คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #232 : [FanArt] ไดอารี่:วันที่ราชาร้องไห้...
หลังจากที่ทะเลาะกันหนักสุดในรอบปี ฉันได้ไล่เจ้านั้นออกไปจากบ้าน
คิดในใจอยู่ว่าถึงจะพูดแบบนั้นไป เจ้านั้นก็คงไม่สนใจฟัง
เดี๋ยวก็เข้ามาเอง ทั้งหัวดื้อ หัวแข็ง เอาแต่ใจเป็นที่สุด ทำอะไรตามใจชอบ
ไม่เคยดูคนรอบข้างก่อนเลย
แต่แล้วทำไมวันนั้นถึงหายไปทั้งคืน...
ตอนเช้าสายๆถึงได้กลับมาในสภาพที่ทนดูไม่ ได้
ใช่แล้ว...ตามตัวของเจ้านี้มีแต่รอยจูบรอย กัด และมีกลิ่นน้ำหอมคลุ้ง
ฉันถามและก็ได้คำตอบ...
เจ้าบ้านี้ไปเจอผู้หญิงที่มีสัมผัส พิเศษ(มองเห็นสิ่งลึกลับได้แบบฉัน)
และไปอยู่ด้วยกันทั้งคืน
ถึงคำพูดที่พูดออกมาเหมือนกับว่าไม่สนใจ ผู้หญิงคนนั้น
ถึงเขาจะเป็นแค่ของฆ่าเวลาก็ตามที
แต่ฉันไม่ชอบ!!!
เพราะงั้นเลยทำให้ทะเลาะกันอีกจนได้
สุดทนที่น้ำตามันไหลออกมาเอง ความรู้สึกนั้นมันทั้งโมโห เสียใจ ผสมปนเปไปกันหมด
ฉันทั้งต่อว่า ชี้หน้าใส่ ไม่รู้ว่าคำพูดของฉันจะไปเข้าหูของเจ้านั้นหรือเปล่า
........................
..........
....
ทว่า....
ฉันโดนกอดและตามด้วยคำขอโทษที่ดูจริงจัง
.
.
.
.
ทำไมกันนะ....
ทั้งที่มีนิสัยรุนแรง เอาแต่ใจ ปากไม่ดี และชอบข่มอยู่เรื่อย
แต่ทำไมกันนะ.....
ฉันถึงได้รักซะเหลือเกิน....รักจนไม่อยาก แยกไปไหน
.
.
.
.
.
ในวันนั้นทั้งฉันและคน คนนี้ได้นอนกอดกันไป บอกความรู้สึกที่มีอยู่ให้รับรู้....
น้ำตาที่ไหลอยู่ ถูกเลียจนแห้งหายไป
................
..............
.......
ฮอลโลว์...ฉันนะมีแต่นายเท่านั้นนะ
เพราะฉะนั้นนายอย่าทิ้งฉันไปไหนอีก
และฉันเองก็จะไม่ทิ้งนายด้วยเหมือนกัน
.
.
.
.
.
มันเหมือนเวรกรรมหรือเปล่า
ที่ยมทูตเป็นฝ่ายเข่นฆ่าฮอลโลว์
และฮอลโลว์ก็จะเข่นฆ่ายมทูต
ทั้ง 2 ฝ่ายต่างไม่สามารถอยู่ร่วมกันได้
แต่เรา 2 คน กลับทำในสิ่งที่ตรงกันข้าม...
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ความคิดเห็น