กุว่ากุแมนแล้วนะ!! yaoi*

ผมเป็นคนธรรมดา เป็นชายแท้ในหมู่ชายแท้ อย่าถามว่าทำไม...เพราะคำตอบมีเพียงหนึ่งเดียวคือ

...ผมหล่อ -O-

โฮะๆ ถูกป้ะล่ะ? ก็ในเมื่อผมหล่อออกขนาดนี้ แล้วทำไมผมจะต้องไปสนบั้นท้ายกับอกราบๆของผู้ชายทำไมเล่า สมัยนี้มันต้องตูมๆสิ(?)!

แต่เพราะความฉลาดส่วนบุคคล ทำให้วันนั้นผมได้เพื่อนมาหนึ่งคน

ทุกคนบอกว่ามันหล่อ...แต่ผมว่าหน้าตามันดูเหมือนผู้ร้ายในหนัง...ดูเจ้าเล่ห์ได้อีก =O= (ผมไม่ได้อิจฉามันนะ)

ทุกคนบอกว่ามันเร้าใจ...แต่ผมว่านิสัยมันโคตรตัวโกงอ่ะ เลวได้อีก -_-;; (มันชอบประทุษร้ายหัวผม T^T)

ทุกคนบอกว่ามันเท่ห์...แต่ผมว่าผมเท่ห์กว่า มันดูโฉดจะตาย อย่างกับอันธพาลไถตังค์เด็กสองขวบ =_=

แต่ไม่รู้ทำไมพักนี้ผมถึงรู้สึกแปลกๆ

I dont know whats this feel called?

(ผมไม่รู้หรอกว่าความรู้สึกนี้มันเรียกว่าอะไร)

Truth, I always think were friend.

(ความจริงผมคิดมาตลอด...ว่าเราเป็นเพื่อนกัน)

But hey! Every time, I see him belong with another.

(แต่เฮ้! ทุกครั้งที่ผมเจอมันอยู่กับคนอื่น)

Ihurt so much.

(ผมเจ็บจริงๆนะ)

m so stupid that ve never known. What is it?

(ผมคงโง่จริงๆนั่นแหละที่ไม่เคยรู้ว่ามันคืออะไ)

But you know? Id though

(แต่ทุกคนรู้มั้ย? ผมคิดว่า....)

When I have time, Ill go to hospital.

(ไว้ว่างๆ ผมจะลองไปโรงพยาบาลดูล่ะ -O-)  

โฮะๆ เรื่องนี้ไม่เครียดเนอะ อิงหลักความเป็นจริงจากพี่ชายที่รัก คุคุ -..-


読みましょうね。 
(มาอ่านกันเถอะ)


けど読んだ、コムメントを書く　ください。　
(แต่อ่านเสร็จ คอมเม้นด้วยเน๊อะ -3-)





โฮะๆๆ รูปนี้ไอ้อิมเมจบลูมากกก ตรงอิมเมจที่สุดเลยอ่ะ น่าร๊ากกก (เคะได้ใจมาก คึคึ)

ปอลิง. แต่ไอ้ตัวต้นอิมเมจหน้ามันไม่น่ารักขนาดนี้หรอก TOT มันมีดีแค่ขาวกับหน้านิดๆโหน่ยๆ