Moon Light : Wars [Fic Bigbang TEMG]

 
        กราบสวัสดีท่านผู้อ่านทุกท่านที่ยังไม่ลืมแอลกันนะคะ
จากที่เรียกร้องกันมาล้นหลามมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก (เวอร์จริงแม่คุณ) เกี่ยวกับฟิคเรื่อง Moon Light ว่าแอลจะแต่งต่อหรือไม่
ผลคือ แต่งต่อค่ะ เป็นอีกภาคหนึ่ง เนื้อหาจะเข้มข้นหวานมันอย่างไร ติดตามอ่านกันนะคะ 






คุณหมอ ควอน จียง เจ้าค่า
หัวหน้าแวมไพร์ที่ใช้เวลาแทบทั้งชีวิตหารสชาติเลือดที่ถูกใจ
นั่นคือ ชเว ซึงฮยอน จียงตระหนักได้ทันทีที่พบกันว่าซึงฮยอนนั้นอันตราย
ก็มิอาจห้ามใจจากรสชาติเลือดหวานหอมของเขาได้
ต้องการให้ซึงฮยอนมาเป็นทาสของเขา
แต่ไปๆมาๆ เขากลับกลายเป็นทาสของซึงฮยอนเสียเอง
ภาคนี้ก็ยังเป็นสีนี้ค่ะ อิอิ







ชเว ซึงฮยอน
สายเลือดตระกูลนักล่าแวมไพร์ เป็นพี่คนโต
มีน้องชายหนึ่งคนคือ อี ซึงฮยอน
นิสัยค่อนข้างจะเจ้าอารมณ์และเจ้าเล่ห์ยิ่งกว่าจียง
ใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อทวงเอาครอบครัวและความสุขคืนมาจากพวกแวมไพร์

 

คู่แรกผ่านพ้นไปเจ้าค่ะ ภาคนี้แฟนเทมจีหลายคนอาจช้ำใจบ้างเล็กน้อยถึงมากค่ะ
ภาคนี้คู่นี้เค้าจะไม่ค่อยหวานกันซักเท่าไร ด้วยความซาดิสด์ของอิคนเขียน ==" 
แต่พอมีเซอร์วิสบ้างเล็กน้อย เป็นความรักที่ต่างคนต่างไม่เข้าใจความรู้สึกของตนเองมากกว่าค่ะ เรื่องจะเป็นอย่างไร ติดตามค่ะ ติดตาม




อี ซึงฮยอนเจ้าค่ะ น้องชายแท้ๆของ ชเว ซึงฮยอน
แต่ไม่ยอมรับตระกูลที่เป็นนักล่า
เพราะได้พบกับจียง เป็นคนรักเก่าและเป็นอาหารชั้นดีของจียงเจ้าค่ะ

ด้วยความที่หน้าตาจียงเค้ายั่วยวนซะ ทำเอานู๋ซึงเค้ารักหัวปักหัวปำเลยเจ้าค่ะ
แต่แล้ว เขาก็ได้พบกับยองเบที่มีรสชาติเลือดที่เขาไม่อาจห้ามใจได้
ซึ่งเขาก็ต้องเลือก ระหว่างยองเบ กับจียง


ดง ยองเบ หนุ่มโสดที่ต้องการสันติภาพบนโลกใบนี้
(รู้สึกเฮียเบ้จะได้บทดีตลอดเรยนะเนี่ย)
เป็นนักล่าแวมไพร์เหมือนกับซึงฮยอนและเป็นเพื่อนสนิทเขา
แต่ไม่ชอบฆ่าแวมไพร์เพราะคิดว่าคงเป็นสิ่งมีชีวิตเหมือนกัน
ภายหลังเมื่อได้พบกับซึงรี กลับกลายเป็นว่าเขากลายเป็นอาหารให้กับซึงรี
อย่างเต็มใจ ภาคนี้เฮียแกแอบโฉดค่ะ 





คัง แดซอง เลขาและพ่อบ้านหนุ่มอารมณ์ดีที่คอยทำหน้าที่ในบ้านจียง
เป็นคนประสานความรักให้หลายคู่
ปรารถนาที่จะได้เห็นเจ้านาย(จียง)มีรอยยิ้มอีกครั้ง
สถานะภาพ แวมไพร์


 

 

ปาร์ค เท็ดดี้ อดีตหนึ่งในสี่จตุรเทพของพวกนักล่าแวมไพร์
วันหนึ่งเขาเกิดพลาดท่าให้กับควอน จียง
และถูกเปลี่ยนให้เป็นแวมไพร์ซึงเป็นเผ่าพันธุ์ที่เขาเกลียดมากที่สุด
แต่เมื่อเขาได้ลิ้มรสชาติโลหิตของแดซอง ทำให้ความคิดนั้นหายไป
เขาจะทำอย่างไรในเมื่อใจหนึ่งเขาก็เกลยดและต้องการกลับเป็นเหมือนเดิม ส่วนอีกใจหนึ่ง ก็ลืมรสชาตินั้นไม่ได้เลย








ภาคนี้ฉาก NC อาจปรากฏประปรายค่ะ (อย่าแจ้งแบนเค้านะ)
เน้นย้ำว่า อาจจะค่ะ ขึ้นอยู่กับเนื้อเรื่องและอารมณ์ผู้แต่ง 555
ขอบคุณที่ติดตามอ่านกันมานะคะ พวกคุณเป็นแรงบันดาลใจสำคัญในการทำให้
คนขี้เกียจคนนี้ลุกขึ้นมาแต่งต่อค่ะ ขอบคุณค่ะ



เรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นมาจากจินตนาการของข้าพเจ้า ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงใดๆทั้งสิ้น ฉะนั้น อย่าเข้าใจผิดนะคะ








อีกอย่าง ... เรื่องนี้ข้าพเจ้าคิดเอง โปรดกรุณาอย่าลอกเลียนแบบ

เม้นพูดคุยให้กำลังใจคนเขียนได้นะคะ เค้าต้องการกำลังใจง่ะ >/\<