fic Yaio แดซอง & ซึงรี

ณ บ้านของซึงรี

"ซึงรี  ตื่นได้แล้ว วันนี้ครูให้มอบตัวเข้าหอนะ ตื่นๆ"แม่ของซึงรีปลุก
"โถ่ แม่ครับ อีกแปปนะ ผมยังไม่อยากตื่นอะ"ซึงรีพูดเสียงงัวเงีย
"ตื่นๆ โรงเรียนลูกมันเป็นโรงเรียนประจำนะ เดี๋ยวก็ไม่มีหอให้อยู่หรอก-*-"แม่ยังคงปลุกซึงรีต่อ
"ก็ดีนะสิครับ ผมจะได้อยู่ที่บ้าน ไม่ต้องไปไหน^^"ซึงรียังไม่ยอมตื่น
"โอ๊ย....-*-พอๆๆตื่นได้แล้ว ถ้าไม่ตื่น แม่จะไปเรียกพ่อมาเดี๋ยวนี้ละ"แม่ของเขาขู่
จิตใต้สำนึกของบอกว่าซึงรีต้องรีบตื่น
"ครับ แม่ ผมตื่นก็ได้"ซึงรีพูดอย่างเมินเฉย เหมือนไม่อยากเจอพ่อของเขา

-------

"ซึงรี อาบน้ำเสร็จรึยัง อีก 1 ชั่วโมงเค้าก็จะรายงานตัวกันแล้วนะ"
"อีกแปปนึงครับจะเสร็จแล้ว"ซึงรีพูดพร้อมเดินออกมา
แล้วเจอกับพ่อของเขาพอดี
"จะไปแล้วหรอ นี่มันมสายแล้วนะ หัดทำตัวเร็วๆบ้างนะ-*-"
"ครับ พ่อ--"
"เอ้าเสร็จแล้วหรอ  ปะๆไปได้ละ เดี๋ยวไม่มีหอพัก"
"ครับ  แม่"


ณ โรงเรียนประจำชาย


"เอ่อ อาจารย์คะ  ยังเหลือหอพักให้พักบ้างรึเปล่าคะ"แม่ของซึงรีถามขึ้นมา
"อ๋อ มีคะ แต่เหลือห้องเดียวพอดีเลยคะ  ห้อง 442 นะคะ"อาจารย์ประจำหอพักบอก
"แล้วต้องพักรวมกันกี่คนหรอคะ" แม่ของซึงรีถามอีก
"อ๋อ พักรวมกัน 2 คนคะ"
"หรอครับ  แล้วย้ายเข้าหอพักได้เมื่อไรครับ"คราวนี้ซึงรีถามขึ้น
"อีก 1 อาทิตย์มาได้เลยคะ"
"ครับ^^"




--------- 1 อาทิตย์แล้วเน้ออออออออออออออ ----------




"ซึงรี แม่มาส่งแค่นี้นะลูก"
"ครับแม่  แม่กลับเถอะ ผมขนของเองได้"
"แม่คงคิดถึงซึงรีแน่เลย"แม่ของซึงรีพูดพร้อมร้องไห้TT
"แม่ครับ ผมโตแล้วนะ ผมดูแลตัวเองได้ แม่ไม่ต้องเป็นห่วง^^"
"โทรหาแม่บ้างนะ"
"ครับ แม่^^"
"แม่ไปละนะ"
"ครับ"
แม่ของซึงรีโบกมือพร้อมขับรถออกไป



"เฮ้อ  แล้วห้อง 442 มันอยู่ไหนหละเนี่ย"ซึงรีบ่นในใจ


"อ้อ ห้องนี้ไงหาตั้งนาน^^"

พอเปิดเข้าไปแล้ว ก็เจอผู้ชายคนนึงอยู่ในห้อง

"นายเป็นใครหนะ"ซึงรีถามขึ้น

"หวัดดี ชั้นชื่อ แดซอง พักอยู่ห้องนี้เหมือนกัน^^"เด็กผู้ชายคนนั้นตอบ