(Fanfic Harry Potter) Nineteen years later

ละอองไอน้ำกลุ่มสุดท้ายระเหยไปในอากาศฤดูใบไม้ร่วง รถไฟเลี้ยวโค้ง มือแฮร์รี่ยังชูขึ้นในท่าโบกลา

“เขาต้องไม่เป็นไร”จินนี่พึมพำ

ขณะที่แฮร์รี่มองดูเธอ เขาลดมือลงมาอย่างใจลอย และแตะรอยแผลเป็นรูปสายฟ้าบนหน้าผาก

“ฉันรู้ว่าเขาจะสบายดี”

แผลเป็นนั้นไม่ได้ทำให้แฮร์รี่เจ็บปวดมานานถึงสิบเก้าปีแล้ว ทุกอย่างลงเอยด้วยดี....

แต่ความจริงหาใช่เช่นนั้นไม่ เมฆหมอกแห่งหายนะกลุ่มเล็กๆค่อยๆเคลือบคลานเข้ามาหาพวกเขาโดยที่ไม่มีใครรู้ตัว...

เพราะคำพยากรณ์บทใหม่เริ่มขึ้นแล้ว...

สายเลือดที่ไม่เคยแปดเปื้อน

สกุลที่ถูกลืมเลือน

เด็กหญิงปริศนาผู้มีนามว่า ความตาย

จะพลิกประวัติศาสตร์เวทมนตร์ครั้งใหม่

สงครามจะเกิดขึ้นอีกครั้งหรือไม่

...โปรดติดตาม!!!

//ไรท์เตอร์บ่น//

  เชื่อว่าหลายๆคนที่อ่าน แฮร์รี่  พอตเตอร์กับเครื่องรางยมทูตจบในบทสิบเก้าปีต่อมา..ก็จะรู้สึกอิ่มเอมใจ  อะไรทำนองนี้ใช่ไหมคะ  แต่ก็แน่นอนว่าก็มีหลายคน ที่ยังรู้สึกไม่จบ ทั้งๆที่เจเคก็บอกว่าไม่มีต่อแล้ว  

เรื่องนี้เราตั้งใจแต่งมากๆเลยนะ  ถ้าอ่านแล้วงงๆตรงไหนบอกได้นะคะ  ยินดีรับฟังค่ะ  

 สวัสดีค่า...ไรท์ชื่อชามะนาวนะคะ

คือไรท์เป็นติ่งแฮร์รี่น่ะค่ะ(^^;)ก็อ่านมาจนจบไปหลายเที่ยวและก็นึกอยากแต่งต่ออย่างที่หลายๆคนก็ทำ  พยายามขัดเกลาสำนวนให้ดีสุดๆแล้วนะคะ  หวังว่าจะชอบกันนะคะ

ตอนนี้ไรท์กำลังเตรียมตัวสอบอยู่อาจจะไม่มีเวลามาอัพ แต่ไม่ทิ้งเรื่องนี้แน่ๆ ไม่ต้องห่วงน้า ขอกำลังใจด้วยนะคะ คอมเม้นนิดนึงก่อนจากไปจะดีมากๆนะฮะ

รักคนอ่านนะค้าาาา^3^