ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    กระชับหัวใจนายซาดิส

    ลำดับตอนที่ #1 : เบื้องหลังความเป็นมา : ลิลิล 1

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 141
      0
      1 พ.ค. 57

    ห้องกว้างขาวแกมเทา ดวงไฟสีส้มอ่อนๆส่องแสงให้เห็นข้าวของเครื่องใช้ภายในห้อง โต๊ะคอมที่เต็มไปด้วยแผ่นเกมและหนัง  ตู้เสื้อผ้าที่อัดแน่นไปด้วยเสื้อเชิ้ต เสื้อยืด กางเกงยีน โต๊ะเล็กๆที่ตั้งอยู่ติดกับหัวเตียงมีรูปของหญิงสาวคนหนึ่ง ที่ถ่ายคู่กับเจ้าของห้องนี้  ประตูกระจกบานกว้าถูกเปิดไว้ให้ลมโชยเข้ามา ภายนอกนั้นมองเห็นทะเลได้ ที่พื้นไม้ด้านนอกประตูนั้นเกลือนกราดไปด้วยรูปภาพนับสิบๆใบที่ถูกโยนออกไปอย่างตั้งใจ ...

    บนเตียงคู่สีขาวที่ตั้งอยู่กลางห้องมีร่างๆหนึ่งนอนคว่ำหน้าอยู่บนเตียง  เขาสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวกับกางเกงยีนสีดำ ในมือซ้ายของเขากำรูปภาพๆหนึ่งไว้แน่นจนมันยับคามือ  ส่วนมืออีกข้างมีมีดพกอยู่ในมือ

                    ลิลิล... รอก่อนนะ ผมกำลังจะตามคุณไป...

                ชายหนุ่มพูดออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ เขาลุกขึ้นเปลี่ยนจากนอนมาเป็นนั่ง แล้วจ้องมองภาพที่อยู่ในมือซ้าย               มือขวากระชับมีด

                    ปัณ.. อาเมะ.. พี่ขอโทษ...

               

                    ฉึก!!!!

     

                ฟุบ!

     

                ร่างกายนั้นหงายหลังลงไปนอนกับเตียง เลือดสีแดงทะลักออกมาจากแผลที่ท้องทีละน้อย มากขึ้น และมากขึ้นเรื่อยๆ  ซึมเข้าไปบนที่นอน เปลี่ยนจากเตียงสีขาวให้กลายเป็นสีแดง

                    ในคณะที่สติเริ่มเลือนราง ภาพต่างๆในอดีตค่อยๆไหลย้อนมาราวกับแผ่นฟิล์ม

                    เจ็บ... จัง... ทะ.. ทรมานจัง

                ชายหนุ่มหลับตาลงพร้อมความเจ็บปวดที่มากขึ้น มือขวาทิ้งมีดลงพื้นไป แล้วมากุมอยู่ที่แผล 

                    เมฆ พ่อกับแม่ฝากน้องๆด้วยนะ

                “ พ่อ.. แม่..

                ‘ ฝากน้องด้วยนะ

     

                “ อึก! มะ ไม่ได้ เราต้องอยู่เพื่อนน้อง

    ชายหนุ่มพยายามลุกจากเตียง แล้วเดินตรงไปที่ประตูห้องอย่างทุลักทุเล เลือดของเขาหยดเป็นทาง กำแพงเลอะไปด้วยเลือด จนมาถึงลูกบิดประตู

     

    ฟุบบ!

     

    เขาล้มลงไปเพราะเจ็บบาดแผล และเสียเลือดมาก...

                .

                .

                .

                                                    ………………………………………………

                .

                .

                ก๊อกๆ

     

                “ เฮีย ลงไปกินข้าวกัน  ฉันเคาะประตู แล้วเรียกพี่ชาย

                    เฮีย ทำไรอยู่อ่ะ ไปกินข้าวได้แล้ว เมะให้มาตามเนี่ยย! ” ฉันเรียกอีกครั้งแต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับ

                    หรือว่าจะยังเสียใจเรื่องลิลิล จนไม่สนใจเราแล้ว  อะเร๊ะ! ปะตูไม่ได้ล็อก เข้าไปเลยละกัน

     

     

                …ในเสี้ยววินาทีนั้น ฉันแทบจะขาดใจ

     

                    เฮียเมฆฆฆฆฆฆฆ!!! ” 

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×