คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #100 : Special ครบ100ตอนHBD URYUU
กรี๊ดดด ขอบคุณที่ติดตามค่ะ
ครบ100ตอนแล้ว ~
ตอนหน้าจะมีอะไรพิเศษๆแน่นอน
แต่ตอนนี้
HBD
ISHIDA URYUU
ขอให้สวยวันสวยคืน
อิจิโกะรัก อิจิโกะหลง
เคะยิ่งๆๆขึ้นไป
มีฟิคมาฝาก(ตัวเอง)
FIC BLEACH
ICHIGO X ISHIDA
หอม
******************
"นายหอมนี่..ก็เลยอยากหอมตลอดเวลา"
คนรักของผมเนี่ย น่ารักมากเลยนะรู้หรือเปล่า?
ทั้งสวย เรียนเก่ง ทั้งดูดี
เฮ้อ..ไม่รู้จะไปหาที่ไหนให้สมบูรณ์แบบเท่านี้อีกแล้วนะ
เจ้าตัวจะมาโรงเรียนแต่เช้า
แล้วก็มานั่งที่ของตัวเองพร้อมกับหยิบหนังสือเล่มหนามาเปิดอ่าน
ไม่รู้ว่ามันน่าสนใจก็สามีของตัวเองที่วิ่งตามมาต้อยๆตรงไหน เคือง!
อุริวเป็นคนเงียบๆไม่ค่อยพูดกับใคร
ดวงตาภายใต้กรอบแว่นนั่นจะมองไปทางสิ่งที่ตัวเองสนใจเท่านั้น
ในตอนนั้น สายตาคู่นั้นที่มองมาทางผม สายตาที่เหม่อลอยนั้น ดูสวยงามจนลุ่มหลง
นั่นทำให้ผมหลงรักเข้าไปเต็มๆ
"อรุณสวัสดิ์อุริว..ไม่รอกันมั่งเลยนะ"
ผมว่าพลางเดินเข้าไปใกล้ หวังจะเห็นใบหน้าขาวมนสดใสแต่เช้าซะหน่อย
"คุ..คุโรซากิ ตื่นสายเองต่างหาก ทำไมผมต้องรอด้วยละ"
แน่ะ! เถียงแล้วยังมาเชิดใส่อีก เดี๋ยวก็จูบซะเลยน๊าา อุริว~
"ก็รอสามีหน่อยไม่ได้หรอไง^^"
"สะ สามีบ้าอะไร คุโรซากิบ้า!///"
เขินก็บอกว่าเขินเถอะน่า น่ารักจริงๆเลย
เธอไม่ใช่ดอกไม้หรอก แต่ไม่ใช่ก็เหมือนอยู่
เป็นอะไรไม่รู้ ฉันอยากเป็นแมลง
"หึ..เขินใช่ไหม..ยอมรับมาซะดีๆ"
ว่าแล้วผมก็ยื่นหน้าไกล้ๆใบหูเล็ก เป้นสัญญาณเตือนว่าถ้าไม่ยอม ยาว!
บินมาอยู่ตรงหน้าเธอ อยากจะอยู่ใกล้ๆ เธอ
"ป่ะ..เปล่าซะหน่อย ไม่ได้เขิน"
"ปากแข็ง.."
คนอะไรไม่รู้เย้ายวนใจอย่างแรง
"อ่ะ! คุโรซากิ!ทะทำอะไรน่ะ.."
แก้มขาวอมชมพูตอนนี้เริ่มเปลี่ยนไปเป็นสีแดง ไม่ใช่เพราะอากาศแต่อย่างใด
แต่เพราะผมเพิ่งจะประทับรอยจูบลงบนแก้มนั่นต่างหาก
อุริว..หอมจัง..เปลี่ยนน้ำหอมใหม่รึไงนะ
"หอมนายไง นายหอมก็เลยอยากหอม"
ผมตอบหน้าตาย
"บ้า!..ไปไกลๆเลยไป ผมจะอ่านหนังสือ"
เจ้าตัวเอ่ยปากไล่ ทั้งๆที่หน้ายังแดงไม่หาย
ใครจะมาตอม ใครจะดอมดม
ฉันไม่สนขอชมให้ชื่นใจ
"ไม่เอา"
"ไม่อย่างนั้น ผมจะโกรธจริงๆแล้วนะ"
ร่างตรงหน้าผมเม้มปากแสดงออกว่าไม่พอใจ ถ้าเล่นมากกว่านี้โกรธแหงๆ
มันจะเป็นไง มันก็เป็นกัน
ฉันจะขอบินเข้าใส่
แต่ก็นะ..
จุ๊บ!
ขออีกนิดเถอะ..
เธอหอม แบบไม่ต้องใส่น้ำหอม
ใจฉันมันยังต้องยอม
ก็หอมกระจายได้อีก อยากได้กลิ่นอีก
"คุโรซากิ !!!!!"
"ฮ่าๆๆๆๆ นี่แกโรคจิตขนาดหอมเมียตัวเอง
เช้ากลางวันเย็น ก่อนนอน เลย หรอวะ หื่นสุดๆ"
ตอนนี้คาบพละ ผมยืนพักอยู่ข้างสนาม
พอเล่าเรื่องต่างๆให้ฟังไอ้เร็นจิมันก็หัวเราะลั่น
แถมยังมาด่าผมหื่นอีก -*-
"เหอะ! พูดไม่ดูตัวเอง ทีแกยังไปกอดรุ่นพี่เค้าเช้า
กลางวัน เย็นเหมือนกันนี่หว่า หื่นพอกันแหละว๊า"
"เฮ้ยๆ อย่ารู้ทันสิวะเพื่อน ว่าแต่ไอ้ปูดๆบนหัวแกน่ะไปโดนอะไรมาวะ"
หอม สดชื่นจนอยากจะหอม
อยากได้เธอมาไว้ครอง
ถนอมเธอทั้งเนื้อตัวและหัวใจเลย
"ฮ่าๆ ฮ่าๆ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆๆ โฮยยยย ขำวะ ฮ่ๆาๆๆ"
"เฮ้ย ! ไม่ขำนะเว้ย!!!"
"ขำสุดๆๆไปเลยวะ นี่แกโดนอิชิดะเขวี้ยงหนังสือลงกลางหัวเลยหรอวะ ฮ่ๆาๆๆ"
มันขำเกินไปแล้วว!! นี่เล่าให้ฟังเพราะขอคำปรึกษานะเว้ย!!!
"อยากตายเหรอวะ เร็นจิ!"
"เออๆๆ...เปล่าๆ..เฮ้ย! ดูนั่นดิ อิชิดะออกจากสนามแล้ว ไปหาไป!"
ว่าแล้วมันก็ผลักผมให้เดินมาหาภรรยาสุดที่รักที่งอนผมอยู่เนื่อจากเหตุการณ์เมื่อเช้า
"ฮะ..เฮ้ย เร็นจิ !"
เบรกไว้ไม่อยู่ซะแล้ว
ตอนนี้ผมมาอยู่หน้าคนน่ารักที่เหนื่อยหอบเนื่องจากวิ่งรอบสนามมา
"- -+"
"แหะๆ^ ^+"
"เฮ้ย! เดี๋ยวสิอุริว..อย่างเพิ่งไป"
ว่าแล้วเชียวว่าต้องเดินหนีผม งอนผมจริงๆด้วย โอ้วโนววว=[]=!
"ปล่อยนะ.."
คนที่ผมกุมมือรั้งไว้อยู่ เอ่ยปากไล่ ริมฝีปากบางเม้มแน่นอย่างไม่พอใจ
ตัวเธอมันก็หอมอยู่ มือเธอคงยิ่งหอมกว่า
มันก็อยากจะรู้แก้มเธอขนาดไหน
"งอนหรอ.."
แอ๊บใสซื่อไปอย่างนั้นแหละคร๊าบบ=[]=
มีไอ้โง่ตัวไหนไม่รู้มั่งว่าเมียตัวเองขณะนี้กำลังงอน นอกจากจะซื่อบื้อจริงๆ
"ฮึ.."
=.,=
โอ้วแม่เจ้า งอนได้น่ารักมากเลยเว้ยย อุริวพองแก้มทั้งสองข้างก่อนจะสบัดหน้าหนี
อยู่ห่างๆ ก็ได้กลิ่น มันรัญจวนจนได้ใจ
ก็มันอยากจะขอใกล้เธอมากกว่านี้
"อุริว ไม่เอาน่า ขอโทษนะครับคนดี..เมื่อเช้านายหอมนี่ ฉันก็เลยอยากหอมนายอ่ะ"
"ฮึ.."
แย่แล้ว ผมห้ามใจตัวเองไม่อยู่อีกแล้ว อุริวหอม..หอมจัง..
เธอหอม แบบไม่ต้องใส่น้ำหอม
ใจฉันมันยังต้องยอม
ก็หอมกระจายได้อีก อยากได้กลิ่นอีก
ผมดึงร่างคนบอบบางเข้ามากอดไว้กับตัว ก่อนจะ..
จุ๊บ!
หอมแก้มใสๆนั่นเต็มปอด..เจ้าของแก้มยังคงเอ๋อ+งอนผมอยู่
"ถ้าหมดคาบพละแล้ว กลับบ้านด้วยกันนะ.."
"คุโรซากิ เอาแต่ใจ ถ้าบอกไม่ยังไงก็จะทำอยู่ดีใช่ไหมล่ะ..-///-"
รู้ทันอีกน๊าา เนี่ยแหละสามี ภรรยา คนเขาคู่กัน
"ฮ่าๆ .......ว่าแต่ หอมอีกทีได้ไหม วันนี้นายหอมจัง..^^"
หอม สดชื่นจนอยากจะหอม
อยากได้เธอมาไว้ครอง
ถนอมเธอทั้งเนื้อตัวและหัวใจเลย
ว่าแล้วก็ไม่รอคำอนุญาต ผมหอมแก้มทั้งสองข้างนั้นอีกครั้ง
สูดความหอมที่เย้ายวนให้จุใจ
"อ่ะ...บ้า!"
"อุริว...นายใช้สบู่ยี้ห้ออะไรน่ะ ทำไมหอมจัง"
ผมถามร่างบางๆที่กำลังเดินออกมาจากห้องอาบน้ำ ในสภาพไร้การป้องกันสุดๆ
ตอนนี้ผมอยู่ที่บ้านอุริว ว่าจะมาค้างคซักคืน ฮุๆ
"หืม..ก็สบู่เหมือนทุกทีนี่นา.."
เจ้าตัวตอบก่อนจะเช็ดผมให้แห้ง
"ไม่นะ..ไม่เห็นเหมือนทุกทีเลยนี่..ก็วันนี้มันห๊อมมม หอมมม"
"อ่ะ"
ผมดึงร่างบางงมานอนทับตัว ตอนนี้เราสองคนอยู่บนเตียงสีขาวของอุริว
"อะไรอ่ะ ผมยังไม่แห้งเลยนะ คุโรซากิ"
"โห..บอกว่าอยู่กันสองคนให้เรียก อิจิโกะไม่ใช่หรอ อุริว"
ว่าพลางกอดและซุกไซร้ซอกคอขาวๆนั่นอย่างได้ใจ
หอมจริงๆ
เธอหอม แบบไม่ต้องใส่น้ำหอม
ใจฉันมันยังต้องยอม
ก็หอมกระจายได้อีก อยากได้กลิ่นอีก
"อือ่...อิจิโกะ..ไม่เอา..อย่าสิ"
หอม สดชื่นจนอยากจะหอม
อยากได้เธอมาไว้ครอง
ถนอมเธอทั้งเนื้อตัวและหัวใจเลย
บางทีเพราะว่าวันนี้ฉันอยากไกล้ชิดนายมากขึ้นไปอีก
ฉันถึงรู้ได้รู้สึกว่านายหอมขึ้นนะ อุริว
"นายหอมนี่..
ก็เลยอยากหอมตลอดเวลา"
FIN:
ความคิดเห็น