@SQWEEZ
การถามหาความหมายของคำว่านิรันดริ์กับคนที่อยู่กับมันมาทั้งชีวิต
.. น่าแปลก ที่เขาตอบคำถามนี้ไม่ได้ ..
- นิยามนิรันดริ์ -
การได้เริ่มต้นใหม่ คือสิ่งที่ผู้คนปรารถนา
แต่ชายหนุ่มผู้เฝ้าหอนาฬิการ้างกลับต้องจำใจรับโอกาสนี้ทุกสิ้นปี
สูญเสียความทรงจำ แม้ว่าจะสร้างใหม่ซักกี่ครั้งแต่กลับต้องลืมเลือนครั้งแล้วครั้งเล่า
ผู้คนต่างมาเยือนและลาจากเขาจนชินชา
จากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี จากหนึ่งปีเป็นสิบปี
จากยุคหนึ่งสู่อีกยุคหนึ่ง
"ชีวิตนิรันดริ์ ความทรงจำนิรันดริ์ ความสุขนิรันดริ์ มั่งมีนิรันดริ์"
หญิงสาวตรงหน้าเงียบไปชั่วครู่ และเอื้อนเอ่ยตอบชายแปลกหน้า
"ข้าต้องการ..สันตินิรันดริ์"
หญิงสาวพิการ กับ คนเฝ้าหอนาฬิการ้าง
พานพบกันในเมืองแห่งฝุ่นควันยุคสงคราม
พวกเขาต่างพบกันด้วยความ 'บังเอิญ' แต่ในโลกเมื่อพันปีก่อน
สิ่งนี้เรียกว่า
'โชคชะตา'
"สวยใช่ไหมล่ะ"
"ทำให้หลงลืมจนสิ้น ว่าฝุ่นควันที่รายล้อมปราสาทนั้นคือมลพิษร้ายที่ฆ่าผู้คนนับพัน
หลงลืมว่าเหล่าแสงไฟที่ถูกจุดขึ้นมากมายนั้นคือการดิ้นรนจะหาทางอยู่รอดจากความหิวโหย
และหลงลืม...ว่าเสียงของโลหะและเครื่องจักรที่ดังก้องไปทั่วนั้น
คือการปกป้องและโจมตีผองเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน"
"อลิซ จำเอาไว้นะ
เมื่อหอนาฬิกาแห่งนี้ดังขึ้น จงออกวิ่ง
วิ่งหาที่กำบัง วิ่งหนีเหล่าลูกกระสุนและระเบิดที่โจมตีเมืองแห่งนี้
อย่าให้สงคราม พราก ลมหายใจของเจ้าไป"
talk with writer .
เป็นนิยายแฟนตาซี ที่ไม่ได้ฉูดฉาด เป็นยุคสงคราม นางเอกตาบอด พระเอกถูกสาปให้เริ่มต้นใหม่ทุกสิ้นปี
ออกจะเป็นไปทางเรียบง่าย ถ่ายทอดความรู้สึกซะมากกว่า
แค่คิดว่าถ้าเราจำเป็นต้องลืม ถึงแม้เราไม่ได้อยากจะลืม
แถมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราจะลืมอะไร ความทรงจำอันไหน และถ้าลืม
ผู้คนที่เราลืมกลับเปลี่ยนไป ไม่สนิทกัน ไม่พูดคุย กลายเป็นคนแปลกหน้า
โดยที่เราไม่ได้รู้สึกอะไรกับเขาอีกต่อไป ไม่แม้แต่จะจำได้ว่าเจอกัน มันคงจะทั้งน่ากลัวและเศร้าน่าดู
แถมถึงจะทำใจยอมรับได้
แต่การที่ต้องรักษาความสัมพันธ์กับคนรอบข้าง บอกตัวเองว่าไม่เป็นไร
ทั้งที่ไม่มีใครในโลกต้องการอยู่คนเดียว มันคงจะเหงาและเศร้ามากมาก (โอย พระเอกเรา TT)
ยังไงก็ ขอบคุณที่ติดตามนะคะ จะพยายามฝึกทักษะการเขียนให้ดีกว่านี้ 55555
ขอให้สนุกกับการอ่านค่ะ
ความคิดเห็น