คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Unconditionally
Unconditional, unconditionally
I will love you unconditionally
There is no fear now
Let go and just be free
I will love you unconditionally
Unconditionally by Katy Perry
Tou’s part
ตอนนี้ครูมาร์ชไม่ได้อยู่ในห้องของผมครับ มีแค่ผมกับครูต่อที่ยังสิงสถิตอยู่ แน่นอน ครูต่อเขาไม่อยู่เฉยๆแน่ครับ พี่แกเล่นป่าวประกาศมาแล้วว่าจะจีบผมอ่ะ
“ตั้ว ชอบทำอาหารรึเปล่า” นั่นไง...
“อ่า...ครับ”ผมตอบไปอย่างกล้ากลัวๆ
“แล้วชอบอ่านพวกนิยายด้วยใช่ไหม”คำถามที่สองมาแล้ว
“ใช่ครับ”อันนี้ผมตอบได้เต็มปากเต็มคำว่าชอบมาก โดยเฉพาะเรื่อง...(รีดเดอร์น่าจะรู้น้า ว่าเรื่องอะไร^^)
“พวกเรานี่ ชอบอะไรเหมือนๆกันเนอะ”ครูต่อพูดออกมาเบาๆอย่างมีเล่ห์เหลี่ยม
สารพัดคำถามที่ออกมาจากปากของครูต่อทำให้ผมอยู่คุยกับพี่เขาจนดึก สายตาแหลมคมของผมหันไปมองนาฬิกาที่แขวนอยู่บนผนังห้อง
แม่เจ้า...นี่มันเที่ยงคืน การบ้านคณิตศาสตร์ยังไม่ได้ชายตามองเลย
ผมเริ่มจะกังวลแล้วสิ
ผมรู้ว่าครูต่อเขาอ่านสีหน้าผมออก เขาเป็นครูซะอย่าง
“พี่ชวนคุยตั้งนานจนเที่ยงคืนเลยเหรอเนี่ย เดี๋ยวพี่ช่วยทำการบ้านแล้วกัน”ครูต่อมีข้อเสนอให้ผม
ครูต่อหยิบสมุดการบ้านและปากกาออกมาจากกระเป๋าของผมที่อยู่ข้างๆมาให้ผม เขากางสมุดตรงหน้าผมที่โต๊ะที่ผมใช้ทำการบ้าน
อย่างที่รู้ๆกัน ตัวผมเองไม่เก่งเลข พอเห็นโจทย์ก็ไม่รู้ว่าจะไปไงต่อเลยล่ะครับ มือผมอยู่นิ่งกับที่ทั้งๆที่ยังจับปากกาน้ำเงินอยู่
ครูต่อคงรู้ว่าผมทำไม่ได้ พี่แกเข้ามานั่งข้างผม แขนซ้ายของครูต่อโอบคอผมไป ส่วนมืออีกข้างของเขาจับมือผมแล้วคอยอธิบายโจทย์คณิตเจ้าปัญหา ตอนนี้ใบหน้าของผมและครูต่ออยู่ห่างกันแทบจะไม่ถึงเซน อาการหน้าแดงแจ๋ของผมเกิดขึ้นอีกครั้งเหมือนตอนนั้นไม่มีผิด แต่คราวนี้ มันแดงยันหูเลย
“ตั้วเป็นไข้อีกแล้วเหรอ”ครูต่อถามอย่างเป็นห่วง
ผมสะดุ้งแล้วหลุดออกจากพวังเพ้อ จากกนั้นก็ตอบอย่างเขินๆไปว่า
“เอ่อ...น่าจะใช่นะครับ”
“ไหนดูซิ”ครูต่อยื่นหน้าเข้ามาใกล้จนหน้าผากจะชนกันอยู่แล้ว หน้าผมที่แดงอยู่ แทนที่จะกลายเป็นสีชมพูอ่อนกลับกลายเป็นสีแดงเพลิงอย่างไม่รู้ตัวซะงั้น
“อืม...พี่ว่า...ตั้วไม่ได้เป็นไข้หรอก พี่ว่าตั้วเขินพี่ต่างหากล่ะ”ครูต่อพูดอย่างไม่อายแล้วยิ้มกว้างให้เห็นเหล็กดัดฟัน
“เขินแล้วน่ารักนะเนี่ยดูสิ”ครูต่อชม
“คะ-คะ...ครับ”ผมตอบตามความจริง
“งั้น จะยอมให้พี่จีบรึเปล่าล่ะ เด็กน้อย” my gosh!!!
คนบ้าไรวะ ถามตรงชะมัด
...
ผมไม่ตอบอะไรกลับไป เพราะผมกำลังสับสนกับคำตอบว่า ยอม กับ ไม่ยอม...
“ถ้าเงียบแสดงว่าตกลงนะ”ครูต่อพูดพร้อมยิ้มน้อยๆแล้วส่งสายตาน่ารักมาให้ผม
เหอ... อะไรวะ
พูดเองเออเองชัดๆ
ก่อนที่ผมจะได้อ้าปาก ครูต่อก็ใช้หมาแกร่งจับปลายคางของผมแล้วดึงเข้าหาตัวเองอย่างนุ่มนวล แต่กลับมีความเห็นแก่ตัวอยู่ในนั้นด้วย ปากของผมกับครูต่อยังไม่ทันจะได้ชนกันหรอก เสียงประตูเปิดก็ดังขึ้น
...
ผมรู้ว่าคนที่เข้ามาในห้องผมเป็นใคร...
March’s part
ตอนนี้มันก็เที่ยงคืนกว่าๆแล้วนะ ผมเป็นห่วง...เอ๊ย ผมก็แค่อยากจะรู้ว่า ไอเด็กตั้วมันนอนรึยังก็เท่านั้นแหละ ผมเลยเดินไปที่หน้าห้องตัวแล้วใช้หูแนบแอบฟังอย่างคนโรคจิต ถามว่าผมได้ยินมั้ย...
ไม่ได้ยิน - -“
ผมก็เลยแอบเปิดประตูเข้าไปเลย
แต่การเปิดประตูครั้งนั้นทำให้ผมรู้ว่า ผมไม่ควรจะเปิดมัน เพราะภาพที่ผมเห็น คือไอต่กับเด็กตั้วที่หน้าอยู่ชิดจนแทบจะจูบกันอยู่แล้ว
ผมเดินออกจากห้องทั้งๆที่ยังไม่ได้พูดอะไรแล้วกระแทกประตูให้ดังที่สุดเท่าที่ผมจะทำได้ก่อนที่จะเดินเข้ามานั่งบนเตียงเหมือนครั้งก่อน
ไม่นานนัก เสียงประตูเปิดเบาๆก็ดังขึ้น ไอต่อเดินเข้ามานั่งบนเตียงข้างๆผมแล้วใช้มือวางบนไหล่เบาของผม
“มาร์ช มึงเป็นไรวะ”มันถามผม แต่ผมไม่รู้จะเอาคำตอบที่ไหนไปให้มัน
“ไม่รู้ว่ะ”นี่คือคำตอบที่ดีที่สุดของผม
“มาร์ช มึงชอบตั้วใช่มะ”
อะไรนะ กูเนี่ยนะชอบตั้ว มันจะเป็นไปได้ยังไงกัน
“มาร์ช คนนี้กูขอ”ไอต่อพูด
“ไม่”ผมพูดอย่างไม่รู้ตัวเลยจริงๆนะ
“แสดงว่ามึงชอบตั้วใช่มะ”มันถาม
“ไม่ กูไม่รู้ กูสับสัน”
ผมเป็นผู้ชายนะ จะไปชอบตั้วได้ไง ผมไม่ได้ปลี่ยนรสนิยมง่ายเหมือนไอต่อนะ
“กู ไม่ได้ชอบตั้วหรอก”ผมตอบกลับไปทั้งๆที่รู้สึกหนักใจมากกับคำตอบ
“เออ มึงไม่ได้เป็นอะไรก็ดีแล้วแหละ”มันพูดแล้วก็จากไป
ถ้ากูไม่ได้เป็นไรอย่างที่มึงพูดก็ดีสิ
...
อย่ามาตลก
ผมไม่ได้ชอบตั้วหรอก
มั้ง...
จบกันแล้วสำหรับตอนนี้จ้า ขอโทษนะที่มาลงช้า ในตอนนี้พอเศษมากเพราะได้คนดีของไรท์มาช่วยแต่ง เขาชื่อกิ่งหลิว(กิ่งหลอน) เป็นเพื่อนในห้องของไรท์เอง ยังไงก็ต้องขอบคุณคนดีของไรท์ด้วยน้า ขอบคุณงาบ ^^
อันที่จริง ไม่ได้จะขอบคุณหลิวอย่างเดียวหรอก ขอขอบคุณรีดเดอร์ทุกคนที่คอยติดตามและไม่ทอดทิ้งฟิคของไรท์ ขอบคุณทุกคอมเมน์และทุกกำลังใจที่มีให้ไรท์นะ
ในตอนนี้ ครูมาร์ชก็ยังงงอยู่ว่า ตัวเองชอบตั้วรึเปล่า หรือจะปล่อยให้ครูต่อเอาไปแทนน้า...ติดตามจ้า
^0^
ความคิดเห็น