รับวิจารณ์นิยาย ฉบับเพียงพอ

ลำดับตอนที่ #24 : [send]PP&PB รักกิ๊กก๊อก ล็อคใจนายตัวดี

เรื่อง :: PP&PB รักกิ๊กก๊อก ล็อคใจนายตัวดี

ความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้ :: ชื่อเรื่องน้าสนใจดีจ่ะ แล้วบทเกริ่นเรื่องก็โอเคนะ แต่เค้าคิดว่าพล๊อตแบบนี้เค้าเจอมาเยอะแล้วอ่ะจ่ะ เรื่องมุกส่วนใหญ่ก็ดีจ่ะลื่นไหลดี แต่การใช้คำกับการบรรยายยังต้องปรับปรุงนะจ๊ะ เพราะอย่างที่ตะเองบอกอ่ะจ่ะว่าตะเองตัดบทเร็วเกินไป อันนี้เค้าก็เห็นด้วยจ่ะว่าตะเองตัดบทเร็วเกิน แล้วก็มีบางฉากบางตอนที่ทำให้คนอ่านสับสนมากเลยอ่ะจ่ะ คือเค้าว่ายังดูไม่เข้มข้นเท่าที่ควรนะจ๊ะ แล้วการแสดงอารมณ์ของตัวละครก็ยังดูอึนๆอยู่จ่ะ การตัดฉากก็รวดเร็วจนหืดยังไม่หายเลยจ่ะ

ธีมหลักของเรื่อง :: ภูวเบศให้ผิงผิงมาเป็นทาส พล๊อตแบบนี้เค้าเจอมาแล้วอ่า เค้าอยากให้ตะเองมีการหักมุมอ่ะจ่ะ แบบตอนจบผิงผิงคู่ภีมะไรงี้อ่ะจ่ะ จะได้แหวกแนวบ้าง หุหุ

วิเคราะห์เนื้อเรื่อง :: ภูวเบศขับรถกระแทกน้ำใส่ผิงผิง แล้วผิงผิงก็แค้น พอเจอรถก็เลยเอาลิปสติกมาละเลง ภูวเบศโกรธมากเลยให้เป็นทาสรับใช้ ไปๆมาๆทั้งสองคนก็รักกัน อย่างที่บอกนะจะว่าเค้าว่าพล๊อตนี้เจอมาเยอะแล้วอยากให้ตะเองเปลี่ยนบ้างจะได้ดูไม่ซ้ำอ่ะจ่ะ

การใช้ภาษา :; ดูสนทนากันทั้งเรื่องเลยอ่ะจ่ะ ไม่มีการบรรยายเลย แล้วมีบางฉากถ้าจะให้ตื่นเต้นก็น่าจะตัดคำพูดบ้าง แล้วก็ดูใช้คำเปลืองไปนะจ๊ะ อ่านแล้วอารมณ์ค้าง การใช้สำนวนยังดูแปลกอยู่อ่ะจ่ะดูเหมือนคนรีบคุยกันมากกว่า เพิ่มบรรรยายคั่นกลางก็จะดีมากเลย ทั้งฉาก ตัวละคร สถาที่ ไรเงี้ยจ่ะ บรรยายเข้าไปให้เต็มที่ เพราะให้แต่ละฉากของตะเองเค้าไม่ค่อยจะเข้าถึงเท่าไหร่อ่ะจ่ะ อย่างตอนที่ไปโรงแรมอ่ะจ่ะ เค้ายังงงอยู่เลยว่าอยู่ๆ คูล โผล่มาจากไหน แล้วตอนที่ชวยไปบ้านย่า ไปทำไม คือเหมือนตะเองไม่บรรยายถึงจุดนั้นอ่ะจ่ะ ยังไงก็เค้าอยากให้ตะเองเพิ่มเติมเข้าไปหน่อยนะจะ แล้วตัวอักษรก็เล็กมากๆเลยด้วย เพิ่มขนาดซักนิดจิตแจ่มใสน้า

การดำเนินเรื่อง ::           

            ตอนที่1 เนี่ยอ่ะจ่ะ เจอกันปุ๊บปั๊บเลยอ่ะ ไม่ค่อยตื่นเต้นเท่าไหร่ แถมยังดูตัดบทกันง่ายเกินไปด้วยอ่ะจ่ะ แล้วก็ไม่มีการบรรยายเลย การแสดงของตัวละครเหมือนกับรู้ว่าต้องมาเจอรถคันนี้ แล้วเจ้าของรถก็จะมาเจอการกระทำของตัวละครอ่ะจ่ะ ไม่เข้มข้นเท่าที่ควรอ่า

            ตอนที่2 เจอกันง่ายจัง

            ตอนที่3 สถานการณ์ดูไม่ค่อยสมจริงเท่าไหร่อ่ะจ่ะ แต่ถ้าเกิดเป็นการเล่นมุขแบบเค้าตะคอกมาเรายอมแบบนี้ก็โอเคนะ

            ตอนที่4 ไม่เข้าใจว่าภีมต้องกรทำอะไรกันแน่อ่ะจ่ะ เพราะดูเหมือนตัวละครแต่ละตัวดำเนินเรื่องเร็วมากเกินไป แล้วก็การใช้สำนวนดูเร็วน่ะจ่ะ แล้วตรงที่ภูสั่งผิง ฉากนี้เหมือนเจอในเรื่องแจ๋วใจร้ายเลย ฮ่าๆๆ(อย่าคิดมาก เค้าก็ได้แรงบันดาลใจมาจากแจ๋วหลายตอนอยู่เหมือนกัน ลองไปอ่านใน วิกฤตการณ์รักข้ามภพ ดู หุหุ)

            ตอนที่5 จบตอนโจรง่ายไปบ่ แล้วตอนที่ไปบ้าน เป็นหลานเลยนะเออจะไม่เคยไปเลยหยอ แล้วโจรจะเข้ามาทำไมกันล่ะนี่

            ตอนที่6 บทนี้บรรยายน้อยมากๆ

            ตอนทึ่7 ยังไม่เข้าใจสถานการณ์เลยอ่ะจ่ะ ว่าทำไมต้องปิงไฟด้วย

เก็บรายละเอียดซักจิ๊ด :: ยังขาดสิ่งที่เค้าบอกอยู่นะจ๊ะ ถ้าเพิ่มหรือแก้ไขได้เค้าก็อยากให้ตะเองทำ เค้ารุ้ว่าการรีไรท์ใหม่เนี่ยมันเหนื่อยแล้วรุ้สึกแย่ เพราะเค้าก็เคยเป้นมาแล้ว แต่ถ้าตะเองทำแล้วมีคนชมตะเองจะรู้สึกว่าดีแล้วที่แก้อ่ะจ่ะ (เพราะเค้าแก้นิยายตัวเองมาแล้วไม่ต่ำกว่าสิบครั้ง)

ความสมจริง :: เพิ่มบรรยายเข้าไปเยอะๆ คำพูดให้น้อยลงนิดหน่อยพอจ่ะ มุกอะไรแบบนี้ก็ดีแล้ว

ระดับความชื่นชอบ :: อยู่ในเกณฑ์ดีจ่ะ

ปล.เค้าก็ไม่ได้แต่งนิยายเก่งเหมือนนักเขียนมืออาชีพหรอกนะจะ เค้าน่ะแต่งได้ย่ำแย่แต่เค้าก็ยังคงไม่รู้สึกรู้สาอะไรเวลาเพื่อคอมเมนต์ แต่เค้าก็เอาจุดบกพร่องนั่นแหละมาแก้ไขใหม่ ตะเองก็อย่าทอละกันน้า แล้วอยากติเค้าที่ทำให้ตะเองไม่พอใจตรงไหนก็บอกมาได้ ไม่ต้องเกรงใจ

            พอจบจากการวิจารณ์แล้ว ตะเองก็อย่าลืมแวะเวียนมาเยี่ยมกันอีกนะจ๊ะ

ปล2.อยากฝากวิกฤตการณ์รักข้ามภพไว้ซักเล็กน้อย

55555

อ่านแล้วอย่าลืมกรอกแบบฟรอมรับนิยายมาวางไว้ตอนของตัวเองนะจ๊ะ

อีกเรื่องนะจ๊ะ อย่าลืมเอาแบนเนอร์เค้าไปแป่ะด้วยน้า วันหลังมาใช้บริการได้อีกจ้า