เพื่อนที่ไม่รู้ใจยังไงก็ใช่เธอ F.รักสามเรา [KM5 + ZEE]

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

  

คิทมายด์ = ทั้งคู่ คบกันมา 1 ปีกว่าๆ แต่หลบนักข่าว

 

เกลแบม = คู่เพื่อนซี้ไปไหนไปกัน แต่เวลานานเข้าเกลเริ่มแอบชอบแบม

 

ซี = ไฮโซสาวหล่อเค้าไปปรับไปส่งแบมตลอด จนทั้งคู่ยอมเปิดใจว่าคบกัน

 

เควิน = หนุ่มหล่อใสเค้า มีข่าวกับคิทอยู่บ่อยๆ 

เนื้อเรื่อง

 # ห้องซ้อมเต้น

คิท say

"เบื่อ !!!!! " เสียงของสาวน้อยที่กำลังเต้นอยู่นานเอ่ยขึ้น ตกใจหมด - -'
"เป็นไรจ๊ะที่รัก" ฉันหันไปถาม มายด์ หญิงสาวผู้เป็นสุดที่รัก >///< เล่นเองเขินเองอ๊าก ๆ
"ทำไมเราต้องคบกับแบบหลบๆซ่อนๆ ด้วยเนี่ยะ มันผ่านมาปีนึงแล้วนะคิทมายด์อึดอัด" มายด์พูดขึ้น จะว่าไปคิทก็อึดอัดนะแต่มันมีข้อดีอย่างนึงคือว่า เวลาไปไหนไม่เป็นข่าวเพราะทุกคนรู้ว่าเราเป็นเพื่อนกัน แต่ข้อเสียหรอ เอิ่ม... คิดไม่ออก 
"แล้วมายด์จะให้คิททำไงล่ะคับ เดินไปบอกทุกคนเลยมั้ยว่าเรา เป็นแฟนกันมาปีนึงแล้วว " ฉันประชดไปหูขาดมั้ยเนี่ยะไม่น่าไปเล่นกับเจ้าแม่เลย งึยย !!
"กล้ามั้ยล่ะ"  มายด์ถามกลับ โห! ถ้ากล้าไม่รอให้คบปีนึงหรอก จู๊ๆ พูดเสียงดังไม่ได้เดี๋ยวคอขาด [คิทเป็นคนดีนะรีเดอร์อยู่ในโอวาท ของที่รัก :: คิท]

"Say Hi ทุกคน" เสียงใสๆแบบนี้มีคนเดียว ยัยแบมแน่ๆ ถ้ามีแบมแล้วจะมีเกล
"ไงคิทมายด์" นั้นไงว่าแล้วเกลก็เดินเข้ามา สองคนนี้ไปไหนไปกันนะเนี่ยะใครบอก สองคนนี้เป็นแฟนกันฉันเชื่อสนิทใจเลยเถอะ
"ไง ไปไหนกันมาจ๊ะ" มายด์เอ่ย ถาม
"ก็เพิ่งมาจากบ้านน่ะ" แบมบอกมายด์แล้ววางขนมลงกับพื้น
"แล้วมายด์เป็นไรอ่ะ" เกลถามขึ้นด้วยสีหน้า หน้าตาสดชื่น
"ก็เจ๊พวกเธอน่ะสิ บ่นว่าอึดอัด" ฉันตอบ ว่าไปมายด์คงกลัวเรื่องที่ฉันเป็นข่าวกับเควินด้วยมั้งเนี่ยะ Fc ที่รัก จร้า Fc ที่รักเอาคิทไปจิ้นกลับเควิน รู้มั้ยหูแทบขาดแหน่ะ วันนั้น

/ ย้อนไปตอนที่มีข่าวคิทกับเควิน /

"คิททำไมทำแบบนี้" มายด์โวยวายพร้อมดยนหนังสือพิม

'คิท เควิน ปลูกต้นรักร่วมค่าย' คิทอ่านออกเสียง

"อั่ยย่ะ! เขียนไปได้" คิทพูดพร้อมหันไปมองหน้ามายด์
"ไม่ตลกเลยนะไอ่แมวบ้า" มายด์พูดแล้วเดินปลีมาดึงหูคิท
"อะ โอ๊ย! มายด์จร้า คิทไม่รู้เรื่องจริงๆนะ" คิทพูดแล้วพยายามดึงมือมายด์ออก
"ไม่ต้องเลย แล้วข่าวออกมาได้ไง" มายด์พูดแล้วบีบแรงขึ้น
"โอ๊ย! มายด์จร้าจิงๆนะ" คิทพูดแล้วผละตัวออกสำเร็จ
"คิทรักมายด์คนเดียว กระต่ายโหดที่รัก" คิทพูดพร้อมเข้าไปสวมกอดข้างหลัง

/ ปัจจุบัน /

คิดแล้วยังสยิวไม่หายเลยโหดจิงอะไรจิงยัยต่ายโหด
"โอ๊ย! สยอง" ฉันตะโกนลั้นห้อง ทำให้ทุกคนหันมา
"คิทเป็นไร" เกลหันมาถามฉัน เอิ่ม... ไม่หน้าเลยตอบว่าไงดีเนี่ยะ
"อ่อ ป่าวๆ คิดเรื่องไรเรื่อยเปื่อยน่ะ" ฉันแถไปจะรอดมั้ยเนี่ยะ - -'
"อื้ม" เกลตอบ เห้ย! รอดเฉย ฮ่าๆๆ ^ []^
"แล้ว สรุปมายด์เบื่ออะไรอ่ะ" แบมเลิกสนใจฉันแล้วหันไปถามายด์
"ก็เบื่อที่มายด์ต้องคบกับ คิทแบบหลบๆ ซ่อนๆ น่ะสิ" มายด์ตอบ ถ้าถามคิทนะ คิทเฉยๆ อ่ะ ฮ่าๆๆ

"แถลงข่าวเลยว่าเป็นแฟนกัน" เสียงแหบๆ ของสาวหล่อที่มีนามว่าซีดังขึ้น
"พี่ซี" ฉัน แบม มายด์ พูดพร้อมกัน หล่อจิง!
"คร้าบพี่ซีเอง" พี่ซียิ้มให้กับเราทุกคน
"เกล ขอบคุณนะคับที่วันนี้ไปรับแบมให้" พี่ซีคุยอย่างป็นกันเอง
"ค่ะ " แล้วเกลก็ยิ้มออกมา แต่ทำไมรอยยิ้มนี้ต่างจากรอยยิ้มก่อนๆ น๊า ดูเหมือนเกลฝืน
"วันนี้มารับเร็วนะค่ะแบมยังไม่ได้ซ้อมเลยนะ" แบมหันไปคุยกับพี่ซีฉันเลยเดินออกห่างจากทั้งคู่แล้วไปนั่งข้างเกล
"เป็นไรอ่ะเกล" ฉันถาม
"ป่าว งั้นเกลกลับก่อนนะ" เกลพูดแล้วหยิบกระเป๋าเดินออกไป
"พอดีเส็จงานเร็วน่ะ" พี่ซีพูด
"อ่าว เกลกลับแล้วหรอไม่รอกลับพร้อมแบมหรอ" แบมถามขึ้น เกลหันกลับมาฝืนยิ้มต่อและเดินออกไป
"โชคดีจ๊ะ" แบมพูดแล้วยัง งงๆ กลับตัวเองว่าเกลเป็นอะไร

"สวัสดีค่ะทุกคน" เสียงของโบว์น้องสาวคนเล็กของวงเดินทักเข้ามา
"ว่าไง" ฉันกับมายด์ทักพร้อมกัน
"เมื่อกี้โบว์สวนกลับพี่เกลไป พี่เกลดูเศร้าๆ นะค่ะ" โบว์พูดแล้วมองมาทางพวกเรา
"พี่ซีหวัดดีค่ะ" โบว์กล่าวทักทาย
"จ๊ะ" พี่ซีตอบสั้นๆ พร้อมยิ้ม
"งั้นแบมกลับก่อนล่ะกันนะ" แบมพูดแล้วเดินไปหยิบกระเป๋า
"อื้ม" ฉันตอบ
"วันนี้กลับบ้านเลยหรอจ๊ะ" พี่ซีเอ่ย ถามแบมขึ้น
"ค่ะ พี่ซีจะไปไหนป่าว ?" แบมถาม อะไรกัน สองคนนี้น่ารักกันจิงเชียว
"น่ารักกันจริงเชียวคู่นี้" ฉันพูดขึ้น
"ไม่หรอกคิท >//< " แบมเขิน
"ใครจะเท่าคู่น้องคิทล่ะคับ" นั้นมีแซวกลับ
"ไปค่ะ" แบมพูดแล้วเดินลากแขนพี่ซีไป
"ไปๆเหอะมายด์" ฉันพูดแล้วจูงมือมายด์เดินออกจากห้องมา

"อ่าว เพิ่งจะมากลับกันสะแล้ว" โบว์ งงๆ กลับตัวเอง

เกล Say

" ทำไมเห็นภาพเค้าสองคนอยู่ด้วยกันที่ไร เราต้องรู้สึกแบบนี้นะไม่อยากยิ้มไม่อยากมอง อยากออกมาให้ไกลเป็นเพราะเราชอบแบม ใช่ไหม? " ฉัยบ่นกับเพราะภาพวันนี้และทุกๆวันที่เห็น มันชั่งบาดตาบาทใจมาก 'ฉันชอบแบม' คำคำนี้ฉนอยากเอ่ยหรือตะโกนออกไป ให้คนรู้กันทั่วๆ ไปเลยด้วยซ้ำแต่ฉันกลับทำไม่ได้ เพราะแบมมีเค้าคนนั้นอยู่แล้ว

'เจ็บกันพอรึยัง เมื่อไหร่จะพักสักที ' ท่อนนี้ฉันย้อนฟังหลายรอบแล้ว ใช่เจ็บพอรึยังเมื่อไหร่ไอ่ความรักบ้าๆนี้ จะพังไปสักที

/ คิดก่อนทิ้งเธออย่าทิ้งแล้วค่อยมาคิส /

"ว่าไงแบม"
(เกลวันนี้เป็นไรป่าว กลับบ้านเร็วจังยังไม่ได้ซ้อมเลย)
"พอดีเกลลืมไปว่ามือธุระน่ะ ขอโทษนะ"
(อื้ม หรอ)
"งั้นเกลวางก่อนนะรู้สึกปวดหัวน่ะ"
(กินยาด้วยนะเกล เป้นห่วงๆ ) แบมพูดจบแล้ววางสายไป อย่าให้ความหวังทั้งๆ ที่เธอก้อยังต้องมีเค้า : (

ฉันเดินไปนั่งลงบนเตียงและล้มตัวลงนอนลงไปทำไมวันนี้บรรยากาศห้องฉันแปลกๆ ดูเหมือนห้องเล็กลงเรื่อยๆ นัยต์ตาฉันร้อนๆ แล้วมีน้ำคลอ ออกมา จากเตียงที่กว้างอยู่ดีๆ ฉันรู้สึกว่ามันเล็กลงเรื่อยๆ ทำไมอากาศดูเหมือนหนาวๆ ทั้งๆที่ฉันไม่ได้เปิดแอร์และพัดลม ทำไมรู้สึดหนาวขึ้นเรื่อยๆ จนฉันเอาแขนทั้งสองข้างกอดตัวเอง และคดตัวอยู่ในที่นอน

'พี่เกล ๆๆ' เสียงเรียกของน้องสาวคนเล็กของวง เธอมาบ้านฉันได้ไง

"พี่เกล " โบว์เปิดประตูมาช้าๆ พร้อมเดินมาหาเกลที่เตียง
"พี่เกลเป็นอะไร" ดบว์เอ่ยถามพร้อมกับจับไหล่ฉันเบา ๆ
"...." ฉันไม่ตอบอะไร ได้แต่นอนน้ำตาไหลอยู่แบบนั้น
"โบว์" ฉันนอนได้ไม่นานก็พยุงตัวขึ้นและโผลเข้ากอดโบว์
"พี่เกล >////<  " โบว์เรียกก่อนที่ฉันจะผละตัวออกจากตัวโบว์แล้วรู้สึกได้ว่า โบว์เขินหน้าแดง
"งะ งั้น โบว์หลับก่อนนะ พี่คิทแค่ให้มาดูน่ะ" โบว์พูดจบแล้วเดินออกไปจากห้องฉัน ฉันนอนลงไปอยู่ที่เดิม

"เอ่อ พี่เกลพรุ่งนี้มีงาน 7 โมงครึ่งนะ" โบว์โผล่หน้ามาบอกฉันพร้อมทั้งปิดประตูให้  
"พรุ่งนี้หรอ" ฉันพูดเบาๆ  ต้องเจอแบมอีกแน่เลย ทำไงดีความรู้สึกแบบนี้เริ่มทวีความรุนแรงขึ้นทุกวันๆ แต่บอกไปคงไร้ประโยชน์ เพราะแบมไม่ได้ชอบฉัน เราหลบหน้าไม่ได้ด้วยสิพรุ่งนี้ได้ข่าวมาว่าพี่ซี วางสะด้วยคงมาแน่เลย 

ฉันลุกขึ้นมาแล้วดึงผ้าห่มมาคลุมตัวฉัน ฉันพยายามขมตานอนแต่ทำไมนอนไม่หลับ ฉันนอนคิดเรื่องนี้ทั้งคืนเลยทีเดียว

# บ้านคิท

คิท Say

จะทำไงดีน๊า ม่ายม๊าย ก็อึดอัดแล้วด้วย ถ้าไม่หาทางนะต้องกลับไปเป็นเพื่อนแน่เลย ไม่เอานะไม่เอา ใครจะยอมล่ะไปหา ม่ายม๊าย ดีกว่า ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นแล้วแล้วกดเบอร์ที่เมมว่า My Honey 

'เมื่อไหร่ ก็ใช่เธอ ตอบทุกคำถามของใจ' เพราะจริง ที่รักเรานี้ก็ อินดี้นะ [มันอินดี้ตรงไหน :: ไรเตอร์]

(ว่าไง)
"เดี๋ยวเค้าไปหานะ คิดถึง"
(ค่ะ เดี๋ยวรอหน้าบ้านนะ มาทานข้าวด้วยไหมมายด์จะได้บอกมะม๊า)
"ครับที่รัก อยากทานข้าวด้วยตั้งนานแล้ว" 
(เอาเสื้อผ้ามานอนป่าว พรุ่งนี้มีงาน 7 โมงครึ่ง ถ้าคิทกลับบ้านมายด์ว่ากว่าจะถึงอีกคงดึก เพราะคิทชอบติดลม)
"ที่รักนี้รู้ทันนะเนี่ยะ ได้คับๆ "
(ถ้าไม่รู้ทันจะใช่ทีทรักเทอหรอ ? )
"คร้าบ บายจ๊ะจะได้รีบไปเดี๋ยวดึก รักคับ"
(ค่ะ รักมาก)

"เย่ๆ" ฉันพูดพร้อมวิ่งไปเก็บเสื้อผ้าแล้ววิ่งลงจากห้อง

"คิทเบาๆลูกจะรีบไปไหน วิ่งทำไมเดี๋ยวล้มนะลูก" เสียงแม่ตะโกนออกมาจากครอบทำให้ฉันหยุดวิ่ง
"แม่คับ คิทไปนอนบ้านมายด์น๊า แล้วก็ไปแล้วคับ รักแม่น๊า " ฉันพูดจบแล้ววิ่งออกมาก่อนจะวิ่งฉันเห็นแม่ยิ้มที่มุมปากเล็กๆ แม่ใครน๊า น่ารักจัง แม่ฉันกับมายด์รู้เรื่องที่เราคบกัน ทั้งสองฝ่ายไม่หายแต่คอยตักเตือน ดีใจจัง :D

#บ้านมายด์

มายด์ Say

นายคิทบ้า จอมทะเล้นเอ่ย คนอย่างนายต้องให้ฉันรู้ทันตลอดเลยจิงเชียว คนอะไร ซน บ้า ทะเล้น น่ารัก เหตุผลนี้ไงฉันถึงรัก นายเหมียวบ้าจอมพลังนี้มากจนถอนตัวไม่ไหวเลย
"ม๊ะม๊าค่ะ วันนี้คิทมานอนบ้านนะค่ะ แล้วก็มาทานข้าวด้วย" ฉปันเดินลงมาบอกม๊ะม๊าที่กำลังทำอาหารอยู่
"จ๊ะ แม่ไม่ได้เจอคิท มาหลายอาทิตย์แล้วคิดถึงนะเนี่ยะ" ม๊ะม๊าพูด 
"หูย!! ม๊ะม๊าค่ะ คิดถึงแต่คิทนะ" ฉันแกล้งน้อยใจนิด ๆ
"หรือว่าจะให้แม่คิดถึงหนู่ล่ะค่ะ เจอกันทุกวันเลย" ม๊ะม๊าพูดแบบเอ็นดู ก็จริงนะแต่มันหน้าน้อยใจนิหน่า

"ม๊าไม่คิดถึงแต่คิท คิดถึงมายด์น๊า" เสียงตาบ้านั้นดังมาจากข้างหลังพอดีเลย
"งั้นขอกอดม๊ะม๊าให้ชื่นใจนะคับบ" คิทพุดพร้อมวิ่งเข้ามากอดม๊ะม๊าฉัน
"เข้ามาไงอ่ะ" ฉันถามแล้วมองซ้ายมองขวา
"คุณพ่อเป็นประตูให้อ่ะ" คิทพูดแล้วทำหน้าทะเล้น
"คุณพ่อค่ะ ดึดิคุณแม่เอาแต่กอดคิท" ฉันแกล้งน้อยใจเล็กๆแล้วเดินไปหาคุณพ่อ
"ฮ่าๆ " คุณพ่อได้แต่นั่งขำ
"คิทก็อยากกอดมายด์น๊า" คิทวิ่งมากอดฉันข้างหลัง อ๊าย! เขินม๊า กับ ป๊า น๊า
"ทำไรเนี่ยะคิท เพิ่งเจอไปเมื่อเย็นนะ อายป๊า กับ ม๊านะ" ฉันพูดก็มันเขินนิ คนบ้าไรคิดถึงทุกเวลา

"มา่ทานข้าวเถอะลูกเส็จแล้ว" ม๊ะม๊าเรียก ฉัน คุณพ่อ แล้วก็คิท

20 ผ่าน ไป

/ ห้องมายด์ /

"อาบน้ำมายัง" ฉันถามคิทที่นั่งอยู่บนเตียง
"อาบแล้วคร้าบ" คิทตอบ
"วางแผนไว้แล้วน่ะสิ" ฉันพูดก่อนหันไปทาครีม จอมวางแผนเอ่ยยย
"มาเดี๋ยวทาครีมให้" คิทพูดแล้วเดินมาที่โต๊ะเครื่องแป้ง
"บ้า >////< ไม่ต้องเลย" ฉันพูดก่อนลงมือทาด้วยตัวเอง
"เส็จแ้ล้ว :p " ฉันหันไปแลบลิ้นใส่คิท
"เดี่ยะกัดลิ้นเลย" คิททำหน้าทะเล้น

"มายด์" คิทเรียกฉัน ฉันวางกระปุกครีมก่อนจะเดินไปหาคิท
"หะ ... " พูดไม่ทันจบประโยคคิทเอาริมฝีปากอุ่นๆ มาประกบกับริมฝีปากฉัน

จากจูบธรรมดาร่างโปรงเริ่มแทรกลิ้นเข้าไปในโพรงปากร่างบางที่กำลังเคลื้มกับจูบที่แสนเร่าร้อน ร่างโปรงเริ่มควานหาความหวานในปากร่างบางเรื่อยๆ จนเธอตอบโต้กลับ จากจูบที่แสนเร่าร้อนร่างโปรงเริ่มเสมอความหวานลงไปทำให้ร่างบางเคลื้มจนถอนตัวไม่ขึ้น ร่างโปรงเริ่มพลิกตัวแล้วใช้ลำตัวผละร่างบางลงไปนอนกลับเตียง มือร่างโปรงที่โอบเอวร่างบางอยู่เริ่มซนไปตามขาอ่อนของร่างบางและเลือนไปตามขา ร่างโปรงถอนจูบออกก่อนที่ร่างบ้างจะครางเบาๆ 
"อื้ม " ร่างโปรงยิ้มที่มุมปาก เล็กๆ ก่อนจะมอบนิ้วสัมพัสให้กลับช่องรักร่างบาง เค้าคลื่นไหวตามจังหวะนิ้วสัมพัสเรื่อยๆ 
"อื้ม .. คะ .. คิท " เธอครางและเรียกชื่อคนรักออกมาเบาๆ ๆ 
"จร้าาา " ร่างโปรงทำหน้าทะเล้นก่อนที่จะทำหน้าที่ตัวเองต่อ ร่างโปรงเริ่มเร่งจังหวะเรื่อยๆ ๆ
"อื้ม ... อืม ... คะ .. คิท .. " เธอเริ่มครางไม่เป็นจังหวะ แล้วศึกรักครั้งนี้ก้อจบลงร่างโปรงไม่ทำอะไรกับร่างกายร่างบางเพราะ รู้ว่าพรุ่งนี้ต้องไปทำงานกลัวว่าแฟนสาวจะมีลอยช้ำตามรำตัว

"นอนเถอะคิท ง่วงแล้ว" ฉันบอกคิท ก่อนที่คิทจะดึงผ้าห่มขึ้นมาห่มให้ฉันแล้วนอนลงข้างๆ 
"ฝันดี คับ-ค่ะ ที่รัก" เราพูดพร้อมกันคิทสวมกอดแันจากด้านหลังก่อยเข้าสู่ ห้วงนิทรา

/ วันรุ่งขึ้น /

เกล Say

วันนี้ฉันมาก่อนเวลามาเยอะเลย นี้เพิ่งจะแค่  7 โมงเองเหลืออีกครึ่งชั่วโมงกว่าๆ เอง ฉันนั่งลงที่โต๊ะแต่งหน้าและช่างแต่หน้าเดินตรงมาเพื่อมาเห็นหน้าฉัน ฉันหลับตาลงและนั่งอยู่กับตัวเอง ให้นานที่สุดและคิดหาทางเป็นเพื่อนที่ดีและไม่คิดอะไรลึกกับแบมอีก
"เกลลล !! " เสียงคิทเดินตรงเข้ามาพร้อมเรียกฉันเสียงดัง
"คิทเบาๆ หน่อยสิ" มายด์เตือนเบาๆ เพราะมีคนนอกอยู่เยอะ
"อ่าว แบมยังไม่มาอีกหรอเนี่ยะ " คิทพูดลอยๆ ทำให้ฉันเจ็บลึกลงไปแคบอยากร้องไห้ออกมา
"เดี๋ยวคงมาล่ะมั้ง ใกล้เวลาแล้ว" มายด์พูดพร้อมดูนาฬิกา
"เกลเงียบๆไป นะ" คิทเดินเข้ามาถาม
"เราเหนื่อยๆ น่ะ" ฉันตอบแล้วหันหน้าหนี
"อื้ม" คิทบอกแล้วเดินไปหามายด์

คิท Say

"นั้นแบมมาแล้ว พร้อมนักข่าวเลย" มายด์พูดแบบหัวเสีย
"พี่ซี" ฉันเรียกขึ้น งานยังไม่เริ่มเลยพี่ซีซื้อดอกไม้มาสะแล้ว
"คิท มายด์" แบมเรียกฉันกับมายด์ ทั้งที่มีนักข่าว เนี่ยะนะ - -"
"สวัสดีค่ะ" ฉันกับคิทพูดพร้อมกัน
"อ่ะนี้ มายด์" แบมยื่นช่อดอกลินลี่สีขาวสวยงามให้มายด์ ทำไม หึ๊งงง !! 
"มายด์" มายด์ งง เล็กน้อย คิทก็ งง นะ
"คิทฝากพี่ซีซื้อน่ะ" หะ ห๊าาา ตอนไหนฟร่ะ - -" แล้ว ก็ งง
"อย่าบอกนะค่ะว่า น้องคิทกับน้องมายด์" นักข่าวคนนึงพูดขึ้น ตายแล้วไง
"อ่อ ใช่ค่ะเราคบกันมา ปีกว่าๆ แล้ว" มายด์พูดขึ้น นั้นกล้าด้วยงั้นฉันก็กล้า หึ >.^
"ค่ะ เราคบกันมาปีกว่าแล้ว" อ่าว แล้วฉันจะพูดประโยคเดียวกันทำไม ?
"แล้วน้องแบมกับน้องซีล่ะค่ะเป็นไงบ้าง" นักข่าวหันไปถามแบม
"เราดูใจกันอยู่คับ" พี่ซีตอบคำถาม
"ขอโทษค่ะ พอดีเราต้องแต่งตัวแล้วได้เวลาแล้วค่ะ" ผู้จัดการเดินมาไล่นักข่าว

"บอกไปหมดเลยนะ" แบมดุพี่ซีเล็กน้อย
"แหม่ๆ แบมก็" พี่ซีเขินเล็ก ๆ
"ฮ่าๆๆ " ฉันหัวเราะออก มา
"กล้าแล้วนะ ทั้งคู่น่ะ" แบมพูดขึ้น เขินเหมือนกันนะ
"ไปแต่งตัวเถอะเดี๋ยวพี่รอข้างนอก" พี่ซีพูดแล้วเดินออกไปพร้อมรักษาของให้แบม

วันุร่งขึ้น

'คิทมายด์ รักร่วมวง' คิทอ่าน

"สะใจ 555" ฉันตะโกนลั้นห้องซ้อม
"สะใจอะไกันหึ" เสียงขรึมๆ คุ้นๆด้วย
"เฮีย! สวัสดีค่ะ" ฉันหันไปเจอพอดีเลย
"รักกันผมไม่ว่านะ อยู่ในคอบเขตล่ะ" เฮียพูดเบาๆ ก็ที่จะเดินออกไป อ๊าก! แม่เจ้า 555

"เมื่อกี้เห็นเฮียออกไป มีไรป่าวคิท" มายด์เดินเข้ามาพอดี
"เค้าบอกว่ารักกันน่ะอยู่ในขอบเขตนะ" ฉันบอกแล้วเข้าไปกอดมายด์

/ ไรเตอร์ Say /

"รู้มั้ย เทอน่ะ จากเพื่อนที่ไม่รู้ใจ กลายมาเป็น ยังไงก็ใช่เทอนะ " คิทบอกมายด์
"ค่ะ My Hone" มายด์พูดแล้วยิ้มกับตัวเอง

"แต่ฉันน่ะ รักสามเรา" เกลเดินมาจากข้างหลังแล้วพูดขึ้น
"ห๊ะ" ฉันตกใจเล็กน้อย
"ฉันชอบแบม " เกลสารภาพออกมา
"แต่แบม" คิทพูดติดอ่าง
"ก็บอกแล้วไงรักสามเรา ฉันพยายามเป็นเพื่อนที่ดีของแบม" เกลพูดแล้วฉีกยิ้ม
"ไหวไหมเนี่ยะ" คิทพูดแล้วเกาหัว
"อื้ม" เกลพูดเบาๆ 
"เพื่อนกันดีที่สุด" เกลพูดแล้วฉีกยิ้ม กว้างๆ กว่าเดิม
"สู้ๆ " คิทกับมายด์พูดพร้อมกัน
_________________________________________________________________________

:'DDD