มาเรียนภาษาเยอรมันกันเถอะ! - ภาคไวยากรณ์

ลำดับตอนที่ #1 : ก่อนจะเข้าสู่บทเรียน

ก่อนจะเข้าสู่บทเรียน ผู้เขียนขอพูดถึงข้อตกลงในการใช้สัญลักษณ์ต่างๆ ในบทความนี้ก่อนนะเจ้าคะ

ก่อนอื่น เรื่องรูปแบบของตัวอักษร (font) ที่จะใช้ในบทความนี้

ภาษาเยอรมัน – Deutsch จะพิมพ์ด้วย Times New Roman

ภาษาอังกฤษ – English จะพิมพ์ด้วย Arial

ผู้เขียนจะแปลประโยคเกือบทั้งหมดเป็นทั้งภาษาอังกฤษและภาษาไทย เพราะว่าภาษาอังกฤษมีโครงสร้างคล้ายกับภาษาเยอรมันอยู่พอสมควร ผู้เขียนจึงคิดว่าเป็นการดีที่จะเปรียบเทียบโครงสร้างประโยคให้ดูน่ะเจ้าค่ะ ส่วนภาษาไทยเพื่อแสดงความหมายตามปกติเจ้าค่ะ

ต่อไปเป็นเรื่องของสัญลักษณ์การออกเสียง (International Phonetic Alphabet, IPA) นะเจ้าคะ แน่นอนว่าไม่ได้ตั้งใจจะเขียนเรียงลงมา ณ ที่นี้อยู่แล้ว แต่ว่าในช่วงบทแรกที่พูดถึงการออกเสียง จะเขียนเอาไว้เพื่อให้ใช้อ้างอิงได้ เพราะฉะนั้นระหว่างที่ฟังเสียงจริงไปก็อาจจะลองจับคู่ระหว่างสัญลักษณ์กับเสียงที่ได้ยินไปเรื่อยๆ ก็ดีนะเจ้าคะ เพราะว่ามันจะช่วยเราได้ในกรณีที่ไปเปิดพจนานุกรมแล้วมีสัญลักษณ์เขียนเอาไว้ว่าออกเสียงยังไง

สำหรับสัญลักษณ์ IPA นั้นจะเขียนไว้ในวงเล็บเหลี่ยม [ ] แล้วก็ตัวอักษรที่มีขีดอยู่ด้านบนในคำหนึ่งๆ แสดงว่า accent ลงตรงนั้นนะเจ้าคะ อย่างเช่น Winter [vɪ́ntɐ] ออกเสียงราวๆ “วิ้น-ถ่ะ” ก็คือ accent ลงตรงพยางค์หน้าที่มีขีดเล็กๆ (ɪ́ – เสียง อิ) เจ้าค่ะ

ถ้าเรียบร้อยแล้วก็ไปสู่บทต่อไปกันได้เลยเจ้าค่ะ!