รุ่งตะวันแห่งหัวใจ - นิยาย รุ่งตะวันแห่งหัวใจ : Dek-D.com - Writer
×

    รุ่งตะวันแห่งหัวใจ

    เขาและเธอฟาดฟันกันด้วยความเห็นแก่ตัว เธอ..เห็นแก่ตัวเพราะนี่คือโอกาสสุดท้ายที่จะได้ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง เขา..เห็นแก่ตัวเพราะเธอคือเยื่อใยสุดท้ายที่เหลืออยู่บนโลกใบนี้ บทสรุปของหัวใจสีเทาๆที่กว่าจะรู้ตัว

    ผู้เข้าชมรวม

    6,618

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    12

    ผู้เข้าชมรวม


    6.61K

    ความคิดเห็น


    51

    คนติดตาม


    88
    จำนวนตอน : 32 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  31 ต.ค. 60 / 23:13 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    ไรท์ขออนุญาตซ่อนตอนไว้ก่อนเพื่อรีไรท์นะคะ 

    ถ้ารีไรท์เสร็จสมบูรณ์จะเอามาลงให้อ่านใหม่แน่นอนค่ะ

    โปรดรอติดตามนะคะ จะพยายามเร่งให้เสร็จเดือน ธันวาคม ค่ะ ^^




    เรื่องนี้มีให้โหลดแบบ E-Books แล้วนะคะ ตามลิ้งค์ไปเลย

    https://www.theonebook.com/mobile/index.php?action=BookDetails&book_id=49845



    เขาและเธอต่างกำลังฟาดฟันกันด้วยความเห็นแก่ตัว ...

    เธอ..เห็นแก่ตัวเพราะนี่อาจจะเป็นโอกาสสุดท้ายที่เธอจะได้ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง

    เขา..เห็นแก่ตัวเพราะเธอคือเยื่อใยสุดท้ายที่ยังเหลืออยู่บนโลกใบนี้

    หากความเห็นแก่ตัวของใครจะเป็นฝ่ายถูกหรือผิด สิ่งเดียวที่ใช้ตัดสิน คือ “หัวใจ”


     

    ปกเกียรติ คนที่ทำทุกอย่างเพื่อคนอื่นมาตลอด เขาทำงานเพื่อชาติ อยู่เพื่อตอบแทนบุญคุณของผู้ที่ประเสริฐยิ่งกว่าบิดาบังเกิดเกล้า หากเมื่อตัวเขาอยากทำตามที่หัวใจตัวเองต้องการ ทุกอย่างกลับไม่เป็นเหมือนที่หวังไว้ ....

     

    รุ่งตะวัน หญิงสาวที่ยึดถือตัวเองเป็นที่ตั้ง การกระทำทุกอย่างศูนย์กลางล้วนมาจากความต้องการของเธอ แม้กระทั่งในวันที่เธอไม่เป็นตัวของตัวเองอีกต่อไป แต่ต้องมาเป็น "ปรางสุดา" น้องสาวของปกเกียรติ ...เธอก็ยังเลือกกระทำในสิ่งที่เธอต้องการ จนเธอทำร้ายจิตใจคนรอบข้างมากมายที่รักเธอ

     

    พิธาน ผู้ชายที่เดินเข้ามาในชีวิตของรุ่งตะวัน และเป็นคนที่ทำให้รุ่งตะวันต้องครุ่นคิดเป็นคนแรกว่า เธอควรจะเลือกทำตามสิ่งที่ตัวเองต้องการต่อไป หรือเลือกทำในสิ่งที่ควรจะเป็น

      

    "คนทุกคนล้วนมีเหตุผลของตัวเอง แต่เหตุผลของใครจะได้รับการยอมรับและผลักดันเหตุผลของตัวเองจากสีดำให้กลายเป็นสีขาวได้ เหตุผลนั้นย่อมต้องไม่ขัดต่อคุณความความดี หรือขัดต่อความถูกต้องในใจของตัวเอง"

     

    สุดท้ายแล้ว รุ่งตะวันจะเลือกความเห็นแก่ตัวสีขาวหรือสีดำ...หญิงสาวตอบกับตัวเองในใจ เธอเลือกเพราะความเห็นแก่ตัวนั้นเกิดจากความรัก


    ********************************************************************************************


                       ปกเกียรติ นายแพทย์ทหารหนุ่มอนาคตไกล แต่กว่าที่จะมีวันนี้ได้เพราะได้รับความเมตตาจากนายพลปิติที่ยื่นมือเข้ามาอุ้มชูเขา ตั้งแต่วัยเยาว์เด็กกำพร้าอย่างเขา เจ็บปวดมามากพอแล้วกับความไม่มี ดังนั้นเขาจึงปรารถนาที่จะคว้าเชือกเส้นสุดท้ายที่เค้าจะพอคว้าได้  ...ปรางสุดา คือ เยื่อใยสุดท้ายที่ .. “ครอบครัว” เหลือไว้ให้เขา และนั่นเป็นเหตุผลที่เค้าไม่อิดออดที่จะรับเธอมาเป็นภรรยาทั้งๆที่เธอเป็น “เด็กพิเศษ” และในวันที่ครอบครัวต้องมีอันสูญเสียไปอย่างไม่มีวันกลับ แม้ว่าจะรู้ดีว่า...ปรางสุดาในวันนี้ เวลานี้ เธอไม่ใช่น้องน้อยของเขาอีกต่อไป แต่ปกเกียรติก็เลือกที่จะยึดเธอไว้ด้วยเหตุผลต่างๆนานา ส่วนหนึ่งคือต้องการจะทดเวลาให้กับครอบครัวของเขาเอง และอีกส่วนหนึ่งคือ หัวใจของเขาพร่ำบอกอยู่เสมอว่า ไม่ว่าเธอจะเป็นใคร ...เขาก็ปล่อยเธอไปไม่ได้!


                   รุ่งตะวัน เฝ้าบอกตัวเอง เธอโชคดีแค่ไหนแล้วที่มีโอกาสได้ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง หลังจากผ่านพ้นวิกฤตแห่งชีวิต รุ่งตะวันโหยหาอ้อมกอดของครอบครัวยิ่งกว่าครั้งใด พ่อจ๋าแม่จ๋า รุ่งอยากกอดพ่อกับแม่เหลือเกิน.. แต่ใครจะยอมให้เธอกอด ในเมื่อขณะนี้ใครๆต่างก็รู้ว่ารุ่งตะวันตายไปแล้ว! ภาพที่พ่อกับแม่ก้มกอดศพลูกหน้าห้องไอซียูยังติดตาเธอ  ...เธออยากตะโกนบอกพ่อกับแม่ เธอยังไม่ตาย แต่เธอแค่หลงทาง! หลงอยู่ในร่างของปรางสุดา... แต่เธอจะไม่ยอมแพ้ ภายใต้ข้อจำกัดของความเป็นเด็กพิเศษ รุ่งตะวันพยายามอย่างยิ่งที่จะฟื้นฟูร่างกายนี้ เธอจะสู้เพื่อจะได้กลับไปสู่อ้อมกอดของพ่อกับแม่อีกครั้ง แต่หลังจากที่เธอสามารถฟื้นตัวได้ภายใน 1 ปี เขากลับกีดกันขัดขวางเธอทุกทาง เธอรู้ว่าเขารู้ดีแก่ใจว่าเธอไม่ใช่น้องสาวของเขา แต่เขาก็ยังจะขัดขวางเธอไว้


    ##########################################################################

     

    ตัวละคร

     

    ปกเกียรติ(30ปี) : แพทย์ทหารผู้มีอุดมการณ์อันแรงกล้า ยุติธรรมกับผู้อื่นเสมอ และมองทุกอย่างด้วยความจริง ได้รับคำสั่งเสียสุดท้ายจากผู้มีพระคุณให้ดูแล "ปรางสุดา" น้องสาวของเขาที่ป่วยเป็นเด็กพิเศษไปตลอดชีวิต

     

    รุ่งตะวัน (25ปี)  : มัณฑนากรสาวผู้มีความมั่นใจในตัวเองสูงจนไม่แคร์ใคร มีตัวเองเป็นศูนย์กลาง แต่มีข้อดีคือเธอรักครอบครัวของเธอ หลังจากประสบอุบัติเหตุแล้ววิญญาณไปเข้าร่างของ ปรางสุดา น้องสาวของปกเกียรติ จนทำให้เธอต้องใช้ชีวิตอยู่ในร่างของเด็กพิเศษอายุ 18 ปี

     

    พิธาน (21ปี): หนุ่มลูกครึ่ง ไทยอเมริกัน ดีกรีนักกฏหมายหนุ่มที่รักและหวังดีต่อรุ่งตะวัน และคอยช่วยเหลือหญิงสาวเสมอ เป็นหนุ่มที่ควรคู่ต่อ #ฝรั่งหล่อคือพ่อของลูก

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    "สนุก น่าติดตาม จนต้องอ่านรวดเดียวจบ"

    (แจ้งลบ)

    สารภาพว่าวันนี้เพิ่งมาเปิดอ่านเป็นครั้งแรก ยังคิดเลยว่าอ่านไว้สักห้าตอนแล้วจะวกมาอ่านวันหลัง แต่เอาเข้าจริงเรากลับนั่งอ่านรวดเดียวจบเลยอ่ะ (มีพักกินหนมนิดหน่อย) ไรท์ทำให้เราลุ้นมากว่านางเอกจะเลือกใคร จะทำอย่างไรต่อ แต่เราก็หมั่นไส้นางมากมายอ่ะ บอกแค่นี้พอ เพราะถ้าเขียนต่จะกลายเป็นการสปอยด์ 55 สรุปว่าสนุกมากค่ะ ^ ^ อ่านเพิ่มเติม

    สารภาพว่าวันนี้เพิ่งมาเปิดอ่านเป็นครั้งแรก ยังคิดเลยว่าอ่านไว้สักห้าตอนแล้วจะวกมาอ่านวันหลัง แต่เอาเข้าจริงเรากลับนั่งอ่านรวดเดียวจบเลยอ่ะ (มีพักกินหนมนิดหน่อย) ไรท์ทำให้เราลุ้นมากว่านางเอกจะเลือกใคร จะทำอย่างไรต่อ แต่เราก็หมั่นไส้นางมากมายอ่ะ บอกแค่นี้พอ เพราะถ้าเขียนต่จะกลายเป็นการสปอยด์ 55 สรุปว่าสนุกมากค่ะ ^ ^  

    พายพิณ | 29 ก.ย. 59

    • 2

    • 0

    คำนิยมล่าสุด

    "สนุก น่าติดตาม จนต้องอ่านรวดเดียวจบ"

    (แจ้งลบ)

    สารภาพว่าวันนี้เพิ่งมาเปิดอ่านเป็นครั้งแรก ยังคิดเลยว่าอ่านไว้สักห้าตอนแล้วจะวกมาอ่านวันหลัง แต่เอาเข้าจริงเรากลับนั่งอ่านรวดเดียวจบเลยอ่ะ (มีพักกินหนมนิดหน่อย) ไรท์ทำให้เราลุ้นมากว่านางเอกจะเลือกใคร จะทำอย่างไรต่อ แต่เราก็หมั่นไส้นางมากมายอ่ะ บอกแค่นี้พอ เพราะถ้าเขียนต่จะกลายเป็นการสปอยด์ 55 สรุปว่าสนุกมากค่ะ ^ ^ อ่านเพิ่มเติม

    สารภาพว่าวันนี้เพิ่งมาเปิดอ่านเป็นครั้งแรก ยังคิดเลยว่าอ่านไว้สักห้าตอนแล้วจะวกมาอ่านวันหลัง แต่เอาเข้าจริงเรากลับนั่งอ่านรวดเดียวจบเลยอ่ะ (มีพักกินหนมนิดหน่อย) ไรท์ทำให้เราลุ้นมากว่านางเอกจะเลือกใคร จะทำอย่างไรต่อ แต่เราก็หมั่นไส้นางมากมายอ่ะ บอกแค่นี้พอ เพราะถ้าเขียนต่จะกลายเป็นการสปอยด์ 55 สรุปว่าสนุกมากค่ะ ^ ^  

    พายพิณ | 29 ก.ย. 59

    • 2

    • 0

    ความคิดเห็น