[Fic Ina]Judge Killer นักฆ่าผู้พิพากษา

ลำดับตอนที่ #14 : >>Chapter 10 : We’re Judge Killer

หืม??? นักฆ่าหน้าใหม่หรอ
 

‘ใช่... เป็นคนที่น่าสนใจทีเดียว’
 

แสดงว่าเก่งใช่ไหมเนี่ย
 

‘ป่าวหรอก...’
 

อ้าว??? ไงงั้นหล่ะทอรัส
 

‘ชั่งมันเถอะ... เดี๋ยวพรุ่งนี้จะพามาที่กลุ่มเราน่ะ... พามารู้จัก... น่าจะดี’

หรอ... (หัวเราะ) งั้นก็ดีแล้ว
 

‘แต่มีคนหนึง...’

 

?

 

 

‘...คนนั้น... ดูแล้วคล้าย ๆ นายมากเลย... เกรย์’

 

?... เหมือนฉันหรอ

 

Chapter 10: We’re Judge Killer
 

     นี่ก็ผ่านไปอีกหนึ่งวันเต็ม ๆ... ตามความจริงแล้วตอนออกจากตึก Killer ก็ สามทุ่มมาถึงบ้านก็สี่ทุ่มและก็ไม่อาบน้ำตอนตั้งท่าเดียว...

ตอนนี้ก็ตีห้ากว่า ๆ ....ทำไมผมถึงรู้สึกว่ามันผ่านไปเร็วจัง = =;;; ทำไมกันนะ... ไอ้วันที่อยากให้ถึงเร็ว ๆ ก็ช้าสุด ๆ แต่พอเป็นวันที่ขอร้องให้มันยาวนานก็เร็วได้ใจมาก ๆ - -;;; อย่างเช่นวันนี้ - -;;;

ไม่ใช่ว่าไม่อยากให้ถึงวันนี้... แต่ขอทำใจพักก่อนได้ไหมเนี่ย =[    ]=;;;;

มาวันแรกของการเดินทางเจอเรื่องประหลาดสารพัด... มาถึงก็เจอตึก Killer ทันทีทันใดแบบไม่ต้องเสียเวลาหาถึงวันสองวันแต่มาก็ทดสอบเป็น Killer ที่ขึ้นเอ้าขึ้นเอาจนไม่อยากเชื่อว่ามาอยู่ระดับ 7 แล้ว = =;;;  แถมใครจะไปคิดหล่ะว่าจะบังเอิ้ญ!!!!!! บังเอิญมาเจอะเจอทอรัส เควสม่า นักฆ่า Fox Killer หรือ FK อย่างไม่น่าเชื่อ = =;;; และมันทำให้ผมกระจ่างว่าคุณ FK ที่ยัยแม่นางผีเสื้อกับการินพูดก็คือเจ้าคุณทอรัสนั่นเอง - -^

ผมจึงตัดสินใจลุกจากเตียงตอนตีห้าเกือบหกโมงเช้าแล้วเตรียมเปิดคอมพิวเตอร์แล้วเข้าระบบซอฟแวร์ของหน่วยงานตำรวจทันที

ผมนั่งพิมพ์รหัสสักพักก่อนจะใช้สายตาผมไล่หาชื่อก่อนจะเจอชื่อภาษาญี่ปุ่นที่ผมต้องการ

‘木山ヒロト’

หลังจากนั้นผมก็คลิกชื่อเข้าไปก่อนจะคลิกปุ่มรูปกล่องแล้วเริ่มจัดแจงตั้งกล่องเล็ก ๆก่อนที่จะมีภาพผู้ชายผมสีแดงซอยสั้นกำลังนั่งอ่านแฟ้มคดีก่อนจะใช้ดวงตาสีเขียวมรกตมาจ้องมองหน้าจอก่อนจะคลี่ยิ้มให้ผม

[ไง... อาสึยะ... ที่ลอนดอนเป็นไง... สบายดีใช่มะ]ผู้กำกับถาม

“สบายดีครับ”

[ข่าวคราวเป็นไงบ้าง]

“คือ... มันอาจจะเร็วไปหน่อยคือผมถึงไปรู้จักกับทอรัสตอนทดสอบระดับพอดี”ผมตอบไปอย่างเหนื่อยหน่ายแต่ก็ฝืนยิ้มเอาไว้

[วิเศษ!!!! ฉันคิดถูกจริง ๆ ที่เลือกนาย... แล้วคุยกับเจ้านั่นเป็นไง]ผู้กำกับยิ้มร่าเหมือนตัวเองได้ชัยก่อนจะมาถามผมอย่างตื่นเต้น

“ก็... แบบว่า... จะชวนผมกับเพื่อนที่ผมรู้จักกันพาไปรู้จักกับพวก Judge Killer”

[ว้าว!!!!! นายสุดยอดมาก!!!! อาสึยะ... ถ้าอยู่ใกล้กันฉันคงกระโดดกอดนายไปแล้ว!!!!]

“อา... เวอร์ไปมั้ง = =;;;”ผมบ่นก่อนมองผู้กำกับที่ตอนนี้ร้องโห่ดีใจจนตอนนี้เริ่มมีเสียงยัยนางยักษ์อลูวีด้าหลุดรอดเข้ามาในลำโพงเล็กน้อย - -;

“ว่าแต่... จะเอาไงดีหล่ะ... ผู้กำกับ”ผมถาม

[นายน่าจะรู้อยู่แล้ว... เก็บหลักฐานแล้วส่งมาทางเมล์ฉันก็สิ้นเรื่อง!]ผู้กำกับพูดก่อนทำหน้าดีใจสุดชีวิตแบบที่ผมไม่ค่อยได้เห็นบ่อย ๆ... แต่ก็ดีใจไปกับเขาหล่ะนะ

“อืม ๆ... โอเค...”ผมพูดก่อนจะหันไปมองนาฬิกา... 7 โมงแล้วหรอเนี่ย... เอ๊ะ?...

“เอ่อ... ผมไปรบกวนเวลากลับบ้านของผู้กำกับป่าว?”ผมถามอย่างระแวงเล็กน้อย เพราะทางญี่ปุ่นตอนนี้คงจะประมาณสี่โมงเย็น

[หืม?... ฮะๆๆๆ ไม่เอาน่าอาสึยะ... ฉันกลับตั้งห้าโมง]ผู้กำกับบอกก่อนจะโบกมือไปมาเพื่อแสดงให้รู้ว่าไม่ให้ถือสา

“งั้นผมรีบไปนะครับ”

[ได้เลย... ว่าที่ร้อยเอก]

หลังจากนั้นภาพของผู้กำกับก็หายไป... ให้ตายสิ...

 

 

ทำไมต้องมีคนมาแซวผมตลอดด้วย - -;

 

 

เวลาต่อมา

หลังจากคุยเสร็จผมก็เอากล้องจิ๋วมาใส่รวมกับไอฟอตเพื่อไม่ให้มีใครสงสัยแล้วเดินออกจากห้องซื้อขนมปังมากินแล้วเดินออกจากโรงแรมมุ่งตรงไปตึก Killer ทันที

วันนี้ผมใส่เสื้อเชิ้ตสีเขียวอ่อนแขนสีส้มกับกางเกงสามส่วนสีน้ำตาลซีดกับรองเท้าผ้าใบสีดำลายสก็อตกับถุงเท้าสีขาว... นับว่าเป็นช่วงที่ผมรู้สึกสบายที่สุดเลยทีเดียว

“สวัสดีโทระมารู”ผมทักเมื่อผมเดินเข้ามาก็เจอเจ้าตัวกำลังนั่งเล่นเกมส์ไอฟอนอย่างเมามัน

“สวัสดีครับ... รุ่นพี่”โทระมารูบอกก่อนจะปิดเกมส?แล้วลุกขึ้นเดินเข้ามาหาผม

“ทอรัสมายัง?”ผมถาม

“มาถึงยังไม่เจอเลย”โทระมารูบอก ตอนนั้นเองด้านหลังผมเหมือนมีใครเดินเข้ามา พอผมหันไปก็เจอการินพอดี

“Karin… Are you see Torus or not?(การิน... นายเห็นทอรัสหรือป่าว?)”ผมถาม

“FK ?... Em ... for a long time  ... he tell that have ... Ah! he is coming.(FK หรอ?... อืม... มานานแล้วนะ... เห็นบอกไปทำธุรา... อ๊ะ!! มาพอดี)”สิ้นเสียงการินผมก็มองตามนิ้วที่การินชี้ก็เจอร่างผู้ชายผมสีน้ำตาลเข้มโดยถือถุงSuper มากมาย... สงสัยไปซื้อของมา ผมคิด

“Oh? Have you got any better.(อ้าว? มาแล้วหรอ)”ทอรัสถาม

“I just came to me.(ผมมาถึงเมื่อกี้น่ะ)”ผมตอบไป

“I can take it then.(ส่วนผมมาได้สักพักแล้วหล่ะ)”โทระมารูตอบต่อจากผม

“To do other wise.(งั้นขึ้นไปพร้อมกันเลย)”สิ้นเสียงทอรัสก็เดินนำหน้าให้พวกผมสองคนเดินตามทอรัสไปจนเข้าลิฟต์เรียบร้อย

“What did you buyit, Torus?(ซื้ออะไรมาหรอทอรัส?)”ผมถาม

“It's my new drug...Try looking for it.(ของทำยาสูตรใหม่ของฉัน... จะลองไหมหล่ะ)”ทอรัสพูดก่อนจะคลี่ยิ้มอย่างมีเล่ห์นัย... นี่คือด้านจริง ๆ ของเขาใช่ไหม = =;;; ผมคิด

“I considerate...^^.(กะ... เกรงใจ ^^)”

ติ้ง!

หลังจากนั้นลิฟต์ก็เปิดพร้อมกับทอรัสเดินออกไปโดยมีผมและโทระมารูเดินตามติด ๆ

“You wait for me right now...I have to keep.(รอฉันตรงนี้แปปนะ... เดี๋ยวไปเก็บของ)”หลังจากนั้นทอรัสก็ขอตัวไปเก็บของทำให้ผมมีเวลามองสถานที่ได้อย่างชัดเจน

มันเป็นสถานที่ที่ตกแต่งแนววินเทจและจัดเข้าของตามทางเดินเข้าห้องต่าง ๆ เข้ากันได้อย่างลงตัว... สมกับเป็นสถานที่ที่ Judge Killer อยู่จริง ๆ ผมคิด

“สวยเนอะรุ่นพี่”โทระมารูเอ่ยขึ้น

“อืม”ตอนนั้นเองทอรัสก็ออกมาจากห้อง

“Ok... I'll take to my boss first.(เอาหล่ะ... ฉันจะพาไปหาบอสก่อนแล้วกัน)”สิ้นเสียงทอรัสเขาก็เดินมาอยู่ระหว่างผมและโทระมารูแล้วดันหลังพวกผมแล้วเดินตามไปจะถึงห้องที่เขียนว่า ‘Mr. Kudou Mijiya [Boss Kudou]’ มาถึงก็ได้เบาะแสชิ้นโต = =;;; จะดีใจหรือเสียใจดีช่วยบอกกันหน่อย

หลังจากนั้นทอรัสก็เคาะประตูในจังหวะที่แปลก ๆ

ก็อก    ๆ

ก็อก ๆ

ก็อก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

หลังจากนั้นทอรัสก็เปิดเข้าไปพร้อมกับทำหน้าระรื่นใส่

“Hi,Boss.(สวัสดีครับบอส)”ทอรัสทักออกไปอย่างไม่เกรงกลัวคนตรงหน้า

“Ummmm ... the news of Alex was the first to come out with IK on New injury.(อืม... ได้ข่าวจากอเล็กซ์ว่าช่วงก่อนที่ IK บาดเจ็บโดดงานมาตลอดเลยนิ)”โอ้โห...คนดีเหลือเกินนะครับ = =;

“(Laughs) Sorry, but ...It was a great mission.((หัวเราะ)ก็โทษที... พอดีกำลังทำภารกิจอันยิ่งใหญ่)”ภารกิจอะไรของมันว่ะ - -; ผมคิด

“? ...And your sister.(?... น้องสาวว่างั้น)”

“Yes...I think do not know.: )(ถูกต้องนะครับ... นึกว่าไม่รู้ : ))”

“People like you...I do not see it right away.(คนอย่างแก... ดูยังไงก็ไม่พ้นเรื่องนี้หรอก)”บอสคุโดบอกอย่างเหนื่อยหน่าย

“But there is nothing.(ว่าแต่มีอะไร)”

“The younger generation just do get to level7.(ก็แค่พารุ่นน้องระดับ 7 ที่ผมสนใจมาแนะนำตัว)”ทอรัสบอกก่อนจะดันหลังผมออกไปแรง ๆ จนผมยืนประจันหน้าข้าง ๆ กับโทะมารู... ตายหล่ะหว่า = =;;; ตั้งตัวไม่ทัน

“Ummmm...what do you name?(อืม... ชื่ออะไรกันบ้างหล่ะ?)”บอสคุโดถาม

“I..I… I’m… Utsunomiya Toramaru.(ผะ...ผะ... ผม... อุสึโนมิยะ โทระมารูครับ)”โทระมารูแนะนำตัวอย่างตะกุกตะกัก

“Sigh.... Ludrop Sejorn Blud Most of them call me Blud.(เฮ้อ... ผม ลูดอฟ เซจอร์น บลัด... ส่วนใหญ่จะเรียกผมว่าบลัด)”ผมแนะนำตัวไปอย่างเรียบ ๆ

“Ummmm... you have to do it.Blud(อืม... นายก็น่าสนใจนะบลัด)”

แอ็ด...

“Hi Torus!! The news came how avisitor's guide!(สวัสดีทอรัส!!!!! ได้ข่าวมาว่ามีแขกมาแนะนำ!!!)”ตอนนั้นเองที่มีเสียงผู้ชายดังขึ้นมาเป็นสำเนียงแบบคนอิตาลีพร้อมกับเสียงเปิดประตูอย่างตื่นเต้นสุดฤทธิ์ เป็นผู้ชายผมสีน้ำตาลเข้มและคาดด้วยผ้าสีส้มสะดุดตา(สุด ๆ) มันเป็นบ้าใช่ไหม - -; ผมคิด

“You heard from anyone here?(ได้ข่าวจากใครมาร์ค?)”ทอรัสถามอย่างมึนงง

“I say.(ฉันเองแหล่ะ)”ตอนนั้นเองที่ข้างหลังของผมก็มีเสียงผู้ชายสำเนียงอังกฤษแบบต้ตำรับดังขึ้นทำให้ผมหันไปมองอย่างสงสัยก็พบร่างผู้ชายผมสีครีมตั้งซอยเจ้าของดวงตาสีดำเรียวคมกริบในชุดแจ็คเก็ตสีแดงกับเสื้อทีเชิ้ตสีขาวกับกางเกงยีนดำและรองเท้าผ้าใบสีฟ้าสลับขาว

“Oh Hello...Alex oh no... Boss.(อ้าว สวัสดี... อเล็กซ์ไม่สิ...คุณหัวหน้า)”ทอรัสบอกก่อนจะแสยะยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

“Oh... this's ...(หึ... พวกนี้สินะ...)”คนที่ชื่อว่าอเล็กซ์(ประมาณว่าน่าจะเป็นหัวหน้าของกลุ่ม)ถามพร้อมกับมองผมและโทระมารูตั้งแต่หัวจรดเท้า... น่ากลัว = =;;;

“Like your color hair...it like blood.(ชอบสีผมนายจัง... สีเหมือนเลือด : ))”อเล็กซ์พูดก่อนจะมองสีผมของผมอย่างชอบใจ... = =;;; มันชักจะโรคจิต

“(Laughs) I'm not...I it boss.((หัวเราะ)ทำใจหน่อย... หัวหน้าก็งี้)”ทอรัสปลอบผม(แต่ฉันเห็นนายแอบยิ้มอย่างสะใจนะ ทอรัส - -;)

“Level 7.(ระดับ 7 สินะ)”อเล็กซ์พูดก่อนจะมองมาทางคนอื่น ๆ

“It is the little grandson of the new boss.(ก็นิดเดียวก็เท่ากับหลานของบอสแล้วนิ)”คนที่ชื่อมาร์คพูดออกมาอย่างเริงร่า

“Mark!!!(มาร์ค!!!!!!!!!!!!)”ตอนนั้นเองที่ผมได้ยินเสียงคุ้นหูจนผมรู้สึกได้ถึงความโทสะต่าง ๆ ผุดขึ้นมาในหัวอย่างรวดเร็ว

ตอนนั้นเองที่ร่างผู้ชายผมสีเทาไวโอเล็ตปรากฏขึ้นพร้อมกับเกาะกับขอบประตูและหอบอย่างเหนื่อยอ่อน ตอนนั้นเองที่หัวใจของผมหล่นวูบอย่างรวดเร็ว

ผู้ชายที่ผมตั้งเป้าหมายไว้ในใจว่าต้องจัดการให้ได้

และคือสาเหตุที่ผมยอมมาอยู่ ณ ตรงนี้

ผู้ชานที่มแบความโกรธแค้นมาให้กับผม

ผู้ชายที่ทำร้ายเพื่อนของผมจบแทบเอาตัวไม่รอด...

 

...

..

.

 

 

เกรย์ ไอรอล...

 

“รุ่นพี่... รุ่นพี่... ”

 

 

“Senior!!!(รุ่นพี่!!!!!!!!!)”

เฮือก!!!!!

ผมสะคุ้งอย่างตกใจก่อนจะหันไปมองคนที่สะกิดผม... โทระมารูนั่นเอง

“Just okay?(เป็นไรป่าว?)”ทอรัสถามด้วยความเป็นห่วง... แต่ผมก็เชื่อแค่ 40 % เท่านั้น... สำหรับกับสิ่งที่ทอรัสพูด - -;

“No...do nothing.(ไม่มี... อะไรหรอก)”

“How ... can sweat like this.(ได้ไง... เหงื่อแตกอย่างนี้)”ทอรัสพูดก่อนจะเอามือชี้มาตรงหน้าผม ผมจึงเอามือมาปาดหน้า... โห... เหงื่ออย่างเยอะ = =;;;;

“Aa…(อา...)”บอกอย่างนั้นไปแล้วกัน

“See you there and upset.(เห็นหน้าเจ้านั่นแล้วอารมณ์เสีย)”ผมบอกพร้อมกับชี้ไปทางผู้ชายผมสีเทาไวโอเล็ตผู้ซึ่งมาใหม่เมื่อตะกี้ซึ่งผู้นั้นทำหน้าเอ๋อ ๆ อย่างไม่รู้เรื่อง(บรรยายสัก - -; :ผู้แต่ง)

“...”>>>ผม

“...”>>>ทุกคน

“Truly.....I have hate .(ฮือ..... ผมโดนเกลียดหรอเนี่ย T___T;)”เกรย์ร้องออกมาพร้อมกับพูดออกมาในน้ำเสียงที่เสียใจสุด ๆ

“(Laughs!!) Wow! For the first time in the history of the Judge Killer Innocent Killer, who is our cute have hate((หัวเราะ!!!!!!)ว้าว!!! เป็นครั้งแรกในประวัติศาตร์ของ Judge Killer ที่ Innocent Killer ผู้น่ารักของเราโดนคนเกลียด : ))”อเล็กซ์พูดบรรยายออกมาก่อนจะแสยะยิ้มอย่างชอบใจ

“The fact whether... you do it.Blud(อย่างที่ว่าจริง ๆ... นายมันน่าสนใจ บลัด)”ทอรัสพูดก่อนจะคลี่ยิ้ม(อย่างเซแซร้ง)

“What are you talking about  OwO?(คุยเรื่องอะไรกันหรอ OwO?)”

“.......................................................................”

เพียงคนที่ชื่อมาร์คดังขึ้นทั้งห้องก็เงียบกริบอย่างกับที่นี่กลายเป็นป่าช้าไปเรียบร้อย

 

 

นี่ใช่...    Judge Killer จริง ๆ หรอ!?

 

 

ร่างผู้ชายคนหนึ่งในความมืดกำลังเดินหาใครสักคนตามทางที่เขาถือกระดาษที่มีเส้นขีดเขียนเป็นเส้น ๆ ไปหมด

ในขณะที่เดินนั้นแสงจากดวงจันทร์ก็สาดส่องมาทางเขแวบหนึ่งเผลยให้เห็นผมสีดำกริบมัดก้าวยาวของเขาก่อนจะหายไปในความมืดอีกครั้ง

“ทางนี้...”สิ้นเสียงเขาก็หันมาทางต้นเสียงก็เจอผู้ชายในหมวกแคปก่อนจะเงยหน้ามามองแผบให้เห็นดวงตาสีเขียวมรกตที่ทอประกายในความมืดนั้น

“มีอะไรก็ว่ามา”เขาพูดอย่างอารมณ์เสีย

“เป็นไงบ้าง...ช่วงนี้”คนนั้นถามอย่างเป็นมิตร

“ไม่ต้องเซแซร้งมาถามคนอย่างนายน่ะ!”เขาตะโกนอย่างหมดอารมณ์ก่อนจะตั้งท่าจะชกใส่คนตงหน้าแต่ก็ต้องห้ามใจไว้แล้ววางมือลงอย่างหงุดหงิด

“ต้องการอะไร”

“ไปที่ฝรั่งเศส... แล้วจัดการคนในรูปนี้”คนนั้นพูดก่อนจะส่งรูปไปให้เขาพอเขารับรูปเท่านั้น...

“นายมันบ้าหรือไง!!!!!!!!!!! นั่นมัน...”

“แลกกับฉันจะให้นายไปหาน้องสาวนายสองวัน”

“มะ... มิโดริ!?”เขาพูดออกมาอย่างเสียงหลงพร้อมกับใบหน้าที่หวาดผวาก่อนจะกลับมาทำสีหน้าเคร่งเครียดเหมือนเดิม

“ต้องสำเร็จไหม?”

“ไม่จำเป็น... แต่ต้องได้ข่าวว่านายจัดการคนในรูปจนบาดเจ็บสาหัส”

“นายมันปีศาจ!!!!”

“หึ ๆ”ในการสนทนาครั้งนั้นมีร่างผู้หญิงคนหนึ่งคอยแอบฟังอยู่ห่าง ๆ... เธอก็มีส่วนร่วมในการคิดครั้งนี้... รู้ว่าสิ่งที่คน ๆ นั้นทำมันผิด... แต่ก็ห้ามอะไรไม่ได้... เพราะเธอเอง... ก็ยังมีส่วนที่ต้องชดใช้คนนั้น

กึก ๆ

ตอนนั้นเองที่จู่ ๆ ทั้งสองและเธอก็ได้ยินเสียงแปลก ๆ ขึ้น

“ใครน่ะ!!!!”สิ้นเสียงเขาคนที่ทำให้เกิดเสียงข้างต้นรีบวิ่งหนีออกอย่างรวดเร็วพร้อมกับพวกเขาวิ่งไล่ล่า

คนที่ทำให้เกิดเสียงวิ่งซิกแซ็กตามทางไปมาจนในที่สุดก็ออกถนนใหญ่แล้วหลบไปกับฝูงคน

ส่วนเขาและคนนั้นที่วิ่งตามล่าเมื่อออกมาหาไม่เจอก็สบถอย่างแผ่วเบา...

“โธ่เว้ย!!!”ใครคือคนที่แอบฟังพวกเขา!!!!!?

+ naru


จากผู้แต่ง :

สวัสดีค่ะ!!!!! ในที่สุดก็ลงตอนที่ 10 แล้ว... ตอนนี้ก็เริ่มเข้าเรื่องเบาะแสอันยิ่งใหญ่(เวอร์ไป - -;)ตอนนี้ก็เชียร์ ๆ กันด้วย... คิดไว้ว่าคอมเม้นท์ครบสองร้ยของเรื่องฟุบุคิเมื่อไรก็จะลงคู่ต่อไปนั่นคือ... คุณคาเซะมารูนั่นเอง... ตอนนี้ทุกคนคงเดาว่าทอรัสของเราคือคิโดใช่ไหม... งั้นก็ทายถูกแล้ว : ) แต่คาเซะมารูเดี๋ยวทุกคนก็จะได้รู้ในไม่ช้าแล้ว หึๆๆๆๆๆ อย่าลืมเอาใจเชียร์นะจ้ะ อิอิ

<<<< กลับHome page