ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เฮฮาประสาสามก๊ก

    ลำดับตอนที่ #83 : มหาสงครามลูกแก้วมากะ

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.2K
      4
      29 ม.ค. 57

    วันนี้ไม่มีอะไรมาก แค่อยากจะบ่น
    ผมมั่นใจว่าแฟนสามก๊กจะต้องเคยอ่านการ์ตูนเรื่อง "มหาสงครามลูกแก้วมากะ" เช่นเดียวกับที่เคยอ่าน "จอมราชันย์อหังการ" หรือ หงสาจอมราชันย์" หรือการ์ตูนสามก๊กอีกมากมายที่ทำออกมาจนเกลื่อน  สำหรับผม มหาสงครามลูกแก้วมากะเป็นการ์ตูนสามก๊กที่อ่านสนุกมากเช่นกัน แม้เบื่อหน่ายกับฉากเซอร์วิสที่มีมากมายจนเกลื่อนและเกือบจะไร้ค่า เพราะเมื่อมันมีมากเกินไปมันก็เริ่มรกหูรกตาและน่ารำคาญ
     
    ไม่ใช่ว่าผมแอนตี้การ์ตูนโป๊(อันที่จริงชอบเลยล่ะ) แต่เนื่องผมอาจจะคาดหวังพลังของสามก๊กในการ์ตูนเรื่องนี้มากเกินไป ทำให้ผมไม่สามารถเสพเซอร์วิสได้เต็มที่ เพราะหลายฉากที่ออกมาทำได้ไม่สมเหตสมผล  เนื่องจากอ่านไปอ่านมาพบว่าเสื้อผ้าของสาวๆ ขาดง่ายเกินไปจนไม่ต้องลุ้นว่ามันจะขาดตรงไหนหรือตอนไหน(เพราะยังๆ กรูก็เห็นชัวส์) แน่นอนว่าเมื่อเห็นสาวๆ สามก๊ก ผมย่อมคาดหวังจะเห็นมากกว่าฉากบู๊อยู่แล้ว เช่นสามก๊กในฝัน(สามก๊กโมเอะ) ที่ตัวละครทุกตัวล้วนโมเอะๆๆๆ และแม้จะมีนมมีก้นยังไง เราก็ไม่ได้เห็นพวกหล่อนเสื้อผ้าขาดกระจุยกระจายซักที จนต้องนั่งลุ้นว่าจะได้เห็นฉากอาบน้ำหรือไม่ หรือฉากวาบหวามของตัวละครในเรื่อง(เช่น โจโฉxกวนอู) ฉะนั้นแม้สาวๆ จะสวยและนมใหญ่เพียงใด แต่เมื่อพวกเธอไม่เสื้อขาดพร่ำเพื่อ มันทำให้พวกเธอดูมีค่า และที่สำคัญ จากเซอร์วิสก็มีคุณค่าและน่าประทับด้วยเช่นกัน เพราะมาเมื่อไหร่ก็ฟินเมื่อนั่น
     
    แต่ในมหาสงครามลูกแก้วมากะ เสื้อผ้าของสาวๆ ทำจากกระดาษชำระหรือไงก็ไม่ทราบ หรือสาวๆ พวกนี้เธอเป็นนางเอกหนังโป๊รึไงก็ไม่รู้ เอะอะอะไรก็เสื้อผ้าขาด เอะอะอะไรก็เปิดพรึบๆ ทำให้สิ่งที่ควรจะทำให้คนอ่านตื่นเต้นไม่มี เช่นตอนที่กวนอูถูกซัดจนสลบ แทนที่จะจับไปที่ใบหน้าของเธอที่กำลังหมดสติ(น่าสงสารมาก) และบริการคนอ่านนิดหน่อยก็การที่เสื้อเลื่อนลงจนกระทั่งมองเห็นร่องอก(อ๊างงงง!) เปล่าเลย... กางเกงในกวนอูกลับโชว์เต็มสตรีมที่หน้าจอ... จะบ้าเรอะ! กางเกงในเกะกะระรานเกินไปมันก็ไม่น่าสนใจสิ!
    หรือตอนที่ซุนเซ็กต่อสู้กับโจโฉ(เรื่องนี้ โจโฉเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่เป็นผู้ชาย) สู้กันดุเดือดเลือดพร่านมากขนาดว่าซุนเซ็กเสื้อผ้าขาดหมด เหลือแต่กางเกงใน แต่แผลเผลอแทบไม่มี ขณะที่โจโฉช้ำไปทั้งตัว เลือดก็กลบปาก แต่เสื้อผ้าไม่มีแม้รอยแหว่ง... เฮ้ย! ช่วยทำให้สมเหตุสมผลหน่อยเด๊ะ! ไหนๆ จะขาดก็ขาดให้มันทั้งคู่สิวะ! ผมไม่ได้อยากดูผู้ชายแก้ผ้าขนาดนั้นหรอก! แต่อย่างน้อย ให้มันเสื้อผ้าขาดเหลือแต่กางเกงก็ไม่เสียหาย เหมือนโงกุนตอนสู้กับฟรีสเซอร์บนดาวนาเม็ก อันนั้นขาดเกือบทั้งตัวด้วยซ้ำ! หรือถ้าไม่อยากวาดผู้ชายแก้ผ้าขนาดนั้น  งั้น, เปลี่ยนให้โจโฉมันเป็นผู้หญิงในตอนท้ายไปเล้ย! ถ้ากลัวโจโฉจะดูโลลิก็ทำให้มันตัวเล็กนมโตก็ได้ แล้วหลังจากนั้นสู้กันให้เสื้อผ้าขาดหมด หมดแล้วเอานมฟัดกันต่อก็ไม่เสียหาย! หรือถ้ามันพลิกไม่ได้ เพราะโจโฉเป็นบอสใหญ่ ต้องเป็นผู้ชาย งั้น! เพิ่มความหน้ามึนให้มันมากๆ ให้มันตั้งใจฉีกเสื้อผ้าซุนเซ็กกว่านี้หน่อยก็ได้!
     
    นี่ไม่นับตอนจบที่ก่อนซุนเซ็กจะลุกขึ้นจากพื้น ต้องโชว์ตูดของเธอเต็มสตรีมก่อนแล้วค่อยซูมเอ้าท์ ให้เราเห็นภาพของเธอตอนยันตัวลุกขึ้น... อ่านการ์ตูนเรื่องจบแล้วแทบจะหมดสิ้นความรู้สึกทางเพศ--ถึงขั้นตายด้านไปเลย เนื่องจากเห็นจนชินตา  ทำให้ผมสงสัยว่าพระพุทธเจ้าไม่ได้เบื่อหน่ายทางเพศเพราะเห็นความงามที่สูญสลายของพวกนางรำตอนที่พระองค์จะหนีออกจากวัง  แต่เพราะเห็นว่ามันละลานตาไปหมดจนรู้สึกเฉยๆ กับมัน
    อย่างก็ตาม  เมื่อไม่นับกรณีผู้ชายหน้าตัวเมีย กับสาวโชว์เหวอตลอดทั้งเรื่อง... มหาสงครามลูกแก้วมากะนับเป็นการ์ตูนที่นักศึกษาประวัติศาสตร์สามก๊กควรอ่าน เพราะคุณจะได้พบกับแง่มุมทางประวัติศาสตร์ในแต่ละหน้าที่ตีความไว้อย่างน่าสนใจ บทความทางประวัติศาสตร์ที่แทรกให้เราอ่านเป็นระยะๆ  รวมทั้งตอนที่โจโฉ(ในอดีต)ได้สำแดงพลังออกและพยายามจะครอบงำโจโฉคนปัจจุบัน  นี่นับว่าเป็นจุดขับเคลื่อนที่ยอดเยี่ยมที่สุดในเรื่อง  สมกับที่เป็นไคล์แม็กจริงๆ เพราะทุกคนต้องรวมพลังกันเพื่อหยุดยั้งการคืนชีพนี้(จากที่สู้กันมาตั้งนานก็ต้องมาร่วมมือกัน)  มันเป็นฉากที่นำไปสู่บทสรุปของสงครามได้อย่างงดงาม  คือท้ายที่สุด ทุกคนก็ละวางเหตุผลที่ต่อสู้กันมาตลอดเพื่อจะปกป้องปัจจุบันร่วมกัน  และหนุ่มน้อยโจโฉ(คนปัจจุบัน)ก็เหมือนเป็นตัวแทนของปัจจุบันที่ต้องปกป้อง
     
    คำพูดของแฮหัวตุ้นที่บอกว่า "ขอโทษนะ แต่นายไม่ใช่เมิ่งเต๊อะที่ฉันรู้จัก" และช่วยทุกคนสะกดโจโฉในอดีตเพื่อให้หลับตลอดไป  มันเหมือนเป็นการบอกผู้อ่านว่า  มันไม่สำคัญว่าคนของเราเคยเป็นใครมาก่อน  แต่สำคัญว่าตอนนี้เขาเป็นใคร  นั่นเป็นการก้าวข้ามผ่านอดีตที่สำคัญมาก มันเหมือนเป็นการบอกด้วยว่า หากพวกเขาในอดีตยอมที่จะก้าวข้ามความขัดแย้งด้วยกัน จุดจบในสามก๊กตามประวัติศาสตร์ย่อมไม่เป็นเช่นที่เรารู้จักแน่นอน  และถ้าไม่ใช่เพราะพวกเขาตัดสินใจก้าวข้าวอดีตร่วมกันในตอนท้าย  จุดจบของหนุ่มน้อยโจโฉย่อมไม่แตกต่างจากตั๋งโต๊ะ(ซึ่งในเรื่องก็เป็นหนุ่มน้อยน่ารักคนหนึ่ง) และหลังต่อสู้กันมาตั้งนานเพราะความหลงจมอยู่กับอดีต ท้ายที่สุด พวกเขาเรียกชื่อกันและกันด้วยชื่อในชาติภพปัจจุบัน! ซึ่งเป็นการสรุปว่าอดีตไม่สำคัญอีกต่อไป!!
     
    ประเด็นที่ยิ่งใหญ่ของเรื่องนี้ แท้จริงไม่ใช่การต่อสู้เพื่ออำนาจ ไม่ใช่การต่อสู้เพื่อช่วงชิงอะไร หรือทำสงครามต่อจากอดีต แต่เป็นการก้าวข้ามความขัดแย้งในอดีต! ประเด็นเหล่านี้ไม่ได้พยายามยัดเยียดให้คนอ่าน แต่ทำให้คนอ่านเห็นเองโดยการบอกผ่านตัวละคร เช่นผู้ชายที่กลายเป็นผู้หญิง นิสัยในอดีตที่ไม่ตรงกับปัจจุบัน ตลอดจนความสัมพันธ์ระหว่างตัวละครที่ไม่จำเป็นต้องเหมือนเดิม!!
     
    ในขั้นแรก... ตัวละครในมหาสงครามลูกแก้วมากะคือกลุ่มคนที่หลงงมอยู่กับอดีต อยู่กับความเชื่อเดิมๆ ความเกลียดชังข้ามภพข้ามชาติ ทัศนะคติ ตลอดจนเป้าหมายที่ห่างออกไปร่วมสองพันไปทั้งที่โลกได้เปลี่ยน! พวกเขาต่อสู้เพื่อให้ได้มาในสิ่งที่พวกเขาเชื่อ ทั้งที่ความจริงพวกเขาสามารถกระโดดออกจากสงครามเมื่อไหร่ก็ได้ แต่พวกเขากลับเล่นไปตามบทบาทที่พวกเขาปักใจเชื่อ! เหมือนคนที่ไม่ยอมถอดหัวโขน!
     
    ฉะนั้น... บทสรุปที่ตัวละครที่หลงเหลือในตอนสุดท้ายตัดสินใจเลิกเล่นเกมส์เหล่านั้น เลิกหลงไปกับอดีต แท้จริงแล้วคือการบอกผู้อ่านนั้นเองว่าปัจจุบันเท่านั้นที่สำคัญที่สุด
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×