เขา รับไม่ได้ที่พี่ชายมีอะไรกับคู่หมั้นที่ตนกำลังจะแต่งงานด้วย จึงหนีมาพักใจที่ทะเล
เธอ มาเพื่อทิ้งร่างและฝากวิญญาณไว้กับทะเล
แต่เขา... ฉุดเธอขึ้นมาจากกระแสน้ำและเกลียวคลื่น พร้อมกับมอบชีวิตและความทรงจำใหม่ให้เธอ
และเธอ... ไม่เคยคร่ำครวญหาอดีตและความทรงจำที่หายไป
...คุณจะรู้หรือเปล่า? ถ้าพรหมลิขิตส่งใครสักคนมาให้ ในวันที่คุณอ่อนแอและสับสน...
ท้องฟ้ายามราตรีช่างมืดมิด ราวกับจะกลืนกินทุกอย่างให้หายไปในเงาของพระจันทร์ คลื่นสาดซัดอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย หอบเอาลมทะเลพัดเข้าหาฝั่งจนเกือบหนาวเหน็บในเวลากลางคืน
แต่ชายหนุ่มยังคงเดินต่อไปอย่างไรจุดหมาย... แม้จะหนาวกาย หากเทียบไม่ได้กับความหนาวใจ
ท้องทะเลยามค่ำคืนช่างเงียบเหงานัก เสียงคลื่นซัดมาช่างฟังดูเศร้าสร้อย พร้อมกับเสียงคร่ำครวญของสายลมที่ตามกันไม่ห่าง สุดเวิ้งทะเลมีเพียงความมืดจนเกือบจะดูว่างเปล่า
ทะเลจะอ้างว้างเหมือนเขาตอนนี้หรือเปล่า ทะเลจะเหน็ดเหนื่อยบ้างไหมกับการซาดคลื่นกระทบฝั่ง สายลมไม่ท้อบ้างหรือไรที่ต้องวิ่งตามคลื่นทะเลไม่หยุดหย่อน
ตอนนี้เขาเหนื่อยเหลือเกิน...
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น