Bereaved Game เกมรักร้ายเดิมพันหัวใจนายเจ้าเล่ห์

 


up ; Hello baby, I'm back with a new series }.
รูปไหนไม่ขึ้นคลิกขวาแล้วกด show picture นะคะ~

Start : 01.04.2011

End : xx.xx.xxxx

i.intro

            
            เอาบางส่วนจากในเรื่องมาให้อ่านเป็นน้ำจิ้ม -.,-

           "เวรเอ๊ย! ฝนมาตกอะไรตอนนี้วะ
            ผมไม่ได้ตอบคำถามซูกัสและหันมาสนใจสายฝนที่เทลงมาอย่างหนักตรงหน้าแทน
            ฉันไม่ได้จอดรถที่ลานจอดของห้างด้วยสิ ที่จอดรถมันเต็ม
            อ่า...แล้วรถนายอยู่ไหน
            ใกล้ๆ นี่ล่ะ ต้องเดินไปสักสามสี่ร้อยเมตร

            งั้นรอให้ฝนซาหน่อยแล้วค่อยเดินไปดีมั้ย

            มันคงเป็นความคิดที่ดีถ้ามาเฟียไม่ได้ยืนอยู่ตรงนั้น

            ผมหันหน้าไปมองร้านไอศกรีมที่มีมาเฟียยืนชะเง้อหาใครบางคนอยู่หน้าร้าน

            งั้นตากฝนเถอะ

            ซูกัสจับมือผมให้ออกวิ่งออกจากห้างแห่งนี้โดยเร็ว ท่าทางจะกลัวหมอนั่นเห็นมาก

            ทำไมฝนตกหนักขนาดนี้วะเนี่ย

            ผมสบถอย่างอารมณ์เสีย ก่อนจะเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้นอีก และไม่ลืมที่จะจับมือซูกัสให้แน่นขึ้นด้วย

            หลบก่อนดีกว่า

            ผมพาซูกัสเลี้ยวเข้าไปในซอยเล็กๆ ที่มีสังกะสียื่นออกมาเป็นที่บังฝน

            ฝนตกหนักอย่างกับฟ้าจะถล่มเลยแฮะ คนตัวเล็กเงยหน้าขึ้นมองฟ้าพลางกอดตัวเองเพราะหนาวจากลมที่พัดอย่างแรง

            ชุดนักเรียนที่เธอใส่ก็โคตรจะบางเลย ยิ่งโดนฝนจนเปียกไปทั้งตัวแบบนี้แล้วด้วย...

            ฟึ่บ!

            ผมโยนเสื้อตัวนอกของผมลงบนหัวเธอ ขืนมองยัยนี่ในสภาพที่ใส่แค่เสื้อนักเรียนสีขาวเปียกน้ำต่อไปล่ะก็...ผได้คลั่งตายก่อนแน่ๆ

            อะไรเหรอ

            เธอดึงเสื้อที่คลุมหัวออกและเอียงคอถามผมอย่างสงสัย

            สำรวจตัวเองหน่อยก็ดีนะ ผมพูดและหันหน้าไปอีกทาง

            ง่า T^T นายมองไปเยอะแล้วใช่มั้ย

            ไม่ได้ตั้งใจซะหน่อย

            ยังไงก็ขอบคุณนะที่ให้ยืมเสื้อ -////- เรียนนานาชาติแบบนายนี่ก็ดีแฮะ ยูนิฟอร์มสวยด้วย แถมยังใช้ประโยชน์ได้อีก ซูกัสพูดหน้าแดง

            คราวหลังก็หัดพกร่มซะบ้าง นี่มันน่าฝนนะ

            นายเองก็ไม่ได้พกเหมือนกันนั่นแหละ ไม่ต้องมาว่าฉันเลย -^-

            ทำไมต้องทำหน้าแบบนั้นด้วยวะ! ไม่รู้หรือไงว่ามันน่ารักจนทำให้ผมจะบ้าอยู่แล้ว

            ว่าแต่เมื่อไหร่ฝนจะหยุดเนี่ย หนาวจะตายอยู่แล้วอ่ะ T^T

            หนาวเหรอ

            ใช่สิ หนาวมากเลย จะแข็งตายอยู่แล้ว T^T อ๊ะ! O_O

            ซูกัสตกใจจนสะดุ้ง ตอนที่ผมดึงเธอมากอดไว้

            อุ่นขึ้นมั้ย

            อุ่น...แต่ปล่อยฉันเถอะ ฉันหายหนาวแล้วก็ได้ -//-

            ถ้าหายแล้วคงไม่สั่นขนาดนี้หรอก

            ตะ...แต่นายเป็นผู้ชายนะ T^T

            ไม่ต้องกลัว ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอกน่า แค่ไม่อยากเห็นคนแข็งตายแถวนี้

            T///T
            เมื่อเห็นว่าซูกัสไม่ได้พูดอะไรอีก ผมจึงกอดเธอแน่นขึ้น จนร่างกายเปียกปอนของเราสองคนแนบชิดกัน

            ผมร้อนจนจะระเบิดอยู่แล้ว...

            ฝนซาแล้ว...ปล่อยฉันเถอะ เวลาผ่านไปสักพักซูกัสก็สะกิดผมให้ปล่อย

            ผมคลายอ้อมกอดจากซูกัสช้าๆ และทันทีที่เห็นหน้าเธอเต็มๆ ผมก็ยิ่งหัวใจเต้นแรงเข้าไปใหญ่ ...เธอหน้าแดงเหมือนกับมีคนเอาสีแดงมาละเลงที่แก้ม ไหนจะน้ำฝนที่หยดลงมาจากปอยผมของเธออีก

            และโดยไม่รู้ตัว...ผมยื่นหน้าเข้าไปใกล้ใบหน้าใสๆ ของเธอจนปลายจมูกเราชนกัน ซูกัสตกใจจนก้าวหนีแต่ผมก็รั้งคอเธอไว้และประทับริมฝีปากของผมลงไปบนริมฝีปากซีดๆ ของเธอ ผมแค่แตะมันเบาๆ เท่านั้น ไม่กล้าจูบลึกซึ้งมากไปกว่านี้ สำหรับผม...ซูกัสทั้งบอบบางและน่าทุนะถนอมมากเหลือเกิน

a.agreement
-comment ; อ่านแล้วเม้นท์ ติชมได้เต็มที่ จะได้เอาไปแก้ไขในตอนต่อๆ ไป
และถ้าว่างอยู่จิ้มโหวตให้ด้วยก็จะเป็นพระคุณมากๆ เลยฮ้า~
-language ; อย่าใช้ภาษาวิบัติมากนะคะ อ่านไม่รู้เรื่อง t__t 
คนไทยรักภาษาไทยกันดีกว่า (:
-impolite ; ห้ามโพสต์ข้อความไม่สุภาพหรือข้อความลูกโซ่
-copy ; ทุกตัวอักษร ทุกบรรทัด เกิดจากมันสมองของไรเตอร์เอง งด copy นะคะ
-warning ; เตรียมทิชชู่ไว้ซับน้ำลายและเลือดกำเดาไว้ให้ดี เราเตือนคุณแล้ว -.,- ๕๕๕



f.favourite

 
ถ้าชอบเรื่องนี้ จิ้มมาเฟียของไรเตอร์เบาๆ~





 thanks theme




c.credit











 
 

  Qreaz. 10