นิทานนานาชาติ

ลำดับตอนที่ #30 : เจ้าสาวชาวป่า

ชายหนุ่มสามคนพี่น้องยังเป็นโสด เขาจึงปรึกษาหารือกันว่า
ทำอย่างไรถึงจะได้หญิงสาวที่ดีมาเป็นคู่ครอง

"เอาอย่างนี้มั๊ยล่ะ" น้องชายคนเล็กเสนอ "เราก็ตัดต้นไม้กันคนละต้น
ถ้าหากต้นไม้ล้มไปทางทิศใดเราก็เดินทางไปตามหาเจ้าสาวทางทิศนั้น"

"เออ...เป็นการเสี่ยงทายที่เข้าทีดีนะ เจ้ากลางเห็นด้วยรึเปล่า"
พี่ใหญ่หันไปถามน้องคนกลาง

"ตกลงตามที่เจ้าเล็กว่านั่นแหละ"

แล้วทั้งสามพี่น้องก็ลงมือโค่นต้นไม้เสี่ยงทายกันคนละต้น

"เฮ้ ต้นไม้ล้มไปทางโรงนา เจ้าสาวของฉันจะต้องเป็นลูกชาวนาแน่เลย"
พี่คนโตกระหยิ่มยิ้มย่อง

"เออ...ของฉันล้มไปทางหมู่บ้านเจ้าสาวคงเป็นสาวสวยในหมู่บ้านนั่นแหละ"
ชายหนุ่มคนกลางตื่นเต้น

แต่ต้นไม้ของน้องเล็กกลับล้มไปทางป่าทึบที่ไม่มีผู้คนอยู่อาศัย วันรุ่งขึ้น
ชายหนุ่มทั้งสามคนจึงเดินทางแยกย้ายกันไปหาเจ้าสาว ไม่นานพี่ชายทั้งสอง
ก็ได้พบหญิงสาวที่เขาถูกใจและขอแต่งงานด้วย ส่วนน้องเล็กยังคงดั้นด้น
ค้นหาเจ้าสาวอยู่กลางป่า เขาไม่พบผู้คนเลยพบแต่หนูตัวเล็กๆ

"โธ่เอ๊ย เจอแต่หนู" เขาอุทานอย่างอ่อนใจ "แต่ฉันต้องการเจ้าสาวนะ"

"ทำไม ฉันก็เป็นเจ้าสาวของเธอได้" หนูสวนขึ้นทันควัน
ชายหนุ่มหัวเราะคำพูดของหนูเพราะเขารู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ แต่เมื่ออยู่กลางป่า
กับหนูน้อยเป็นเวลานานวัน เขาก็รู้สึกชอบเพื่อนชาวป่าของเขามาก ในที่สุด
เขาจึงตัดสินใจพาหนูกลับบ้านไปด้วย

หนูน้อยดีใจมาก กระโดดลงไปนั่งบนเปลือกผลไม้รูปร่างคล้ายรถม้า
แล้วก็มีหนูอีก 5 ตัว ลากรถของเธอตามหลังชายหนุ่มไป ทันใดนั้น
มีชายแปลกหน้าวิ่งสวนทางมา เขารีบร้อนจนไม่ทันมองเห็นรถของหนูน้อย
จึงเหยียบลงไปโดยไม่ได้ตั้งใจ ทั้งผู้โดยสารและรถแหลกละเอียด
อยู่บนพื้นดิน ชายหนุ่มเสียใจมากทรุดนั่งร้องไห้คร่ำครวญ

"โธ่ ที่รัก" เขาพึมพำแผ่วเบา "ลุกขึ้นมาอยู่เคียงข้างฉันซิ ลุกขึ้นมาเถอะ"
เขาพูดกับร่างไร้วิญญาณของหนูน้อย

ชั่วพริบตาชายหนุ่มก็แลเห็นรถเปลือกผลไม้กลับกลายเป็นรถม้าสีทอง
หนู 5 ตัว ที่เทียมรถกลายเป็นม้าดำร่างสง่างาม และหญิงสาวที่นั่งอยู่ในรถ
ก็คือเจ้าหญิงแสนสวย
"เธอรักฉัน แม้ในขณะที่ฉันเป็นหนูตัวเล็กๆ" เจ้าหญิงพูดกับชายหนุ่ม
"แต่ตอนนี้ฉันพ้นคำสาปแล้ว เธอยังรักฉันอยู่รึเปล่าล่ะ"

"แน่นอนองค์หญิง" ชายหนุ่มยืนยันอย่างมั่นใจ

น้องชายคนสุดท้ายผู้โชคดีจึงได้แต่งงานกับเจ้าหญิงอย่างมีความสุข
พี่ๆทั้งสองก็พากันไปเยี่ยมน้องชายในวังอยู่เสมอ