ห้องเก็บของในห้วงเวลา

ลำดับตอนที่ #65 : ใบสมัคร Hunt Element Lost Darkness

Register

รูป:

 

รูปร่างหน้าตา: ชายหนุ่มเรือนร่างค่อนไปทางผอมเล็กน้อย ผมยาวสีดำ ดวงตาสีแดงสดแลดูขี้เล่น มีรอยแผลเป็นแนวนอนพาดผ่านบริเวณกลางจมูกเป็นเอกลักษณ์ประจำตัว ร่างกายมีกล้ามอยู่พอสมควรแต่เวลาใส่เสื้อแล้วจะซ่อนรูปจนมองไม่ออก

ส่วนสูง :: 177

น้ำหนัก : 58

ข้อมูลทั่วไป

ชื่อ: วิลเฮลม์ ซาเคร็ท ( Wilhelm Sacred )

ชื่อเล่น: วิล

ความหมายของชื่อ: -

อายุ: 18

ประวัติ:: ลูกชายคนรองของครอบครัว ทางบ้านเลี้ยงดูมาโดยให้อิสระในการทำอะไรต่างๆเต็มที่ด้วยคอนเซ็ปท์ว่าเรียนรู้จากประสบการณ์ด้วยตัวเองซึ่งมันทำให้เขาติดนิสัยชอบทำสิ่งแปลกใหม่ไปโดยปริยาย และ แผลเป็นที่จมูกก็ได้มาจากการชอบลองของแปลกใหม่นั่นแล

นิสัย:

-        เฮฮา ปาร์ตี้ ชอบเข้าสังคมแบบฝุดๆ เป็นคนที่พูดได้พูดดี สามารถสรรหาเรื่องต่างๆนาๆมาพูดจ้อได้ตลอด ชอบที่จะเข้าหาผู้คนทำให้เป็นที่รู้จักในวงกว้าง ทั้งชั้นปีนี่ไม่มีใครไม่รู้จักหมอนี่หรอก

-        ชอบลองทำสิ่งแปลกใหม่ และ เต็มที่กับชีวิต กล้าที่จะทำสิ่งใหม่ที่ตนไม่เคยลอง และ ความอยากรู้อยากเห็นนี่แหละทำให้เขาชอบที่จะลองทำอะไรแปลกๆโดยไม่กลัวต่อความอันตราย

-        รักอิสระ ไม่ชอบถูกผูกมัดกับอะไร ชอบที่จะทำตามใจอยาก และ ไม่ค่อยแคร์สิ่งรอบตัวซักเท่าไหร่ แถมยังเป็นพวกที่อยู่นิ่งๆกับที่ไม่ค่อยได้ เวลาจะตามตัวนี่ก็ยากพอสมควรเลยทีเดียว

-        ไม่ค่อยจะจริงจังอะไรกับเขาซักเท่าไหร่ แต่ถ้าจริงจังแล้วจะทุ่มให้เต็มที่ เป็นคนที่ทำอะไรก็ทำตามอารมณ์ เวลาอยากทำก็ทำเวลาจะไม่ทำก็หยุดเอาดื้อๆ แต่ถ้าเป็นเรื่องไหนที่เขาตัดสินใจว่าจะทำให้มันสำเร็จจริงๆแล้วเขาก็พร้อมที่จะทุ่มให้กับมันจริงๆ

-        หัวดี แต่ไม่ค่อยจะใช้ให้เป็นประโยชน์ซักเท่าไหร่ เป็นคนที่ทำความเข้าใจ และ คิดเรื่องต่างๆได้ไว แต่ด้วยนิสัยไม่จริงจังอะไรดังที่กล่าวมาข้างต้นทำให้ไม่ค่อยได้ใช้ส่วนนี้เป็นประโยชน์ แต่ถ้าถึงเวลาจำเป็นที่ต้องใช้ก็สามารถทำให้หลายๆคนอึ้งได้เหมือนกัน

บท:: คู่ที่ 2 / บ้านไฟ

ชอบ/เกลียด/กลัว/แพ้ :: สิ่งแปลกใหม่ ความท้าทายต่างๆ ของกินอร่อยๆ / การอยู่เฉยๆ การถูกผูกมัด /  / แมว ( แพ้ขนแมวอย่างรุนแรง )

งานอดิเรก: ฟิตร่างกาย , หาของกิน (?)

อาวุธ: ถุงมือหนังสีดำทำจากผ้าพิเศษเมื่อเสียดสีกันแล้วทำให้เกิดไฟได้ (เหมือนผู้พันจาก Full metal ครับ)

พลังเวทย์:: ไฟ / อัญเชิญสัตว์เวท

คาถาพิเศษ:: Pheonix Dawn – อัญเชิญฟินิกส์ไฟขนาดใหญ่ขึ้นมา ซึ่งมันจะสยายปีกพร้อมปล่อยขนเพลิงของมันออกไปใส่ศัตรูสร้างความเสียหายเป็นวงกว้าง ก่อนจะบินวนอยู่รอบๆตัวเขาเพื่อเรียกใช้ต่อ

ความสามารถพิเศษ: รีแอคชั่นไว / อึดถึกทนมือทนเท้าและทนทายาทเสียนี่กระไร

ท่าทาง&ลักษณะคำพูดติดปากที่เป็นประจำ:: เอามือสองข้างพาดท้ายทอย + บิดขี้เกียจ พูดตรงไปตรงมา เรียกตัวเองด้วย “ผม / เรา” เรียกคนรู้จักด้วยชื่อเล่น ถ้าไม่รู้จักแทนด้วย “คุณ” ไม่ค่อยจะมีคำพูดติดปากเพราะเวลาอยากพูดอะไรก็พูดออกมาตลอด

ของที่ตามหา:: แหวน

เพิ่มเติม: กระเพาะของหมอนี่มันไร้ซึ่งก้นบึ้งทานเท่าไหร่ก็ไม่อ้วน

คิดยังไงกับคู่ของตัวเอง ?:: ก็ขึ้นๆลงๆคาดเดาไม่ค่อยได้ ไม่ค่อยมีด้านผู้หญิงอะไรกับเขาซักเท่าไหร่ ชอบทำปากไม่ตรงกับใจ แต่โดยรวมแล้วก็เป็นคนดีนะ

ความสัมพันธ์ของคุณกับเขาเป็นยังไง ?:: คู่กัด

อยากได้ฉากจบแบบไหน ? :: ดราม่านิดๆ ตบฉาดก็ได้ฮะ =w=

ความปรารถนาสูงสุดของคุณคือ ? :: ได้เดินทางผจญภัยไปทุกที่รอบโลกพร้อมกับคนที่ตนรัก

Interview Your Ori

(ยามตะวันตก)

สายลมอันแผ่วเบาพัดผ่านมาตามทางเดินที่ไร้ผู้คน เงียบสงัด ไร้สิ่งมีชีวิต มีแต่เงาและลมหายใจของคุณเท่านั้นที่เป็นเครื่องนำทางในยามอาทิตย์อัสดงเช่น นี้ วิลเฮลม์กวาดตามองไปทั่วแล้วเดินต่อไป แต่แล้วเขาก็ต้องหยุดชะงักเมื่อแสงสว่างบางอย่างลอยอยู่เบื้องหน้า !

          “หือ แสงนี่มัน ... หิ่งห้อย ... ไม่สิ ... ลูกไฟ?” ชายหนุ่มกล่าวด้วยน้ำเสียงสงสัยเล็กน้อยก่อนเดินวนรอบๆแสงนั้นเพื่อสังเกตว่ามันคืออะไรกันแน่

“สวัสดีเด็กน้อยJ”ลูกไฟสีทองไร้หน้าตาเปล่งเสียงกังวานออกมาทักทายวิลเฮลม์ มันส่องสว่างดั่งแสงปลายอุโมงค์ที่เปรียบดั่งความหวังของคนที่มืดมน “ใกล้มืดค่ำแล้วยังไม่รีบกลับหออีกเหรอ ? หรือว่าท่านกำลังจะไปตาม ‘หาของ’ กันล่ะ หืม ?”

          “พูดได้ด้วย ?!” วิลเฮลม์พูดพร้อมผงะไปข้างหลังเล็กน้อย “ก็ไม่รู้สินะ ผมเองก็บอกไม่ถูกแต่มันเหมือนมีอะไรดลใจให้ผมต้องออกมาข้างนอกน่ะ”

“หึ ของที่เจ้ากำลังหาช่างหายากยิ่งนัก ยิ่งก้าวเข้าไปมันก็ยิ่งวิ่งหนี หากแต่ถ้ากลับยืนเฉยๆมันก็จะสูญหายแล้วแบบนี้เจ้าจะเอาชนะมันได้เช่นไร ? ถ้าพลาดท่าเสียทีชีวิตก็อาจดับสูญ แต่ถ้ามัวแต่ชักช้าความปรารถนาของเจ้าก็จะสลายไปเช่นกัน”

          “ถ้างั้นผมก็ต้องทุ่มสุดตัวสินะ” เขาพูดพร้อมยิ้มออกมา “ก็ในเมื่อความปราถนามันคือสิ่งที่คนเราต้องฝ่ายขวนขวายมันมา ถ้ายืนเฉยๆแล้วจะไขว่คว้ามันมาได้ยังไงล่ะ จริงมั้ย?”

“ก็แล้วแต่เจ้าก็แล้วกัน แต่ข้าขอเตือนไว้อย่างนะ…”ลูกไฟเว้นระยะไว้นิดหน่อยก่อนจะลอยมารอบๆตัวของวิลเฮลม์ “คิดให้ดีก่อนอธิษฐานเพราะถ้าขอไปเมื่อไหร่เจ้าจะไม่มีวันได้คืนคำเด็ดขาดJ”คำพูดสุดท้ายก่อนที่สายลมจะพัดพามันให้หายไป...จนไกลลิบตา

          “ ... ขอรับคำเตือนนั้นไว้ละกันนะ” เขาพึมพำเบาๆขณะที่ยืนมองลูกไฟถูกสายลมพัดพาไปจนลับสายตา

Interview You

สวัสดีจร้า ชื่อไรจ๊ะ

- ซันครับ

คือว่าพล็อตเป็นไงบ้าง* *

- น่าสนดีฮะ (=w=)

เรื่องใบสมัครทางเราไม่เรื่องมากไปใช่มั๊ย

- ฮ่ะๆๆ ยาวดีครับ แต่ก็ค่อยๆทำไม่เกินความสามารถฮะ

หากลูกคุณติดอาจจะมีการเปลี่ยนแปลงอะไรนิดหน่อย ทำใจได้มั๊ย

- ได้ฮะ ตามสะดวกงิ

แล้วถ้าหากว่าลูกสาวไม่ติดคุณจะทำยังไง

- ไม่เป็นไรฮะ จับยัดได้ตามสะบุยงิ

แอดfav.แล้วใช่มั๊ยคะ

- ครับ

ติดแล้วเม้นด้วยนะ เอลขอร้อง TwT

- แน่นอนฮะ

งั้นก็ขอให้โชคดีนะคะขอบคุณที่ร่วมสมัครนะคะ^^

- ครับพ้มม