[Bleach]_All Ichigo Fc.

ลำดับตอนที่ #46 : [Fic]หิมะสีเลือด, อุลXอิจิXกริม /11/ครึ่งหลัง!!!

คราวนี้ถึงกับเสียวซ่าน เพราะริมฝีปากร้อนได้กัดเม้น ตามจุดต่างๆซึ่งคิดว่าเป็นจุดอ่อนของคนคนนี้

 

“อ่ะ....อื้อ~อยะ...อย่าครับ”

 

“ขอโทษทีนะ อิจิโกะ ข้ารู้สึกไม่ไหวแล้ว”

 

นิ้วที่สอดใส่ได้ละออก ก่อนจะมีอะไรมาแทนที่อย่างรวดเร็ว

 

“อ๊า~!!!!”

 

ร่างบางสะดุ้งก่อนจะร้องออกมาเพราะความเจ็บ

 

“อย่าเกร็ง อิจิโกะ”

 

กล่าวเสร็จก็ทำการขยับต่อ อย่างช้าๆ เบาๆ เพื่อจะให้ช่องทางที่บีบรัดนั้น คลายตัวซักนิด

 

“คิดถึงแต่ข้าเท่านั้น คิดถึงแต่ข้า อิจิโกะ”

 

กริมจอว์พูดย้ำไปพลางเคลื่อนตัวไปพลาง

เด็กหนุ่มกำผ้าแน่น ความเจ็บความปวด และความรู้สึกที่เสียวซ่านนี้ทำเอา

สมองเขามึนไปหมด ไม่สามารถจะต่อกรอะไรได้อีก

 

“อึ่ก...ครับ....ข้าคิดถึงแต่ท่าน.....ท่านกริมจอว์”

 

เสียงหวานครางตอบ สร้างความพอใจให้คนที่อยู่ด้านบนยิ่งนัก

.

.

.

.

.

.

.

ทำยังไงดี

ข้าอยากจะลืมท่านให้ได้เสียจริง

ท่านอุลคิโอร่า

.

.

.

.

.

.

+++++++++++++++++++++++++++

 

ฉันไม่ว่าเมื่อไหร่ก็คิดถึงเธอสินะ ?

แม้ว่าจะไม่มีเมฆหมอก แต่ก็จะถอนหายใจอยู่

ข้างกระจกหน้าต่าง บานนี้

.

.

.

.

.

ช่วง สายนี้ เด็กหนุ่มผู้ที่มีจิตใจเย็นชา กำลังนั่งดื่มชาโปรดตรงลานกว้างของตนเองอย่างเงียบๆ

ดวงตาสีเขียวมรกตได้เหม่อมองไปยังทิวทัศน์ข้างหน้า

นานวัน เขาก็ยิ่งอึดอัดกับความรู้สึกที่อยากเจอยมทูตผมสีส้มนั้น

 

///ไม่โผล่มาเลย จะเป็นอะไรหรือเปล่านะ///

 

เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่

 

.

.

.

.

.

ถ้าเธอไม่มาหา

คงต้องเป็นฉันที่ต้องไปหาเธอเองซินะ

.

.

.

.

.

แล้วจะไปยังไงหละ

แต่ถ้าเขาตาย อาจจะได้พบก็คงเป็นไปได้ซะหละมั้ง

.

.

.

.

.

.

ร่างสูงหลับตาคิดก่อนจะเอนตัวพิงไปกับเก้าอี้

ในเมื่อตัวเขาที่เกิดมาในวงศ์ตระกูลที่มีชื่อเสียง แต่เขากลับไม่ค่อยได้ถูกกับมันเลย

ซ้ำกับพ่อแม่ของเขา ที่ไม่ได้คุยกันเป็นเดือน

ในชีวิตของเขานี้ มีแต่คำว่า เรียน และ งาน

จนเบื่อเหลือเกิน

เบื่อจนแทบอยากอ้วก

.

.

.

.

.

.

.

“สวัสดี”

 

“!?”

 

อุลเบิกตาโพลง ที่จู่ๆก็มีคนที่ไม่รู้จักหน้ามาทักเขาขณะที่กำลังพักผ่อน

 

“ใคร”

 

เสียงทุ้มกล่าว อย่างเคืองๆ

แต่ใบหน้านั้นกลับนิ่งซะเหลือเกิน และไม่มีท่าทางตกใจซักนิดแต่ในใจเขากลับระแวง

เพราะหน้าตาของอีกฝ่ายนั้นดูแล้วเหมือนคนเจ้าเล่ห์นักจนไม่น่าไว้ใจ

 

“ยังทำหน้าตายได้เหมือนเดิมเลยนะ อุลคิโอร่า”

 

///อุลคิโอร่าอย่างนั้นหรือ...///

 

“ฉันชื่ออุลเฉยๆ ไม่ใช่อุลคิโอร่า นายทักผิดคนแล้วมั้ง”

 

เด็กหนุ่มกล่าวเขาลุกจากที่นั่ง

 

“อุลงั้นหรือ นั้นซิๆ ข้าชื่องิน ยินดีที่ได้รู้จัก”

 

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++