถึงอย่างนั้น .. ลูกก็ยังมองมาที่แม่ .. จนอยากจะฆ่าทิ้ง .. เพราะงั้น .. ถ้าลูกเป็นคาร์ลก็ดีสินะ .. ถ้าเป็นอย่างนั้นแม่ก็ไม่ต้องการอะไรอีกต่อไปแล้ว .. แต่ว่า .. ลูกไม่ใช่คาร์ล .. ทำไมล่ะ ? 

อายาโตะ :  ..

* คลอเดเลียล้ม *

ยุย : อายาโตะคุง !

 

ยุยมาแล้วก็ตัดสินใจจะช่วยชีวิตคลอเดเลีย .. แต่อายาโตะกลับไม่ฟังเธอแล้วก็วิ่งหนีไป .. 

 

# Credit : www.fb.com/dialoversth
 

________________________________________________________________________________

 

(*≧▽≦)【Spoiled ภาค Dark Fate】รูท Ayato Sakamaki บท Ecstacy ซึ่งเป็นบทเนื้อหาสุดท้ายก่อนเข้าฉากจบ 

 

✿ SPOILER ALERT !

- แอดเป็นคนสรุปเองค่ะ จะเอาไปก็เครดิตด้วยนะ

- อ่านบทนำ : http://bit.ly/19gV4Px 

- Credit : www.fb.com/dialoversth

- ผิดพลาดแจ้งได้ค่ะ

 

______________________________________________

 

★ Ecstacy บทนำ (Prologue) 

 

จากบทก่อนยุยช่วยชีวิตคลอเดเลีย .. ดูเหมือนจะไม่ใช่บาดแผลร้ายแรงเท่าไหร่ก็เลยช่วยชีวิตของเธอเอาไว้ได้ 

 

→ ตัดมาด้านอายาโตะ

 

อายาโตะก็หงุดหงิดที่ยุยทำไมต้องไปสนใจผู้หญิงแบบนั้นด้วย แล้วก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงต้องหงุดหงิดขนาดนี้ 

 

→ ตัดมาด้านคลอเดเลีย 

 

เธอรู้สึกตัวขึ้นมาแล้วเจอกับหนูยุยที่กำลังนั่งเฝ้าอยู่ คลอเดเลียพูดว่า อะไรกันนี่ฉันยังไม่ตายอีกหรอ .. ยุยก็เลยบอกว่าอย่าพูดแบบนั้นเลย .. 
 

(คลอเดเลีย : อะไรกัน .. นี่ฉันยังไม่ตายงั้นหรอ)

 

คลอเดเลีย : โลกที่ไม่มีคาร์ลอยู่ข้างๆ มันไม่มีค่าที่จะมีชีวิตอยู่ในโลกแบบนั้นหรอก เธอนี่บ้ารึเปล่า .. มาช่วยฉันทำไม เป็นโอกาสทำให้ฉันหายไปจากโลกนี้แล้วแท้ ๆ 

ยุย : อาจจะจริง แต่ฉันไม่อยากให้คุณหายไป .. เพราะฉันเข้าใจความรู้สึก .. ของการที่เรารักใครสักคน ..

คลอเดเลีย : .. หึ .. เพราะแบบนี้แหละฉันถึงไม่ชอบคนแบบเธอ .. อ่อนโยนเกินไปจนน่าขนลุก .. ความรู้สึกเห็นใจของเธอมันทำให้ฉันรู้สึกแย่ .. ความรักของฉันที่มีให้กับคาร์ล เป็นสิ่งที่สวยงามที่สุดในโลกใบนี้แล้ว 

ยุย : (แต่มันเป็นการรักฝ่ายเดียวนี่นา..) เอ่อ .. คาร์ล ไฮนซ์ซังนี่เป็นคนยังไงหรอคะ ? 

คลอเดเลีย : อะไรกันเธอ .. คิดจะมาเป็นคู่แข่งฉันงั้นหรอ ? 

ยุย : มะ .. ไม่ใช่นะ ! ฉันแค่สงสัยว่าคนที่คุณรักเขามากขนาดนั้น .. เขาจะเป็นคนยังไงกันนะ 

คลอเดเลีย : หึ ..

ยุย : (เขาคงไม่อยากคุยกับฉันเรื่องนี้หรอกมั้ง..)

คลอเดเลีย : .... คาร์ลน่ะ ..

ยุย : ... !

 

(คลอเดเลีย : สิ่งที่ฉันอยากได้มีเพียงอย่างเดียวก็คือหัวใจของคนคนนั้น ..)

 

คลอเดเลีย : คาร์ลน่ะ อ่อนโยนเสมอ .. ฉันเองก็บ้านะ .. ทั้งที่ก็รู้อยู่บ้างว่าเขามีแผนการอะไรอยู่ แต่ว่า .. ฉันมีความสุขมาก .. แค่ได้อยู่กับเขา ฉันก็มีความสุขแล้ว ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงคนไหนก็ไม่สามารถหนีไปจากใบหน้ายิ้มแย้มของเขาได้ ชายคนนั้นที่อยู่บนเตียงกับฉัน .. มันเป็นเหมือนช่วงเวลาแห่งความฝัน และฉันก็หลงรักเขาเรื่อย ๆ จนมีความรู้สึกอยากได้ทุกสิ่งของเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ .. จนแทบอยากจะฆ่าเขาด้วยมือข้างนี้ .. เธอคงไม่เข้าใจสินะ .. ความรักที่มากมายจนแทบอยากจะฆ่าเขาทิ้งซะ .. 

ยุย : ..

คลอเดเลีย : การที่ต้องทำตัวเข้มงวดกับพวกอายาโตะก็เพื่อเขาคนนั้น .. คำบอกรักอะไรนั่นฉันไม่ต้องการหรอก .. สิ่งที่ฉันต้องการมีแค่เพียงอย่างเดียว .. ก็คือ " หัวใจของคนคนนั้น " เท่านั้น .. แต่ตอนนี้ .. มันไม่มีเลยสักอย่าง .. 

ยุย : ...

 

และบทสนทนาทั้งหมดอายาโตะก็แอบฟังอยู่ข้างนอก .. อายาโตะก็สับสนว่า ทำไมแม่ของเขาถึงได้ร้องไห้แบบนั้นได้ .. แม่ของเขาสมควรต้องเป็นผู้หญิงใจร้ายและน่าขยะแขยงมากกว่านี้สิ .. อายาโตะบอกว่าพ่อเขาคงต้องรู้เรื่องนี้แน่ ๆ .. แต่ว่าพ่อของเขาที่ต้องทำก็แค่ทำหน้าอ่อนโยนแล้วก็ดึงตัวคลอเดเลียเอาไว้ก็พอ .. เพราะฉะนั้นเรื่องทั้งหมดก็เป็นความผิดของหมอนั่น ..

 

→ หลังจากนั้น

 

ยุยก็เดินออกมาหาอายาโตะ ซึ่งอายาโตะก็ดูแปลกๆไปเล็กน้อย .. อายาโตะก็เริ่มพูดถึงเรื่องคลอเดเลีย (มี CG ตรงนี้ด้วย) เขาขอบคุณยุยที่คอยดูแลคลอเดเลีย .. แต่เขาก็บอกว่าไม่ใช่ว่าเขายกโทษให้ยัยป้าแก่นั่น แต่ว่า ถึงแม้จะพูดไม่ค่อยได้ แต่เขาก็เข้าใจในหลายๆเรื่อง ยัยนั่นเองก็คงทรมานอยู่เหมือนกัน .. แล้วอยู่ดีๆยุยก็บอกรักอายาโตะ  .. ทำให้เขาเขินแล้วก็กัดคอดูดเลือดเธอซะเลย 
 

 

อายาโตะ : อะไรทำหน้าเหมือนรู้สึกดีแบบนั้น ..

ยุย : รู้สึกดีสิ .. ก็อีกฝ่ายเป็นอายาโตะคุงนี่นา

อายาโตะ : !!! *เขิน* ยัยบ้า น่ารักเกินไปแล้วนะ ! 

 

→ ตัดมาด้านสึกินามิ

 

(ตอนนี้พวกอายาโตะยังอยู่ที่บ้านสึกินามินะคะ) ชินที่เห็นฉากหวานเมื่อกี้ก็เลยรู้สึกขัดหูขัดตายังไงชอบกล ..  ปล่อยแบบนี้ไปจะดีหรอ คาร์ลาก็บอกว่าแบบนั้นแหละดีแล้ว .. ให้เป็นไปตามขั้นตอนที่เขาวางไว้ .. 

 

(บท 1-5 จะเป็นบทหวานกันแต่ 6-10 จะเป็นส่วนของเนื้อเรื่องหลักค่ะ)

 

★ บท Ecstacy 1 

 

หนูยุยไปดูอาการของคลอเดเลีย อายาโตะที่ตามหายุยอยู่ก็บ่นๆว่าไปดูยัยป้านั่นอีกแล้วหรอ .. แล้วเขาก็พายุยไปที่ห้องแล้วก็บอกว่าปล่อยๆยัยนั่นไปบ้างก็ได้ หนูยุยก็ขอโทษ .. อายาโตะจับหนูยุยกดลงเตียงแล้วก็บอกให้เงยหน้าขึ้น .. 

 

(อายาโตะ : ยุย .. ยุยยย !)
 

อายาโตะ : อยู่ดีๆก็หายไปแบบนี้ .. ฉันเป็นห่วงนะ .. 

 

และทั้งสองคนก็นอนกอดกันแล้วก็จู๋จี๋กันต่อไป .. 

 

★ บท Ecstacy 2 

 

หนูยุยเดินออกมาสูดอากาศเล็กน้อยแต่พอจะกลับเข้าห้องก็ดันไปล้มทับอายาโตะเข้า (หนักมั้ยลูก ..) อายาโตะก็แซวๆว่ากล้านี่ดีที่มาจับกดเขาแบบนี้ แถมไม่ใช่ในห้องแต่เป็นข้างนอกอีกต่างหาก ..
 

 

สุดท้ายอายาโตะก็เลยจับหนูยุยกดแทน .. แล้วก็บอกว่าเขาชอบเป็นฝ่ายกดมากกว่าโดนกด .. เพราะว่าถ้าเป็นฝ่ายกดแล้วสามารถทำสิ่งที่เขาต้องการได้ .. แล้วอายาโตะก็จูบหนูยุย อีกอย่างทำให้เขาเห็นใบหน้าของเธอได้อีกด้วย .. 

 

★ บท Ecstacy 3 

 

อายาโตะบ่นๆว่าทำไมเขาต้องไปเยี่ยมยัยแก่นั่นด้วยเขาไม่ไปเด็ดขาด .. เขาโมโหใส่เธอไปแล้วก็วิ่งออกจากห้องไป .. สุดท้ายก็รู้สึกผิด แล้วก็วิ่งกลับเข้าห้องแต่ก็ไม่เจอยุย .. ก็เลยออกไปตามหา แล้วก็ไปเจอที่สวน ยุยเองก็กำลังคิดเรื่องอายาโตะอยู่เหมือนกัน อายาโตะถามเธอว่า เมื่อกี้โกรธเขารึเปล่า ทั้งที่ไม่ได้เป็นความผิดเธอเลยแต่เขากลับพูดแรงเกินไป .. ขอโทษด้วยนะ .. ยุยก็บอกว่าเธอต่างหากที่ต้องขอโทษเหมือนกัน .. แล้วทั้งสองก็ชวนกันเข้าห้อง .. เอ้ย กลับห้องไป .. 

 

★ บท Ecstacy 4

 

ทั้งอายาโตะแล้วก็ยุยรู้สึกนอนไม่หลับ อายาโตะก็เลยเข้าไปกอดยุย ถ้ากอดไว้แบบนี้ ด้วยร่างกายอบอุ่นของยุยอาจจะทำให้เขาง่วงนอนขึ้นมาก็ได้ .. เขาก็นอนลงบนตักยุย แล้วก็ให้เธอลูบหัวของเขาไปเรื่อย ๆ ..
 

(อายาโตะ : หึ .. อะไรกัน .. นอนหลับอย่างมีความสุขคนเดียวซะได้ ..)
 

เธอกลับหลับแทนอายาโตะซะงั้น .. อายาโตะก็เลยจับเราที่นั่งอยู่ให้นอนลงบนเตียงแล้วก็ห่มผ้าให้

 

★ บท Ecstacy 5

 

ยุยออกมาจากห้องคลอเดเลีย ดูเหมือนบาดแผลจะยังไม่หายเธอก็เลยเป็นห่วงนิดหน่อย อายาโตะมาเจอแล้วก็สังเกตว่าที่มือของเธอมีเลือดไหลออกมาอยู่ เขาก็เลยขอดูแผลหน่อย แต่ยุยก็บอกไม่เป็นอะไร สุดท้ายเขาก็เลยเข้ามากอดเธอจากข้างหลังทำให้เธอหนีไม่ได้ ก็เลยต้องให้เขาดูแผล ..
 

หลังจากดูแผลเสร็จ ยุยก็เลยบอกให้อายาโตะปล่อย แต่เขาก็บอกปล่อยก็ได้นะแต่ต้องให้เขาดูดเลือดเธอ .. หนูยุยล้มลงไปเพราะถูกอายาโตะดูดเลือด เขาก็เลยอุ้มเธอกลับห้อง .. 

 

★ บท Ecstacy 6 ( เข้าเนื้อเรื่องหลัก )

 

ยุยเข้าไปเยี่ยมคลอเดเลียในห้อง .. คลอเดเลียก็บ่นว่าเธอมาช้านะ ในที่สุดก็มาสักที .. หนูยุยเตือนคลอเดเลียว่ายังไม่หายดีอย่าเพิ่งขยับตัวนักเลย ยุยสังเกตุเห็นชุดเดรสเต็มเตียงไปหมด เธอก็เลยถามคลอเดเลียว่าเอามาทำอะไร .. 

 

คลอเดเลีย : เลือกชุดเดรสให้เธอน่ะสิ ..

ยุย : ฉัน ? 

คลอเดเลีย : เธอเนี่ยแต่งตัวให้มันดูดีหน่อยสิ เหมือนกับฉันนี่ ! 

ยุย : เอ่อ ..

 

คลอเดเลียก็บ่นๆว่ายุยน่าตาก็น่ารักถ้าแต่งนู้นแต่งนี้มากกว่านี้จะมีผู้ชายเข้ามาหาเยอะแยะเลยล่ะ .. แต่หนูยุยก็บอกว่าเธอมีอายาโตะคุงอยู่แล้ว .. ถึงอย่างนั้นเธอก็บอกว่าก็เอาหาผุ้ชายที่เอาไว้เล่นไว้บ้าง .. ความลับทำให้ผู้หญิงสวยขึ้น .. (อะไรของนางเนี่ย =w=) ยังไงก็ตาม เพราะหนูยุยมีหน้าอกแบนราบ ก็เลยต้องใส่อะไรที่มันดูปิดๆสักหน่อย .. คลอเดเลียถามถึงดอกไม้ที่อยู่ในมือยุย .. ยุยบอกจะเอามาให้คลอเดเลียดูสักหน่อย .. แต่คลอเดเลียกลับเอาดอกไม้ที่ยุยมาให้ไปทัดผมให้ยุยแทน อายาโตะก็เข้ามาแล้วก็ด่าคลอเดเลียว่าอย่าเอาขยะไปประดับผมให้ยุยแบบนั้นนะ (ขยะเลยหรอ..=.,=) 

 

 

คลอเดเลีย : เฮ้อ .. ถึงแม้จะสวยแค่ไหนแต่อยู่ต่อหน้าผู้ชายที่นิสัยแบบนี้แต่งไปก็ไร้ประโยชน์สินะ .. 

คลอเดเลีย : อายาโตะ .. 

อายาโตะ : .. ? อะไรเล่า ?

คลอเดเลีย : ลูกน่ะ .. หัดจำคำพูดที่เอาไว้ชมผู้หญิงซะบ้างนะ ..

อายาโตะ : หนวกหูน่า ..

คลอเดเลีย : ฟังซะ .. ถึงจะเพิ่งมาทำตัวเป็นแม่ตอนนี้ก็เถอะ แต่ก็อยากให้ฟังไว้ .. ตั้งแต่เด็ก ๆแม่บอกให้ลูกเป็นที่หนึ่งสินะ ..

อายาโตะ : อ่า .. ทั้งที่ฉันเองก็ไม่เต็มใจเลยสักนิด ..

คลอเดเลีย : แต่ว่า .. ฉันจะพูดอีกครั้ง .. จงเป็นที่หนึ่งซะ ..

อายาโตะ : ... !

คลอเดเลีย : จงทำให้เด็กคนนี้มีความสุขมากกว่าใครซะ .. ถ้าลูกไม่ใช่คนที่ทำให้เด็กคนนี้มีความสุขที่สุด .. แม่ไม่ยกโทษให้แน่ๆ

อายาโตะ : .. นี่เธอ ..

คลอเดเลีย : เอาเถอะ .. แต่ยังไงก็คงเทียบคาร์ลไม่ได้หรอก 

อายาโตะ : หนวกหูน่า .. ฉันจะก้าวข้ามตาแก่นั่นให้ดู 

คลอเดเลีย : ได้ยินแบบนั้นก็รู้สึกวางใจ ..

อายาโตะ : อะไรกัน พูดเหมือนตัวเองกำลังจะตายแบบนั้น ..

คลอเดเลีย : ... ใช่แล้ว .. ฉันกำลังจะหายไป ..

อายาโตะ : หมายความว่ายังไง ? 

คลอเดเลีย : ไม่ใช่เรื่องน่าตกใจเลยนี่นา .. สิ่งที่น่าตกใจยิ่งกว่าคือที่ฉันมาอยู่ที่นี่ได้มากกว่า ร่างกายนี้ .. ฟื้นขึ้นมาได้เพราะพลังของคาร์ลา เพราะงั้น .. จะฆ่าหรือจะให้อยู่ก็ขึ้นอยู่กับหมอนั่น เพราะงั้นจะหายไปก็ไม่แปลกอะไร ..

ยุย : ไม่นะ .. แบบนั้นไม่เอานะ .. 

คลอเดเลีย : ...

อายาโตะ : ...

คลอเดเลีย : อีกอย่างฉันเองก็ไม่ได้กลัวที่จะหายไปสักหน่อย ..สำหรับแวมไพร์ความตายคือสิ่งที่น่ายินดี .. ยุย .. เรื่องนั่นช่างมันเถอะ ขอชาให้หน่อยได้มั้ย ? ฉันอยากมีชีวิตอย่างงดงามจนวาระสุดท้าย .. ขอร้องล่ะ .. นะ ..

ยุย : ... ค่ะ ...

 

→ หลังจากนั้น

 

อายาโตะยังดูสับสนอยู่แต่ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงริชเตอร์กับคลอเดเลียทั้งสองก็เลยออกไปดู 

 

→ ฉากในสวน

 

คลอเดเลียบอกว่า .. ก่อนที่เธอจะหายไปอย่างน้อยก็อยากเจอคาร์ล แล้วก็อยากรู้ความจริง .. ทั้งเรื่องแต่งงานแล้วก็เรื่องเลือดของฉันด้วย .. ทั้งเรื่องที่เขารักฉันรึเปล่า ! สุดท้ายคลอเดเลียก็ขอร้องริชเตอร์ว่า .. ขอร้องละเป็นขอคำสุดท้ายของฉัน พาไปหาคาร์ลที .. ริชเตอร์ก็เลยยอมพาไป 

 

(คลอเดเลีย : ถ้าจะต้องหายไปละก็ .. อย่างน้อยก็อยากเจอกับคาร์ล ..)
 

อายาโตะและยุยก็เลยตัดสินใจตามไปที่เอเดน .. ที่คาร์ลอยู่ ..

 

★ บท Ecstacy 7

 

→ มาถึงเอเดน คลอเดเลียก็ร้องหาคาร์ลจนเขาออกมา .. 

 

→ ตัดมาด้านยุยกับอายาโตะ

 

อายาโตะบอกห้ามอยู่ห่างจากเขาเด็ดขาด .. พวกเขาตามหาคาร์ลในปราสาทจนมาถึงห้องของเขา .. ก็พบกับคลอเดเลีย ที่กำลังช็อกกับอะไรบางอย่าง .. คาร์ลก็บอกว่าจบเรื่องคุยกันแค่นี้แหละ อายาโตะก็บอกให้คาร์ลปรากฏตัวออกมาไม่ใช่มาแต่เสียงแบบนี้ 
 

 

อายาโตะ : คำพูดของฉันจะไม่ฟังก็ได้ .. แต่อยากน้อยก็ตอบแม่หน่อยได้ (ตรงนี้อายาโตะใช้คำว่าแม่ด้วย..) ยัยนี่รักแกมากขนาดนี้ไม่ใช่รึไง ! .. 

คาร์ล : ฉันตอบไปหมดแล้ว .. ว่าฉัน ..

คลอเดเลีย : ไม่นะ .. ไม่อยากฟังอีกแล้ว ..เรื่องนั่นมันโกหก ! 

คาร์ล : ฉันตอบไปว่า คนตายก็สมควรไปอยู่ในที่ของคนตาย .. ลาก่อน .. 

* คาร์ลใช้เวทมนตร์อะไรสักอย่างให้คลอเดเลียหายไป *
 

 

อายาโตะ : แม่ ! 

คลอเดเลีย : อ๊ะ .. อ่า .. คาร์ล .. ไฮนซ์ ..

คาร์ล : ...

คลอเดเลีย : ฉัน .. รัก .. 

* คลอเดเลียหายไป *

 

★ บท Ecstacy 8

 

อายาโตะโมโหที่ทำไมพ่อถึงต้องทำกับแม่ของเขาขนาดนี้ .. 

 

อายาโตะ : ทำไมแกถึงทำแบบนี้ตลอดเลย ! ออกมาซะ .. คราวนี้ฉันจะเป็นคนฆ่าแกเอง .. ฉันจะฆ่าแกเองเพราะงั้นออกมาซะ !

คาร์ล : พูดว่าจะฆ่าฉันงั้นหรอ ? อ่า .. ในที่สุดเวลานี้ก็มาถึง .. รอคำพูดนั่นอยู่เลย .. ลูกชายของฉัน ..

* คาร์ลโผล่มา *

อายาโตะ : ในที่สุดก็ออกมาได้สักทีนะ .. 

คาร์ล : ฉันรอเวลานี้มาตลอดนี่นา .. ช่วงเวลาที่ลูกชายของฉันจะมาฆ่าฉัน .. 

 

ทันใดนั้นคาร์ลาก็โผล่มาบอกให้อายาโตะฆ่าคาร์ลทิ้งซะ 

 

★ บท Ecstacy 9 

 

คาร์ล : ไม่ได้เจอกันนานนะคาร์ลา .. 

คาร์ลา : ... 

คาร์ล : แล้วเธอก็คือชินสินะ .. ฉันได้ยินข่าวลือมาบ้าง ..

ชิน : หึ ..

คาร์ล : ฉันต้องขอบใจพวกเธอทั้งคู่จริง ๆ .. พวกเธอทำหน้าที่ในฐานะหมากตัวหนึ่งได้ดีมาก ..

 

แผนของคาร์ลาทั้งหมด การปลุกคลอเดเลีย ทำให้อายาโตะมาฆ่าเขา นั่น คาร์ลรู้อยู่ทั้งหมด .. และคาร์ลก็พูดว่า .. ถึงอย่างนั้นไม่ว่าแวมไพร์หรือจะเป็นต้นตระกูลก็ต้องหายไปทั้งหมดอยู่ดี .. นั่นคือรูปร่างของโลกที่แท้จริง แน่นอนว่า เขาเองก็ต้องหายไปด้วยเช่นกัน ..ด้วยฝีมือของคาร์ลาและชินก็ทำให้อายาโตะมาถึงที่นี่ได้ .. 
 

 

อายาโตะบอกว่าที่ฟังมา คาร์ลจะวางแผนอะไรไว้ก็ไม่รู้หรอกแต่ว่า .. คนที่เจ็บปวดจากแผนการของเขา มันมีมากมายถ้า เขาไม่ได้ระบายกับคาร์ลให้สาสมก็ไม่รู้สึกหายแค้น เขาจะทำให้มันจบตรงนี้ !

 

★ บท Ecstacy 10

 

คาร์ล : ใช่แล้ว .. อายาโตะ .. ไม่สิ .. อดัม .. คงต้องเรียกแบบนี้แล้วสินะ ..

อายาโตะ : ..? 

คาร์ล : อดัมกับอีฟ .. เป็นเพราะเธอสองคน ในที่สุดแผนการของฉันก็สำเร็จ ที่จริงแล้วฉันอยากจะเป็นอดัมมากกว่าแต่มันก็ไม่สามารถเป็นไปได้ .. 

ยุย : คุณวางแผนอะไรไว้กันแน่คะ ..

คาร์ล : อีฟ .. เธอคิดว่าโลกที่งดงามนั่นเป็นยังไง ? 

ยุย : โลกที่งดงาม ? 

คาร์ล : ในโลกที่มีมนุษย์กับปิศาจอยู่ด้วยกัน เธอคิดว่ามันงดงามมั้ย ? 

 

คาร์ล : อาจจะเป็นคำตอบที่ยากงั้นเปลี่ยนเรื่องพูดดีกว่า .. เธอรู้รึเปล่าว่าแต่เดิมแล้วแวมไพร์ก็คือมนุษย์ แวมไพร์ถูกเอาหัวใจออกไปแล้วแทนที่ด้วยเวทมนตร์ .. ทำให้กลายเป็นผู้ที่มีชีวิตเป็นอมตะ พวกเขากับมนุษย์ต่างกัน .. พวกเขาไม่รู้จักความตาย เป็นสิ่งมีชีวิตที่เป็นอันตราย 

 

แล้วคาร์ลก็พูดไปเรื่อย ๆ จนมาถึงว่าเขาก็นึกแผนการขึ้นมาได้อย่างหนึ่ง .. คือถ้ามีเผ่าพันธุ์ใหม่ขึ้นมาล่ะ .. ที่ไม่ใช่ทั้งมนุษย์และแวมไพร์ .. เพื่ออย่างนั้นเขาจึงต้องทดลอง .. จนได้ผลว่า ผู้หญิงที่มีเชื้อไวรัสแวมไพร์และมีสายเลือดต้นตระกูลกับผู้ชายที่อยู่ในตระกูลปิศาจที่มีหัวใจแบบมนุษย์ .. คึออีฟและอดัม .. หรือก็คือการหลอมรวมระหว่างปิศาจและมนุษย์ และให้กำเนิดเผ่าพันธุ์ใหม่ขึ้นมา .. 

 

แต่เผ่าพันธุ์ใหม่ที่เกิดมาจะไม่ใช่มีชีวิตอมตะ .. คือ ตายอย่างมนุษย์แต่มีพลังอย่างปิศาจ .. แล้วก็ทำให้โลกนี้งดงาม .. เปรียบเหมือนเป็นพระผู้ช่วยของโลกใบนี้ สิ่งที่เขาต้องการก็มีแค่นั้น .. 

 

อายาโตะก็โกรธว่าเพื่อของแบบนั้นต้องเสียสละอะไรไปเท่าไหร่ .. เรื่องที่คาร์ลพูดอะไรเขาไม่รู้หรอกแต่สิ่งที่เขารู้ก็คือ เขาต้องปกป้องสิ่ีงที่สำคัญที่อยู่ตรงหน้า .. ยุยก็บอกว่าใช่แล้ว ยังไงตัวเธอเองก็ไม่มีไวรัสแวมไพร์อะไรนั่น .. คาร์ลบอกให้นึกดูดี ๆ .. 

 

(คือเป็นเนื้อหาในภาค more blood ในตอนแรกที่คาร์ลปรากฏตัวออกมาในช่วงปฐมบท ที่คาร์ลจะโผล่มาช่วงที่ยุยสลบไปขณะเกิดอุบัติเหตุรถ) และหลักฐานนั่นก็คือปกติแล้วมนุษย์ถูกดูดเลือดมากๆจะกลายเป็นแวมไพร์ แต่ยุยถึงแม้จะถูกดูดเลือดเท่าไหร่ก็ไม่สามารถเป็นแวมไพร์ได้นั่นเอง

 

(คาร์ล : อายาโตะ .. แกก็เปลี่ยนไปเยอะเหมือนกันนะ)

 

คาร์ลบอกว่าอดัมที่ดูดเลือดของอีฟจะค่อยๆได้เรียนรู้เรื่องหัวใจของมนุษย์ทั้งความโศกเศร้า ความเจ็บปวด มา จนเกิดเป็นความรัก .. 

 

อายาโตะหงุดหงิดว่างั้นเรื่องทั้งหมด สิ่งที่เราทำไปทั้งหมดก็เหมือนทำไปตามแผนของพ่อของเขาเลย คาร์ลบอกว่า ใช่แล้วที่ผ่านมาก็พลาดไม่รู้กี่ครั้งแต่ในที่สุดก็สำเร็จ 

 

คาร์ล : ฆ่าฉันซะ .. อดัม ..

 

(แอบบ่น .. ทำไมบทนี้มันยาวแบบนี้เนี่ย =_= ..) 

 

★ Ecstacy บท Epilogue (ส่งท้าย)

 

คาร์ลาเหมือนรู้อะไรบางอย่าง .. ก็เลยหนีออกไปก่อน .. อายาโตะก็ยังดูสับสน .. ป๋าแกก็เลยโยนดาบให้ แต่อายาโตะก็ไม่ทำ .. คาร์ลก็เลยตัดสินใจ จะฆ่ายุยทิ้งซะ ถ้าอายาโตะไม่ยอมฆ่าเขา .. อายาโตะก็เลยต้องสู้ .. 

 

 

 

อายาโตะ : ถึงแม้จะเป็นไปตามแผนของแก แต่ถ้ามาทำร้ายยัยนั่นฉันไม่มีทางยอมเด็ดขาด ! 

 

ระหว่างสู้กัน .. อายาโตะก็บาดเจ็บแต่เขาก็พูดออกมาว่า .. ความเจ็บปวดแค่นี้ เทียบกับยัยนั่น (คลอเดเลีย) แล้ว .. ของแค่นี้มันไม่เท่าไหร่เลย .. 

 

สุดท้ายอายาโตะก็ล้มคาร์ลได้ แต่ยังไม่ทันอะไร ก็มีเสียงร้องโหยหวนของคนมาจากด้านนอก .. ก่อนจะหนีออกไปเขาก็พูดกับยุยว่าอย่าอยู่ห่างจากเขาล่ะ .. ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันก็จะปกป้องเธอเอง .. 

 

→ ตัดฉากมาด้านนอก
 

 

เสียงร้องโหยหวนของคนเต็มไปหมด .. นี่เป็นฝีมือของคาร์ลนั่นเองก็คือเขาจะฆ่าพวกตระกูลปิศาจทิ้งให้หมดเหลือแต่เพียงอดัมกับอีฟเท่านั้น .. (งานเลี้ยงนี้เรียกเผ่าทุกเผ่ามารวมกัน) โดยการเผาทุกอย่างทิ้งให้หมด และไฟนี่ก็ไม่ใช่ไฟธรรมดาด้วย .. พวกคาร์ลากับชินก็เลยต้องหนีออกไปก่อน

# Credit : www.fb.com/dialoversth

__________________________________________________________________________

 

( ﾟ▽ﾟ)/【Spoiled ฉากจบภาค Dark Fate】ของ Ayato Sakamaki (ﾉ´ヮ´)ﾉ*:･ﾟ✧ ฮู่เร่ ! ในที่สุดก็สปอยล์มาถึงฉากจบสักที สปอยล์คนต่อไปก็คือคาร์ลาตัวละครใหม่ภาค Dark Fate นั่นเอง ! ตอนนี้ก็ไปชมฉากจบทั้งสามแบบของอายาโตะกันได้เลย 

 

「SPOILER ALERT !」

- แอดเป็นคนสรุปเองค่ะ จะเอาไปก็เครดิตด้วยนะ

- Credit : www.fb.com/dialoversth

- ผิดพลาดแจ้งได้ค่ะ
 

__________________________________________________________________________

 

❣ Good End !  

 

เปิดมามีเสียงโหยหวนของคนมากมายที่กำลังโดนเผาจากไฟที่คาร์ลเป็นคนทำ อายาโตะก็คิดว่า นี่น่ะหรอ .. โลกที่คาร์ลต้องการ ? เพื่อของแบบนี้ .. เผ่าพันธุ์ใหม่บ้าอะไรล่ะ .. ทันใดนั้นพวกพี่น้องซาคามากิคนอื่นก็มาสมทบ กับพวกเขา .. เรย์จิถามถึงคาร์ลว่าอยู่ที่ไหนเพราะเขาต้องรายงานให้พ่อฟังเกี่ยวกับเรื่องต่างๆ อายาโตะบอกไม่จำเป็นอีกแล้ว เพราะเจ้านั่นตายไปแล้ว แต่ถึงจะตายไปก็เป็นความต้องการของเขาเอง .. และอายาโตะหันมาพูดกับไรโตะและคานาโตะ .. 
 

 

อายาโตะ : แม่น่ะ .. ตายแล้ว ..

คานาโตะ : ...

ไรโตะ : งั้นหรอ .. อืม ..

 

ทันใดนั้นบ้านมุคามิก็โผล่มา รุกิพูดว่าถ้างั้น ซาคามากิ อายาโตะ .. นายคงเป็นอดัมสินะ .. สุดท้ายเขาเลยเล่าทุกอย่างให้ฟังว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง .. แต่อายาโตะไม่สนใจเรื่องอดัมอะไรนั่นเพราะตัวเขาก็คือตัวเขา .. ชิชินาชิก็คือชิชินาชิ ชูถามว่าหลังจากนี้จะทำยังไงต่อไป พวกบ้านมุคามิตัดสินใจกลับไปที่โลกมนุษย์เพื่อเลือกหนทางเดินของตัวเอง ..

 

ส่วนอายาโตะตัดสินใจว่าจะอยู่ที่นี่ต่อไปกับยุย .. แต่คานาโตะบอกว่าที่เอเดนพลังเละเทะไปหมดแล้ว .. อายาโตะก็พูดว่า คิดว่าเขาเป็นใครกัน แล้วเขาก็ใช้พลังเพื่อหยุดการพลังทลายนั่นซะ .. อายาโตะได้รับพลังจากคาร์ล ไฮนซ์มาเรียบร้อย .. 

 

อายาโตะ : เฮ้ ชิชินาชิ ! 

ยุย : ค .. คะ !?

อายาโตะ : ถ้าตัดสินใจแล้วก็รีบๆไปเตรียมตัวซะสิ ! ผู้หญิงน่ะชอบช่วงเวลาแบบนี้ใช่มั้ยล่ะ ? 

ยุย : เอ๋ ?

อายาโตะ : นี่เธอยังไม่เข้าใจอีกหรอเนี่ย ?

ยุย : เอ่อ ..

อายาโตะ : โธ่ .. ก็ ..เตรียมตัวสำหรับงานแต่งยังไงล่ะ ! 

ยุย : .. !? ฉันกับอายาโตะคุง .. ??

อายาโตะ : กะ .. ก็เป็นเรื่องช่วยไม่ได้นี่นา .. *เขิน*

ไรโตะ : ไม่ซื่อตรงเอาซะเลยนะ ..

อายาโตะ : ว่าไงนะ !? 

ชู : เอาเถอะ ทำตามใจตัวเองเถอะ ..

สึบารุ : ถ้ามันทำให้เรื่องวุ่นวายต่างๆมันลดลง จะทำก็ทำไปเถอะ ..

เรย์จิ : ถ้าไม่เดือดร้อนถึงผม จะทำก็ทำไปเถอะครับ .. แต่ว่า .. ผมจะพูดอะไรให้ก็แล้วกัน .. ยินดีด้วยนะครับ .. 

ยุย : (เรย์จิซัง ..)

 

อายาโตะเลยบอกว่าถ้างั้นจะยอมให้มาอยู่ในบ้านเดียวกันก็ได้นะ .. แต่เรย์จิก็ปฏิเสธเพราะว่าท่านพ่อไม่อยู่แล้ว .. เขาเป็นอิสระ .. และคนอื่นๆก็ปฏิเสธด้วยเช่นกัน .. สุดท้ายก็เหลือพวกเขาอยู่แค่สองคน .. 

 

(อายาโตะ ：ฉันรักเธอ .. ยุย)

 

อายาโตะ : ทำอะไรอยู่น่ะ รีบๆมานี่สักทีสิ ! นี่คิดอะไรอยู่น่ะ ทั้งที่มีข้าคนนี้อยู่ตรงหน้าแท้ ๆ .. ยังจะคิดเรื่องอื่นอีกหรอ .. 

ยุย : คิกๆ ขอโทษนะ ..

อายาโตะ : หึ .. เจ้าพวกนั้นมากินอาหารในงานแล้วก็หายไปเฉยเลย .. พวกมุคามิก็ด้วย ..ไม่ว่าจะหน้าไหน ทั้งที่ไม่รู้ว่าแยกย้ายไปที่ไหนบ้าง .. แต่ก็ยังมารวมตัวกันในเวลาแบบนี้ ..เอาเถอะ .. 

ยุย : (มีฉันคนเดียวรึเปล่านะ ที่คิดว่าพวกเขาเองก็เป็นห่วงพวกเราสองคน)

อายาโตะ : นี่ฉันบอกไว้ก่อนเลยนะ .. 

ยุย : อะไรหรอ?

อายาโตะ : การที่ฉันอยู่ข้าง ๆไม่ใช่เพราะฉันทำตามแผนของตาแก่นั่นหรอกนะ .. 

ยุย : อายาโตะคุง .. 

อายาโตะ : พระผู้ช่วย อะไรนั่น สำหรับฉันแล้วจะทำไมก็ชั่ง โลกปิศาจน่ะเละเทะไปหมดแต่ว่า ..ตอนนี้ตรงหน้าของฉันมีเธออยู่ .. ถ้าเลือกฉันคนนี้ คงเตรียมใจไว้แล้วสินะ .. แปลว่าเธอเป็นของของฉันตลอดไป .. ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันก็จะไม่ปล่อยเธอไป .. อย่าดูถูกความรักของฉันล่ะ .. เพราะงั้น .. ก็เลยทั้งอยากกอด และอยากสัมผัส ไม่อยากจะห่างไปไหน .. อยากอยู่ข้างๆ .. สรุปก็คือ .. เอ่อ .. อะไรนะ .. อ๊ะ .. นึกออกแล้ว .. ฉันรักเธอนะ .. ยุย ..ไม่ว่าจะไปอยู่ในโลกไหนก็ตาม ..  ฉันรักเธอ .. 

 

(*ﾟ∀ﾟ*) .. จบแล้วจ้าสำหรับฉากหวานเลี่ยนของอายาโตะคุง ! คราวนี้มาดราม่ากันบ้างกับฉากจบแบบอื่นกันดีกว่า 5+ เตรียมใจไว้ให้ดีนะจ๊ะ ! 
 

_________________________________________________________________________
 

 

❣ Normal End ! 

 

อายาโตะกับยุยหนีออกมาจากเอเดนแต่ไม่ว่าจะไปที่ไหนก็มีแต่ไฟเผาเต็มไปหมด .. ระหว่างที่พวกเขาหนีมีแวมไพร์ผู้หญิงคนหนึ่งร้องขอความช่วยเหลือ .. แต่อายาโตะตัดสินใจไม่ช่วยเพราะว่าขืนอยู่ที่นี่ต่อพวกเขาเองจะแย่เหมือนกัน เขาไม่อยากให้เธอตาย .. พวกเขาสองคนหนีไป แล้วก็อยู่ในถ้ำแห่งหนึ่ง .. หลังจากวันนั้นเขาสองคนก็ไม่เจอใครอีก ทั้งพี่น้องซาคามากิก็ด้วย มีแต่ศพเต็มไปหมด .. ในระหว่างที่อายาโตะกำลังปลอบเธอ .. 
 

 

 

มีคนกลุ่มหนึ่งโผล่มา .. ยุยจำได้ว่ามีคนหนึ่งคือแวมไพร์ที่ร้องขอให้ช่วยตอนนั้น .. แวมไพร์กลุ่มนี้ .. ตามหาพวกอายาโตะเพราะแค้น พวกเขาบอกว่าเป็นเพราะอายาโตะกับยุย .. ทุกคนก็เลยตายกันหมด .. สุดท้ายคนเหล่านั้นก็เลยรุมทำร้ายยุย .. จนสุดท้ายเธอโดนทำร้ายจนตาย .. (ทำไมอายาโตะไม่มาช่วยฟร๊ะ ! นิ่งหาอะไร๊)

______________________________________________

 

❣ Bad End ! 

 

( คาร์ลา : ไม่ยอมให้ทุกอย่างเป็นไปตามที่แกคิดหรอก .. คาร์ล ไฮนซ์ )
 

อายาโตะกับยุยหนีออกมาจากเอเดนแต่ไม่ว่าจะไปที่ไหนก็ไม่พ้น .. ทันใดนั้นคาร์ลาโผล่มาแล้วก็ฆ่าอายาโตะทิ้งต่อหน้ายุย .. คาร์ลาจับยุยมาเพื่อทำการชำระล้าง เขาดูดเลือดของเธอต่อไปเรื่อย ๆ .. หนูยุยหลอกตัวเองว่าอายาโตะยังอยู่ .. แล้วก็เพ้อว่าทำไมถึงไม่ยอมมาหาเธอ .. แต่ว่าเธอก็ยังเชือว่าอายาโตะจะมาหาเธอแน่นอน .. ในความฝัน .. เธอได้พบกับอายาโตะ ได้ไปเดินด้วยกัน ทำเรื่องต่างๆด้วยกัน .. 
 

( ยุย : อายาโตะคุงอยู่ตรงนี้ ..)

 

ถึงอย่างนั้นในความเป็นจริงคาร์ลายังคงชำระล้างเลือดของเธอต่อไป (โดยการดูดเลือด) จนสุดท้ายจะใช้ยุยเพื่อให้กำเนิดบรรพบุรุษของต้นตระกูลได้แล้ว .. ในขณะนั้นหนูยุยก็ยังเพ้อถึงอายาโตะ .. แต่ก็เป็นตาม CG ก็คือ .. ยุยมองเห็นคาร์ลาเป็นอายาโตะ (CG มึงหลอกลวงประชาชนมากค่ะ -*-) แล้วก็จบที่หนูยุยยอมขึ้นเตียงกับคาร์ลา เพราะเห็นคาร์ลาเป็นอายาโตะนั่นเอง .. (ตอบจบถึงแม้จะเป็นชื่ออายาโตะแต่ก็เป็นเสียงคาร์ลา .. มีเสียงจูบกับคาร์ลาแล้วก็จบค่ะ .. มโนกันต่อนะคะ ว่าเกิดอะไรขึ้น 5+)
 

# Credit : www.fb.com/dialoversth

___________________________________________________________________
 

 

(･∀･○) .. อึ้งแปป CG ตอนแรกเห็นทำเอาฟินแต่พอรู้เนื้อเรื่องเท่านั้นแหละ .. มึงหลอกกู๊วววววววว =[]= ! อ่า .. จบสักทีกับรูทอายาโตะ แล้วเจอกับคาร์ลาต่อจ้า ..