คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #26 : Chapter 25
Chapter 25
เมื่อบอสหนุ่มแห่งคาบัคโลเน่แฟมิลี่มาถึง ณ สนามบินเมืองมิลาน ประเทศอิตาลีเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เขาก็รีบเดินไปขึ้นรถที่จอดรอเขาไว้ที่หน้าสนามบินทันที เพื่อไปยังสถานที่ที่เขาต้องการ ซึ่งสถานที่นั้นก็คือ...ที่ที่เทียร่าซ่อนฮิบาริไว้นั้นเอง
“ทำงานเร็วดีนี่ แป็ปเดียวก็รู้ที่อยู่แล้ว” ดีโน่เอ่ยชมลูกน้องก่อนที่เขาจะขึ้นรถ
“ครับ ที่จริงเราเจอพวกนั้นตั้งแต่ลงจากเครื่องแล้วล่ะครับ แต่ว่าพวกนั้นมีลูกน้องมาตามคุมเพียบเลย ประมาณ 50 กว่านาย แต่พวกเราเอามากันแค่ 20 นายเองครับ และคิดว่าที่นั่นเป็นสนามบินกลัวจะเสี่ยงเกินไป และนอกจากนั้นพวกนั้นก็ยังง่ายแก่การหลบหนีด้วยครับ ต้องขออภัยด้วย” ลูกน้องคนหนึ่งรายงานในขณะที่เดินไปยังตำแหน่งคนขับรถ
“อืม ไม่เป็นไร ว่าแต่...เคียวยะเป็นไงบ้าง” ดีโน่ถามด้วยน้ำเสียงอ่อนลง พยายามข่มความโกรธไว้
“ท่าทางเขาเหมือนกับคนที่โดนยาคลายกล้ามเนื้อเลยครับ ท่าทางไม่มีแรงจนต้องมีคนช่วยพยุงเวลาเดินน่ะครับ” เขารายงาน
“กรอด!!” ดีโน่พยายามกัดฟันข่มความโกรธที่แรงขึ้นอีก
“บอสครับ ใจเย็นนะครับ ผมว่าเรามาคุยกันเรื่องแผนที่จะบุกเข้าไปชิงตัวฮิบาริกันดีกว่านะครับ เพราะผมคิดว่าพวกนั้นคงต้องคุ้มกันอย่างแน่นหนามากเลยนะครับ และขืนถ้าเราวู่วามใช้กำลังเข้าไป คุณฮิบาริจะตกอยู่ในอันตรายนะครับ” โรมาริโอเตือน
“งั้นปลอมตัวเข้าไป จะเป็นเด็กส่งอาหารก็ได้ หรือไม่ก็ช่างไฟอะไรแนวนี้” ดีโน่ให้ความเห็น
“ผมก็คิดได้อย่างนั้นนะครับ เพียงแต่ว่าใครจะไปกันดีล่ะ!? แล้วเทียร่าอะไรนั่นจะอยู่บ้านมั๊ย!?”
“ผมสืบมาแล้วครับ ตอนนี้เทียร่าไปเคลียร์งานอยู่ที่ทำงานน่ะครับ ไม่ได้อยู่บ้านหรอก” ลูกน้องคนหนึ่งตอบ
“อืมดี เอาเป็นว่าจะเข้าไปสองคน คือ ลูกน้องฝีมือดีสักคนที่ไม่ใช่โรมาริโอ้ แล้วก็ฉัน จะปลอมไปเป็นช่างไฟฟ้าน่ะ” ดีโน่พูดพลางคิดต่อ
“แต่มันเสี่ยงนะคร...”
“ไม่เป็นไร ฉันจะไปช่วยเคียวยะเอง นายคอยดูลาดเลาและสถานการณ์อยู่ข้างนอก เผื่อเกิดเหตุอะไรจะได้เรียกกำลังเสริมทัน” ดีโน่ตอบ
“เอ่อ...ครับ” โรมารอโอ้รับมาอย่างไม่ค่อยเต็มใจนัก เพราะในใจก็นึกห่วงบอสของเขาอยู่มาก
ไม่นานนัก รถเก๋งสีดำที่ม้าพยศนั่งอยู่ก็ได้เลื่อนมาจอดตรงปากซอยทางเข้าไปยังบ้านที่จับตัวฮิบาริไว้อยู่
“โอเคครับบอส ปลอมตัวเรีบร้อยแล้วสินะครับ เดี๋ยวบอสกับคนขับรถต้องถืออุปกรณ์ไปด้วยนะครับ อย่าลืมล่ะ ส่วนเลขที่บ้าน...นายคงรู้แล้วสินะ” ประโยคหลังโรมาริโอ้หันมาถามลูกน้องที่ทำหน้าที่คนขับรถ
“ครับ” เขารับพลางยันตัวเองขึ้นจากรถเพื่อไปนั่งรถมอเตอร์ไซค์รับจ้างที่อยู่หน้าปากซอยเพื่อเข้าไปยังบ้านหลังนั้น
“ไปกันเถอะ” บอสแห่งคาโลเน่สั่งในขณะที่ตนเองอยู่บนมอเตอร์ไซค์เรียบร้อยแล้ว
เพียงไม่กี่นาที รถมอเตอร์ไซค์รับจ้าง 2 คันก็ได้ขี่มาจอดที่หน้าบ้านดังกล่าวเป็นที่เรียบร้อย ลูกน้องของเขาจ่ายเงินค่าโดยสาร ในขณะที่ดีโน่กดออดที่อยู่ตรงหน้าประตู
“มาหาใครครับ!?” ชายที่ใส่ชุดดำท่าทางจะเป็นบอดี้การ์ดเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“ผมเป็นช่างไฟฟ้า จะมาซ่อมไฟฟ้าในบ้านน่ะครับ คุณเทียร่าโทรมาบอกว่ามันมีอาการขัดข้องอยู่น่ะ” ดีโน่ที่ปลอมตัวเป็นช่างไฟฟ้าหัวสีดำเอ่ยขึ้น
“อา...งั้นเหรอ!? ฉันไม่เห็นว่าคุณเทียร่าจะสั่งอะไรเลยนี่” เขาพูดด้วยน้ำเสียงกระด้าง
“คุณเทียร่าเพิ่งโทรมาบอกเมื่อสักครู่เองครับ คงยังไม่ได้บอกคุณล่ะสิท่า” ดีโน่ตอบ
“เอ่อ...งั้นเหรอ!? อืม...ก็เข้าไปซ่อมสิ” บอดี้การ์ดพูดอย่างงงๆก่อนที่จะเปิดประตูให้เข้าบ้านได้
เมื่อเดินมาถึงในบ้านแล้ว ดีโน่ก็ให้แม่บ้านพาไปยังห้องที่ซ่อนตัวของฮิบาริทันที โดยอ้างว่าไปซ่อมหลอดไฟบนหัวเตียงที่ห้องนั้น ซึ่งแม่บ้านก็ออกอาการงงๆเหมือนบอดี้การ์ดเหมือนกัน แต่ก็ยอมให้เข้าไปโดยดี
เมื่อมาถึงห้องดังกล่าวแล้ว ดีโน่เจอกับฮิบาริที่ถูกยาคลายกล้ามเนื้อนอนอยู่บนเตียงอย่างหมดแรง เขารีบโผไปกอดร่างเล็กไว้ทันที
“เคียวยะๆ โชคดีจัง ที่นายไม่เป็นอะไร รู้มั๊ยว่าฉันแทบจะเป็นบ้าเลยนะที่เห็นนายหายตัวไปจากโรงพยาบาลน่ะ” ดีโน่พูดรัวเป็นชุดในขณะที่กอดร่างเล็กที่สั่นอยู่นั้น
“ฮึก...ฉัน...ฉันก็ดีใจนะ..ที่...ที่นายยังมาช่วยฉัน...ฮึก...ดีโน่...ฉัน...ฉันกลัว” ฮิบาริพูดพลางสะอึกสะอื้น
“อืมๆ...ไม่ต้องกลัวแล้วนะ...ฉันอยู่ตรงนี้แล้ว...ฉันจะไม่ไปไหนอีก...ไม่เป็นไรแล้วนะ” ดีโน่ลูบหัวคนตัวเล็กเพื่อปลอบขวัญ
“ว่าแต่...ทำไมนายต้องมาช่วยฉันด้วยล่ะ...คนที่นายควรดูแล...ฮึก...คือสคอลโล่ไม่ใช่รึไง!?” เขาว่าพลางทำหน้าน้อยใจและกัดฟันเพื่อไม่ให้ตนเองส่งเสียงสะอื้นไปมากกว่านี้
“ฉันขอโทษนะ เคียวยะ ขอโทษจริงๆ ฉัน...” ยังไม่ทันที่ม้าพยศจะได้พูดจบ ก็มีเสียงเปิดประตูดังปังขึ้นมาเสียก่อน พร้อมกับปรากฎร่างของลูกน้องของเขาที่เทียร่าหิ้วมาในสภาพสะบักสบอมด้วย
“หึ!! แสบเหลือเกินนะ ม้าพยศ นี่ถ้าฉันไม่ลืมเอกสารแล้วกลับมาที่นี่ ฮิบาริก็คงโดนนายพากลับไปแล้วสินะ” เธอว่าพลางโยนลูกน้องของดีโน่ไปบนพื้น
“หึ!! เธอก็กล้าเหมือนกันนี่ ที่กล้าจับคนของฉันไปขายในตลาดมือน่ะ” ดีโน่ตอบกลับด้วยน้ำเสียงเย็นชาติดโหดเหี้ยมเล็กน้อย
“จะยังไงก็ช่าง!! ฉันต้องการให้พวกแกได้รับรู้ถึงความเจ็บปวดที่สูญเสียคนรักเหมือนกับฉันที่สูญเสียท่านทรีเซียโน่ไปยังไงล่ะ!!!!” เธอพูดเสียงดังพลางยิ้มปืนออกมาจากด้านข้างลำตัว ในขณะที่ดีโน่ก็จะหยิบแส้ออกมาเช่นกัน
“ไอ้หมอนั่นมันเป็นวอนหาที่ตายเอง ถ้ามันไม่จับตัวเคียวยะกับสคอลโล่ไปล่ะก็...มันคงไม่มีจุดจบแสนทุเรศขนาดนั้นหรอก!!!” ดีโน่พูดพลางดึงแส้ออกมาเตรียมสู้เต็มที่
“นี่แกจะดูถูกท่านทรีเซียโน่มากเกินไปแล้วนะ!!” พูดจบเธอก็ยิงกระสุนออกมาปืนทันที ลูกประสุนวิ่งไปที่แขนข้างซ้ายดีโน่อย่างจัง ทำให้ร่างสูงทรุดลงไปทันที
“เธออยากจะสู้กับฉันงั้นเหรอ!?” ดีโน่พูดเสียงเหี้ยม พร้อมกับยันกายลุกขึ้นจากพื้น มือนึงถือแส้พร้อมสะบัดทันที “เคียวยะหลบไปก่อนนะ” ร่างสูงรีบดันฮิบาริให้ออกจากบริเวณวิธีที่ลูกกระสุนอาจจะโดน
“เหอะ! เอาสิดีโน่ มาดูกันว่าระหว่างลูกปืนกับแส้...อันไหนมันจะเร็วกว่ากัน” พูดจบเธอก็ยกร่างของลูกน้องดีโน่ขึ้นมาและผลักไปยังร่างสูงทันทีเพื่อให้เสียหลัก จากนั้นเธอก็เหนี่ยวไกปืน แต่ดีโน่หลบได้ เข้าหมอบลงและตะหวัดแส้ไปเกี่ยวกับขาของเทียร่าเพื่อดึงให้เธอล้ม
“โอ้ย!!” ฉวยจังหวะที่เทียร่าล้มอยู่ ดีโน่ก็รีบยันตัวขึ้นทันที และเอื้อมมือจะไปหยิบปืนของเทียร่า แต่ทว่า
“ปัง!!” กระสุนพุ่งออกมาจากด้านหน้าประตูใส่สีข้างของม้าพยศตรงจุดสำคัญอย่างจัง พร้อมกับร่างของลูกน้องเทียร่าประมาณ 5 คนยืนขวางประตูอยู่
“หึ!! ลืมไปรึเปล่า ดีโน่ ว่าที่นี่น่ะ...ถิ่นฉัน!! ถึงแม้นายจะเตรียมลูกน้องมามากเท่าไร ก็สู้ไม่ไหวอยู่ดี” เลขาสาวพูดพร้อมลุกขึ้นปาดเลือดที่มุมปากตนแองจากการล้มเมื่อครู่ พร้อมกับเอาปืนจ่อไปที่หัวของดีโน่
“อึก...” ดีโน่พยายามยับยั้งความเจ็บพร้อมกับพยายามดันตัวขึ้นอีกครา
“ฮะฮาฮ่า สภาพนี่ดูไม่ได้เลยนะ ม้าพยศ น่าสมเพศจริงๆ!!!” เธอพูดกระแทกเสียงดัง ในขณะที่ฮิบาริก็พยายามคลานเข้าไปหยิบปืนจากร่างของลูกน้องดีโน่ที่ถูกเทียร่าจัดการ
“นี่ ใครมีกล้องบ้าง เอามาถ่ายฉากที่บอสแห่งคาบัคโลเน่จะถูกฆ่าทีสิ!!” เธอพูดพลางยิ้มอย่างสะใจ
“คนที่จะตายคือแกนั่นแหละ!!!” ฮิบาริตะโกนเสียงดัง ในขณะที่ในมือของเขาก็ถือปืนจ่อไปที่อดีตเลขาสาวของทรีเซียโน่
“นี่แก...ทำไมพวกแกไม่คอยจับตามองมันให้ดีล่ะ ไอ้โง่!!” เธอชะงักกับท่าทีของฮิบารินิดนึง ก่อนที่จะหันไปตวาดลูกน้องของตน
“หยุดโวยวายสักที แกเองต่างหากสิโง่!!” ฮิบาริฉวยโอกาสที่เทียร่าหันไปวีนใส่ลูกน้องนั้นยิงเข้าไปที่หน้าอกเธอทันที แต่เนื่องจากฮิบาริถูกให้ยาคลายกล้ามเนื้อไป เขาจึงไม่มีแรงทำให้ยิงพลาดไปโดนท้องของเทียร่าแทน
“อุ๊ก!!” เธอล้มไปกองกับพื้น ในขณะที่ลูกน้องของเธอยังคงทำหน้าเลิ่กลั่กกันอยู่ว่าจะยิงฮิบาริดีมั๊ย
“แกมันผิดเอง” ฮิบาริ ก่อนที่จะเล็งไปที่หน้าอกของเทียร่าอีกครั้ง แต่ลูกน้องของเทียร่าคนหนึ่งกลับยิงสวนออกไปที่ฮิบาริทันที และ...
“ปัง!!!!”
.
.
.
TBC.
ขอบคุณที่ติดตามค่ะ^^
ความคิดเห็น