ลำดับตอนที่ #68
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #68 : --------------------------- ป่าแห่งความมืด
ป่าแห่งความมืด
โฉนดที่ดินเลขที่ 68
เมืองแมเธอร์ส นครโกเอเทีย
มณฑลซามิกินา แคว้นแห่งน้ำตา
ค่าอุดหนุนการท่องเที่ยวทางธรรมชาติ 50 เหรียญดาร์คคิส
(จ่ายเป็นของขวัญ 50แต้ม พร้อมลงนาม)
>จ่ายค่าอุดหนุนการท่องเที่ยวทางธรรมชาติที่นี่<
เลดี้ผู้มีนัยตาเศร้า เพราะหน้าที่ดูดชับความเจ็บปวดของเหล่าวิญญาณ
เพื่อให้พวกเขาไปไปสู่พบหน้าอย่างสงบ
เมื่อครั้งนางอ่อนแอ อ่อนแรง และหม่นหมอง
หนื่งในสามผู้ครองอันทราได้ค่อยๆลืมตา และครอบครองร่างเธอได้สำเร็จ
นางได้พบเจ้าชายกุหลาบม่วง ได้รู้ถึงความรักมายมายที่มีให้เลดี้ตาสองสีคนนั้น
แผนร้ายจื่งบังเกีดในใจ
'ผู้ที่ทำให้ชารม์น้องข้าต้องหลับไหล มันก็ต้องได้รับชตาเช่นเดียวกัน'
"เจ้าชายกุหลาบม่วงเอ๋ย ด้วยจุ่มพิษมนต์ตราแ่ห่งรักของเจ้า จ่งเปลี่ยนกุกลาบน้ำเงินทั่วแค้วน แล้วแทนที่ด้วยกุหลาบม่วงซะ เมื่อพวกมันเบ่งบานนางผู้เจ้าหมายปองจะหลับไหล จ่งช่อนนางไว้จนคืนเดือนมืด แล้วนางจะเป็นของเจ้าไปตลอดกาล"
คำยั่วยุไม่กี่คำก็ทำให้ผู้มีรักอย่างลุ่มหลงคล้อยตาม
กุญแจประตูกลแห่งเสฤนทางสายกุหลาบดอกต่อไปคือ
"สุดท้ายมาถึงพึงหยุดก่อนแล้วค่อยก้าวค่อยๆหามอย่าอาวร ยื่นมือไปก่อนนิ้วนั้นครบบรรจบเส้นชัย"
โฉนดที่ดินเลขที่ 68
เมืองแมเธอร์ส นครโกเอเทีย
มณฑลซามิกินา แคว้นแห่งน้ำตา
ค่าอุดหนุนการท่องเที่ยวทางธรรมชาติ 50 เหรียญดาร์คคิส
(จ่ายเป็นของขวัญ 50แต้ม พร้อมลงนาม)
>จ่ายค่าอุดหนุนการท่องเที่ยวทางธรรมชาติที่นี่<
เลดี้ผู้มีนัยตาเศร้า เพราะหน้าที่ดูดชับความเจ็บปวดของเหล่าวิญญาณ
เพื่อให้พวกเขาไปไปสู่พบหน้าอย่างสงบ
เมื่อครั้งนางอ่อนแอ อ่อนแรง และหม่นหมอง
หนื่งในสามผู้ครองอันทราได้ค่อยๆลืมตา และครอบครองร่างเธอได้สำเร็จ
นางได้พบเจ้าชายกุหลาบม่วง ได้รู้ถึงความรักมายมายที่มีให้เลดี้ตาสองสีคนนั้น
แผนร้ายจื่งบังเกีดในใจ
'ผู้ที่ทำให้ชารม์น้องข้าต้องหลับไหล มันก็ต้องได้รับชตาเช่นเดียวกัน'
"เจ้าชายกุหลาบม่วงเอ๋ย ด้วยจุ่มพิษมนต์ตราแ่ห่งรักของเจ้า จ่งเปลี่ยนกุกลาบน้ำเงินทั่วแค้วน แล้วแทนที่ด้วยกุหลาบม่วงซะ เมื่อพวกมันเบ่งบานนางผู้เจ้าหมายปองจะหลับไหล จ่งช่อนนางไว้จนคืนเดือนมืด แล้วนางจะเป็นของเจ้าไปตลอดกาล"
คำยั่วยุไม่กี่คำก็ทำให้ผู้มีรักอย่างลุ่มหลงคล้อยตาม
กุญแจประตูกลแห่งเสฤนทางสายกุหลาบดอกต่อไปคือ
"สุดท้ายมาถึงพึงหยุดก่อนแล้วค่อยก้าวค่อยๆหามอย่าอาวร ยื่นมือไปก่อนนิ้วนั้นครบบรรจบเส้นชัย"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น