กราบสวัสดีพี่พราวคนสวยครับผม

ตั้งแต่ที่กันได้ติดตามผลงานพี่มา(อย่างเงียบๆ555)
ขอบอกเลยว่าพี่พราวไม่เคยทำให้แฟนๆผิดหวังเลยแม้แต่น้อย
ภาษาในการบรรยายสละสลวยอ่านแล้วเพลินจนวางไม่ลงเลยจริงๆ

เจาะจงเข้ามาที่ฟิคเรื่องนี้บ้าง
ผลงานน้องใหม่อย่างเรื่องโฮสต์นี้บอกได้คำเดียวเลยว่า
"แค่คำโปรยเปิดเรื่องก็ทำเอาคนอ่านแทบคลั่ง"
กระทั่งกันเองเข้ามาอ่านแล้วยังต้องเปิดเข้ามาอ่านซ้ำสองสามรอบ
(เนื่องจากเนื้อหาสนุกและเพลงประกอบเพราะจัด 555)
ทุกอย่างลงตัวมากๆจนตั้งตารอว่าเมื่อไหร่พี่พราวจะอัพตอนต่อไป
(แต่ไม่กล้าทวง 555)

สุดท้ายนี้ก็ต้องขอยืนยันอีกครั้งว่าพี่พราวคือ
"นักเขียนฟิคมือเซียนอันดับ1ของกันเสมอ"
ถ้าเป็นหนังจีนนี่กันเรียกพี่พราวว่าอาจารย์แล้วขอสมัครเป็นศิษย์แล้ว 555
นอกเรื่องมาเยอะแล้ว
ก็ต้องขอยืนยันเป็นครั้งสุดท้ายเลยว่า
ฟิคเรื่องนี้ชาวโน่ริททุกคนไม่ควรพลาดด้วยประการทั้งปวง
เอวังด้วยประการฉะนี้แล

ขอประเดิมก่อนเลยแล้วกันนะครับ 555
(ท่าทางกันจะผันตัวเองจากนักเขียนมาเป็นนักวิจารณ์แล้วสิ)

เริ่มจากหน้าแรกก่อนเลย
เห็นรายชื่อดารานักแสดงก็ชวนติดตามแล้ว
อยากจะถามจริงๆว่าพี่พราวไปขอคิวเขามาได้ยังไง
แต่ละคนระดับซุปตาร์ล้วนๆเลย 555

มาถึงเนื้อเรื่องบ้าง
ถึงตอนนี้จะลงไว้แค่คำโปรย แต่ขอบอกว่าอ่านแล้วชวนติดตามอย่างยิ่ง
รู้สึกนายเอกของเราจะปากจัดและห้าวไม่เบาด้วยสิ 555
แถมกลิ่นดราม่าก็โชยมาแต่ต้นเลย
ชวนให้ติดตามว่าเนื้อเรื่องจะดำเนินไปในแนวทางไหน
เรื่องนี้พี่พราวกลับมาเขียนที่แนวมาเฟีย
ซึ่งหลายคนอาจจะบอกว่าแนวนี้พี่พราวเคยเขียนแล้ว
แต่ผมขอดักคอไว้ก่อนเลยว่า
"เนื้อหาอาจจะเป็นแนวเดียวกันก็จริง แต่ทั้งนี้มันก็ขึ้นอยู่กับฝีมือของนักเขียนด้วย ถ้านักเขียนมีฝีมือก็สามารถเขียนนิยายสิบเรื่องไม่ซ้ำกันภายใต้หัวเรื่องเดียวกันได้ ซึ่งจุดนี้ผมเชื่อในฝีมือพี่พราวครับ"

สรุปสั้นๆฟิคเรื่องนี้แม้จะยังไม่ได้เปิดตัวอย่างเป็นทางการ
แต่ถ้าถามความเห็นผมแล้ว
ผมเชื่อมือพี่พราวครับ ผมให้ผ่าน!!!

ก่อนอื่นคงต้องกล่าวคำว่าสวัสดีก่อนนะครับ
ขอสารภาพว่าเข้ามาในนี้จากเฟสพี่พราวนะครับ 555
ได้ยินว่าไรต์เป็นผู้ชายด้วย หวังว่าเราคงมีโอกาสได้คุยกันนะครับ

เข้าเรื่องเลยแล้วกันนะครับสำหรับเรื่องนี้
หลังจากอ่านบทนำแล้ว ในส่วนของเนื้อเรื่องใหผ่านครับ
แต่ขอติงนิดนึงในส่วนบทพูดของตัวละครและบทบรรยาย

อันแรกก่อนนะครับ
บทพูดของตัวละครเนี่ยผมว่าการรับส่งอารมณ์ของตัวละครยังขาดๆอยู่นะครับ ซึ่งจุดนี้บางครั้งจะทำให้การอ่านไม่ไหลลื่นนะครับ
ส่วนที่สองคือบทบรรยาย
ส่วนนี้เป็นหัวใจของงานเขียนนะครับ ผมว่าน่าจะบรรยายสภาพแวดล้อมหรืออากัปกิริยาให้มากกว่านี้อีกนิดนึงเพื่อที่คนอ่านจะได้มีอารมณ์ร่วมไปกับฟิคมากขึ้นนะครับ

เพราะฉะนั้นงานนี้ผมให้ไป 9 คะแนนก่อนนะครับ
แต่ยังถือว่าอยู่ในเกณฑ์ดีครับ ผมให้ผ่านครับ
(แอบอินกะ Got talent นิดนึงเนอะ 555)

ก่อนอื่นต้องกราบสวัสดีไรเตอร์งามๆหนึ่งที
เอ้า กราบ!!!! 555

เข้าเรื่องดีกว่า
ตัวเนื้อเรื่องดำเนินได้ลื่นไหลอ่านแล้ววางไม่ลง
ต่างจากอีกหลายๆเรื่องที่ผมเคยเจอ
ซึ่งต้องขอบอกว่าเจอคำโปรยก็แทบจะปิดหนีกันไม่ทัน 555
โดยรวมแล้ววางพล๊อตได้น่าสนใจ
ตัวละครีการรับส่งกันดีทีเดียว

ส่วนเรื่องที่จะขอติงนิดนึงก็คือรื่องบทบรรยายครับ
เพราะส่วนบรรยายเปรียบเป็นหัวใจของนิยายหรือฟิคเลย
การบรรยายที่ละเอียดจะช่วยให้คนอ่านอินไปกับเนื้อหาที่เราแต่ง
และทำให้คนอ่านรู้สึกเหมือนเป็นตัวละครตัวนั้น
หรือรู้สึกว่าตัวเองเป็นส่วนหนึ่งของนิยาย
ซึ่งนั่นจะทำให้ฟิคเราขายดิบขายดีแน่นอน 555

สรุปก็คือทำออกมาได้ดีมากๆแต่ถ้าเพิ่มความละเอียดในบทบรรยายเนี่ย
จะเข้าขั้น ยอดเยี่ยม เลย ยังไงก็พยายามเข้านะครับไรเตอร์
ผมเป็นกำลังใจให้ ในฐานะคนเขียนฟิคเหมือนกัน สู้ๆ! ;)

กราบสวัสดีไรเตอร์นะครับ หวังว่าคงไม่ว่าอะไรถ้าผมจะวิจารณ์ฟิคเรื่องนี้นะครับ

ส่วนของคำบรรยายถือว่ายอดเยี่ยมเลยครับไรเตอร์เขียนบทบรรยายได้เก่งทีเดียว
ในส่วนของบทพูดตัวละครก็นับว่าดีมากแต่อาจจะติดตรงที่มีการตัดบทเปลี่ยนฉากบ่อยไปซักนิดนึงนะครับ

ส่วนที่อยากจะแนะนำมีแ่ค่ส่วนเดียวคือความสมจริงของเนื้อเรื่องและฉาก
ยกตัวอย่างง่ายๆในตอนที่ 1
ไรเตอร์บอกว่าเป็นผับอยู่บนตึกสูงและเปิดเห็นวิวรอบด้าน ซ้ำยังมีการบรรเลงเปียโน
ซึ่งอันที่จริงจากที่ผมเคยไปตามสถานที่จริงและหาข้อมูลมาส่วนใหญ่แล้วผับเนี่ยจะออกแนวไปทาง Dance club และเป็นสถานที่ปิดเปิดเพลงเสียงดังซะมากกว่า

ส่วนสถานที่ที่ผมว่าเข้ากะคอนเซปของไรเตอร์น่าจะเป็นบาร์ที่ให้บรรยากาศสบายๆชิลๆจิบเครื่องดื่มแอลกอฮอลล์ฟังเปียโนชมบรรยากาศยามค่ำคืนมากกว่านะครับ

อันนี้แค่แนะนำเฉยๆนะครับ แต่โดยรวมแล้วฟิคเรื่องนี้ถือว่าโอเคเลย
ผมให้ไป 9.5 คะแนนเต็ม 10 ครับ (ปัดเศษขึ้นก็ 10 เต็มนั่นแหล่ะ 555)