ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คาแรคเตอร์ผู้พิทักษ์...(ภาคTS)

    ลำดับตอนที่ #4 : คาแรคเตอร์ผู้พิทักษ์(ภาคTS) : คาแรคเตอร์ที่ 3 ตอน ผู้พิทักษ์สีน้ำเงิน

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 542
      4
      9 ธ.ค. 54

    คาแรคเตอร์ผู้พิทักษ์(ภาคTS) : คาแรคเตอร์ที่ 3 ตอน ผู้พิทักษ์สีน้ำเงิน

              “บ้าที่สุดเลย.....” หลังจากที่แย่งกุญแจกลับมาได้ริทก็เดินบ่นมาตลอดทาง แต่เหมือนเขาจะลืมอะไรไปอย่าง


                    “ร.....ริท.....” รันเรียกริทด้วยเสียอ่อยๆ

                    “มีอะไร!!..................” ด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิดอยู่จึงทำให้เขาตะคอกใส่รันโดยไม่รู้ตัว

                    “........................” ทำให้รันตกใจเล็กน้อย และสีหน้าเริ่มเปลี่ยนจนเป็น   “.แงๆๆๆ......แงๆๆ....ริทดุรัน........แงๆๆๆ......ริทใจร้าย

                    “โอ๋ๆๆ....ไม่ร้องนะรันริทขอโทด */\*...ริทไม่ได้ตั้งใจ.....ริทกำลังโมโหไอ้แมวขโมยนั้นอยู่  เมื่อเห็นรันร้องไห้ริทก็พยายามปลอบรันจนในที่สุดรันก็หยุดร้อง


                    “จริงๆๆนะ....ที่ริทไม่ได้โกรธรัน.....ฮึกๆ” รันปาดน้ำตาออกอยากลวก

                    “โกรธ? ...ริทจะไปโกรธอะไรรันละ” ริทงงเพราะว่ารันไม่ได้ทำอะไรให้เขาต้องโกรธ

                    “ก็ที่ไม่ได้บอกว่าตอนนี้....ริทสายแล้ว”

                    “สาย?....สายอะ...................” ริทยังคงงงอยู่แต่เสียงนึงดังขึ้นทำให้เข้านึกออก

                    “อ๊อดดดดดดดดดดดดดด..................ดดดดดดดด” เสียงออกบอกเวลาเข้าโรงเรียนดังขึ้น

                    อ๊ากกกกกกก......ส..สายแล้ว...........” ริทรีบวิ่งหน้าตั้งไปที่โรงเรียนด้วยความเร็วเต็มพิกัด.

                   

     

     

    คาบเรียน

                    “นี่ริท.....นายต้องวาดรูปฉันสวยๆๆนะคนเก่งอย่างนายวาดได้อยู่แล้ว” เกรซสาวน้อยหน้าใสกำลังโพสต์ท่าที่ตัวเองคิดว่สวยที่สุดให้ริทวาด

                    “เอ่อ......” รันมองภาพที่ริทวาด ไม่อยากจะบรรยายถึงความสวยงามของมัน  นักวาดรูปดังๆยังสู้ไม่ได้เลย

                    “แน่ใจนะริท...ว่านี่สวยสุดแล้ว” รันกระซิบบอกริทข้างๆหู 

                    “เอ่อ...ก็ริทวาดรูปไม่เก่งนี่หน่า....แล้วริทก็ไม่ชอบวิชาวาดรูปด้วย”

                    “ก็เพราะอย่างนี่ซินะถึงวาดรูปไม่เก่ง...”เสียงเด็กผู้ชายที่ไม่คุ้นดังขึ้นจากไหนก็ไม่รู้ ทำให้ริทกับรันต้องมองหาต้นเสียง

                    “คุยกะใครหรอริท.....แล้วนี่วาดเสร็จแล้วใช่ไหมไหนขอเกรซดูหน่อย” เกรซเห็นริทซุบซิบอยู่กะใครก็ไม่รู้จึงคิดว่าริทวาดเสร็จแล้ว

                    “ย..ยังไม่เสร็จ....” ริทที่กำลังมองหาต้นเสียงอยู่ตกใจเล็กน้อยที่ถูกเรียก ก่อนที่จะขย้ำรูปที่ตัวเองวาดลงถังขยะ

                    “งั้นเดียวฉันช่วยเอง....เปลี่ยนคาแรคเตอร์จากคนที่วาดรูปไม่เก่ง เปลี่ยนเป็นคนที่วาดรูปเก่ง..” เสียงเดิมดังขึ้นมาอีกครั้ง พร้อมกับร่างของริทที่ขยับวาดรูปไปเอง

                    อ๊ากกกกกกกกกกกก....มันเกิดอะไรขึ้นกับฉันเนี่ย” ริทได้แต่บอกกับตัวเองในใจ


                    “สะ.....เสร็จแล้ว” ในที่สุดร่างกายก็ขยับได้อย่างปกติพร้อมกับ

                    “เสร็จแล้วหรอ...ไหนดูหน่อย.......นะ...นี่ฉันหรอเนี่ย” เกรซตกใจจนร้องรันห้องเมื่อเห็นภาพของตัวเองที่ริทวาด มันชั่งสวยงามเหลือเกินอย่างกับรูปถ่ายที่ถ่ายมาจากกล้องถ่ายรูป ทำให้ทุกคนในห้องต่างพากันมาดูรูปที่ริทวาด โดยที่ไม่มีใครสนใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับริท แสงสีน้ำเงินเกิดขึ้นที่คอของริท แล้วค่อยๆลอยขึ้นเหนือหัวของริท แสงสีน้ำเงินค่อยๆรวมตัวกัน...จนกลายเป็นรูปเด็กคนนึงลอยอยู่อากาศ แล้วแสงนั้นก็หายไปเหลือเพียงแต่เด็กชายในชุดสีน้ำเงิน พร้อมกับถือกระดาษวาดรูปและดินสอ เด็กชายคนนั้นค่อยๆลอยมาหาริท

                    “หวะ....หวัดดีฉันชื่อ มิกิ เป็นผู้ทักษ์ส่วนตัวอีกคนนึงของนาย” มิกิแนะนำตัวเองให้ริทกับรันรู้จัก

     

                    รันยิ้มต้อนรับแต่อีกคน เอ่อ...

                    “อ๊ากกกกกกกกกก.......ผผ...ผีหลอกอีกแล้ว.....” ริทตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นจนลืมไปว่าตัวเองยังมีผู้ทักษ์อีก 2 คน ทำให้ริทวิ่งหนีออกไปนอกห้อง ทำให้เป็นที่สงสัยของเพื่อนๆในห้อง

                    “เอ่อ....สงสัยคงยังไม่ชิน” รันหันไปพูดอย่างปลงๆกับมิกิ


                    “คงงั้น”

                   

    --------------------------------โปรดติดตามตอนต่อไป----------------------------------

    หลังจากที่ไปเป็นผู้อพยบมาซะนาน
    ก็ได้เวลาอัฟเรื่องนี้ซักที
    ยังไงก็ฝากเรื่องนี้ด้วยนะค่ะ
    แล้วก็ฝากเรื่องใหม่ด้วย            http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=772632

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×