ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Chapter II : โทรศัพท์โรคจิต [100%] (อัพเนื่องในเทศกาลสงกรานต์ ปล.ผ่านมาแล้ว)
โทรศัพท์โรคจิต!
หลังจากนั้นจากที่มีโทรศัพท์โรคจิตโทรมา ฉันก็ไม่ยอมเปิดเครื่องโทรศัพท์อีกเลย T^T ได้แต่นั่งสั่นงึกๆงักๆอยู่ในคอนโดตัวเอง จะแจ้งตำรวจฉันก็ไม่กล้าที่ไป!
ตอนนี้เหลืออีกแค่ 1 วัน ก็จะถึงวันเปิดภาคเรียนของบูลเบอร์รี่สคูลแล้ว ฉันก็ได้แต่เตรียมของที่จะต้องใช้ในการเรียนการสอนพรุ่งนี้
“เฮ้ออ ~ ครบซักที เหนื่อยจะตายอยู่แล้ว!”
ฉันบ่นพึมพำกับตัวเองด้วยความเหนื่อยล้าแสนลำบากในการจัดของ ทุกอย่างครบหมด..เหลือแต่! พาหนะ ที่จะไป ฮือๆ~TOT ยิ่งพี่ไอหมอกบอกว่ามันมีพวกโรคจิตเยอะซะด้วยสิ! แล้วฉันจะไปโรงเรียนได้ยังไง! เพราะยิ่งฉันก็เพิ่งโดนไอ่โรคจิตโทรศัพท์มาข่มขู่ TOT!!
แกล้งงอนแบบนี้เพื่อให้เธอง้อ..!
ตึ๊ด!
ฉันกดรับโทรศัพท์มือถือในขณะที่เสียงเรียกข้าวของมือถือนั้นเพิ่งดังมาไม่กี่วินาที
“ไอ่โรคจิตแกยังคิดที่จะโทรศัพท์มาอีกนะ! นายต้องการอะไรกัน!! TOT”
(โรคจิตอะไรของเธอมิซากิ -*- นี่ฉันเทปเปนะ)
“ท..เทปเป เธอเองเหรอ!”
(นี่!มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น หะ!มิซากิ)
“ป..ปล่าวไม่มีอะไร.!”
(แน่ใจนะ!)
“แน่ใจอย่างยิ่งT^T”
ฉันพูดไปสะอึกสะอื้นไป แต่ก็ยังพยายามทำเสียงให้เข้มแข็งและนุ่มนวลเพื่อไม่ให้เทปเปสงสัย
(ฉันจะมาบอกเธอเรื่องที่ฉันจะไปเมืองไทยน่ะ!..”)
“…”
(ฉันจะไปเร็วกว่ากำหนดนะ! ประมาณสิ้นเดือนนี้ แล้วฉันจะอยู่กับเธอยาวเลยจนกว่าจะถึงวันคอนเสิร์ตกับวันแต่งงานของพี่ที่รู้จัก -_-“)
“ทำไมถึงมาเร็วกว่ากำหนดล่ะ! แล้วเรื่องเรียนเรื่องงานของเธอล่ะ!”
(เถอะน่า…ฉันบอกว่าจะไปก็จะไปสิ ไปละนะฉันต้องซ้อมร้องเพลงต่อ)
“อืม -*-“
ตู๊ด..
ปลายเสียงของโทรศัพท์ดับไปด่วนความเร่งด่วนของผู้พูด เห้ออ!เทปเปก็ดื้อแบบนี้ซะทุกที เป็นแบบนี้ตั้งแต่เด็กๆแล้วฉันก็ไม่รู้เหมือนกันเพราะอะไร -*-
ติ๊ก ต๊อก
เสียงนาฬิกาส่งเสียงบอกเวลาชวนให้ต้องมองไปดูว่าขณะนี้เป็นเวลาเท่าไหร่แล้ว..
ฉันหันไปดูอย่างมีจุดหมายว่าขณะนี้เวลาเท่าไหร่ แต่ได้รับคำตอบจากเข็มและตัวเลขมาว่าเป็นเวลาสี่ทุ่มกว่าๆแล้ว..
ฉันล้มตัวไปนอนบนเตียงด้วยความเหนื่อยล้าและความหวาดกลัวของวันพรุ่งนี้!! ว่าจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นกับตัวฉันบ้าง แต่นะ!..ถึงมันจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นมันก็ต้องเผชิญอยู่ดี!!
แสงแดดอุ่นๆลอดผ่านจากผ้าม่านมาสอดส่องในห้องและใบหน้าของฉันแสดงถึงว่าเป็นเวลาเช้าแล้ว !!
“ห๊ะ!! ตอนนี้กี่โมงแล้วเนี่ย..!!”
ฉันหันไปมองนาฬิกาลายสตอเบอร์รี่สีแดงที่วางอยู่บนตัวด้วยความเมาหลับ - - และก็พบว่า…
“กรี๊ดดด O__o!! สายแล้ววว~”
ฉันรีบไปอาบน้ำอาบท่าแต่งตงแต่งตัวด้วยความเรียบร้อยพร้อมกับรีบวิ่งลงคอนโดมาอย่างเร่งรีบพร้อมกับวิ่งไปฝากกุญแจห้องไว้ที่เคาท์เตอร์
“เดี๋ยวก่อนค่ะ!! คุณมิซากิ”
สาวหน้าใสจากหน้าเคาท์เตอร์เรียกฉันหลังจากที่ฉันหันหลังกลับจากเคาท์เตอร์อย่างเร่งรีบ!
“คะ??”
“มีคนมารอพบคุณตั้งแต่เช้าแล้วค่ะ ตอนนี้เค้ารออยู่ที่โซฟารับแขก ^^”
ใครนะที่มาพบฉันตอนนี้~ ฉันรีบนะจะบอกให้ TOT
ฉันรีบวิ่งมาที่โซฟารับแขกเพื่อจะมาพบกับบุคคลผู้นั้น ปรากฏว่าพอไปฉันก็เจอแต่ชายหนุ่มร่างสูงคนใส่แว่นดำ และที่สำคัญ…ใส่ชุดสูทกับเนคไทสีดำแดง เหมือนเครื่องแบบ บูลเบอรี่สคูล นายนี่เป็นใครกัน!!? o__O!
“ตื่นแล้วสินะยัย ‘ตุ๊กตาผีญี่ปุ่น’ “
มีคนๆเดียวเท่านั้นที่พูดแบบนี้ได้…. คนๆนี้คือ นายต้นน้ำ =[]=!~
“น..นายซอมบี้ !!”
“เรียกฉันแบบนี้เดี๋ยวฉันก็ไม่ให้เธอนั่งรถไปกับฉันด้วยซะหรอก!”
“แล้วใครใช้ให้นายมารับฉัน!”
“ก็ฉันบอกแล้วไงว่า ฉันจะไปรับไปส่งเธอน่ะ ^^~”
“….”
“แต่มีข้อแม้ว่าเธอต้องทำอะไรอย่างนึงให้ฉัน!”
“ทำอะไร! นายจะบอกวันเปิดเทอมด้วยไม่ใช่เหรอไง!”
“แต่ไม่ใช่เวลานี้ ^^”
“นายนี่มัน - -^^”
หลังจากที่ฉันกับนายต้นน้ำเถียงกันหอมปากหอมคอแล้ว นายนั่นก็พาฉันไปที่รถของนายนั่นทันทีก่อนที่จะเข้าเรียกช้า!
“รถเครื่องเนี่ยนะ..!”
ฉันมองไปดูสภาพรถที่นายต้นน้ำขี่ ปรากฏว่ามันเป็นรถเครื่องสีแดงๆเก่าๆ แทนที่จะเป็นรถยนต์ หรือไม่ก็ รถแท็กซี่ของพ่อนายนั่น!!
“อืม รถเครื่อง”
“-- --^^”
“เธอมีปัญหาอะไรหรือเปล่าล่ะ ^w^”
“…”
ฉันได้แต่เงียบพร้อมกับจ้องหน้าอันกวนๆของนายซอมบี้หรือนายต้นน้ำ ที่ทำตาปากแสดงถึงความเป็นหนุ่มเจ้าทะเล้น..เจ้าเล่ห์!
“ขึ้นรถสิ! หรือเธออยากไปโรงเรียนสาย?”
“แล้วจะให้ฉันนั่งไหน -_-“
“เธอจะนั่งหน้ารถเหมือนเด็กสามขวบก็ได้ ฉันไม่ว่าหรอก”
นายนั่นทำหน้าทะเล้นอีกครั้ง ก่อนที่จะกวักมือเรียกฉันเพื่อให้ไปขึ้นรถ โธ่!...ทำใจดีไปรับไปส่งที่แท้นายมันก็มีแผนชั่วๆแฝงอยู่เหมือนกันนั่นแหละ!!
ฉันกระโดดขึ้นไปนั่งหลังนายต้นน้ำก่อนที่จะเอามือจับท้ายรถเอาไว้เพื่อกันตก
“เธอไม่กลัวตกหรือไงเอามือจับตรงนั้นน่ะ?”
“ไม่ = = อยู่ที่บ้านฉันก็ทำแบบนี้ตั้งแต่เด็กก็ไม่เห็นจะตก”
“ถ้าเธอมั่นใจฉันก็จะซิ่งแล้วนะ!”
“ซิ่ง?...”
ฉันทวนคำที่นายต้นน้ำพูดมา แต่..ว่าไงนะ ซิ่งงั้นเหรอ!! =[]=~
บรื๊นนน!!
เสียงรถสีแดงคันเก่าๆเร่งเกียร์ขึ้นเรื่อยๆแบบไม่กลัวคำว่า ‘ตกรถ’ เลยแม้แต่น้อย
“นายทำบ้าอะไรของนายน่ะ! ฉันจะตกรถอยู่แล้วนะ TOT!”
“จะตกก็กอด ‘เอว’ ฉันไว้สิ”
“กอดเอว -0-?”
ตาบ้าจะให้ฉันกอดเอวนายเนี่ยนะ มันงามไส้เกินไป! Y_Y แต่ฉันก็จะตกรถอยู่แล้ว ฮือๆ
ฉันตัดสินใจที่จะกอดเอวนายซอมบี้เพื่อที่จะได้ไม่ตกรถ - -^ แต่ถ้าฉันทำแบบนี้คนอื่นก็จะมองฉันด้วยความประสงค์ร้าย = =.. เพราะยิ่งนายนี่เป็นหนุ่มฮอตของโรงเรียนด้วย ฉันก็ยิ่งแย่เข้าไปใหญ่!
“เดี๋ยวฉันจะไปรับไปส่งเธอทุกวันละกัน เพราะเดี๋ยวนี้พวกโรคจิตมันเยอะเธออาจจะมีอันตรายได้”
“ไม่ใช่ว่านายมีข้อแลกเปลี่ยนหรอกหรือไง -_-“
“อย่างนั้นก็ถือว่าถูก!”
“แต่ว่านะ พวกโรคจิตน่ะ อย่าไปพูดถึงพวกนั้นเลยวันก่อนฉันก็เพิ่งโดนมา T_T”
“พวกมันทำอะไรเธอ!!?”
“มันโทรศัพท์มาหาฉันตอนที่ฉันอาบน้ำอยู่แล้วทำเสียงซี๊ดๆ แถมยังบอกว่าต้องการ ตู๊ดตู๊ด อย่างนั้นด้วย TOT”
“ฮ่าๆ ตอนเธออาบน้ำวันที่เธอเจอฉันวันแรกใช่ไหม?”
“ใช่ T_T”
“ไอ่โรคจิตที่เธอบอกน่ะ ฉันเอง!”
“ห๊ะ ! นายเอง แสดงว่านายเป็นโรคจิตน่ะสิ นายต้องการอะไรกัน!!”
ที่แท้ไอ่โรคจิตคนนั้นคือ…นายนี่ เองงั้นเหรอ!!
“จะบ้าเหรอฉันไม่ใช่โรคจิตนะ -_-v”
“แล้วนายโทรมาแบบนั้นทำบ้าอะไร! แล้วนายรู้เบอร์ฉันได้ยังไง?”
“ฉันโทรมาหาเธอเล่นๆน่ะ ส่วนถามว่ารู้เบอร์ได้ยังไง เอาเป็นว่าฉันรู้ละกัน ^^”
กวนเข้าไปฉันไม่อยากได้คำตอบแบบนี้! ฉันเครียดนะ T__T
“แล้วนายรู้ได้ยังไงว่าฉันอาบน้ำอยู่!”
“ก็มันมีเสียงน้ำนิ =__=”
“แล้วนายรู้ได้ยังว่าฉันถอดเสื้อผ้าหมดแล้ว!”
“ฉันไม่ได้คุยกับเธอ ฉันคุยกับน้องสาวฉัน น้องฉันมันวานเอาผ้าเช็ดตัวไปให้ในห้องน้ำน่ะ พอดียัยนั่นลืมหยิบไปด้วย แต่มันไม่กล้าออกมา ว่าแต่นะ ตอนนั้นเธอถอดหมดแล้วเหรอ^^”
“ตาบ้า -///- แล้วทำไมนายต้องทำเสียงซี๊ด!!”
“มาม่ามันเผ็ดน่ะ ก่อนหน้านี้น้องสาวฉันมันแกล้งฉันเล่นหยิบพริกใส่มาม่าให้ต้องห้าซอง =[]=~”
“แล้วนายบอกว่าต้องการแบบนั้นแล้ว …เอ่อ ตู๊ดๆล่ะ TOT!”
“ฉันบอกว่าต้องการแบบนั้นเพราะว่าฉันไม่รู้ว่าฉันต้องการอะไรเพราะโทรไปเล่นๆเฉยๆ ส่วนเสียงตู๊ดๆ เธอแน่ใจนะว่าเป็นเสียงฉัน!”
ก็มีแต่เสียงนายคนเดียวมันจะเป็นเสียงใครอีกล่ะ T__T
“แน่ใจ?”
“เธอนี่บ๊องจริงๆนะ นั่นมันเสียงโทรศัพท์มันหลุดไม่ใช่เหรอไง!”
“อ่า….”
ฉันได้แต่อ้าปากค้างอยู่อย่างงั้น จนนายต้นน้ำเลี้ยวรถเข้าไปโรงเรียนไป บรรยากาศในร้องเรียนต่างมีแต่ความเงียบ…และมีผู้คนเรียงแถวเคารพธงชาติกันเป็นแถว =[]+!~ แสดงว่าฉันมาช้างั้นเหรอเนี่ย!!
“สองคนนั่นหยุดก่อนสิ -_-+”
เสียงแหลมปรี๊ดดังมาจากข้างหลังของฉันและต้นน้ำในขณะที่กำลังลงจากรถ ฉันและนายนั่นต่างหันหลังเพื่อไปหาต้นเสียงนั่น
“กรี๊ดด~ ครูต้นน้ำ >O<”
ต้นเสียงที่แหลมนั่นไม่ใช่ใครที่ไหน แต่กลับเป็นยัยคุณครูสาวที่อยู่ตรงโต๊ะลงทะเบียน = =^
“สวัสดีครับ เจฟฟี่ ^^”
ที่แท้ยัยคุณครูคนนี้ชื่อ เจฟฟี่ งั้นเหรอ!! ชื่อฝรั่ง แต่หน้าตาเกาหลี~!
“สวัสดีค่ะสุดหล่อ ว่าแต่เด็กนี่เป็นใครคะ?”
ยัยเจฟฟี่พูดขึ้นมาพร้อมกับใช้หางตาอันแหลมคมมองมาที่ฉันด้วยนัยน์ตาเขม่ง
“อ๋อ..นักเรียนโรงเรียนเรานี่แหละครับเขาขอติดรถมาด้วย ^^”
นายต้นน้ำพูดไปยิ้มเสาะที่มุมปากแสดงถึงความเจ้าเล่ห์ไป ว่าแต่ใครขอติดรถนายมากัน นายต่างหากที่มารับฉันถึงคอนโด!!
“อ๋อ..! โล่งอก แต่นะ เธอมาสายเธอต้องถูกทำโทษ!”
ยัยเจฟฟี่หันมามองฉันพร้อมกับตะคอกใส่ ‘ทำโทษ’ งั้นเหรอ ฉันคนเดียว? แล้วนายต้นน้ำล่ะ นายนั่นก็มากับฉันนะ -_-v
“ไม่ทำโทษผมด้วยล่ะครับ ผมก็มาสายเหมือนกัน~”
“เจฟฟี่ไม่ทำโทษคนหล่อหรอกค่ะ >O<”
“แหะๆ ^^”
นายต้นน้ำยิ้มแห้งๆ พร้อมกับทำตาเจ้าเล่ห์มาที่ฉัน! ทำไม…นายนี่ก็มากับฉัน เรามาพร้อมกัน มาด้วยกัน แต่ฉันกลับโดนทำโทษคนเดียวเนี่ยนะ!! มันไม่ยุติธรรมไปหน่อยแล้ว =_=
“เธอมายืนตรงนี้!”
ยัยเจฟฟี่เรียกฉันเพื่อไปยืนตรงที่ปากประตูโรงเรียนซึ่งมีนายต้นน้ำมองตามมาดูอยู่
“แล้วเอาไม้บรรทัดอันนี้คาบไว้ที่ปาก พร้อมกับยืนขาเดียว ^^”
พูดเสร็จแล้วยัยนั่นก็หยิบไม้บรรทัดที่วางอยู่ในป้อมยาม พร้อมกับบังคับให้ฉันอ้าปากคาบมันไว้ พร้อมกับยกขาฉันขึ้นเพื่อให้เหลือขาเดียว โหดไปแล้ว!!
“อยู่นี่จนกว่าพิธีเคารพธงชาติจะเสร็จสิ้น…ส่วนครูกับครูต้นน้ำจะยืนมองอยู่ตรงนี้แหละ”
“…”
ฉันได้แต่เงียบ ไม่เงียบได้ไง! ก็ฉันคาบไม้บรรทัดอยู่นี่ =[]=~~
ยัยนั่นพูดจบแล้ว กระวิ่งไปกระดี๊กระด๊าต้นน้ำที่นั่งอยู่เก้าอี้ข้างป้อมยาม เห็นแล้วหมั่นไส้ - -^ ส่วนนายต้นน้ำก็ได้แต่ยิ้มแห้งๆเท่านั้น แต่นายนี่ยิ้มก็น่ารักเหมือนกันนะเนี่ย >///< เอ๊ย! นี่ไม่ใช้เวลามาหลงความหล่อของนายนี่นะ ! ฉันลืมไปว่าฉันกำลังเป็นคนที่อับอายต่อสายตาประชาชนที่ผ่านไปผ่านมาอยู่!
ปี๊ดด!
เจ๊เจฟฟี่เป่านกขวีดขึ้นอีกครั้งในขณะที่มีนักเรียนหญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาในโรงเรียน เอ๊ะ! ว่าแต่นักเรียนหญิงคนนี้ดูคุ้นๆแหะ - -“
“เธอมาสาย! ต้องโดนทำโทษเหมือนยัยนี่!”
ยัยเจฟฟี่ชี้นิ้วมาทางฉันให้นักเรียนหญิงคนนั้นดูอย่างสะใจ เอ่อ…
“อ้าว! น้องมิกิ นิ”
“อ้าว! พี่ไอหมอก -0-!”
“อ้าว! ไอหมอก!” นายต้นน้ำพูดขึ้น
จะ อ้าว กันอีกนานไหมเหอๆ - -\\
“เจฟฟี่ครับ ไม่ต้องทำโทษเด็กคนนี้หรอกครับพอดีเธออาจจะมีธุระก็ได้ ^^”
นายต้นน้ำแก้ต่างแทนพี่ไอหมอก ชิ! ทีฉันมากับนาย นายยังไม่แก้แทนฉันเลยมัวแต่ทำหน้าตาชั่วร้ายอยู่ได้~!
“เหรอคะ?”
“ไม่หรอกค่ะ หมอกมาสาย ยังไงหมอกก็ต้องถูกทำโทษตามกฎหมายค่ะ”
-0- พี่ไอหมอกนี่คนดีจริงๆ ทีอย่างฉันไม่อยากโดนทำโทษ แต่พี่ไอหมอกอยากโดนทำโทษซะงั้น!?
“ไอหมอก!”
“อย่าเถียงเลยค่ะคุณครูต้นน้ำ ในเมื่อหมอกทำผิดหมอกจะพร้อมที่จะโดนทำโทษค่ะ ^^”
“อย่าขัดใจเด็กเลยนะคะ ต้นน้ำ เด็กเขาอยากโดนก็ปล่อยให้เขาโดนไป >O<”
ยัยเจฟฟี่ดึงแขนนายต้นน้ำเอาไว้ พร้อมกับทำหน้าตาระรื่น หลังจากนั้นยัยนั่นก็เอาไม้บรรทัดอีกอันหนึ่งมาให้พี่ไอหมอกคาบ พร้อมกับยกขาเดียวเหมือนฉัน ยัยนี่โหดได้ใจจริงๆ - -*
“อ้าว! คุณครูเจฟฟี่ คุณครูต้นน้ำครับ ตอนนี้คุณครูคนอื่นๆรอทั้งสองคนอยู่นะครับ อย่าลืมสิครับว่าวันนี้มีประชุม”
“ครับๆจะไปเดี๋ยวนี้”
นายต้นน้ำรีบวิ่งไปทางที่ประชุม โดนที่มียัยเจฟฟี่วิ่งตามไปด้วย จริงๆเลยยัยคนนี้ - -^
“ไปทำยังไงมายังไงให้โดนทำโทษเนี่ยคะ น้องมิกิ”
“โดนใส่ร้าย ‘ป้ายสี’ น่ะค่ะ -_-“
“แย่จัง! ว่าแต่วันนั้นน้องลงทะเบียนลงเรียน กีตาร์กับร้องเพลง ใช่ไหมคะ?”
“อ่า..ใช่ค่ะ”
“ตอนนี้พี่ก็อยู่สายกีตาร์ค่ะ แต่พี่ไม่ได้เลือกอีกสายเป็นสายร้องเพลง พี่เลือกเรียนดนตรีไทยน่ะค่ะ ^^”
“อ๋อค่ะ ^^”
ติ๊งน่อง น๊อยน่อย… - -*
เสียงสัญญาณกวนๆดังขึ้นเพื่อจะบอกกล่าวอะไรไม่รู้
‘นักเรียนบลูเบอร์รี่สคูลโปรดทราบ…ขณะนี้ถึงเวลาพบครูส่วนตัวแล้วค่ะ !’
“พบครูส่วนตัว??”
ฉันทวนคำพูดของสัญญาณนั้นด้วยความงงๆ
“อ๋อ..! พบครูส่วนตัวน่ะค่ะ นักเรียนคนนึงจะมีครูปรึกษาคุมคนนึง”
=[]=!! ครูหนึ่งคนต่อนักเรียนหนึ่งคนงั้นเหรอ! โรงเรียนนี้มีกฎอะไรแผงๆแหะ
“เอ่อ..โรงเรียนนี้มีครูมากขนาดนั้นเลยเหรอคะ!”
“ก็ประมาณนั้นแหละจ๊ะ ^^”
โอ้วว~ อาฟเตอร์ช็อค! สุดๆไปเลยล่ะ - -^!
“ถึงเวลาพบครูส่วนตัวแล้วเดี๋ยวพี่ต้องไปแล้วล่ะ”
“อ๊ะๆ เดี๋ยวค่ะพี่แล้วจะรู้ได้ยังไงว่าคนไหนเป็นครูของหนู!?”
“ไปดูที่บอร์ดโรงเรียนจ่ะ ยังไงพี่ก็ต้องขอตัวก่อนนะคะ >O<”
“บายๆ ^ ^_/”
-บอร์ดโรงเรียน-
บรรยากาศเอ่อ..มีผู้คนมามุงบอร์ดกันอย่างคับคั่ง แล้วฉันจะเข้าไปยังไง! T^T
ตัดสินใจ! แทรกผู้คนเข้าไปซะเลย ฮ่า~
แทรกๆ
“หลบหน่อยค่า -0-“
ฉันพูดให้ผู้คนหลบพร้อมกับแทรกตัวเข้าไปเรื่อยๆ เบียดชะมัด - -^ และในที่สุด! ฉันก็ถึง~
ฉันมองดูบอร์ดพร้อมกับไล่ล่าหาชื่อตัวเอง มิซากิ!! เจอแล้วว ~ ครูประจำตัวจะเป็นใครน๊า >O< ขอให้เป็นครูที่ใจดีๆเถอะ..!
ครูประจำตัวของมิซากิ … เจฟฟี่ !!! ว่าไงนะ! ยัยนั่นเป็นครูประจำตัวของฉันเหรอ O__o!~ ไม่!!
คุยกันหลังไมค์...ก่ะไรเตอร์
คุณเคยทำอะไรให้ชาติบ้านเมืองหรือยัง!! ...? ปล. ไม่มีอะไรหรอกถามเล่นๆ =_=
วันนี้ไรเตอร์มาอัพเนื่องในโอกาสที่วันนี้อยู่(แถวๆ)วันสงกรานต์ T_T เอาใจทุกคนน่ะค่ะ zz! สงกรานต์นี้นักอ่านผู้น่ารักทุกท่านไปเที่ยวไหนกันมา >__< ไรเตอร์อยากจะบอกว่าไรเตอร์ได้ไปแถวยุโรป อิ๊ง(?)แลนด์ ฝรั่งเศษ (เศษขยะ -_-;) ล้อเล่นน่ะค่ะแหะๆ
ผู้อ่าน :: เฮ้ย! ไรเตอร์มันกวน... นี่หว่า? รุมกระทืบมันดีไหม??
ไรเตอร์ :: อย่าทำอะไรป้าเลย ป้าแก่แล้ว T[]T!!
เข้าเรื่องกันดีกว่า ... วันนี้ไรเตอร์เอาใจนักอ่านผู้น่ารักด้วยการพาป้าเจฟฟี่ เอ๊ย คุณครูสุดแรงนาม คุณเจฟฟี่ มาให้ทุกคนได้เชยชมกัน (ปล.อยากรู้ว่าป้าแกเป็นยังไงให้อ่าน -..-) ไรเตอร์ไม่มีอะไรจะพูดแล้ว แง๊ๆ! ... งั้นลาแค่นี้ก่อนนะคะนักอ่านทุกท่าน จ๊วบบบบ~!!
อยากรู้ข่าวสารว่าไรเตอร์อัพนิยาย + ติดธุระ + การเสียชีวิตของไรเตอร์ ให้กดแอดได้ที่หนูกระต่ายที่มันส่ายก้นหน้าหมั่นไส้เลยนะจ๊ะ แถม! ให้เตะก้นฟรี -..- หุหุ
ช่วยทำ Poll ให้ไรเตอร์วันละนิดจิตแจ่มใสนะเจ้าค่ะ!!
(แอบดูผลโพลว่าตอนนี้ต้นน้ำกับเทปเปกำลังสูสีกัน ส่วนสาวๆตกอันดับไป -0-)
ต้นน้ำ + เทปเป :: แน่นอนก็คนมันหล่อ!
มิกิ + เจฟฟี่ :: ใช่สิ ฉันมันไม่สวย T_T
อยากเป็นนักอ่านที่น่ารัก ช่วยคอมเมนต์ + โหวต ให้ไรเตอร์ด้วยนะคะ!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น