คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : [7] -- Sung Min --
| ชื่อจริง | Lee Sungmin (อีซองมิน) |
| ชื่อในวงการ | Sungmin (ซองมิน แปลว่า ลักษณะเฉพาะที่โดดเด่น) |
| ฉายา | อลิต(ในดินแดนมหัศจรรย์) |
| วันเกิด | 1 มกราคม ค.ศ.1986 |
| สถานที่เกิด | โซล |
| ส่วนสูง | 175 ซม. |
| น้ำหนัก | 57 ก.ก. |
| กรุ๊ปเลือด | A |
| สีที่ชอบ | ชมพู |
| ผลไม้ที่ชอบ | ฟักทอง |
| สัตว์ที่ชอบ | กระต่าย สุนัข |
| กีฬาที่ชอบ | ศิลปะการป้องกันตัว |
| งานอดิเรก | ศิลปะการป้องกันตัวแบบจีน ดูหนัง เล่นกีต้าร ์ แต่งเพลง |
| ความสามารถพิเศษ | แต่งเพลง กีตาร์ เปียโน |
| ครอบครัว | คุณพ่อ คุณแม่ และน้องชาย 4 คน |
| การศึกษา | Soule Art Collage |
| เริ่มเข้าสู่วงการบันเทิง | ปี 2001 โดยชนะเลิศสาขา Most handsome ในการประกวด SM Youngster contest |
| ปรากฏตัวครั้งแรก | "HeeJun vs. KangTa Battle of the Century Pop vs. Rock" |
| ผลงานละคร | - MBC 'Sea of Sisters' (ส.ค. 2005) - 2005 KBS 'A boy from a charnel house' (ก.ย.) - 2005 SBS's Banjun Theatre - Finding Lost Time (as aco-star with Micky Yoochun of TVXQ) |
| ผลงานภาพยนตร์ | Flower Boy (Attack on the Pin-Up Boys) 2007 |
| ผลงานโฆษณา | - Fanta - Soda |
| ผลงานด้านอื่นๆ | - พิธีกรคู่กับ ดง แฮ ในรายการของ KMTV - รายการวิทยุ ChunBangJiChuk คลื่น Melon Redio |
ลีซองมิน เป็นลูกชายคนโตของบ้านตระกูลลี เค้ามีน้องชายอีก 4 คน ซองมินเป็นเด็กดี น่ารัก นอกจากจะไม่ติดเกมเหมือนเด็กผู้ชายทั่วๆไปแล้ว ซองมินยังเป็นเด็กเรียน เคยสอบได้คะแนนสูงสุดถึง 98% ด้วยความเป็นคนเรียบร้อยอ่อนโยนทำให้เพื่อนๆนึกไม่ถึงว่าเค้าจะเข้าร่วมประกวดในโครงการ SM Youngster Contest ปี 2001 แถมยังชนะเลิศสาขา MOST Handsome เมื่อซองมินได้เข้ามาเป็นนักร้องฝึกหัดใน SM แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะได้เดบิวต์เลย ซองมินต้องฝึกทั้งร้อง เต้น และการแสดงถึง 4 ปีด้วยกันกว่าจะได้เดบิวต์ ตอนแรกหลังจากที่ฝึกไปสักพัก ซองมินถูกจัดให้ไปอยู่ในกลุ่มเดียวกับเซีย TVXQ และอึนฮยอค โดยทางบริษัทวางแผนจะปั้นให้เป็น วงทริโอชื่อว่า Deneb แต่แล้วหลังจากฝึกฝนกันอย่างหนัก เซียก็เกิดมีปัญหาเรื่องเสียงจนต้องถอนตัว ทำให้วงแตกไป แม้จะวงแตกแต่ทั้ง 3 คนก็ไม่แตกคอกันตามไปด้วย ซองมิน อึนฮยอค และเซียยังคงเป็นเพื่อนที่สนิทกันมากดังเดิม ซองมินเคยเล่าว่าโดยปกติเค้าเป็นคนที่ชอบอยู่คนเดียว เล่นเปียโน หรืออะไรตามลำพัง แต่ถ้าเป็นอึนฮยอคกับเซียแล้วเค้ายินดีอยู่ด้วยตลอดเวลา เพราะนอกจากพวกเค้าจะเฮฮา จิตใจดีแล้ว ทั้ง 3 คนยังชอบร้องเพลงด้วยกันเป็นอย่างมากเรียกว่าร้องทั้งวันก็ยังไหว หลังจากที่เข้าวงการมาแล้ว ซองมินบอกว่าตัวเองเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นเยอะ จากที่เคยพูดน้อย ตอนนี้ก็พูดมากขึ้น จากที่ขี้อายมาก ตอนนี้ก็อายน้อยลง และจากที่เป็นคนเรื่อยๆ ไม่คิดมาก ก็เริ่มมองเห็นเป้าหมายในชีวิตชัดเจนขึ้น มีความคิดท่ลึกซึ้งขึ้นมากกว่าเดิมมากเลยทีเดียว
หลายคนบอกว่าเสน่ห์ของซองมินอยู่ที่รอยยิ้มหวานๆ หน้าตาน่ารัก และรอยยิ้มที่ดูเขินอายอยู่ตลอดเวลา แต่แฟนคลับส่วนใหญ่กลับประทับใจซองมินที่ความมีน้ำใจ และความเอาใจใส่ที่เค้ามีต่อแฟนคลับ เคยมีคนถามซองมินว่าทำไมถึงได้เป็นห่วงแฟนคลับมากนัก คอยหันไปยิ้มให้ คอยโบกมือให้ ทั้งๆที่ตัวเองก็ขี้อาย แต่ก็ยังยิ้มสู้ทั้งๆที่หน้าแดงแปร๊ด ซองมินตอบว่าเพราะว่าทุกครั้งที่เค้ามองเห็นแฟนคลับ เค้าจะสัมผัสได้ว่าทุกคนกำลังมอบความรักให้ แล้วคุณมีทางอื่นอีกเหรอที่จะตอบแทนคนที่รักกันได้มากกว่านี้ ถ้ามีผมจะทำ เพราะความน่ารักของซองมิน ทำให้เค้าได้สมญานามที่แฟนๆช่วยกันตั้งให้หลายชื่อ ไม่ว่าจะเป็นกระรอกน้อย มินมิน มินนี่ เจ้าชายสีชมพู แต่ที่เพื่อนๆในวงชอบเรียกกันมากที่สุดคือ “Sweet Pumpkin” เจ้าฟักทองน้อยแสนหวานนั่นเอง
ถึงเรื่องสาวในสเป็คของซองมิน ด้วยความที่เค้าเป็นหนุ่มร่างเล็ก ไม่ค่อยสูงเท่าไหร่ เลยค่อนข้างจะกังวลเรื่องความสูงของตัวเองเป็นพิเศษ สาวคนรักในอนาคตจะต้องเป็นสาวตัวเล็กกว่าเค้าเท่านั้น และต้องใจดี มีเสน่ห์
>>เส้นทางชีวิต...กว่าจะมาเป็น Super junior
ในชีวิตวัยเด็กของซองมิน เขามักจะใช้เวลาอยู่กับที่บ้านและแม่ เนื่องจากเขาเป็นลูกชายคนโต จึงมักถูกเรียกไปเป็นลูกมือในการทำอาหารเสมอๆ เพราะแม่ของเขาเป็นแม่ค้า และขายอาหารในตอนนั้น
ตอนเด็กๆ ซองมินค่อนข้างเป็นคนเงียบ มักจะอยู่เงียบๆคนเดียว ราวกับในห้องเรียนนั้นไม่มีเขาอยู่ หนำซ้ำก็ยังขี้อายและไม่กล้าแสดงออกอีก แต่เมื่อเข้าชั้น ม.1 ขณะที่เขานั่งดูรายการบันเทิงอยู่นั้น ความฝันที่จะเป็นดาราก็เริ่มก่อตัวขึ้นในใจของซองมิน หลังจากนั้น เขาจึงพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเอง จากที่ทำตัวเหมือนเป็นอากาศ ก็เริ่มที่จะทำตัวสดใส ร่าเริง เพื่อให้เข้ากับคนอื่นๆได้ แม้ในช่วงแรกมันจะยังรู้สึกขัดๆกับนิสัยที่เคยเป็นมาอยู่บ้าง แต่เขาก็ได้พยายามที่จะทำมันอย่างเต็มที่ แม้จะดีกว่าเดิมแค่เพียงเล็กน้อยก็เถอะ
เมื่ออยู่ชั้น ม.2 เขาเริ่มหัดเต้นเบรคแดนส์และหัดร้องเพลงอย่างเอาจริงเอาจัง จนกระทั่งในช่วงวันหยุดฤดูหนาวของชั้น ม.3 ซองมินก็ได้เตรียมตัวอย่างจริงจังเพื่อออดิชั่นในครั้งแรก แต่แล้วเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่อในทีมเต้นที่เขาร่วมวงอยู่ด้วยนั้นมีคนถอนตัว และทีมต้องขึ้นโชว์ในวันเดียวกับที่เขาต้องไปออดิชั่น ซองมินจึงชั่งใจอยู่นานสองนาน และตัดสินใจที่จะไปร่วมเต้นให้กับทีมในที่สุด
เมื่อเค้าเข้ามาอยู่ใน SM เขามักจะบอกตัวเองอยู่เสมอ ว่า "เรื่องที่ทำไม่ได้ ก็ต้องทำจนกว่ามันจะทำได้" เพราะบุคลิกที่ชอบก้มหน้าก้มตา เก็บตัว แถมยังมีบุคลิกที่ค่อนข้างแย่ จึงถูกเรียกไปตักเตือนหลายต่อหลายครั้ง ในกรณีที่เขาไม่สามารถเข้ากับเพื่อนๆได้ และก็ยังปรับตัวไม่ได้ ดังนั้นเขาจึงจำเป็นต้องเปลี่ยนบุคลิกของตัวเองเพื่อที่จะเป็นนักร้อง ซองมินมักถูกเรียกให้ออกไปร้องเพลงต่อหน้าบรรดารุ่นอยู่อยู่หลายๆต่อหลายครั้ง เพื่อที่จะให้เขาได้ฝึกความกล้า และเริ่มที่จะชินกับการอยู่ต่อหน้าผู้คนมากมาย ในทุกๆวัน ซองมินมักจะเลิกซ้อมราวห้าทุ่ม และกลับบ้านทางเดียวกันกับฮยอกแจ จุนซู และจองซู หลายต่อหลายครั้งที่เขาเหนื่อยจนเผลอหลับไปบนรถเมล์ และนั่งเลยป้ายอยู่บ่อยๆ ทำให้ต้องนั่งรถเมล์สายเดิมซ้ำไปซ้ำมาแบบนั้น
หลังจากที่ได้เห็นภาพของเพื่อนร่วมฝึกหัดมาด้วยกัน และน้องชายที่สนิทด้วย อย่างจุนซู ได้เดบิวต์ในนาม TVXQ ไปก่อนหน้าแล้ว ...เมื่อเขาได้ข่าวการเดบิวต์ของตัวเอง ว่าได้รับเลือกให้เป็นหนึ่งในสมาชิกบอยแบนด์กลุ่มใหม่ของ SM ก็ตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก จนต้องถามคังอินซ้ำหลายๆรอบ เพื่อให้แน่ใจว่าเขาไม่ได้ฝันไป
แต่ก่อนที่จะได้เดบิวต์ เขาจำเป็นจะต้องลดน้ำหนักที่ค่อนข้างมากเกินความจำเป็นออกถึง 10 กิโล ดังนั้น ในแต่ละวัน เขาจึงควบคุมอาหารของตัวเอง โดยทานแต่เดนจังชีเก (แกงเต้าหู้) ...และไดเอทอย่างเอาเป็นเอาตาย เพราะมันคือด่านสุดท้าย ก่อนที่จะถึงจุดหมายที่เขารอคอยมานานแสนนาน
ในหนึ่งวัน เขาจะออกวิ่ง 1 ชั่วโมง อาหารทั้งสามมื้อนั้นเป็นเดนจังชีเกกับข้าวครึ่งถ้วย ... รสชาติมันช่างจืดชืด และยังคงติดลิ้น ยากที่จะลืม
และในที่สุด วันที่เขารอคอยมานานแสนนานก็มาถึง ซองมินจึงพยายามอย่างหนัก เพื่อที่จะยืนอยู่บนเวทีได้โดยที่ไม่ประหม่า จากเด็กหนุ่มที่เคยทำตัวเหมือนท่อนไม้ ที่ไร้ตัวตน เขาพยายามเป็นอย่างมากที่จะแสดงออก และทำให้ผู้คนหันมาสนใจเขา ... พยายามอยู่อย่างนั้น ในช่วงแรก มันอาจจะฝืนอยู่บ้าง ที่ต้องมาทำตัวโอเว่อร์แอ็คติ้ง ทั้งๆที่นิสัยจริงๆของเขามันไม่ใช่ ... แต่เมื่อเวลาผ่านไป เขาก็รู้สึกสนุกกับมัน และมันก็ติดเป็นนิสัยของเขาไปเสียแล้ว ที่เมื่อเจอแฟนคลับผู้หญิง เขาจะต้องทำตัวน่ารักโดยอัตโนมัติ
ซองมินกลายเป็นคนที่มีสองบุคลิกในตัวเอง และบางที เขาเองก็ยังนึกสับสนกับตัวเองอยู่ ว่าทุกวันนี้ นิสัยที่แท้จริงของเขานั้นคืออะไร แต่ด้วยภาพลักษณ์ที่ออกมานั้นดูเป็นเด็กที่น่ารักในสายตาแฟนๆ เขาจึงรู้สึกว่า เขาควรจะน่ารักเช่นนี้ต่อไปเรื่อยๆ ...และเกิดความรู้สึกว่า "ไม่อยากโต ไม่อยากแก่" ...เมื่อก่อน ซองมินค่อนข้างจะเคร่งเรื่องอาวุโสอยู่มาก รุ่นน้องทุกคนจะต้องเรียกเขาว่าพี่ ...แต่ปัจจุบันกลับไม่เป็นเช่นนั้น เพราะแค่เพียงซีวอนหลุดปากพูดว่า "พี่ซองมิน" เขาก็จะหันไปจ้องตาแทบถลนโดยทันที ... เขายังอยากเป็นเด็กน้อยน่ารักในสายตาแฟนๆ
แต่สำหรับแฟนคลับสาวๆ ที่อายุมากกว่าเขา เขาจะตามใจพวกเธอมาก หากใครที่อายุมากกว่า แต่ถ้ามันจะมีความสุขหากเธอได้เรียกเขาว่า Oppa ...ซองมินก็ยินยอมที่จะเป็นให้กับเธอ
และในเวลาว่าง หากอยู่ที่อพาร์ตเม้น หน้าที่ประจำของเขาก็มักจะเป็น พ่อครัวประจำบ้าน เนื่องจากในหอพักนั้น (คนละหอกับฮันคยอง) มีเพียงเขาที่ทำอาหารได้อร่อยที่สุด จึงมักจะเป็นคนคอยทำอาหารให้คนอื่นๆรับประทาน และในหลายๆครั้ง ก็มักจะหาเมนูใหม่ๆมาลองทำ ซึ่งโดยส่วนมากก็คงจะหนีไม่พ้น อาหารจำพวก ฟักทอง ... และเหยื่อประจำที่จะโดนเป็นหนูทดลองก็คือ ชินดง
นิสัยของซองมินนั้น ค่อนข้างจะขี้จุกจิก และขี้บ่น เนื่องจากเขาคลุกคลีอยู่กับแม่มาก จึงติดนิสัยของผู้หญิงมา ...และนิสัยพวกนี้นี่เอง ที่สามารถทำให้จอมโหดของวงอย่างคังอินนั้นขยาดได้ เพราะคังอินสามารถต่อกลอนได้กับทุกคน เว้นแค่เพียงซองมิน ที่เขาจะพยายามหลีกหนีให้ไกลที่สุด
มีอยู่ครั้งหนึ่ง ที่จงอุน (เยซอง) กับรยออุค นั้นหยอกกันเล่น โดยวิ่งไล่กันไปบนที่นอนของสมาชิกทุกคน แต่ความซวยก็บังเกิดขึ้น เมื่อเตียงนั้นดันหักลง และเป็นเตียงของซองมินพอดี ... คำแรกที่คังอินพูดก็คือ "หักที่เตียงใครไม่หัก ..พวกนายสองคนอยู่รับกรรมไปก็แล้วกัน ชั้นเผ่นก่อนล่ะ" ... และก็เป็นไปตามคาด ทั้งรยออุคและเยซองถูกบ่นกันเสียจนหูชา และอีกคนที่เคยเจอมากับตัวก็คือชินดง ที่เผลอไปแกล้งซองมินเข้า และเขาก็ไม่พอใจ จึงกลายเป็นว่า วันนั้นทั้งวันที่ชินดงโดนซองมินบ่น และต่อให้เขาเดินหนี ซองมินก็ยังคงเดินตามเพื่อที่จะบ่น ทำเอาเจ้าหมูน้อยถึงกับประสาทกินเลยทีเดียว
และด้วยความที่เขาชอบสีชมพูมาก เมื่อมีแฟนคลับนำของมาให้ สมาชิกทุกคนก็มักจะนำของมากองรวมกัน เพื่อที่จะแยกว่าของใครเป็นของใคร แต่ถ้าหากมีของชิ้นใดที่สีชมพู ซองมินจะรีบคว้ามาหอบเอาไว้ในทันที โดยไม่สนว่าจะเป็นของชนิดไหน หรือว่าเป็นของใคร และเพื่อนๆในวงก็รู้ดี ว่าสีชมพูนั้นจะต้องยกให้กับซองมินเพียงผู้เดียว
ซองมินค่อนข้างจะขี้น้อยใจ และหวั่นไหวง่ายกับเรื่องราวที่เกี่ยวกับแฟนคลับ เขาจึงมักจะถูกเพื่อนๆแกล้งล้ออยู่เสมอ ว่า "ระวังแฟนๆไม่รัก" ... และมันจะกระทบต่อสภาพจิตใจของเขาได้อย่างรวดเร็ว เพราะถ้าหากโดนอำหรือโดนล้อเรื่องนี้หนักๆเข้า น้ำตาก็พาลจะไหลเอาง่ายๆ
เมื่อมีเวลาว่างจากงาน ซองมินจะรีบกลับบ้านทุกครั้ง เพราะบ้านของเขานั้นอยู่ห่างจากที่พักไม่มาก และสามารถไปกลับได้ในเวลาอันสั้น นอกจากนี้ สิ่งที่เขาชื่นชอบมาก นอกจากการทำอาหารและศิลปะการต่อสู้แบบจีน ก็คือ การถ่ายรูป โดยจะมีกล้องส่วนตัวที่มักจะพกไปไหนมาไหนด้วยตลอด และคอยเก็บภาพประทับใจจากที่ต่างๆเอาไว้ รวมถึงภาพแฟนคลับในแต่ละที่ที่เขาไปด้วย
แม้ว่าเมื่อก่อน กระต่ายน้อย จะเป็นเช่นไร ... แต่สิ่งที่เขาพยายามก็ได้ประสบความสำเร็จแล้ว การพยายามปรับเปลี่ยนบุคลิกของตัวเองไม่ใช่เรื่องง่าย แต่เขาก็พยายามจนสำเร็จ หลายๆคนอาจจะเคยเห็นซองมินในเวลาที่เคร่งขรึม ไร้รอยยิ้ม และเหม่อลอย .. นั่นคืออีกหนึ่งตัวตนที่แท้จริง เป็นนิสัยที่ติดตัวมาตั้งแต่เด็กของเขา แต่ในเวลาที่เขายิ้ม เขาร่าเริง และทำตัวน่ารักๆ เขาก็ไม่ได้เสแสร้งเช่นกัน
ความคิดเห็น