The Chronicles of Ares - นิยาย The Chronicles of Ares : Dek-D.com - Writer
×

    The Chronicles of Ares

    เรื่องราวของเทพสงครามและเหล่าก๊วนสหาย เทพมิได้สมบูรณ์แบบไปเสียทุกอย่าง ชาวเทพอย่างเราๆก็ย่อมมีผิดพลาดกันได้จริงไหม

    ผู้เข้าชมรวม

    5,807

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    30

    ผู้เข้าชมรวม


    5.8K

    ความคิดเห็น


    62

    คนติดตาม


    36
    หมวด :  แฟนตาซี
    จำนวนตอน :  47 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  26 มี.ค. 55 / 16:31 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    + +

    เสี้ยวหนึ่งจากไดอารี่ของอาเรส...
     
                    งานจวนใกล้จะเสร็จแล้วเวลาสามเดือนที่ยาวนานตามความรู้สึกของข้าใกล้จะจบลง ข้าไม่มีเวลาที่จะต้องมาตัดสินใจอะไรมากหนักในการลงดาบรวดเร็วและไร้ความเมตตา ไม่ว่าจะถูกหรือผิดใครจะร้องขอความปราณีก็ตามหน้าที่ก็คงยังเป็นหน้าที่ตลอดเวลาที่ผ่านมาข้ายังไม่ได้หยุดพักเลยสักนิดเวลาที่จะดื่มหรือกินยังไม่มี มันคงเป็นบาปกรรมอย่างหนึ่งที่ตกมาถึงข้าผู้ซึ่งมนุษย์ตราหน้าไว้ว่าซึ่งไร้ความกรุณา
     
                    เกราะอาถรรพ์ที่สวมอยู่บนร่างทำหน้าที่ของมันได้อย่างดีเยี่ยมชักจูงให้มนุษย์มดปลวกพวกนั้นคลุ้มคลั่งแม้แต่ข้าเองก็ไม่ต่างจากพวกมันเสียเท่าไหร่  ปิติยินดีเมื่อได้สับดาบลงไปบนร่างจนแหลกเหลวเป็นสุขเมื่อได้กลิ่นคาวเลือด โลหิตและเศษเนื้อของพวกมันซ่านกระเซ็นย้อมจนเกราะของข้ากลายเป็นสีดำกลิ่นเลือดเนื้อเน่าๆทำให้ข้าไม่ต่างจากปีศาจร้ายที่ยังมีชีวิต ข้าเดินย่ำไปบนซากศพที่นอนทอดกายสอดส่ายตามองหาเป้าหมายไม่ก็รับการโจมตีจากมนุษย์ที่บ้าคลั่งที่ถูกเกราะดึงดูดเข้าหา
     
                    เหล่าแร้งบริวารของข้าล้วนยินดีที่ได้ฉีกทึ้งจิกกินซากศพจนอิ่มหนำ พวกมันสองสามตัวเดินตามข้ามาไม่ต่างจากหมาล่าเนื้อ แววตาของมันเปล่งประกายราวกับหัวเราะเย้ยหยันเหยื่อรายล่าสุดร่วงลงเบื้องหน้าข้า  ถึงแม้ยังไม่สิ้นชีพดีมนุษย์นั้นก็ถูกพวกมันเข้ามารุมทึ้งชายผู้โชคร้ายกรีดร้องอย่างโหยหวน  ข้าคิดว่าเขาคงจะยินดีที่จะตายด้วยคมดาบของข้ามากกว่าที่จะถูกจิกและฉีกทึ้งกินเสียทั้งยังเป็นๆ 
     
                    ยามค่ำคืนภายใต้ดวงจันทร์ที่กลมโตคืนนี้นางโคจรเข้าใกล้พื้นพสุธามากเหลือเกินเสียงคร่ำครวญโหยหวนของเหล่าหมาป่าที่หอนรับทอดกันเป็นห้วงๆ  ร่างสีดำๆของมันตัดกับสีเหลืองนวลที่ส่องกระจ่างยิ่งนัก  ทันทีที่ข้าตวัดดาบเหวี่ยงลงตัดแขนชายคนสุดท้าย หูของข้าก้องไปด้วยเสียงกรีดร้องโหยหวนปิติยินดีของผีร้ายที่ถูกกักในสนามรบ  พวกเขากำลังจะถูกปลดปล่อย  บุตรแห่งราตรี เทพแห่งความตายทานาทอสจะพาพวกเขากลับสู่ดินแดนเบื้องล่าง  เมื่ออาถรรพ์สิ้นสุดลงไปพร้อมๆกับนักรบคนสุดท้ายที่รอดชีวิตออกจากสนามรบแห่งนี้... 


     *-*    หนึ่งในภารกิจของอาเรสเกี่ยวพันกับ secret women เช่นไร โปรดติดตาม


    ขอขอบคุณสำหรับนักอ่านทุกท่านที่เข้ามาอ่าน


     

    ขอขอบคุณอย่างเป็นทางการสำหรับความใจดีของ ท่าน Sylphine Sylphgale ที่ช่วยตรวจหาคำผิดให้ ขอบใจและชอบใจจริงๆจ๊ะ
    แฟนอาร์ต จากท่าน 39-7 SJC
    ขอบคุณและ ชอบใจมากเลย
       

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    "แวะมาเยี่ยมครับ"

    (แจ้งลบ)

    “รั่ว” พริบตาแรกที่อ่านรู้สึกอย่างนี้เลยครับ ไม่รู้จะสรรหานิยามอะไรมาพูดเลยจริง ๆ (พ่วงด้วยความรู้สึกว่าซวยล่ะจะรู้เรื่องไหมนี่ เพราะชื่อเยอะแยะมากมายก่ายกอง ส่วนตัวเป็นคนความจำสั้นมาก แถมไม่รู้เรื่องเทพนิยายกรีก-โรมันเลยนี่สิ พอตั้งสติได้เลยตัดสินใจไม่จำเลยสักชื่อให้ท่านอธิบายมาดีกว่า) เรื่องการใช้ภาษา ขอสารภาพว่าเป็นอะไรบางอย่าง ... อ่านเพิ่มเติม

    “รั่ว” พริบตาแรกที่อ่านรู้สึกอย่างนี้เลยครับ ไม่รู้จะสรรหานิยามอะไรมาพูดเลยจริง ๆ (พ่วงด้วยความรู้สึกว่าซวยล่ะจะรู้เรื่องไหมนี่ เพราะชื่อเยอะแยะมากมายก่ายกอง ส่วนตัวเป็นคนความจำสั้นมาก แถมไม่รู้เรื่องเทพนิยายกรีก-โรมันเลยนี่สิ พอตั้งสติได้เลยตัดสินใจไม่จำเลยสักชื่อให้ท่านอธิบายมาดีกว่า) เรื่องการใช้ภาษา ขอสารภาพว่าเป็นอะไรบางอย่างที่ชวนหัวหมุนพอสมควรครับ หนึ่งสิ่งที่ประหลาดคือระดับของภาษา เนื่องจากความคิดในหัวอาเรส กับสิ่งที่เป็นประโยคคำพูดบางส่วนมันเหมือนอยู่กันคนละมิติเวลากันเลยครับ ซึ่งมันทำให้อ่านแล้วขัด ๆ อยู่บ้างซึ่งไม่ลื่นไหลเท่าที่ควร และพอขัดแล้วคงบอกได้แค่ว่า...ไม่อินครับ การดำเนินเรื่อง บางทีท่านก็ตัดฉากเร็วมาก ด้วยความที่ตัวละครเยอะทำให้จับประเด็นไม่ค่อยทันครับ ประกอบกับการตัดฉากแต่ละทีนั้น ท่านให้ข้อมูลน้อยมากเลย (ประหนึ่งว่าคนอ่านน่าจะรู้อยู่แล้ว) ประเด็นสุดท้ายของการดำเนินเรื่องคือการสลับไปสลับมาของมุมมองบุคคลที่ 1 กับมุมมองบุคคลที่ 3 ครับ เนื่องจากท่านทั้งสลับฉาก แถมในช่วงบทนำ – ตอนที่ 1 ยังสลับมุมมองเสริมอีกด้วย นี่เป็นอีกหนึ่งจุดสำคัญที่ทำให้งงพอสมควรครับ ซึ่งตอนหลังมีการตกแต่งเอาดาบมาคั่นฉาก ก็ดีขึ้นมากเลยครับเพราะไม่ได้ตัดบ่อยมากจนเกินไป แถมช่วยเปลี่ยนบรรยากาศคนอ่านด้วย (วิธีนี้ผมชักชอบเสียแล้วสิ) หลังจากพ้นช่วงแรก ๆ.... มาจนกระทั่งถึงตอนที่ 8-15 นิยายเรื่องนี้ถึงเริ่มแสดงพลังความสามารถของคุณ ชิโร่ ออกมาจริง ๆ เสียที เนื้อหาที่แสดงถึงความรู้สึกที่เทพสงครามที่มีกับมนุษย์นั้นเริ่มเปลี่ยนแปลงไปเพราะหญิงสาวหนึ่งคน ช่วงนี้เต็มไปด้วยดราม่าและดูมีน้ำหนักจริง ๆ (และค่อนข้างติดเรทนิด ๆ ด้วยนะครับ.... ฮา) นี่ถ้าท่านชิโร่สามารถดึงพลังของเรื่องที่มีนี้ ให้เกิดกับตอนแรก ๆ ได้จะเป็นเรื่องที่เยี่ยมมากเลยล่ะครับ อ่านต่อที่ http://writer.dek-d.com/tongfar/writer/view.php?id=685413 นะครับมันมาไม่ครบ   อ่านน้อยลง

    tongfar | 18 ก.พ. 54

    • 8

    • 0

    ""ความตลกโปกฮา..ของเหล่าเทพ"

    (แจ้งลบ)

    ...เรื่องนี้เป็นเทพนิยายที่..เล่าเรื่องได้สนุกสนานมากที่สุด เรื่องหนึ่งที่ผมเคยอ่านมา...ความตลกและมุกของผู้เขียน มันช่างจี้ต่อมฮาได้เป็นอย่างดีจริงๆ...ยอดเยี่ยมครับ -_-b อ่านเพิ่มเติม

    ...เรื่องนี้เป็นเทพนิยายที่..เล่าเรื่องได้สนุกสนานมากที่สุด เรื่องหนึ่งที่ผมเคยอ่านมา...ความตลกและมุกของผู้เขียน มันช่างจี้ต่อมฮาได้เป็นอย่างดีจริงๆ...ยอดเยี่ยมครับ -_-b  

    พิศดารเก้า | 23 พ.ค. 52

    • 3

    • 0

    ดูทั้งหมด

    คำนิยมล่าสุด

    "แวะมาเยี่ยมครับ"

    (แจ้งลบ)

    “รั่ว” พริบตาแรกที่อ่านรู้สึกอย่างนี้เลยครับ ไม่รู้จะสรรหานิยามอะไรมาพูดเลยจริง ๆ (พ่วงด้วยความรู้สึกว่าซวยล่ะจะรู้เรื่องไหมนี่ เพราะชื่อเยอะแยะมากมายก่ายกอง ส่วนตัวเป็นคนความจำสั้นมาก แถมไม่รู้เรื่องเทพนิยายกรีก-โรมันเลยนี่สิ พอตั้งสติได้เลยตัดสินใจไม่จำเลยสักชื่อให้ท่านอธิบายมาดีกว่า) เรื่องการใช้ภาษา ขอสารภาพว่าเป็นอะไรบางอย่าง ... อ่านเพิ่มเติม

    “รั่ว” พริบตาแรกที่อ่านรู้สึกอย่างนี้เลยครับ ไม่รู้จะสรรหานิยามอะไรมาพูดเลยจริง ๆ (พ่วงด้วยความรู้สึกว่าซวยล่ะจะรู้เรื่องไหมนี่ เพราะชื่อเยอะแยะมากมายก่ายกอง ส่วนตัวเป็นคนความจำสั้นมาก แถมไม่รู้เรื่องเทพนิยายกรีก-โรมันเลยนี่สิ พอตั้งสติได้เลยตัดสินใจไม่จำเลยสักชื่อให้ท่านอธิบายมาดีกว่า) เรื่องการใช้ภาษา ขอสารภาพว่าเป็นอะไรบางอย่างที่ชวนหัวหมุนพอสมควรครับ หนึ่งสิ่งที่ประหลาดคือระดับของภาษา เนื่องจากความคิดในหัวอาเรส กับสิ่งที่เป็นประโยคคำพูดบางส่วนมันเหมือนอยู่กันคนละมิติเวลากันเลยครับ ซึ่งมันทำให้อ่านแล้วขัด ๆ อยู่บ้างซึ่งไม่ลื่นไหลเท่าที่ควร และพอขัดแล้วคงบอกได้แค่ว่า...ไม่อินครับ การดำเนินเรื่อง บางทีท่านก็ตัดฉากเร็วมาก ด้วยความที่ตัวละครเยอะทำให้จับประเด็นไม่ค่อยทันครับ ประกอบกับการตัดฉากแต่ละทีนั้น ท่านให้ข้อมูลน้อยมากเลย (ประหนึ่งว่าคนอ่านน่าจะรู้อยู่แล้ว) ประเด็นสุดท้ายของการดำเนินเรื่องคือการสลับไปสลับมาของมุมมองบุคคลที่ 1 กับมุมมองบุคคลที่ 3 ครับ เนื่องจากท่านทั้งสลับฉาก แถมในช่วงบทนำ – ตอนที่ 1 ยังสลับมุมมองเสริมอีกด้วย นี่เป็นอีกหนึ่งจุดสำคัญที่ทำให้งงพอสมควรครับ ซึ่งตอนหลังมีการตกแต่งเอาดาบมาคั่นฉาก ก็ดีขึ้นมากเลยครับเพราะไม่ได้ตัดบ่อยมากจนเกินไป แถมช่วยเปลี่ยนบรรยากาศคนอ่านด้วย (วิธีนี้ผมชักชอบเสียแล้วสิ) หลังจากพ้นช่วงแรก ๆ.... มาจนกระทั่งถึงตอนที่ 8-15 นิยายเรื่องนี้ถึงเริ่มแสดงพลังความสามารถของคุณ ชิโร่ ออกมาจริง ๆ เสียที เนื้อหาที่แสดงถึงความรู้สึกที่เทพสงครามที่มีกับมนุษย์นั้นเริ่มเปลี่ยนแปลงไปเพราะหญิงสาวหนึ่งคน ช่วงนี้เต็มไปด้วยดราม่าและดูมีน้ำหนักจริง ๆ (และค่อนข้างติดเรทนิด ๆ ด้วยนะครับ.... ฮา) นี่ถ้าท่านชิโร่สามารถดึงพลังของเรื่องที่มีนี้ ให้เกิดกับตอนแรก ๆ ได้จะเป็นเรื่องที่เยี่ยมมากเลยล่ะครับ อ่านต่อที่ http://writer.dek-d.com/tongfar/writer/view.php?id=685413 นะครับมันมาไม่ครบ   อ่านน้อยลง

    tongfar | 18 ก.พ. 54

    • 8

    • 0

    ""ความตลกโปกฮา..ของเหล่าเทพ"

    (แจ้งลบ)

    ...เรื่องนี้เป็นเทพนิยายที่..เล่าเรื่องได้สนุกสนานมากที่สุด เรื่องหนึ่งที่ผมเคยอ่านมา...ความตลกและมุกของผู้เขียน มันช่างจี้ต่อมฮาได้เป็นอย่างดีจริงๆ...ยอดเยี่ยมครับ -_-b อ่านเพิ่มเติม

    ...เรื่องนี้เป็นเทพนิยายที่..เล่าเรื่องได้สนุกสนานมากที่สุด เรื่องหนึ่งที่ผมเคยอ่านมา...ความตลกและมุกของผู้เขียน มันช่างจี้ต่อมฮาได้เป็นอย่างดีจริงๆ...ยอดเยี่ยมครับ -_-b  

    พิศดารเก้า | 23 พ.ค. 52

    • 3

    • 0

    ดูทั้งหมด

    ความคิดเห็น