Fic Reborn10027 Shost Story : ช็อกโกแลตแสนหวานจากทูน่า

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtml1%5C01%5Cclip_filelist.xml" />…..วันที่ 13 กุมภาพันธ์...เป็นคืนก่อนวันวาเลนไทน์ เทศกาลแห่งความรักที่คนรักมักจะมอบช็อกโกแลตให้กับคนที่เรารัก......

เนื้อเรื่อง

(10027)

Fic Reborn Shost Story : ช็อกโกแลตแสนหวานจากทูน่า

…..วันที่ 13 กุมภาพันธ์...เป็นคืนก่อนวันวาเลนไทน์ เทศกาลแห่งความรักที่คนรักมักจะมอบช็อกโกแลตให้กับคนที่เรารัก......

….เข้าเรื่อง....

ในช่วงเย็นของวันที่ 13 กุมภาพันธ์ มีร่างอยู่ 2 ร่างกำลังเดินเที่ยวกันอยู่ที่ห้างสรรพสินค้า คนหนึ่งตัวเล็ก รูปร่างดูบอบบาง หากดูแค่ผิวเผิน เป็นใครก็ต้องคิดว่าคนผู้นั้นคือ ผู้หญิงที่งดงาม เพราะไหนจะใบหน้าที่ดูน่ารัก ออกหวานๆราวกับผู้หญิง รอยยิ้มที่ไม่ว่าใครเห็นก็สามารถละลายใจได้......... ผมสีน้ำตาลไหม้ที่ยาวสลวยเลยไหล่ลงมา ก็ยิ่งเพิ่มความงดงามยิ่งกว่าสตรีอื่นใด.... ดวงตากลมโตสีน้ำตาลใสดุจดั่งอัญมนี...มองยังไงๆก็...น่ารัก

ส่วนอีกคนหนึ่ง.......รูปร่างสูงใหญ่ ดวงตาสีม่วงอ่อน ผมสีงาช้าง.....ไม่ว่าชายคนนี้จะเดินไปยังที่ไหน....ก็มักจะมีแต่สาวๆกรี๊ดกัน จนบางทีคนตัวเล็กที่อยู่ข้างๆอดที่จะหึงไม่ได้.......

“ สึนะโยชิคุง...เธออยากทานอะไรมั้ย? ” ชายผมสีงาช้างถามก่อนที่จะเดินมายืนดักหน้าร่างบาง

“ ...อือ?...อ่ะ!  ไอศกรีม! ผมอยากกินไอศกรีมรสสตอเบอร์รี่ ” เมื่อร่างบางพูดจบก็เข้าไปออดอ้อนร่างสูงทันที

“ ได้สิ....ถ้าเป็นสิ่งที่สึนะโยชิคุงต้องการละก็ ชั้นยอมทำให้ทุกอย่างอยู่แล้ว.... ” เมื่อพูดจบทั้งคู่ก็เดินไปยังร้านไอศกรีมที่อยู่แถวนั้นทันที แต่เมื่อเข้าไปในร้านก็เห็นผู้ชายอยู่ 2 คน.......แต่แล้วเมื่อสึนะกับเบียคุรันเดินเข้าไปในนั้น ทั้ง 2 คนก็จ้องมาที่สึนะเป็นตาเดียว เพียงแต่สึนะทำเป็นไม่สนใจ ส่วนเบียคุรันเองก็มองหางๆตาแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรเลย

“ จะรับอะไรดีคะ? ” พนักงานสาวคนหนึ่งเดินเข้ามาถามรายการ

“ ผมเอาไอศกรีมรสสตอเบอร์รี่ครับ ” ร่างบางสั่ง พนักงานสาวก็จดรายการก่อนที่จะกันไปถามร่างสูง

“ ผมเอากาแฟที่หนึ่งครับ ” ว่าแล้วพนักงานสาวก็จดรายการก่อนที่จะขอตัวออกไป

“ เดี๋ยวผมไปเข้าห้องน้ำสักครู่นะครับ ” ร่างสูงพูดก่อนที่จะลุกออกไปจากที่นั่ง

“ อื้ม...กลับมาเร็วๆนะครับ....~~ ” ร่างบางพูดไล่หลังก่อนที่จะพนักงานอีกคนจะเดินเอาน้ำเปล่ามาเสริฟ แล้วเริ่มดื่มน้ำทันที แต่หลังจากที่ดื่มไปไม่เท่าไหร่ก็รู้สึกถึงสายตาของชายทุกคนในร้านที่มองมาที่ตนเอง แต่ร่างบางก็ยังทำเป็นไม่สนใจ

‘ อะไรของพวกนั้นนะ...ทำไมมองเราแบบนั้นอ่ะ? ’  

แม้ร่างบางจะคิดแบบนั้นแต่ก็ยังทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้อยู่ดีจนกระทั่ง...........

“ ไงจ้ะ....คนสวยมานั่งทำอะไรอยู่คนเดียว~~~ ”  ได้มีผู้ชายร่างสูง 2 คนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะข้างๆเดินมาหาร่างบางอย่างพร้อมเพรียง จนร่างที่กำลังนั่งอยู่สะดุ้งขึ้นมาทันทีก่อนที่จะหันหน้าไปมอง

“ ระ....รอเพื่อนน่ะครับ....คือเค้าไปห้อง...น้ำน่ะ....... ” ร่างบางพูดเสียงสั่นก่อนที่จะหลบสายตาของคนพวกนั้น

“ ว้าว~!เป็นผู้ชายหรอกหรอเนี่ย หน้าตาน่ารักจังเลยนะครับ เสียงก็เพราะด้วยแหม~~ มานั่งรออยู่คนเดียวแบบนั้มันไม่สนุกหรอกนะครับ คนสวย เอาหล่ะให้พวกพี่นั่งเป็นเพื่อนด้วยดีมั้ยครับ? ” ชายคนเดิมพูดก่อนที่จะเชยคางมนของร่างบางให้ขึ้นมาสบตาด้วย

“ มะ...ไม่เป็นไรหรอก....ครับ เดี๋ยวเพื่อนของผมก็คงจะกลับ...มาแล้วหล่ะครับ...... ” ร่างบางพูดก่อนที่จะปัดมือของชายคนนั้นออก ก่อนที่จะก้มหน้า

‘คุณ เบียคุรัน.......กลับมาเร็วๆทีสิครับ............. ’

“ แหมๆ คนสวยคนนี้มีเล่นตัวด้วยนะครับ......แหม....เล่นตัวแบบนี้ก็ไม่บอก ” ชายอีกคนได้เดินอ้อมมายืนประกบหลังของร่างบางทันที

“ อะ....เออ........ผะ....ผมของตัวไปห้องน้ำก่อนนะครับ.............. ” เมิ่อร่างบางลุกขึ้นก็ถูกชายคนแรกผลักให้ล้มลงกับพื้นก่อนที่จะคร่อมตัวของร่างบางเอาไว้ในจังหวะนั้นพนักงานในร้านก็วิ่งหนีออกไป

“ อ....อะ....เออ....... ”

“ แหม.....เป็นผู้ชายแท้ๆ แต่กลับบอบบางจังเลยนะครับ......... ” ชายคนที่ 2 พูดก่อนที่จะนั่งลงข้างๆสึนะแล้วใช้สายตาสำรวจเรือนร่างของสึนะทันที ร่างบางที่รู้สึกถึงสายตาที่พยายามจะมองทะลุผ่านเนื้อผ้าก็พยายามที่จะเอามือของตนมากอด แต่ก็ทำไม่ได้ เพราะตอนนี้มือทั้งคู่ได้ถูกคนที่คร่อมอยู่นั้น กดไว้กับพื้นที่เย็นเฉียบเรียบร้อยแล้ว

“ ปล่อยผมไปเถอะนะครับ........ ” ร่างบางพูดก่อนที่จะน้ำตาจะคลอ

“ แหมๆ~~อย่ามายั่วผมสิครับ...... ” ชายคนที่คร่อมร่างบางพูดก่อนที่จะค่อยๆก้มหน้าลงมา ร่างบางจึงเบือนหน้าหนีทันที แต่ก็ถูกชายอีกคนจับใบหน้าหวานของร่างบางให้หันไปหาผู้ที่กำลังคร่อมอยู่ แต่ก่อนที่ปากของทั้งคู่กำลังจะประกบกัน

“ ขอโทษทีนะครับ กรุณาปล่อยแฟนของผมเดี๋ยวนี้เลยนะครับ!! ”เสียงของคนที่ร่างบางกำลังรอให้มาช่วยก็ดังขึ้นมาพอดี

“ คะ...คุณเบียคุรัน............. ”

“ ว้าวๆ มีแฟนแล้วหรอครับเนี่ย.......ไหนบอกว่ากำลังรอเพื่อนอยู่ไงครับ? ”

“ พอดีผมสั่งแฟนของผมไว้เสมอน่ะครับ ว่าถ้ามีใครเข้ามาทักหรือไรเนี่ย ให้พูดแบบนั้นน่ะครับ ” ร่างสูงพูดก่อนที่จะเดินเข้าไปหา ก่อนที่จะส่งสายตาอันแสนเย็นชาไปให้ไปให้ 2 คนนั้นตัวสั่นเป็นเจ้าเข้า

“ เอาหล่ะครับ ผมว่า คุณรีบๆลุกออกไปจากตัวของแฟนของผมดีๆดีกว่านะครับ ไม่งั้นจะหาว่าผมไม่เตือนนะ! ” เบีนคุรันพูดแกมขู่ แล้วทั้ง 2 คนก็นรีบออกไปจากตัวของร่างบางแล้ววิ่งออกนอกร้านไปทันที ร่างสูงของเบียคุรันที่เห็นดังนั้นก็รีบพยุงตัวร่างบางทันที

“ สึนะโยชิคุง เป็นอะไรมั้ยครับ ผมว่าเราออกไปจากร้านนี้กันเถอะนะครับ ”

“ อะ...อื้ม.......... ” ว่าแล้วทั้ง 2 คนก็เดินออกไปก็รีบเดินจากไปจากร้านนั้นทันที

พอทั้ง 2 คนเดินออกมาได้สักพัก สึนะก็เหลือบๆไปเห็นร้านขายช็อกโกแลตเข้า

‘ วันนี้...วันที่ 13 กุมภานี่นา........พรุ่งนี้วันวาเลนไทน์ซะแล้ว ยังไม่ได้เตรียมของเลย ’

“ สึนะโยชิคุง...เรารีบกลับกันดีกว่านะครับ เดี๋ยวคนในFAMILYคุณจะเป็นห่วงกันน่ะครับ ” ร่างสูงพูดจบ ร่างบางก็รีบวิ่งไปหาทันที

“ ครับ...... ”

‘ วันนี้ให้เคียวโกะจังสอนทำช็อกโกแลตดีกว่า ’

“ คุณเบียคุรัน......พรุ่งนี้ตอน 4 ทุ่ม ช่วยมาหาผมที่สวนสาธาณะ IN LOVE ทีนะครับ ที่อยู่ใกล้ๆห้างนี้น่ะครับ ” ร่างบางพูดก่อนที่จะควงแขนของร่างสูงเอาไว้

“ ก็ได้อยู่น่ะครับ...........ว่าแต่มีไรหรอครับ? ” ร่างสูงถามอย่างสงสัย พลางมองหน้าของร่างบาง

“ ความลับน่ะครับ.....เอาเป็นว่าเรารีบกลับกันดีกว่านะครับ....... ” แล้วทั้งคู่ก็เดินออกไปจากห้างสรรพสินค้าทันที

+++ ณ ปราสาทวองโกเล่+++

“ กลับมาแล้วคร้าบบบ....... ” สึนะพูดก่อนที่จะเดินไปยังห้องนั่งเล่น เพราะคาดว่าทุกคนน่าจะอยู่ที่นั้นกันหมดและก็เป็นอย่างที่คิด ไหนจะเหล่าผู้พิทักษ์ ( เว้นเมฆา และอัสนี ) และพวกเคียวโกะจังที่นั่งคุยกันอยู่

“ รุ่นที่ 10 กลับมาแล้วหรอครับ? ” ผู้ทพิทักษ์แห่งวายุกล่าวถามขึ้นมา

“ อื้ม........นี่เคียวโกะจัง!~~~ ” สึนะได้ตะโกนเรียกเคียวโกะที่กำลังนั่งคุยอยู่กับฮารุให้มาหาตน

“ คุณสึนะมีอะไรหรอคะ? ” ฮารุเอ่ยถามทันทีที่มาถึงตัวของสึนะ

“ สึนะคุงมีไรหรอ? ” เคียวโกะเองก็เช่นกัน

“ คือมีเรื่องอยากจะขอร้องให้ช่วยหน่อยน่ะนะ...... ”

“ เรื่อง? เรื่องอะไรหรอ?สึนะคุง ”

“ คือว่า...ชะ...ช่วยสอนทำช็อกโกแลตหน่อยจะได้มั้ย? ” ร่างบางถามไปหน้าแดงไป

“ ได้สิจ้ะ งั้นเรารีบไปที่ห้องครัวกันดีกว่านะ ” ว่าจบทั้ง 3คนก็เดินออกไปจากห้องนั่งเล่นทันที ปล่อยให้โกคุเทระ  ฮายาโตะยืนงงอยู่

“ ซาวาดะไปไหนซะแล้วน่ะ? ” ผู้พิทักษ์แห่งพิรุณหันไปเอ่ยถามกับผู้พิทักษ์แห่งพิรุณที่นั่งอยู่ข้างๆ

“ ไม่รู้เหมือนกันน่ะ....... ”

“ หึ!...คงไปทำอะไรกันที่ห้องครัวน่ะสิ ชั้นว่าอย่าไปยุ่งจะดีกว่านะ..... ”

“ บอสไปทำอะไรหรอคะ? ท่านมุคุโร่ ” โครมผู้ที่เป็นผู้พิทักษ์สายหมอกคนนหนึ่งพูดขึ้น

“ ไม่รู้สิครับโครม.....คือโครมครับ พรุ่งนี้เราไปเที่ยวกันนะครับ วันวาเลนไทน์ทั้งทีนะครับู ” ผู้พิทักษ์สายหมอกของวองโกเล่อีกคนหนึ่งพูด

“ ค่ะ..ท่านมุคุโร่ ”

“ จริงสิ ชั้นเองก็ไปชวนฮิบาริไปเที่ยวมั้งดีกว่า ไปก่อนนะ ” ยามาโมโตะพูดก่อนที่จะวิ่งออกไปจากห้องนั่งเล่น

“ เฮ้ย! ไอ้หัวสนามหญ้า ! ” โกคุเทระเอ่ยเรียกเรียวเฮก่อนที่จะเดินไปหา

“ อะไรไอหัวปลาหมึก!???? ”

“ พรุ่งนี้ไปเที่ยวกัน...จะได้มั้ย?.... ” โกคุเทระถามพลางหน้าขึ้นสีระเรื่อ

“ เอ๋!?คนอย่างนายเนี่ยนะมาชวนชั้นไปเที่ยวเนี้ย?เป็นไรรึป่าว? ” เรียวเฮเอ่ยพลางเอื้อมมือหนาไปทาบที่หน้าผากของโกคุเทระทันที ทำให้หน้าที่ขึ้นสีระเรื่ออยู่แล้วกลับแดงขึ้นมาอีกหลายเท่าตัว

“ เอาเหอะนา!!........ ” โกคุเทระตอบก่อนที่จะเดินหนีไป ส่วนเรียวเฮก็เดินตามไปติดๆ

“ งั้นชั้นไปชวนไอ้! วัวบ้านั้นไปเที่ยวบ้างดีกว่า ” รีบอร์นพูดก่อนที่จะเดินออกไปอีกคน

+++ ณ ห้องครัว +++ ผ่านไปเกือบ 1 ชั่วโมง

“ สึนะคุงเก่งมากเลยจ้ะ งั้นเราเอาไปอบกันเลยดีกว่านะ ” เคียวโกะพูดก่อนที่จะหยิบถาดช็อกโกแลตที่สึนะทำไปอบทันที

“ คุณสึนะ รออีกสัก 15 นาทีนะ ในระหว่างนั้น เราไปเตรียมครีมกันก่อนดีกว่านะคะ ” ฮารุพูด

“ นั้นน่ะสินะ.........สึนะคุงจะเอาครีมรสอะไรหรอจ้ะ? ” เคียวโกะถามอีกครั้งก่อนที่จะเดินไปดูครีมในตู้เย็น

“ อือ.....? รสวานิลลา ”

“ วานิลลาหรอ? เอ..อ่ะอยู่นี้เอง  ” เคียวโกะพูดก่อนที่จะหยิบครีมออกมาจากตู้เย็น

“ คุณสึนะ จะทำไปให้ใครหรอคะ?? ” ฮารุเดินมาถาม

“ อ่ะ.....เออ~~ ขอไม่บอกดีกว่านะ.... ” สึนะพูดพลางหน้าแดงก่อนที่จะหันไปดูช็อกโกแลตที่อบอยู่

“ งั้นคุณสึนะคะ...เรามาทำกล่องใส่กันก่อนดีมั้ยคะ? ” ฮารุเสนอขึ้นมา

“ นั้นน่ะสินะ สึนะคุง เรามาทำกล่องกันก่อนดีกว่านะ ”

“ อื้ม.... ”

+++  ตัดไปทางยามาโมโตะ +++

“ น้า~~~~ฮิบาริ พรุ่งนี้เที่ยวกันนะ ” ตอนนี้ยามาโมโตะกำลังขอร้องผู้พิทักษ์แห่งเมฆาให้ไปเที่ยวด้วยกันในวันพรุ่งนี้

“ แล้วทำไมชั้นต้องไปกับสัตว์กินพืชอย่างแกด้วย!! ” ร่างบางของฮิบาริเอ่ยอย่างอารมณ์เสีย ก่อนจะยืนหันหลังให้กับร่างสูงของยามาโมโตะ

“  ก็พรุ่งนี้วันวาเลนไทน์นี่ มันเป็นวันแห่งความรัก ชั้นก็เลยอยากไปเที่ยวกับคนที่ชั้นรัก  ” ร่างสูงเอ่ยก่อนที่จะเดินไปสวมกอดเอวคอดของร่างที่เล็กกว่าจากทางข้างหลัง ทำเอาคนที่ถูกสวมกอดนั้นหน้าแดงขึ้นมาทันที

 “ ใครกันคนรักของนาย!?จะบ้าหรอ!..... ”ร่างบางพูดอย่างเก้อเขิน ก่อนที่จะกุมมือของยามาโมโตะเอาไว้

“ ก็นายยังไงหล่ะ ฮิบาริ ”

+++  ทางมุคุโร่กับโครมก็ดูเหมือนกำลังเลือกชุดสำหรับวันพรุ่งนี้/รีบอร์นกับแรมโบ้ก็เถียงกันตามเดิมส่วนเรียวเฮกับโกคุเทระก็ทะเลาะกันอยู่ +++

.....เอ๊ะ! แล้วทางพระนางของเราจะเป็นไงบ้างนะ ช็อกโกแลตที่ทำน่ะ.....

+ ตอนนี้สึนะได้นำช็อกโกแลตออกมาและกำลังรอให้เย็นอยู่ +

“ เคียวโกะจัง.....มันตกแต่งได้ยังอ่ะ? ” สึนะถามอย่างตื่นเต้น พลางมองเคียวโกะที่เอามืออังเพื่อวัดความร้อนจากช็อกโกแลต

“ เย็นลงมาหน่อยแล้วหล่ะ คิดว่าตกแต่งได้แล้วหล่ะ สึนะคุงตกแต่งเองเลยละกัน เดี๋ยวพวกเราจะยืนช่วย ”

เคียวโกะเอ่ยแนะนำ ส่วนฮารุก็พยักหน้าเห็นด้วย

“ ขอบใจนะทั้ง 2 คน เอาหล่ะ ลงมือทำหล่ะนะ........ ” ว่าจบแล้วสึนะก็ค่อยๆลงมือตกแต่งหน้าช็อกโกแลตทันทีอย่างช้าๆและใจเย็นอย่างที่สุด.....

“ เอาหล่ะ เสร็จแล้วหล่ะ..... ” สึนะพูดอย่างดีใจกับผลงานของตน

“ เก่งมากเลยจ่ะ สึนะคุง ”

“ ยอดไปเลยค่ะ คุณสึนะ ”

“ ไม่หรอก เพราะว่ามีทั้ง 2 คนช่วยต่างหากหล่ะ ชั้นถึงทำออกมาได้ ขอบใจนะ ทั้ง 2 คน ”

“ งั้นเรา 3 คนมาช่วยกันทำช็อกโกแลตให้ทุกคนดีมั้ยคะ? ” ฮารุเอ่ยถามเสนอถามความเห็น

“ นั้นน่ะสินะ เรามาช่วยกันทำดีกว่า แต่ว่านะสึนะคุง รีบเอาช็อกโกแลตใส่กล่องดีกว่านะ เดี๋ยวจะละลายซะหมด ” เคียวโกะเอ่ยบอกสึนะทันทีที่นึกออก

“ จริงด้วย งั้นต้องเอาแช่เย็นก่อน ” สึนะพูดจบก็เอาช็อกโกแลตเข้าตู้เย็นทันที ส่วนเคียวโกะและฮารุก็กำลังเตรียมอุปกรณ์ที่จะทำช็อกแลตต่อ

+++  และแล้วก็มาถึงวันที่ 14 กุมภาพันธ์ +++

- ช่วงเช้ามุคุโร่กับโครมออกไปเที่ยวสวนสนุกกัน

- ช่วงบ่ายเรียวเฮกับโกคุเทระก็ไปเที่ยวสวนสัตว์กัน

- ช่วงบ่ายเช่น ยามาโมโตะกับฮิบาริก็ไปเที่ยวห้างสรรพสินค้า

- ช่วงเย็น(ไม่มากนะ ราวๆ 4 PM.) รีบอร์นกับแรมโบ้ก็ไปเที่ยวในเมืองกัน

...............พอช่วง 5 โมงเย็นถึง 2 ทุ่มถึง2 ทุ่มครึ่งทุกคนก็กลับมาตามลำดับ............

พอทุกคนกลับกันมาครบเคียวโกะกับฮารุก็เรียกให้ทุกคนไปรวมกันที่ห้องโถงใหญ่  ตอนแรกฮิบาริทำท่าจะไม่ไปแต่ก็ถูกร่างสูงของยามาโมโตะลากไปด้วยจนได้

…และพอทุกคนมาถึงห้องโถงใหญ่ ก็เห็นสึนะนั่งรออยู่ โดยที่ในมือถือกล่องอะไรสักอย่าง...

“ มากันแล้วหรอ ทุกคน ” สึนะหันไปทางที่ทุกคนเดินเข้า

“ มีอะไรหรอ สึนะถึงเรียกพวกเรามาน่ะ? ” ยามาโมโตะเอ่ยถามก่อนที่จะมองกล่องใบใหญ่ในมือของสึนะะ

“ คือ...ช็อกโกแลต เมื่อวานชั้นกับเคียวโกะจังและฮารุช่วยกันทำให้ทุกเลย มากินพร้อมกันนะ ”

“ ว้าว รุ่นที่ 10 ทำช็อกโกแลตให้พวกเราทุกคน ช่างปล้ามปลื้มปิติยินดียิ่งนัก ” โกคุเทระพูดอย่างปลาบปลื้ม

“ ชั้นไม่ได้ทำคนเดียหรอกนะ เคียวโกะจังและฮารุก็ช่วยกันทำน่ะ ”

 “ เคียวโกะทำด้วยหรอ? ” เรียวเฮเอ่ยถามน้องสาว

“ ค่ะ และก็ฮารุจังกับสึนะคุงด้วย ”  เคียวโกะพูด

“ ชั้นว่ารีบๆมากินกันดีกว่านะ เดี๋ยวมันจะละลายหมด นี่ก็ 3 ทุ่มแล้วด้วย 4 ทุ่มชั้นมีนัดน่ะ ” สึนะพูดเสริมก่อนที่ทุกคนจะมานั่งล้อมกันเพื่อทานช็อกโกแลต

“ 3 ทุ่ม 20 แล้ว ชั้นไปก่อนนะ ทุกคนกินกันไปต่อเหอะ...... ” สึนะพูดจบก็วิ่งออกไปจากห้องโถงทันที

+++ ณ สวนสาธารณะ In Love +++  (Sora: คิดได้ไงไม่รู้ ( _ _ *)

ขณะนี้เป็นเวลาเกือบ 4 ทุ่ม ตอนนี้ได้มีร่างสูงของใครคนหึ่งกำลังนั่งรออยู่ที่เก้าอี้ยาวอยู่ ซึ่งแน่นอในช่วงเลานี้ใม่มีใครอยู่ที่นั้นเลย  จนกระทั่งมีร่างเล็กร่างหนึ่งวิ่งมา แถมกอดถุงกระดาษอะไรก็ไม่รู้เอาไว้ด้วยได้วิ่งไปหาร่างสูงที่นั่งรออยู่

“ คะ....คุณเบียคุรัน...แฮ่ก....ขะ...ขอโทษนะครับ ที่มาช้า แฮ่ก...แฮ่ก.... ” ร่างบางของสึนะพูดไปพลางหอบไปอย่างหนัก

“ ไม่เป็นไรหรอกครับ ถ้ารอสึนะโยชิคุงล่ะก็ ให้รอไปทั้งชาติก็ได้ครับ ” ทำพูดของร่างสูงทำเอาใบหน้าหวานของร่างบางขึ้นมีระเรื่อทันที

“ ว่าแต่....สึนะโยชิคุงเอาอะไรมาน่ะครับ?? ” เบียคุรันถามเมื่อสังเกตเห็นถุงกระดาษเล็กๆในอ้อมแขนของร่างบาง

“ …แฮ่ก....อ่ะ.... ลืมไปเลย คะ...คือ.... อ่ะ... นี่ครับ ” สึนะพูดพลางก้มหน้าแล้วยื่นถุงกระดาษไปให้เบียคุรัน

“ อะไรหรอครับ? ” เบียคุรันพูดก่อนที่จะรับมา

 “ เปิดดูเองสิครับ...... ”

“ …………………………………? ”  แล้วร่างสูงก็หยิบของที่อยู่ในถุงกระดาษนั้นออกมา ของที่อยู่ในถุงก็คือ กล่องรูปทรงหัวใจสีชมพูผูกริบบิ้นสีแดงเอาไว้ ร่างสูงเห็นเพียงเท่านั้นก็ยิ้มออกมาทันที ก่อนที่จะค่อยๆแกะริบบิ้นออกอย่างช้าๆ และภายในกล่องนั้นก็เป็นช็อกโกแลตที่สึนะทำเมื่อวาน รูปทรงก็เป็นรูปทรงเดียวกับกล่องนั้น

แหล่ะ เหน้าช็อกโกแลตถูกเขียวด้วยคำว่า

HAPPY VALENTINE DAY ’ BYAKURAN

“ เป็นช็อกโกแลตชิ้นแรกที่ผมทำขึ้นมา ไม่รู้ว่าจะถูกปากรึป่าวนะ แต่ผมตั้งใจทำสุดความสามารถเลยนะครับ ”

ร่างบางพูดก่อนที่เดินไปหอมแก้มร่างสูงทีหนึ่ง

“ สุขสันต์วันวาเลนไทน์นะครับ คุณเบียคุรัน...... ” ร่างบางพูดจบก็นั่งลงข้างๆคนรักทันที

“ อื้ม..งั้นชั้นขอกินเลยนะ.....ง่ำ ” ร่างสูงพูดจบก็ลงมือกัดช็อกโกแลตไปคำหนึ่งทันที

“ ไม่ค่อยหวานเท่าไหร่เลย........ ” ร่างสูงพูดพลางทำหน้าแหยๆ

“ เสียดายจัง....... ” ร่างบางพูดออกมาอย่างผิดหวัง

“  แต่ชั้นมีวิธีทำให้มันหวานได้นะ............ ” ร่างสูงพูดขึ้นมาอย่างมีความหมาย

“ เอ๊ะ! และต้องทำยังไงหรอครับ? ” ร่างบางเอ่ยถามอย่างไม่รู้ทันความคิดของร่างสูง

“ งั้นสึนะโยชิคุงต้องหลับตาก่อนนะครับ....มันเป็นสูตรลับน่ะครับ ”

“ อะ....อื้มได้สิ ” ว่าแล้วร่างบางก็หลับตาลงทันที

“ ผมบอกให้ลืมตาเมื่อไหร่ก็ลืมนะครับ ” ร่างสูงพูดจบร่างบางก็พยักหน้ารับทันที ร่างสูงก็กัดช็อกโกแลตเข้าไปไปคำหนึ่งก่อนที่จะบอกให้ร่างบางลืมตา และเมื่อร่างบางลืมตาปุ๊ป ก็ถูกริมฝีปากหนาของร่างสูงทาบทับลงมาอย่างอ่อนโยน จนทั้งคู่ต่างเคลิ้มไป ช็อกโกแลตที่อยู่มนปากของร่างสูงถูกส่งไปให้ร่างบางเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

แต่ทั้งคู่ก็ยังคงไปถอนจูบออกจากกันเพราะความหวานของแต่ละคนบวกกับความหวานของช็อกโกแลตทำให้ยิ่งหวานมากขึ้นเป็นทวีคูณ จนร่างบางที่เริ่มหายใจไม่ออกเริ่มร้องท้วงในลำคอเบาๆเพื่อส่วสัญญาให้ร่างสูงได้รับรู้

ร่างสูงที่เห็นดังนั้นก็ยอมถอนริมฝีปากออกอย่างเสียดาย

“ เป็นไง หวานมั้ย? ชั้นว่าหวานมากเลยนะ ” ร่างสูงพูดพลางมองร่างบางที่หน้าแดงเป็นลูกเชอร์รี่

“ วะ...หวานครับ..... ”  ร่างบางพูดติดๆขัดๆเพราะความอาย

“ ไม่น่าเชื่อเลยนะว่าปลาทูน่าอย่างนายจะสามารถทำช็อกโกแลตที่แสนหวานขนาดนี้ได้ ” ร่างสูงได้พูดหยอกเล่น

กับร่างบาง

“ ปกติช็อกโกแลตมันก็หวานอยู่แล้วแ ต่ยิ่งนายเป็นคนทำขึ้นมาและ......กินพร้อมกับนายด้วยปากต่อปากเนี่ยยิ่งหวานขึ้นอีกเลย....แบบนั้นะ อยากจะให้สึนะโยชิคุงทำให้กินบ่อยๆจังเลยนะ เป็นโรคเบาหวานตายก็ยอม ” ร่างสูงพูดก่อนที่จะหอมแก้มของสึนะไปทีหนึ่ง

“ คะ...คุณเบียคุรันล่ะก็………. ” พอสึนะพูดจบก็ถูกเบียคุรันสวมกอดทันที

“ สึนะโยชิคุง ขอบคุณมากเลยนะและก็..... ผมรักคุณนะครับ ”

“ ผมก็รักคุณเช่นกัน  คุณเบียคุรัน ”  แล้วค่ำคืนแห่งวันวาเลนไทน์ที่แสนหวานของทั้งคู่ก็ผ่านไปอย่างมีความสุข ไม่ใช่แค่คู่นี้เท่านั้น แม้แต่คู่ 3359,6996,RL,8018 ก็มีความสุขเช่นกันกับการที่ได้อยู่กับคนรัก......(ตรงนี้ขี้เกียจเขียนชื่อเลยเขียนเป็นตัวเลขแทน)

HAPPY ENDING

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

นี่ก็วันวาเลนไทน์แล้วน้า~~~~

ใครที่มีคู่รักก็ต้องขอให้คู่ของคุณมีความสุขรักกันตลอดไป

ส่วนคนที่ยังโสดสนิท ( เหมือนSORA ) ละก็ขอให้ได้พบกับคนที่เรารักเร็วๆนะ

===ง่ายๆคือ ขอให้ทุกท่านที่มีคนรักและยังไม่มีคนรักได้สมหวังกันในวันวาเลนไทน์นี้นะคะ===

…..ส่วนเราเองก็ยังคงโสดไปเรื่อยๆอ่ะ..... (T^T) ไม่รู้จะดีใจหรือเสียใจดี......

.........เคยมีแต่ก็ถูกบอกเลิกไป...........ชีวิตช่าง........(T0T:)

=============================================================================

เผอิญไม่มีรูป10027 เลยเอา คู่อื่นๆ มาวางแทน

                   ปิดท้ายด้วยภาพนนี้นะคะ          

.....ปล. ห้ามนำไปโดยที่ไม่ได้รับอนุญาตนะ เว้นภาพที่เอาไปกันได้เลย ขอโทษทีที่เอาภาพมาวางได้แค่นี้ เพราะใช้เวลานั่งคัดนานมาก ว่ามันพอจะมีภาพที่เกี่ยวกับวาเลนไทน์มากน้อยแค่ไหน.................