นิทานนานาชาติ

ลำดับตอนที่ #8 : เจ้าเณรก้อย

มีครอบครัวหนึ่งมีลูกชายตัวเล็กเท่านิ้วมือ พ่อแม่จึงตั้งชื่อเด็กน้อยนี้ว่า เจ้าเณรก้อย เณรก้อยเห็นแม่น้ำไหลผ่านบ้านจึงถามพ่อว่าน้ำไหลไปไหน พ่อตอบว่าไหลไปเมืองโตเกียว พออายุได้ 10 ขวบก็ขออนุญาตพ่อแม่เดินทางไปศึกษาวิชาที่เมือง โตเกียว พ่อแม่เอาเณรก้อยใส่ชามข้าวและให้ใช้ตะเกียบเป็นพาย เจ้าก้อยพายไปจนถึงปราสาทของขุนพลซันโจก็ขอเข้าไปอาศัยอยู่ในปราสาท ขุนพลซันโจรู้สึกเอ็นดูเจ้าก้อยจึงให้ทำหน้าที่ยามและ  เป็นเพื่อนกับลูกสาวซึ่งชื่อฮารูฮิเมะ

   เจ้าก้อยอาศัยอยู่ที่ปราสาทนี้หลายปี และได้ฝึกการเรียนฟันดาบจากการสังเกตจนเก่ง แต่ตัวก็ยัง เล็กเหมือนเดิม ต่อมาเมื่อฮารูฮิเมะเป็นสาวจะต้องไปไหว้พระ ระหว่างทางมียักษ์คอยทำร้ายคน    เดินทาง ขุนพลซันโจจึงจัดทหารซามูไรที่เก่งกล้าควบคุมไป 7 คน แต่เมื่อซามูไรทั้ง 7 คนพบ  ยักษ์ก็ตกใจวิ่งหนีไป เจ้าก้อยเป็นคนกล้าหาญไม่กลัวยักษ์จึงกระโดดขึ้นไปที่ใบหน้ายักษ์แล้ววิ่งเข้าไปในปากของยักษ์ เอาดาบแทงลำไส้และกระเพาะของยักษ์   ยักษ์เจ็บปวดมากจึงอ้อนวอนขอชีวิต เจ้าก้อยก็ปล่อยไป ยักษ์จึงมอบขวานวิเศษให้ ขวานนี้สามา รถเนรมิตสิ่งที่ปรารถนาได้เจ้าก้อยจึง  อธิษฐานขอให้มีรูปร่างใหญ่โตเหมือนคนปกติ เจ้าก้อยจึงกลายเป้นชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ เจ้า   ก้อยศึกษาวิชาการต่อสู้จนเป็นซามูไรและได้แต่งงานกับฮารูฮิเมะ  แล้วเจ้าก้อยก็รับพ่อแม่มาอยู่   ด้วยอย่างมีความสุข