Chanyeol’s Birthday วันเกิดของชานยอล

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

เซงิล ชุคาฮัมมีดา เซงิล ชุคาฮัมมีดา ซารางานึน ปาร์คชานยอล เซงิล ชุคาฮัมมีดา... <3 <3 <3
สุขสันต์วันเกิดนะอปป้า ขอให้อปป้ามีความสุขตลอดปี สุขภาพร่างกายแข็งแรง แล้วก็เป็นสามีที่ดีให้กับแบค ช่วงนี้แบคไม่ค่อยสบายด้วย ช่วยดูแลว่าที่ศรีภรรยาให้ดีหน่อยน๊า ช่วยสร้างโมเม้นต์ "ชานแบค" ให้ชิปเปอร์ฟินเรื่อยๆด้วยล่ะ ช่วยอยู่เป็นแฮปปี้ไวรัสต่อไปไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เป็นสมาชิกบีกเกอร์ไลน์ต่อไป เป็นอปป้าที่แสนจะมุ้งมิ้งและน่ารัก และเป็นที่รักของอซอ.ทุกๆคนต่อไปน๊า
‪#‎HappyChanyeolDay‬

เนื้อเรื่อง

◊ SQWEEZ

SF ChanBaek (EXO) – Chanyeol’s Birthday วันเกิดของชานยอล

STORY BY LUCIFER__SM

            เขาว่ากันว่า..วันเกิดมักจะมีการฉลอง ฉลองกับครอบครัวบ้างล่ะ ฉลองกับเพื่อนบ้างล่ะ หรือไม่ก็ฉลองกับคนรัก มันก็เหมือนชีวิตของ ‘ปาร์คชานยอล’ ในตอนนี้เลย

            วันที่ 27 พฤศจิกายน วันนี้เป็นวันเกิดของไอดอลที่กำลังโด่งดังอยู่ในขณะนี้ แต่ใครจะรู้ว่าไอดอลหนุ่มผู้มากความสามารถอย่างปาร์คชานยอลคนนี้มีแฟนแล้วนะเออ

            “ชานยอล..เสร็จรึยัง ใกล้ได้เวลาแล้วนะ” เสียงผู้จัดการชายที่มีนิสัยเป็นหญิง(??)เดินเข้ามาในห้องแต่งตัวซึ่งวันนี้ทางบริษัทได้จัดให้มีอีเว้นท์ปาร์ตี้ฉลองวันเกิดให้ปาร์คชานยอล ซึ่งตอนนี้ร่างสูงกำลังเตรียมตัวเพื่อที่จะออกไปหาแฟนคลับที่ตั้งหน้าตั้งตารอเขาอยู่

            “ครับ”

            “งั้นก็ไปกันเถอะ..” ร่างสูงลุกขึ้นยืนแล้วเดินตามผู้จัดการเพื่อที่จะได้พบปะบรรดาแฟนคลับที่มารอเขาที่ห้องโถงของบริษัท ชานยอลหยุดอยู่หลังเวทีเพื่อรอการประกาศจากพิธีกร

            “ต่อไป..ช่วงที่แฟนคลับรอคอย วันนี้เราจะได้พบกับไอดอลหนุ่มชื่อดังแห่งยุค ขอเชิญพบกับชานยอลได้เลยยยย!!!!!” ชานยอลสูดหายใจเข้าลึกแล้วเดินออกไปอย่างมั่นใจพร้อมโบกไม้โบกมือทักทายแฟนคลับที่กำลังส่งเสียงกรี๊ดให้เขาอยู่

            “สวัสดีคร้าบ!!!!!!!!!!” ชานยอลทักทายเสียงดังจนแฟนคลับที่ได้ยินถึงกับส่งเสียงกรี๊ดมากขึ้นกว่าเดิม ไม่แปลกใจเลยที่ชานยอลจะดัง เพราะความเฟรนลี่ ความน่ารักและเป็นกันเองนี่แหละที่ทำให้เขาเป็นที่รักของแฟนคลับ

            “อ่า...ผมรู้สึกดีใจมากเลยครับที่แฟนๆมาร่วมอวยพรวันเกิดผมเยอะขนาดนี้ ขอบคุณมากเลยนะครับ” ชานยอลกล่าวขอบคุณแฟนคลับที่มาร่วมปาร์ตี้วันเกิด ทุกคนยิ้มแล้วปรบมือให้ จากนั้นสต๊าฟก็นำเค้กซึ่งเป็นเค้กที่ทางบริษัทส่งมันมาเพื่อเป็นของขวัญให้กับเขา แล้วทุกคนก็ร่วมร้องเพลงให้กับชานยอล

            “เซงิล ชุคาฮัมมีดา เซงิล ชุคาฮัมมีดา ซารางานึน ปาร์คชานยอล เซงิล ชุคาฮัมมีดา...” สิ้นสุดเพลงชานยอลก็เป่าเค้กทันทีแล้วเสียงปรบมือก็ดังขึ้น

            “ขอบคุณมากครับ...ขอบคุณมากครับ”

            “เอาล่ะครับ..ต่อไปเราจะให้แฟนคลับมาอวยพรวันเกิดแล้วมอบของขวัญพร้อมถ่ายภาพกับคุณชานยอลนะครับ” ชานยอลเดินไปนั่งที่เก้าอี้ที่ตั้งอยู่กลางเวทีแล้วบรรดาแฟนคลับก็เรียงแถวเข้ามาอวยพรวันเกิดแล้วถ่ายรูปเอาไว้ เนื่องจากว่า แฟนคลับค่อนข้างเยอะจึงทำให้ใช้เวลานานพอสมควร

            “ขอบคุณทุกคนมากๆเลยนะครับ..และขอให้ทุกคนกลับบ้านอย่างสวัสดิภาพครับ” ร่างสูงกล่าวขอบคุณแล้วกล่าวลาแฟนคลับทุกคนเพราะตอนนี้งานปาร์ตี้ได้จบลงแล้ว

            “เหนื่อยแย่เลยนะชานยอล” ผู้จัดการเดินมาหาชานยอลที่เดินลงมาจากเวทีพอดี วันนี้เขาก็มีความสุขที่เหล่าแฟนคลับมาร่วมอวยพรวันเกิดให้

            “ก็ไม่หรอกครับ” ชานยอลมุ่งหน้าไปยังห้องแต่งตัวทันที แล้วเปลี่ยนชุดเป็นเสื้อแจ็คเก็ตแขนยาวสีดำพร้อมสวมแว่นตากรอบดำหนาเตอะ

            “จะไปฉลองกับเพื่อนล่ะสินะ” ผู้จัดการพูดออกไป ชานยอลพยักหน้ารับ เพราะก่อนเริ่มงานเขาได้บอกกับผู้จัดการว่าหลังจากงานเลิกเขาจะขอไปฉลองกับเพื่อนทันทีซึ่งทางผู้จัดการและทางบริษัทเองก็ไม่ได้ว่าอะไร

            “ครับ” ชานยอลหยิบเป้สีทองคู่ใจขึ้นมาสะพายแล้วหันไปคุยกับผู้จัดการ

            “แล้วจะไปหาแฟนด้วยสินะ”

            “ครับ” ร่างสูงตอบออกไปอย่างไม่ลังเลเพราะเขาเป็นคนบอกกับทางบริษัทและผู้จัดการเองแต่เรื่องนี้ต้องเก็บเป็นความลับเพราะอีกฝ่ายยังไม่พร้อมให้ชานยอลเปิดเผยทั้งๆที่ไอดอลอย่างปาร์คชานยอลพร้อมที่จะเปิดใจกับสื่ออยู่แล้ว

            “คบกันมาก่อนเดบิวซ์ ดูท่าว่าจะรักกันมานานล่ะสินะ” คุณผู้จัดการเริ่มแซวเด็กในความดูแลจนไอดอลหนุ่มยิ้มแก้มปริ

            “ก็ไม่ขนาดนั้นหรอกครับ” ชานยอลเกาท้ายทอยตัวเอง

            “แล้วเคยมีอะไรกันรึยังล่ะ??” คำถามที่ถูกกระซิบภาม ทำให้ปาร์คชานยอลมองหน้าผู้จัดการทันที และมีใบหน้าที่แดงก่ำ

            “เรื่องแบบนั้นจะไปมีได้ยังไงครับ >///////<” ชานยอลตอบออกมาด้วยความเขินอาย อันที่จริงสำหรับหนุ่มวัย 22 การมีเพศสัมพันธ์กับคนรักมันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกแต่สำหรับคนรักของเขาที่คบกันมาตั้งแต่ม.ปลายจนถึงตอนนี้มันก็ยังไม่พร้อม จึงทำให้น้องชายของชานยอลเริ่มใกล้จะตายแต่ก็ต้องบำรุงและดูแลไว้เผื่อคนรักพร้อมเมื่อไหร่ก็จะได้มี Something ทันที

            “พี่ล้อเล่นนา..แต่ว่ารีบมีก็ดีเหมือนกันนะ เดี๋ยวน้องชายของชานยอลก็ตายพอดี ทั้งๆที่อยากจะมีอะไรกับแฟนแล้วแท้ๆ” พูดไม่พอแถมยังมองไปที่ตำแหน่งน้องชายของปาร์คชานยอล จนร่างสูงที่เห็นแบบนั้นต้องรีบเอามือขึ้นมาปิดเอาไว้

            “พี่ผู้จัดการละก็..ถ้างั้นผมไปนะครับ เดี๋ยวสาย..” ร่างสูงของไอดอลโค้งลาแล้วเดินออกจากบริเวณนั้นทันที

            “โชคดีนะ”

            ร่างสูงโปร่งของไอดอลเดินออกมาจากบริษัท เขาเอาของขวัญที่ได้มาทั้งหมดเก็บเอาไว้ที่บริษัททั้งหมดเพราะตอนนี้เขาไม่ได้อาศัยอยู่ที่บ้านแต่ออกมาอาศัยอยู่คอนโดกับคนรักเพียงแค่สองคนเท่านั้นเอง

            Rrrrrr….. Rrrrrr…..

            “ฮัลโหล ว่าไงวะเซฮุน..”

            “(มึงอยู่ไหนวะ??)”

            “ตอนนี้กูอยู่หน้าบริษัท กะว่าจะขึ้นรถเมล์ไปน่ะ”

            “(เออๆ..มึงไม่ต้องขึ้นรถเมล์นะ เดี๋ยวกูออกไปรับ รออยู่ตรงนั้นนะเว้ย เดี๋ยวกูไป)”

            “เออๆ มาเร็วๆละกัน...”

            ฟังจากการสนทนาแล้วคงเดาได้ไม่อยากว่าชานยอลคุยโทรศัพท์กับใคร เขาคุยกับลูกชายของนักธุรกิจชื่อดังที่สนิทกับพ่อของเขา นามว่า ‘โอเซฮุน’ ซึ่งตอนนี้เขากำลังอยู่ที่ไหนซักแห่งในโซลแล้วโทรมาบอกว่าจะมารับตัวชานยอลไป เมื่อคุยกันกันเสร็จชานยอลก็เดินไปรอเพื่อนอยู่ที่ป้อมยามซึ่งคุณยามก็ไม่ได้ว่าอะไร

            บรื้นๆๆ!!!!!!! เสียงรถดังมาแต่ใกลทำให้ชานยอลรู้ว่าเป็นรถของใครไปไม่ได้นอกจากรถของเพื่อนสนิทอย่างโอเซฮุนนั่นเอง

            “ว่าไง..รอนานรึเปล่า??” เซฮุนเปิดหน้าต่างรถแล้วถอดแว่นดำ มือหนาเสยผมขึ้นเล็กน้อย มองดูแล้วก็เท่ห์อย่าบอกใคร

            “มึงไม่ต้องมาเก๊กหรอก..ตอนนี้สาวๆกลับไปแล้ว” ชานยอลแซวเพื่อนตัวเองที่กำลังนั่งเก๊กอยู่บนรถแล้วเดินไปอีกด้านของรถแล้วเข้าไปนั่งทันที หลังจากที่ปิดประตูรถแล้วคาดเข็มขัดนิรภัยเสร็จเรียบร้อยแล้ว เซฮุนก็ออกสตาร์ทเหยียบคันเร่งทันที

            “แล้วมึงบอกที่รักของมึงรึยังว่าจะกลับช้า” เซฮุนถามออกไปทำให้ชานยอลนึกได้ว่าเวลาไปไหนมาไหนเขาจะต้องรายงานให้นรักของเขาเสมอ

            “จริงด้วย..กูลืมไปเลย” ไม่รอช้าก็หยิบไอแพดขึ้นมาแล้วรายงานคนรักของตนทันที

            ‘ที่รักครับ วันนี้ยอลจะกลับช้าหน่อยนะ อาจจะดึกก็ได้ เพราะฉะนั้นไม่ต้องรอนะ เพราะยอลจะไปฉลองวันเกิดหน่อยนะครับ รักที่สุดเลย…’ ชานยอลกดส่งข้อความที่พิมพ์ไปผ่านไลน์เพื่อให้สุดที่รักของเขาได้อ่าน

            “แล้วมึงจะไม่ฉลองกับแฟนมึงหรอ??” ชานยอลยิ้มกับคำพูดของเพื่อนรัก

            “แบคบอกว่ามีเซอร์ไพรส์เว้ย!!!!!!” เซฮุนถอนหายใจแล้วขับรถต่อปล่อยให้ปาร์ชานยอลนั่งยิ้มอย่างมีความสุขอยู่คนเดียว

            .

            .

            ตอนนี้รถที่ปาร์คชานยอลกับโอเซฮุนก็มาถึงร้านอาหารแห่งหนึ่งที่เป็นของรุ่นพี่ในมหา’ลัยที่พวกเขาสนิท ปกติแล้วที่นี่จะเปิดขายทุกวันเป็นปกติ แต่วันนี้เป็นวันเกิดของชานยอล รุ่นพี่ก็เลยปิดร้านฉลองให้เป็นกรณีพิเศษ

            “ขอเชิญทุกท่านพบกับ ไอดอลหนุ่มที่กำลังฮอตอยู่ในขณะนี้ พระเอกของงาน คุณปาร์คชานยอลนั่นเอง!!!!!!!” เซฮุนเดินเข้ามาแล้วสมบทเป็นพิธีกรพูดจ้อยๆจนคนที่รออยู่ในร้านต่างพากันเอื่อมระอากับนิสัยที่แก้ไม่หายของเขา

            “รู้สึกว่าพอไปทำงานเป็นดีเจแล้วมึงจะเปลี่ยนไปเยอะอย่างที่เขาว่าแหละ” หนึ่งในเพื่อนของพวกเขา ‘คิมจงอิน’ พูดออกมาด้วยความเอื่อมระอาแทนเพื่อนๆทุกคนทำให้เซฮุนที่ยิ้มเป็นอาแปะต้องเปลี่ยนมาเปลี่ยนตาขวางมองเพื่อนผิวสีแทนที่กำลังนั่งดูดชานมไข่มุกอยู่

            “หุบปากไปเลยนะ ไอ้กัมจง!!! ทีมึงล่ะ ไม่เจอกันแป๊บเดียว สกิลความเกรียนมึงเยอะขึ้นนี่ เอ๊ะ..นั่นมันชานมไข่มุกนี่!!!” เซฮุนชี้หน้าแล้วก้าวขายาวๆไปแย่งแก้วชานมจากเพื่อนที่เขาเพิ่งด่าไปเมื่อสักครู่

            “เอ่อคือ..พวกมึงจะเถียงกันกูก็ไม่ได้ว่าอะไรนะ แต่มึงควรจะให้เกียรติกูที่เป็นเจ้าของงานด้วยนะเว้ย!!!” ชานยอลที่เพิ่งเดินตามเซฮุนเข้ามาในร้านได้ไม่นานก็ต้องติเพื่อนรักทั้งสอง

            “มาแล้วเหรอชานยอล..” เสียงใสของรุ่นพี่ตัวเล็กที่พวกเขาเคารพมาตลอดตั้งแต่เรียนปีหนึ่งถึงแม้ว่าพวกเขาจะเรียนจบกันไปแล้ว รุ่นพี่คนนี้ก็ยังเป็นที่เคารพของพวกเขาอยู่

            “สวัสดีครับพี่อี้ชิง ขอโทษด้วยนะครับที่ต้องใช้ร้านของพี่เพื่อฉลองกัน”

            “ไม่เป็นไรหรอกคนกันเอง J” เจ้าของร้านนาม ‘จางอี้ชิง’ รุ่นพี่ชาวจีนที่มาเรียนมหา’ลัยและเปิดร้านอาหารอยู่ที่เกาหลีส่ายหัวแล้วยิ้มให้อย่างเป็นมิตร

            “วันนี้วันเกิดชานยอล..อยากทานอะไรเต็มที่เลยนะเดี๋ยวพี่ทำให้” ชานยอลยิ้มให้แล้วเดินไปนั่งปล่อยให้เพื่อนรักทั้งสองที่เมื่อกี๊กำลังกัดกันรีบไปบอกรายการอาหารกับรุ่นพี่ทันที

            “พี่อี้ชิง..ผมกลับมาแล้วครับ” เสียงทุ้มเล็กดังขึ้นพร้อมกับร่างของเด็กผู้ชายตัวเล็กๆที่เดินเข้ามาในร้าน

            “โอ๊ะ!!..ชานยอลนี่นา” ดวงตากลมโตของเขามองไปเห็นชานยอลที่กำลังนั่งเลือกรายการอาหารอยู่ สองขาเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้า ชานยอลละสายตาแล้วหันมายิ้มให้กับเพื่อนตัวเล็กอีกคนนาม ‘โดคยองซู’

            “สวัสดีคยองซู วันนี้เลิกงานเร็วหรอ??” คยองซูพยักหน้าแล้วล้วงเข้าไปในกระเป๋าเป้สีดำหยิบกล่องของขวัญใบเล็กออกมา

            “สุขสันต์วันเกิดนะชานยอล” มือเล็กยื่นกล่องของขวัญให้แล้วเอาเป้ไปวางไว้ที่อีกโต๊ะก่อนจะเข้าไปช่วยพี่ชายที่กำลังโดดจงอินและเซฮุนจู่โจมอยู่

            .

            .

            “แล้วนี้แบคฮยอนไม่มาด้วยหรอ??” อี้ชิงที่เดินออกมาพร้อมกับอาหารมากมาย เขาวางถาดนั้นลงบนตก แล้วถามชานยอล คนที่อี้ชิงพูดถึงก็คือ’บยอนแบคฮยอน’ คนรักของชานยอล ชานยอลส่ายหัวแล้วแกะของขวัญที่คยองซูให้ก็พบว่าเป็นกำไลสีเงินหนึ่งคู่ เขายิ้มพอใจแล้วเก็บมันลงไปในเป้สีทอง

            “น่าเสียดายเนอะ มีแฟนเป็นไอดอลแท้ๆ แต่ไม่อยากให้ใครรู้ว่าคบกับไอดอลชื่อดัง” อี้ชิงนั่งลงที่เก้าอี้อีกตัวซึ่งอยู่ตรงกลางของโต๊ะ ในขณะคยองซูกำลังโดนเซฮุนและจงอินประกบอยู่และแย่งกันชิงอาหารที่เพิ่งจะมาวางเอาไว้ได้สักครู่ แล้วทั้งห้าก็กินข้าวฉลองเล็กๆน้อยๆมาจนถึงเย็น

            “กินข้าวเสร็จแล้วไปไหนต่อดี” เซฮุนที่ตอนนี้นั่งตีพุงเพราะความอิ่มยื่นข้อเสนอให้ วันเกิดเพื่อนรักทั้งทีมันต้องฉลองให้ถึงที่สุด

            “ไปผับของพี่จุนมยองมั๊ยล่ะ” จงอินแนะนำ ซึ่งเซฮุนก็เห็นด้วย ส่วนชานยอลน่ะเหรอ?? สำหรับเขาแล้วจะยังไงก็ได้ตามใจเพื่อนเลย

            “โอเคงั้นไปต่อที่ผับ” ว่าจบทั้งสามก็ลาอี้ชิงแล้วรีบขึ้นรถทันที

            “กูขอไม่ไปได้ป่ะ” จู่ๆจงอินก็ปฏิเสธขึ้นมาซะดื้อๆจนทำให้เซฮุนและชานยอลหันไปมองด้วยสายตาที่รู้ทันว่าจงอินคิดจะเข้าไปหลีคยองซู

            “มึงจะไปจีบคยองซูหรอ?? มึงอย่าคิดว่าพวกกูไม่รู้นะเว้ย” เซฮุนแซวเพื่อนตัวเองที่กำลังหน้าแดง

            “มัวแต่ไปแซวมันอยู่นั่นแหละ เดี๋ยวก็มืดก่อนพอดี” ชานยอลที่แอบมองนาฬิกาข้อมือของตัวเองก็ลากตัวของโอเซฮุนพร้อมกับเหวี่ยงลงรถทันที จงอินได้แต่ยืนมองอย่างงงๆก่อนจะตัดสินใจเดินเข้าไปในร้านเพื่อไปจีบคยองซู

            .

            .

            ไม่นานนักทั้งชานยอลและเซฮุนก็มาถึงผับของรุ่นพี่อีกคนที่พวกเขารู้จักนั่นก็คือ ‘คิมจุนมยอง’ พวกเขาเลือกที่จะเข้าผับทางด้านหลังของผับเพื่อวามปลอดภัยของชานยอล ถ้าขืนเข้าด้านหน้ามีหวังเขาคงจะโดนสาวๆรุมจนไปถึงเที่ยงคืนก็ได้

            “สวัสดีครับ พี่จุนมยอง” เซฮุนเข้าไปทักทายบาร์เทนเนอร์สุดสวย(?)และยังเป็นเจ้าของผับ พร้อมกับนั่งบนโต๊ะมองบาเทนเนอร์ตาไม่กระพริบจนไม่สนใจคนที่พามาด้วยเลย

            “ถ้ามึงจะมานั่งจ้องหน้าพี่จุนมยองกูของกลับก่อนละกัน” ชานยอลหันหลังเดินออกมาจากร้านโดยไม่พ้นการปลอมตัว วันนี้เขาได้กลับบ้านเร็วกว่าที่คิด เขาจึงตัดสินใจเดินไปที่ป้ายรถเมล์ทันที เมื่อรถเมล์มาเขาก็เดินขึ้นมาเพื่อหาที่นั่งทันที

            หลังจากเลือกที่นั่งได้แล้ว ในระหว่างที่รถได้วิ่งไป มือหนาก็หยิบไอแพดจอใหญ่ขึ้นมาเพื่อรายงานคนรักว่าตนกำลังจะกลับบ้านแล้ว

            ‘ที่รักครับ ตอนนี้ยอลกำลังจะกลับไปคอนโดแล้วนา รักที่สุดครับ ’ ชานยอลกดส่งข้อความออกไปแล้วเอาไอแพดใส่ลงไปในเป้ทันที โชคดีที่คนไม่ค่อยเยอะเลยไม่ค่อยมีใครสังเกตว่าบนรถคันนี้มีไอดอลชื่อดังปนมาด้วย

            เมื่อรถเมล์มาถึงจุดหมาย ร่างสูงก็ไม่รอช้ารีบเดินลงมาจากรถแล้วเดินไปยังที่พักของตนทันที สองขายาวเดินมาเรื่อยๆจนมาถึงห้องพักของตนที่เมื่อก่อนมันเป็นห้องพักของแบคฮยอนคนเดียวแต่ตอนนี้เขาได้ย้ายเข้ามาอยู่กับคนรักของตนแล้วเรียบร้อย ร่างสูงหยิบคีย์การ์ดแล้ววางลงบนเครื่องสแกนแล้วประตูห้องก็เปิดออก

            ร่างสูงวางกระเป๋าเป้ไว้บนโซฟากลางห้องก่อนจะถอดชุดที่เขาใช้ปลอมตัวแล้วเดินเข้าไปในครัวเพื่อหาเครื่องดื่มเย็นๆดื่มเพื่อดับความกระหาย

            พรึ่บ!!! จู่ๆไฟในห้องที่เขาเปิดไว้ก็ดับลงทำให้ชานยอลที่กำลังจะดื่มน้ำต้องชะงักพลางมองซ้ายมองขวาว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

            “เซงิล ชุคาฮัมมีดา...” ชานยอลที่ได้ยินเสียงเพลงดังแว่วมาจากห้องรับแขกเขาวางขวดน้ำเอาไว้แล้วเดินออกมาตามเสียงก็พบกับร่างของคนรักที่กำลังร้องเพลงอยู่พร้อมกับถือเค้กชิ้นเล็กออกมา

“เซงิล ชุคาฮัมมีดา เซงิล ชุคาฮัมมีดา ซารางานึน ปาร์คชานยอล เซงิล ชุคาฮัมมีดา...สุขสันต์วันเกิดนะชานยอล” ชานยอลฉีกยิ้มทันทีเมื่อเห็นคนรักอย่างแบคฮยอนอวยพรวันเกิดให้แล้วโผเข้ากอดร่างเล็กนั้นทันที

“ขอบคุณครับที่รักของยอล..” แบคฮยอนใช้มืออีกข้างกอดตอบอย่างอ่อนโยนก่อนที่ผละตัวออกมาแล้วเดินไปเปิดไฟ

“ขอโทษนะที่เค้าไปได้หาของขวัญมาให้น่ะ” แบคฮยอนตอบด้วยเสียงที่รู้สึกผิดซึ่งนั่นทำให้ชานยอลรู้สึกไม่สบายใจยิ่งนักที่คนรักของเขาทำหน้าแบบนี้

“ไม่เป็นไรหรอกครับ แค่แบคอยู่กับยอล ยอลก็ดีใจจะตายอยู่แล้ว” ชานยอลกุมมือเล็กที่กำลังสั่นแล้วลูบหัวพร้อมกับยิ้มให้อย่างอ่อนโยน

“วันนี้เป็นวันของยอล ยอลอยากได้อะไรมั๊ย?? เค้ายอมทุกอย่างเลย” คำพูดนั้นทำให้น้องชายของชานยอลเกิดอาการกระตุกขึ้นเหมือนกำลังรู้ว่าพี่ชายของเขาต้องการอะไรอยู่

“ยอมทุกอย่างเลยใช่มั๊ย??”

“อืม J” แบคฮยอนยิ้มออกมา ชานยอลใช้มือประคองใบหน้านั้นแล้วค่อยๆเลื่อนใบหน้าเข้าไปใกล้ๆจนตอนนี้ปลายจมูกของทั้งสองนกันพอดี

“ยอลอยากเป็นหนึ่งเดียวกับแบค จะได้มั๊ย??” ชานยอลแกล้งพูดออกไปเพราะยังไงซะเขาก็ไม่อยากทำถ้าแบคฮยอนยังไม่พร้อม

“ดะ..ได้สิ” แบคฮยอนตอบด้วยความเขินอาย ชานยอลเบิกตากว้างเพราะไม่คิว่าวันที่เขารอคอยจะมาถึงแถมยังเป็นวันเกิดของเขาด้วย

“จริงหรอ??” ชานยอลผละตัวออกจากแบคฮยอนแล้วมองหน้าร่างเล็กที่กำลังเขินอยู่ แบคฮยอนพยักหน้า ชานยอลไม่รอช้ารีบอุ้มร่างเล็กของคนรักเดินเข้าไปในห้องนอนทันที
 

-- CUT NC --

.

.

เช้าวันรุ่งขึ้น ร่างสูงค่อยๆลุกจากเตียงขึ้นมา เพราะไม่อยากให้คนรักต้องรีบตื่น วันนี้เขาจะต้องไปถ่ายรายการสัมภาษณ์จึงทำให้เขาต้องตื่นเช้าเป็นพิเศษ ร่างสูงเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อชำระร่างกายหลังจากที่เมื่อคืนได้ทำสิ่งที่ปราถนามาตลอด เมื่ออาบน้ำเสร็จร่างสูงก็เดินออกมาพร้อมกับผ้าเช็ดตัวผืนเล็กพร้อมกับน้ำในภาชนะใบเล็กๆ เดินมาเช็ดตัวให้

“อืม..” ร่างเล็กเริ่มรู้สึกตัว เปลือกตาค่อยเปิดขึ้นอย่างช้าๆ ก็มองเห็นใบหน้าคมของคนรักกำลังส่งยิ้มอย่างอ่อนโยนให้

“อรุณสวัสดิ์ครับ ที่รักของผม เป็นยังไงบ้างคนดี เจ็บมากมั๊ย??” มือหนาลูบหัวแล้วถามอาการด้วยความเป็นห่วง

“ก็เจ็บนิดหน่อยน่ะ..โอ๊ย!!!” แล้วค่อยพยุงร่างของตนให้นั่งแต่ก็ต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บแปล๊บที่สะโพก

“แบค..ไม่เป็นไรนะ ยอลว่าแบคควรจะนอนพักดีกว่านะ” มือหนาประคองร่างนั้นให้ค่อยนอนลงไปส่วนเรื่องเสื้อผ้าไม่ต้องพูดถึงเพราะว่าชานยอลได้หามันมาสวมให้เขาแล้ว

“งั้นยอลไปก่อนะ..ถ้าหิวข้าว..ก็อุ่นเอานะ..ยอลทำไว้ให้แล้ว..ฝันดีจร้าที่รัก จุ๊ฟ..” ร่างสูงโน้มตัวลงจูบที่หน้าผากมนอย่างอ่อนโยนแล้วเดินออกจากห้องพักเพื่อไปทำงานโดยที่ทางบริษัทได้ส่งคนมารับ

ร่างสูงนั่งอยู่บนรถคันหรูของบริษัท ในระหว่างทางร่างสูงก็หยิบสมาร์ทโฟนของตนขึ้นมาเล่นแก้เซ็ง รอยยิ้มที่เป็นมิตรประดับบนใบหน้าของร่างสูงเพราะรูปหน้าจอที่จะดูทีไรก็ทำให้เขารู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก ร่างสูงตัดสินใจเข้าไปอัพเดทสถานะของตนโดยวันนี้เขาได้ตัดสินใจแล้วว่าจะอัพเกี่ยวกับวันเกิดของเขา

Real__pcy

10 วินาที

109,364 ถูกใจ <3

ขอบคุณทุกๆคนที่มาร่วมอวยพรวันเกิดให้ผมมากๆนะครับ และคนที่ผมถ่ายรูปคู่อยู่นี่ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน เขาคนนี้คือคนพิเศษของผม เขาคือคนรักของผมเอง ชื่อแบคฮยอน น่ารักใช่มั๊ยล่ะครับ ผมรักเขามากและจะรักตลอดไป ขอบคุณสำหรับของขวัญชิ้นสำคัญสำหรับเมื่อคืนนี้นะ รักที่สุดเลย แบคฮยอน @Baekhyunee <3 J

Comment

Noona__Love__CY : แอร๊ย!!!!!!!!!! แฟนของอปป้าน่ารัก!!!!!!!!!!!! ><

Shuga__Overdose : อิจฉาคุณแบคฮยอนจางงงงงงงง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

AnnAngle : แฟนของอปป้าน่ารักอ่า ขอให้รักกันไปนานๆนะคะ

K_Galaxy : นี่อปป้าเปิดตัวแฟนตัวเองหรอ?? ไปฟอลแบคฮยอนแป๊บ

Baekhyunee : ก็บอกไปแล้วไงว่าอย่าเพิ่งบอกคนอื่น =/////=

Real__pcy : ก็ไม่เห็นต้องปิดเลยนี่นา

Noona__Love__CY : เอฟซีพีซีวายอปป้ามาดูอะไรเร๊ววววว!!!!!!!!!!!!!!!!!! พวกเขาสวีทกัน!!!!!!!

Shuga__Overdose : น่ารัก ขอให้รักกันไปนานๆนะคะ

LoveCY : ทำไมแฟนอปป้าน่ารักจังเลย >////< //วิ่งกอดลูกหมาน้อยแป๊บ

CB__Real : ชานแบค!!!!!!!!!!!!! อปป้าอย่าทิ้งแบคฮยอนน๊า ถ้าทิ้งเดี๋ยวเค้าจะจีบแบคฮยอนเลย //ล้อเล่นน๊า รักกันนานๆนะ

.

.

.

.

ร่างสูงได้แต่นั่งยิ้มกับคอมเมนท์ ตอนนี้เขาคงจะได้เจอกับการสัมภาษณ์ที่มากมาย แต่ยังไงซะ เขาก็พร้อมสำหรับการเปิดตัวคนรักเสมอ

“ขอบคุณที่เกิดมารักกับยอลนะ แบค.......”

“แบคคือของขวัญวันเกิดที่พระเจ้ามอบให้กับยอล ขอบคุณที่รักกันนะ”

-- THE END --