• ยิ่งกว่าความสุภาพ •

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

http://zob-galz.storythai.com

เนื้อเรื่อง

     ยิ่งกว่าความสุภาพ
 

      คืนนั้นฝนตก อากาศหนาวเย็นเหลือเกิน
 
       ขณะที่ดิฉันกำลังยืนรอรถประจำทางอยู่คนเดียว       

รถประจำทางคันหนึ่งก็วิ่งเข้ามาจอดตรงป้ายที่ดิฉันยืนอยู่
 
       หญิงชราคนหนึ่งค่อยๆ ตะเกียกตะกายลงจากรถ

      แล้วเดินตรงมาทางที่ดิฉันยืนอยู่อย่างเชื่องช้า
 
       “แม่หนู….รถประจำทางคันต่อไปจะมาถึงเมื่อไหร่จ๊ะ”

      หญิงชราผู้นั้นถามดิฉัน

       ดิฉันจึงถามแกไปว่า “แล้วคุณยายจะไปรถสายไหนล่ะคะ”

      พอแกบอก ดิฉันก็อุทานเสียงดังลั่น “อ้าว…..

ก็คุณยายเพิ่งลงมาจากรถสายนั้นเมื่อกี้นี้เองนี่คะ…..”

       “เอ้อ……” หญิงชราตอบตะกุกตะกักอย่างอายๆ

      “คือว่า…... บนรถคันเมื่อกี้นี้ มีชายหนุ่มพิการคนหนึ่งขึ้นมา

       แต่ไม่มีใครลุกให้เขานั่งเลย ยายคิดว่า   ถ้าคนแก่ๆ อย่างยายลุกให้เขานั่งเขาคงจะอายแน่ๆ

       ยายเลยทำเป็นว่าจะลงเสียที่นี่ พอยายกดกริ่งให้รถจอด

       เขาก็เดินมานั่งตรงที่ยายได้โดยไม่ต้องอึดอัดใจ

     ส่วนยายก็…….. เอ้อ…... รถประจำทาง มันมีเสมอไม่ใช่หรือจ๊ะ       แม่หนู…… “